Die wêreld vandag
Die wêreld vandag
2.2 Die Ou Testament – aardse heil Dit mag vir sommige lesers ’n verrassing wees, of dalk ’n teleurstelling, maar die gedagte van ’n geluksalige lewe na die dood by die Here in die hemel kom nie in die Ou Testament voor nie. Die skrywers van die Ou Testament ken nie regtig iets soos lewe na die dood nie. Vir Ou-Testamentiese gelowiges is die dood ’n verskrikking. Hulle klou met alle geweld aan die lewe vas. Waarom? Juis omdat hulle die Here ken en liefhet. Hulle wil in gemeenskap met die Here bly en sy seëninge geniet, en hulle is oortuig dat hulle dit net in hierdie lewe vóór die dood kan doen. Uit talle ander, net nog een voorbeeld: “Nie die dooies prys die Here nie, nie dié wat die graf in is nie, maar óns, ons (wat nog lewe) prys die Here, nou en vir altyd!” (Ps 115:17-18). Het hulle aanvaar dat daar lewe na die dood is? ’n Mens moet mooi dink voor jy antwoord. Wat bedoel die vraag? Dis duidelik dat hulle aanvaar het daar is ’n soort bestaan na die dood, in die doderyk, kom ons sê maar ’n skimbestaan, ’n donker, vreesaanjaende bestaan, maar dit kon nie lewe genoem word nie omdat lewe vir hulle die geleentheid was om God te loof. Dis tog juis die diepste rede waarom hulle nie kans gesien het om te sterf nie. Dit was uit liefde vir God! Net in hierdie lewe op aarde kon hulle sy gemeenskap geniet en Hom daarvoor loof en dank. omdat hulle nie genoeg geleentheid gehad het om die Here te geniet en te loof nie. Dink weer aan koning Hiskia. En wat die swaarkry betref, is Psalm 73 die klassieke voorbeeld. Hy wat die Here dien, ly elke dag, maar die goddeloses se oë peul uit van vet (73:4-14). Dit word vir hom ’n geweldige geloofskrisis. Dit is net bejaarde gelowiges wat tevrede sterf. En ons lees eintlik net van Abraham, Dawid en Job. Hulle het genoeg geleentheid gehad om God te geniet en te dank. Job is ’n mooi voorbeeld. Ná sy vreeslike lyding het die Here Job twee keer so ryk gemaak as voor die tyd – en hy was voor die tyd klaar skatryk! (1:3) Hy het ná sy lyding nog 140 jaar geleef, oorgenoeg tyd om die rykdom te geniet wat die Here hom gegee het, en die Here daar voor te dank. Die laaste woorde oor hom kan eerder soos volg vertaal word: “Job het toe gesterf. Hy was oud en het ’n ryk, vervulde lewe gehad” (42:17). Juis daarom is daar by Job geen melding van ’n klag omdat hy moes sterf nie. Hy was tevrede. Hy het genoeg tyd gehad om God en sy gawes te geniet en Hom daar voor te dank. Wat beteken dit alles? Eindig ons nie baie na aan wat ons die skeppingsdoel van God genoem het nie? Hy het ’n aarde gemaak om hier met ons in gemeenskap te leef, vir ons te sorg, en ons die geleentheid te bied om Hom daarvoor te loof en te dank en te dien. Dit sou beteken dat heil/saligheid en skeppingsdoel ten minste wat die Ou Testament betref, dieselfde is. En dit sou ook beteken dat daar van ’n hemelse geluksaligheid ná hierdie lewe geen spoor in die Ou Testament is nie. Daar is uitsprake wat die teendeel bevestig. “Die hemel is net vir die Here, maar die aarde het Hy aan die mense gegee” (Ps 115:16). kry ons die beloftes van die Messias. Hy sal kom om die heerlikheid te herstel wat Israel onder die groot koning Dawid geniet het (Jes 9:6). En dit was voluit aardse heerlikheid.
geleerde het ons as Christene daarvan beskuldig dat ons verraad pleeg aan die aarde. Mense wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike geloof. Alle Paaie lei na Jesus (2010) deur prof Adrio König is ʼn baie nuttige naslaanwerk wat ʼn betrokke en uitdagende verduideliking bied van die die middelpunt van ons geloof: Jesus Christus. Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en CUM vir hierdie vergunning. Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za Skrywer: Prof Adrio KönigAlle Paaie lei na Jesus : Die Ou Testament – aardse heil
Alle Paaie lei na Jesus : Die Ou Testament – aardse heil – Adrio König
Koinonia: Verbondenheid met God
– Aristoteles
Koinonia: Verbondenheid met God
Net een ding het ek van die Here gevra en dit sal ek najaag: dat ek my hele lewe lank in sy huis mag woon om sy goedheid te belewe en daaroor na te dink in sy tempel (Psalm 27:4).
Al wat ek wens, is om Christus te ken (Filippense 3:10).
Vir baie mense is Christus hulle Verlosser – ‘n onpersoonlike Een. As ek my vereniging met Christus reg verstaan en aanvaar, lei dit tot verbondenheid met Hom. Hierdie verbondenheid met Hom lei tot ‘n beter verstaan en aanvaarding van die beloftes wat volg op ons eenheid met Hom.
Verbondenheid met die Here is meer as stiltetyd in die oggend – dit moet die volle dag duur. Luister wat sê Jesaja: In die nag smag ek na U, in die môre vra ek na u wil (26:9). Dawid sê: As ek aan U dink op my bed, oor U peins in die nag (Psalm 63:6). Ons moet strewe om voortdurend in die teenwoordigheid van God te leef. Die vraag is: Wat is die belangrikste dryfkrag in my hart en denke?
24 uur verbondenheid aan God moet ‘n fondament hê – ‘n raamwerk om dit bymekaar te hou. Ons stiltetyd in die oggend is daardie fondament. Luister na die psalmis: U luister na my stem in die môre, Here, in die môre terwyl ek voor U verskyn en op U wag (5:4). Jesus het dit ook gedoen: Die môre vroeg, toe dit nog nag was, het Hy opgestaan en buitentoe gegaan na ‘n eensame plek en daar gebid (Markus 1:35). Hierdie stiltetyd maak ons harte ontvanklik om die res van die dag met Hom te verbind. Ons kan ons volle wese konsentreer om Hom te aanbid; ons kan onverdeelde aandag aan sy woord gee en met Hom in gebed praat. Selfs Jesus het gedink dit is belangrik om sy dag met God te begin. As Hy dit nodig vind, hoeveel te meer nie ons nie.
Intense, georganiseerde gebed waar ek vroeg in die oggend alleen met God is, berei ons voor vir daardie vinnige, stil gebede wat so nodig tydens die dag is. Nehemia is ‘n goeie voorbeeld: by die aanhoor van die woorde het ek gaan sit en gehuil en dae lank getreur. Ek het gevas en tot die God van die hemel gebid (1:4). Eendag is Nehemia onverwags in die posisie om sy begeerte aan die koning bekend te maak. Voordat hy sy begeerte aan die koning bekend maak, lees ons: Ek het ‘n skietgebed opgestuur na die God van die hemel (2:4 – 5). Dit is daardie dae van intense gebed met God alleen wat hierdie kort, stil gebede doeltreffend maak. Almal van ons het hierdie kort gebede nodig, maar God sal nie daarmee alleen tevrede wees nie.
Koinonia: Geestelike Gemeenskap
– Ralph Waldo Emerson
Koinonia: Geestelike Gemeenskap
Maar solank daar nog ‘n “vandag” is, moet julle mekaar elke dag aanspoor sodat niemand van julle deur die misleiding van die sonde verhard word nie (Hebreërs 3:13).
God het ons geskep om van Hom en van mekaar afhanklik te wees. Nie een van ons het die vermoë om alleen in ons Christelike lewens te vorder nie. Geestelike gemeenskap is dus noodsaaklik vir ons geestelike groei en gesondheid.
Kom ons kyk na ‘n paar praktiese aktiwiteite wat ons sal help om geestelike gemeenskap met ander gelowiges te ervaar.
- Deel Bybelse waarhede met mekaar. Geestelike gemeenskap sentreer altyd om die onderrig van die Bybel. Johannes maak die waarheid aangaande Jesus Christus die basis vir sy oproep tot geestelike gemeenskap: Hom wat ons gesien en gehoor het, verkondig ons aan julle, sodat julle aan ons gemeenskap deel kan hê. En die gemeenskap waaraan ons deel het, is dié met die Vader en met sy Seun, Jesus Christus (1 Johannes 1:3). Die psalmis sê: Ek het met my lippe vertel al die verordeninge van u mond (119:13 – OAV). Hy vertel aan ander wat God hom geleer het. Hiermee bou hy nie alleen ander op nie, maar hy versterk ook sy eie verstaan van God se waarheid. Ons leer self, want as ons ander vertel, moet ons ons idees organiseer en ontwikkel. Of ons nou saam die Bybel lees of bestudeer of memoriseer, moet dit gebeur op ‘n manier wat relevant is vir ons daaglikse lewe. Wat beteken hierdie nuwe insigte uit die Bybel vir ons in die praktyk? Hoe het/gaan jy dit in jou lewe toepas? Oppas: ons is dikwels so gretig om vir ander te vertel wat ons geleer het dat ons nie na hulle luister nie – ons hoor nie wat God deur hulle vir ons wil sê nie. Ons stel eintlik nie in gemeenskap belang nie – ons wil net ons eie kennis ten toon stel. God wil dalk vir ons iets sê deur iemand wat moeilik praat.
- Openheid met mekaar. Ons deel nie alleen Bybelse waarhede nie, maar ook ons sondes, mislukkings en ontmoediging plus ons seëninge en vreugde. Bely julle sondes eerlik teenoor mekaar en bid vir mekaar, sodat julle gesond kan word (Jakobus 5:16). Vit baie van ons is dit ‘n bedreiging – wat sal die ander persoon van my dink as hy van my sondes hoor? Ons kan nie mekaar bemoedig of motiveer of vir hom bid as ons nie weet waarmee hy sukkel nie – voor watter probleme staan hy? Kry vir jou ‘n vriend en wees oop met hom.
- Aanspreeklikheid. Geestelike gemeenskap vereis ook wedersydse aanspreeklikheid. Om mekaar te vermaan (Kolossense 3:16 – OAV) en aan mekaar te onderwerp (Efesiërs 5:21), verwys na wedersydse aanspreeklikheid. Ons is aan mekaar aanspreeklik vir sekere dissiplines – soos Bybelstudie, nadenke, gebed, ens. ‘n Ander gebied van aanspreeklikheid is my swakhede – kort humeur, gebrek aan selfbeheer, ens.
- Bid saam. Soms het ons behoeftes wat ons net met ons vriende kan deel. Ander behoeftes kan ons in ons kleingroep deel. Onthou: God werk in die lewens van ander veral deur gebed.
Natuurlik is daar ook ander aktiwiteite. Dink daaroor na en gebruik hulle