Bemoediging

“Do not stand gazing at the imperfections which the Word of God reveals [of yourself to you], but having learnt where you come short, dare to believe that Jesus Christ is the true counterpart of your need; that He is strong where you are weak, and full where you are empty.” F.B. Meyer

Bemoediging

As ons die woord bemoedig in die Skrif raakloop, beteken dit “om sterk te maak.” As dit so is, is dit duidelik dat elke Christen voortdurend bemoedig moet word. In die Nuwe Testament lees ons van vier bronne van bemoediging.

1.Christus. Aangesien julle die troos in Christus ondervind het, die aansporing deur die liefde, die gemeenskap deur die Gees, die innige meegevoel en meelewing – maak dan nou my blydskap volkome deur eensgesind te wees: een in liefde, een van hart een in strewe (Filippense 2:1 – 2)

2.Die Ou Testament. Alles wat vooraf in die Skrif opgeteken is, is tog opgeteken om ons te leer sodat ons deur die standvastigheid en bemoediging wat die Skrif ons gee, vol hoop kan wees (Romeine 15:4).

3.Christenleiers. Nadat die oproer bedaar het, het Paulus die gelowiges bymekaar geroep en hulle moed ingepraat. Daarna het hy hulle gegroet en Masedonië toe vertrek. Op sy reis deur daardie gebiede het hy die gelowiges telkens met sy prediking bemoedig (Handelinge 20:1 – 2). Ook: Iemand wat profeteer, rig hom tot mense en praat woorde wat geestelik opbou en bemoedig en vertroosKorintiërs 14:3).

4.Medegelowiges. As ek by julle is, ons deur mekaar se geloof bemoedig kan word, ek deur julle s’n en julle deur myne (Romeine 1:12).

Vir elkeen van hierdie vier bronne kan ons nog baie verse byvoeg. Ons het ook nog ‘n bykomende bron gekry: die Nuwe Testament.