5.4 Is die Abrahamverbond die ou verbond?

Dit word taamlik algemeen aanvaar onder gelowiges wat die kinderdoop verwerp dat die verbond met Abraham die ou verbond is wat deur die nuwe verbond vervang is (4.4). Maar ons het gesien dit is ’n misverstand.

Dink maar net aan die geweldige geloofsbetekenis wat veral Paulus aan Abraham gee. Ons het onder 2.4 die volgende opsomming uit Galasiërs 3 en Romeine 6 gemaak:

♦ Abraham het in God geglo, en daarom het God hom vrygespreek (3:6).

♦ Die goeie nuus (Grieks: “evangelie”) is al aan Abraham verkondig (3:8).

♦ Dié wat glo, is kinders van Abraham (3:7).

♦ Dié wat glo, word saam met die gelowige Abraham geseën (3:9).

♦ Deur Christus se kruis het ook heidene deel gekry aan die seën wat God aan Abraham toegesê het (3:14).

♦ Christus is die eintlike nakomeling van Abraham (3:16).

♦ God het sy genade aan Abraham deur ’n belofte toegesê (3:18).

♦ As ons aan Christus behoort, is ook ons nakomelinge van Abraham (3:29).

Ons het hier bygevoeg wat Paulus in Romeine 4 oor Abraham skryf:

♦ Hy is die vader van alle gelowiges (4:17),

♦ en ons moet glo soos Abraham geglo het (4:17).

Ons kan hieruit tog nie ’n ander gevolgtrekking maak nie as dat die doop gelowiges in die Abrahamverbond opneem. Dit mag vreemd klink vir dié wat die kinderdoop verwerp, maar wat staan daar anders in Galasiërs 3:27 en 29? En wat beteken die feit dat Abraham vandag nog ons vader is, anders as dat ons nog altyd in die verbond leef wat God met hom gemaak het?

Dit kan tog ook nie anders nie. Dis uit hierdie opsomming oor die betekenis van Abraham tog duidelik

dat die verbond met hom die genadeverbond is, die geloofsverbond. En ons weet tog dat die ou verbond niks met Abraham te doen het nie. Dis tog eers vier eeue ná Abraham by Sinai gesluit, die wetsverbond, en uiteindelik deur Jesus afgeskaf (Jer 31:31-34; Heb 8). Die feit dat ons nog steeds deur die doop in hierdie verbond opgeneem word, beteken dat ons met reg kan vra of die basiese struktuur van hierdie verbond in die Nuwe Testament inderdaad onveranderd gebly het sodat sowel heidene as verbondskinders toegang kan kry.

Mens wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike doop. Leef uit jou Doop (2011) deur prof Adrio König is ŉ baie nuttige naslaanwerk wat ŉ betrokke en uitdagende verduideliking bied van die doop.

Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en CUM vir hierdie vergunning.

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer: Prof Adrio König

Bemoediging

As ons die woord bemoedig in die Skrif raakloop, beteken dit “om sterk te maak.” As dit so is, is dit duidelik dat elke Christen voortdurend bemoedig moet word. In die Nuwe Testament lees ons van vier bronne van bemoediging.

1.Christus. Aangesien julle die troos in Christus ondervind het, die aansporing deur die liefde, die gemeenskap deur die Gees, die innige meegevoel en meelewing – maak dan nou my blydskap volkome deur eensgesind te wees: een in liefde, een van hart een in strewe (Filippense 2:1 – 2)

2.Die Ou Testament. Alles wat vooraf in die Skrif opgeteken is, is tog opgeteken om ons te leer sodat ons deur die standvastigheid en bemoediging wat die Skrif ons gee, vol hoop kan wees (Romeine 15:4).

3.Christenleiers. Nadat die oproer bedaar het, het Paulus die gelowiges bymekaar geroep en hulle moed ingepraat. Daarna het hy hulle gegroet en Masedonië toe vertrek. Op sy reis deur daardie gebiede het hy die gelowiges telkens met sy prediking bemoedig (Handelinge 20:1 – 2). Ook: Iemand wat profeteer, rig hom tot mense en praat woorde wat geestelik opbou en bemoedig en vertroosKorintiërs 14:3).

4.Medegelowiges. As ek by julle is, ons deur mekaar se geloof bemoedig kan word, ek deur julle s’n en julle deur myne (Romeine 1:12).

Vir elkeen van hierdie vier bronne kan ons nog baie verse byvoeg. Ons het ook nog ‘n bykomende bron gekry: die Nuwe Testament.

Evangelisasie

Evangelisasie

(die Samaritaanse vrou), die gelowiges en God. Watter rol speel elkeen?

. Dit is jou vriende, familie, medewerkers – diegene met wie jy die evangelie wil deel. Hoe beskryf die Skrif hulle?

Dood: Julle was dood as gevolg van julle oortredings en sondes (Efesiërs 2:1)

Blind: As die evangelie wat ons verkondig, tog nog met ‘n sluier bedek is, is dit bedek net vir dié wat verlore gaan. Hulle is die ongelowiges wie se verstand deur die God van hierdie wêreld verblind is, sodat hulle die lig van die evangelie nie kan sien nie (2 Korintiërs 4:3 – 4).

Geestelik dwaas: Die mens wat nie die Gees van God het nie, aanvaar nie die dinge van die Gees van God nie. Vit hom is dit onsin. Hy kan dit ook nie verstaan nie, omdat dit geestelik beoordeel moet word (1 Korintiërs 2:14).

Verlore: Hy het hulle innig jammer gekry, want hulle was soos skape wat nie ‘n wagter het nie (Markus 6:34).

In evangelisasie gaan God voor ons, met ons en na ons. Wat sê die Skrif van Hom?

Hy trek ons na Homself: Niemand kan na My toe kom as die Vader wat My gestuur het, hom nie na My toe trek nie (Johannes 6:44).

Hy gee nuwe lewe: Ek het geplant, Apollos het natgegooi, maar dit is God wat laat groei het (1 Korintiërs 3:6).

Hy stuur dissipels: Aan My is alle mag gegee in die hemel en op aarde. Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels (Matteus 28:18 – 19).

Bereid om te oordeel: En wanneer Hy kom, sal Hy bewys dat die wêreld skuldig is aan sonde, en dat die reg aan my kant is, en dat die oordeel al gekom het (Johannes 16:8).

Evangelisasie werk, want God is betrokke – Hy oortuig, Hy trek mense na Hom, Hy stuur en Hy gee. Hy is vol deernis en tree op vir sy skepping.

God het aan ons die voorreg gegee om saam met Hom te werk Wat sê die Skrif van die gelowiges?

Ons behoort aan God: Aan almal in Kolosse wat aan God behoort, getroue broers in Christus (Kolossense 1:2).

Dienaars: Sy het agter Paulus en ons aangeloop en aanhoudend geskreeu: “Hierdie mense is dienaars van God, die Allerhoogste” (Handelinge 16:17).

Planters: Ek het (die saad) geplant (1 Korintiërs 3:6).

Natgooiers: Apollos het natgegooi (1 Korintiërs 3:6)

Arbeiders: Die oes is groot, maar die arbeiders min. Bid dan die Here aan wie die oes behoort, om arbeiders uit te stuur vir sy oes (Lukas 10:2).

Getuie: Maar julle sal krag ontvang wanneer die heilige Gees oor julle kom, en julle sal my getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judea en in Samaria en tot in die uithoeke van die wêreld (Handelinge 1:8).

Onderskeiding: Tree met wysheid op teenoor die mense wat nog buite die gemeente is (Kolossense 4:5).

Afhanklik: Niemand kan na My toe kom as die Vader wat My gestuur het, hom nie na My toe trek nie (Johannes 6:44)

Ons bring Christus na die ongelowiges. Die groot vraag is: Is ons gewillig om gebruik te word?

Bonhoeffer (27)

Bonhoeffer (27)

As ons verder praat oor diens in die geloofsgemeenskap moet ons van laste praat: Dra mekaar se laste, en gee op dié manier uitvoering aan die wet van Christus (Galasiërs 6:2).

Bonhoeffer gee weer twee Bybelgedeeltes om ons te help:

(Galasiërs 6:9 – 10).

(Psalm 55:23).

Wie se las help jy dra? Is daar nie mense wie se las jy behoort te help dra nie?

Here, maak my gewillig om ander mense se laste te dra. Dankie dat u my laste dra. Amen

Leef uit jou Doop: 5.4 Is die Abrahamverbond die ou verbond?

Bemoediging

Evangelisasie

Bonhoeffer (27)