Twyfel
Twyfel
After many years of seeking to live a spiritual life, I still ask myself, “Where am I as a Christian?” — “How far have I advanced?” — “Do I love God more now than earlier in my life?” — “Have I matured in faith since I started on the spiritual path?”
Honestly I don’t know the answers to these questions. There are just as many reasons for pessimism as for optimism. Many of the real struggles of twenty or forty years ago are still very much with me. I am still searching for inner peace, for creative relationships with others, and for a deeper experience with God. And I have no way of knowing if the small psychological and spiritual changes during the past decades have made me more or less a spiritual person.
Spiritual Formation: Following the Movements of the Spirit
Maar nou kom Henri Nouwen en hy sê: “Ek het geen idee nie.” Christene mag dalk nie die omvang van hulle probleem besef nie, maar hulle weet wat die genesing is. Ek sal nooit my vordering van sonde na geestelike gesondheid op ‘n kaart kan aanteken nie. Ek kan egter deur die Heilige Gees, voortdurend na die geneesmiddel kyk – Jesus Christus.
Geloof Daar is sekere terme wat nie in die Bybel gedefinieer word nie – soos die Drie-eenheid. Geloof word egter duidelik in Hebreërs 11:1 gedefinieer: Om te glo, is om seker te wees van die dinge wat ons hoop, om oortuig te wees van die dinge wat ons nie sien nie. Ons fokus ons hart en verstand op ‘n werklikheid wat buite ons is – beide in tyd en verstaan. Dit is voor ons (wat ons hoop) en bo ons (wat ons nie sien nie). en dinge wat ons nie sien nie, verwys nie na dinge wat ons ons verbeel nie. Dit verwys na werklikhede wat ons deur die Bybel ken. Paulus sê: Die geloof kom dus deur die prediking wat ‘n mens hoor, en die prediking wat ons hoor, is die verkondiging van Christus (Romeine 10:17).
Calvyn In die vorige blog het ons na die kerk as huisgesin van God gekyk. Ons kyk nou na ons tweede beeld. Beeld #2: Die liggaam van Christus
Ons kry hierdie beeld in verskeie van Paulus se briewe. Hierdie beeld dra kenmerke soos interafhanklikheid en aktiwiteit oor. Aktiwiteit is lewensnoodsaaklik vir die kerk. Die verskillende liggaamsdele pas bymekaar en vorm saam ‘n eenheid. Elkeen van hulle vervul sy funksie en so bou die liggaam homself op in liefde (Efesiërs 4:16). Elkeen het ‘n funksie en moet dit vervul. Gebeur dit nie, kan die kerk nie optimaal funksioneer nie. In Efesiërs 4:4 – 13 beskryf Paulus die gawes wat God aan die liggaam gegee het. Hoekom gee Hy hierdie gawes: Sy doel daarmee was om die gelowiges toe te rus vir hulle diens en vir die opbou van die liggaam van Christus. So sal ons uiteindelik almal kom tot die werklike eenheid in ons geloof en ons kennis van die Seun van God. Dan sal ons, sy kerk, soos ‘n volgroeide mens wees, so volmaak en volwasse soos Christus. As Christus se liggaam is ons sy versorgingsagente op aarde. Hierdie beeld maak dit duidelik dat daar nie “mindere” lede van die liggaam is nie. Vir optimale funksionering moet alle lede betrokke wees. Kerke moet beklemtoon dat hulle een doel het – al verskil hulle van mekaar. Dit bring ons nou by die derde beeld van die kerk in die Bybel: die kudde van God.
Daar was altyd in alle kerkgroepe mense wat ’n tweede keer gedoop wil word. In die kerke wat naas die grootdoop ook die kinderdoop bedien, was daar altyd lidmate wat onseker geraak het oor hulle doop as babas, en weer gedoop wou word. ander het besware ontwikkel oor die persoon wat hulle gedoop het of die omstandighede en gebruike tydens die doop. Ook hulle vra dan om weer gedoop te word. ’n sakrament. graag van geloofsdoop, getuienisdoop, belydenisdoop. Indien dit die betekenis van die doop is, is daar natuurlik geen probleem om iemand ’n tweede keer te doop nie. As die persoon nog nie regtig die Here by sy/haar eerste doop geken het nie, was die doop dan ongeldig omdat die persoon nog nie sy/haar geloof kon bely nie. Dan moet sulke persone eintlik ’n tweede keer gedoop word om hulle ’n kans te gee om werklik hulle geloof te bely. meer toewyding. Maar die siening van die doop in hierdie boek maak ’n tweede doop ’n baie moeilike saak. As dit in die doop gaan om God se werk in ons lewe, om sy gesag oor ons, om sy werk om ons met Christus te verenig, om ons in die verbond op te neem, is dit tog moeilik om ’n tweede doop te regverdig. God hoef tog nie weer sy gesag oor ons te laat afkondig of ons weer met Christus te verenig en in die verbond op te neem nie. Wat Hy eenmaal gedoen het, is tog gedoen. wat in die vorige eeu die verhouding tussen die Pinksterkerke en die Gereformeerde kerke slegter beïnvloed het nie (hoofstuk 1). regtig ’n doop is nie, en daarom meen hulle dat hulle hierdie mense nou eers regtig doop. Maar hoe ’n mens ook al hierdie verskille verstaan, dit het erge spanning en verwydering tussen hierdie groepe kerke gebring. Die wyse waarop die Pinksterkerke die mense hanteer het, het verdere aanstoot gegee. In die meeste gevalle is hierdie mense eenvoudig gedoop en gelos. Daar is nie van hulle verwag om lidmate van die Pinksterkerk te word nie. Dit het beteken dat hierdie kerke opgetree het sonder veel respek vir die kerk van waar hierdie mense gekom het. Ironies was dit eintlik ook nie vir die Pinksterkerke nodig om hierdie mense as lidmate te probeer werf nie. Die kerke waaruit hulle gekom het, het so negatief teen hulle opgetree dat hulle eenvoudig oorgegaan het na die Pinksterkerke en later ook na die Charismatiese kerke. Kom ons neem die NG Kerk se optrede as voorbeeld. Tot in die laaste dekade van die vorige eeu het die NG Kerk nog van hierdie lidmate verwag om hulle nuwe oortuigings te laat vaar, te bely dat hulle verkeerd gedoen het, en “terug te kom”. Hulle is uit sinvolle deelname aan die gemeentelewe uitgesluit. Hulle kon onder tug kom, dus van die nagmaal weerhou word, en selfs uit die gemeente en die “koninkryk” uitgesluit word met die kerklike ban! Indien jy nie verstaan presies wat dit beteken nie, is dit ook maar goed. Maar dis erg! ’n Mens moet jou die verwarring in die gemoed van hierdie “oorgedoopte” lidmate probeer voorstel. In ’n ondersoek na die redes waarom lidmate van die NG Kerk hulle laat oordoop ((Oor-)doop – Waarom? En daarna? 1997), is bevind dat 93% twee antwoorde gegee het: ♦ Hulle is gelei deur die Gees. ♦ Hulle doop was vir hulle ’n stap van gehoorsaamheid aan die Here. Kort voor die einde van die eeu het die NG Kerk ander besluite geneem. Daar sou voortaan net gepoog word om hierdie lidmate tot beter insigte terug te bring, maar hulle kon sinvol voortgaan in die gemeente. Dit is dan ook wat in die algemeen in die gemeentes van die NG Kerk gebeur, in elk geval in die vernuwingsgemeentes. Maar intussen het die kerke wat die kinderdoop erken, honderd-duisende lidmate op hierdie manier verloor. Verreweg die grootste deel van die Pinksterkerke en die Charismatiese kerke se lidmate kom uit die NG Kerk, of is kinders van oud-NG lidmate. Dit sal interessant wees om nou na twee sake te kyk. ♦ Waarom kry soveel lidmate probleme met die kinderdoop? ♦ Is oordoop regtig ’n doop? Mens wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike doop. Leef uit jou Doop (2011) deur prof Adrio König is ʼn baie nuttige naslaanwerk wat ʼn betrokke en uitdagende verduideliking bied van die doop. Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en CUM vir hierdie vergunning. Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za Skrywer: Prof Adrio König Geloof
DIE KERK (3)
Die kerk (3)
Leef uit jou doop: 7.1 Die verlede
7.1 Die verlede