Bloedskande – Francois Malan

Elize vra:

Die Bybel oor bloedskande: jou pa, ma , oom, tante, broer, suster. Jou pa se vrou of ma se man (stiefpa en ma). Hoe moet mens dit verstaan, mag niggies en nefies dan trou met mekaar? Hoeveelste geslag is dit nie meer naasbestaande nie m.a.w nie meer bloedskande nie? Adam en Eva almal stam tog van hulle af. Watter geslag daarna is dit nie meer bloedskande. Net soos met Noag en sy kinders.

 

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Die Bybel gee aanduidings oor huweliksverhoudings tussen familielede in Levitikus 18 en die strawwe vir die oortreders in Levitikus 20. Levitikus 18:6 lê die algemene reël neer: ‘Niemand van julle mag met ‘n naby bloedverwant geslagsgemeentskap hê nie. Ek is die Here.’ Daarop volg die grade van verwantskap in 18:7-18:

 

nie met jou ma of jou stiefma nie (vgl. ook 1 Korintiërs 5:1 daaroor)

nie met jou suster of halfsuster aan vaders- of aan moederskant nie

nie met jou kleindogter nie

nie met jou tantes aan vaders- en moederskant nie, ook nie jou oom se vrou nie.

nie met jou skoondogter, of jou skoonsuster nie

nie met ‘n vrou en haar dogter of kleindogter nie

nie met jou vrou se suster solank jou vrou nog lewe nie.

 

Die strawwe word aangegee in Lev 20:11-12,17,19-20 en vers 21 voeg by: nie jou broer se vrou afneem nie.

 

Die Suid-Afrikaanse huweliksreg is gebou op die Romeins-Hollandse reg, wat die lys hierbo, met uitsondering van die laaste een, almal opgeneem en almal ook op die vrou van toepassing gemaak het en die volgende bygevoeg het:

Nie met jou dogter/seun; grootouers, seun se vrou/dogter se man;

stiefkleinkind; broers- of susterskind nie.

Niggies en nefies word nie tans in een van die twee lyste genoem nie.

 

Die aantasting van die gesagsverhoudings in die familie is as ‘n belangrike rede vir sedelike veroordeling van bloedskande gesien. Deur die ondergrawing van die gesagselement deur die ontaarding van die seksuele verhoudings raak die hele samelewing deurmekaar. Die aanwysings in Levitikus bou eintlik voort op die vyfde gebod wat die Here vir Moses op die berg Sinai gegee het: ‘Eer jou vader en jou moeder, dan sal jy lank bly woon in die land wat de Here jou God vir jou gee’ (Eksodus 20:12).

In huwelike tussen naby familielede ontstaan daar soms genetiese versterkings of afwykings (die gene word geërf van jou ouers en voorouers en bepaal die fisiese, intellektuele en emosionele karaktertrekke van ‘n persoon. Die genetiese kode wat die karaktertrekke beheer word oorgedra deur die DNA op die chronosome in die kern van die sperm en eierselle, wat saamsmelt tydens bevrugting. ‘n Kind word dus geskep uit die genetiese materiaal van albei ouers).

Dit werk blykbaar so dat waar die goeie gene van albei saamgevoeg word, die goeie eienskappe versterk word in die kinders; maar die swak gene se samevoeging kan ook die swak fisiese, intelektuele en emosionele eienskappe versterk in hulle nageslag. Dit kom dikwels tussen boers en susters en soms ook tussen neefs en niggies voor, en in ‘n mindere mate tussen kleinneefs en kleinniggies.

Die wet van Sinai is 403 jaar na Abraham aan Moses gegee (vgl. Galasiërs 3:17) baie lank nadat Adam en Eva, en Noag gelewe het. Maar reeds in die wette van Hammoerabi, die koning van Babel, wat ‘n tydgenoot van Abraham was, was daar al aanwysings wat die huwelike tussen naby familie verbied het, omdat hulle die slegte gevolge daarvan op die nageslag gesien het.

Skrywer:  Prof Francois Malan




Ou mates – Herrie van Rooy

Marita vra:

Watter mates is eva, hin en hoe lank is n el.
Antwoord

Prof Herrie van Rooy antwoord:

Hierdie tipe mate gaan in die nuwe vertaling, die direkte vertaling, gebruik word met telkens ‘n voetnoot wat die verduidelik:

 

efa: ‘n Inhoudsmaat vir droë materiaal. Een efa was omtrent 22 liter koring of gars of meel.

hin: ‘n Inhoudsmaat vir vloeistof. Een hin was ongeveer 3,8 liter

 

Dis hoe die voetnote in die Direkte Vertaling dit aandui.

 

‘n El was ongeveer 43 sentimeter. Mens kry ook die ou el, of die koninklike el, wat soms gebruik word. Dit was ongeveer 51 sentimeter.

Skrywer: Prof Herrie van Rooy

 




Vergifnis – Francois Malan

Anna vra:

Hi, ek het iemand wie ek moet vergewe, alhoewel dit moeilik is. As ek sover kan kom om te vergewe, maar ek wil die persoon nie sien nie, is ek dan verkeerd. Ek worstel met vergifnis teenoor die persoon.

 

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord

Ek weet te min van die redes agter die vraag om spesifiek daaroor ‘n mening te gee; maar bied hieronder Bybeltekse aan wat die Here se aanwysings oor vergifnis vir ons gee.

In Matteus 6:14-15 sê Jesus vir sy dissipels: As julle ander mense hulle oortredinge vergewe, sal julle hemelse Vader julle ook vergewe, Maar as julle ander mense nie vergewe nie, sal julle Vader julle ook nie julle oortredinge vergewe nie.

In Matteus 18:21-35 vra Petus vir Jesus: Here hoeveel keer moet ek my broer (mede-gelowige) vergewe as hy iets verkeerds teen my doen? Selfs sewe keer?

Jesus antwoord hom: Ek sê vir jou, nie sewe keer nie, maar selfs sewentig maal sewe keer.

Daarby vertel Jesus toe ‘n gelykenis oor hoe die koninkryk van die hemel vergelyk kan word, met ‘n koning vir wie sy amptenaar miljoene rand geskuld het, en toe hy om uitstel vra het die koning hom van al sy skuld vrygestel. Maar toe die amptenaar ‘n mede-amptenaar wat hom ‘n paar rand skuld kry, het hy hom gewurg en in die tronk laat gooi. Toe die koning dit hoor het hy die eerste amptenaar laat haal en gesê Jou skurk, ek het jou jammer gekry, moes jy nie ook jou mede-amptenaar jammer gekry het nie? Toe het die konng hom oorgegee om gemartel te word totdat hy sy skuld betaal het.

So sal my Vader wat in die hemel is ook met julle maak as julle nie elkeen sy broer van harte vergewe nie.

In die Onse Vader wat Jesus ons leer bid het, bid ons ook (Matteus 6:12) ‘en vergeef ons ons oortredinge soos ons ook dié vergewe wat teen ons oortree.’

So vergewe God al die sondeskuld van ons hele lewe as ons in berou na Hom toe kom in gebed, en verwag Hy dat ons mekaar ook van harte sal vergewe. Dit beteken dat ons nie kan sê: ek wil die persoon nie sien nie.

In Matteus 5:44-48 sê Jesus: Julle moet julle vyande liefhê, en julle moet bid vir dié wat vir julle vervolg, sodat julle kinders kan wees van julle Vader in die hemel. Hy laat immers sy son opkom oor slegtes en goeies, en Hy laat reën oor dié wat reg doen en oor dié wat verkeerd doen. As julle net dié liefhet wat vir julle liefhet, watter loon kan julle dan verwag? Maak die tollenaars nie ook maar net so nie? En as julle net julle broers groet, wat doen julle meer as ander? Maak die heidene nie ook maar net so nie? Wees julle dan volmaak soos julle hemelse Vader volmaak is (deur ook julle vyande lief te hê). Vergelyk ook Lukas 6:27-36

Romeine 12:26-27 sê: As jou vyand honger is, gee hom iets om te eet; as hy dors is, gee hom iets om te drink; deur dit te doen, maak jy hom vuurrooi van skaamte. Moet jou nie deur die kwaad laat oorwin nie, maar oorwin die kwaad deur die goeie.

Skrywer: Prof Francois Malan




Was daar reuse in die ou tyd? – Fanie Snyman

Jan vra:

Op ‘n program “Hoe verklaar mens dit” van RSG voorlaaste Sondag beweer ‘n paleontoloog prof/dr? Jurie van den Heever dat die bestaan van reuse soos beskryf in die Ou Testment liefs met ‘n knippie sout bejeen moet word. Goliat het waarskynlik aan ‘n ongeneeslike siekte gely  wat hom so uitermate groot laat word het. Hy was waarskynlik as gevolg daarvan bysiende vandaar die feit dat iemand hom moes lei. Dit het hom ook dubbel laat sien  – “jy kom na my toe met stokke” alhoewel Dawid net ‘n enkele staf by hom kon gehad het.

Verder is beweer dat die fotos van uitgrawings van skelette gemanupileer is om groterige kopbene ens te wys.

Die storie van die Boek sê Goliat was ‘n dapper vegter. Op welke manier sou dit moontlik wees  om die Goliat verhaal asook die van die reuse van Genesis 6 te verifieer?

 

Antwoord

Prof Fanie Snyman antwoord

Hiermee my antwoord op die vraag oor die reuse in die Ou Testament.

Die verhaal van Dawid en Goliat bly een van die immergroen verhale van heldhaftige optrede in die Ou Testament. Immers, die onwaarskynlike gebeur hier. Dawid, ‘n jong en aantreklike man met weinig militêre ervaring, oorwin die reus Goliat selfs sonder ‘n swaard (I Sam 17:50) met net ‘n enkele klip uit sy slingervel. Die oorwinning wat ‘n enkeling (Dawid) behaal word dan ook ‘n simboliese oorwinning oor die Filistyne as kollektiewe vyand. Die insident word dan ‘n belangrike moment in die opgang wat Dawid maak as toekomstige koning van die verenigde ryk van Juda en Israel.

Goliat word in ekstreme kleure geteken. Geweldig lank (3 meter!), groot met ‘n wapenrusting van 75 kg wat hom haas onoorwinlik maak. Die klem val egter op Dawid, veel meer as op Goliat. Daarom moet ons versigtig wees om meer uit die teks te haal as wat die teks vir ons bied.

Genesis 6:1-4 staan nie in verband met Goliat se lengte en aanduiding as reus nie. Genesis 1-11 staan bekend as die sogenaamde voorgeskiedenis dus die gedeelte wil geen akkurate historiese feite aan die lesers meedeel nie. Die gedeelte moet eerder verstaan word in die konteks van die toenemende afvalligheid van mense wat die sondvloed genoodsaak het.

Daar bestaan geen argeologiese bewyse vir die bestaan van sulke “reuse” uit die voortyd nie.

Skrywer:  Prof Fanie Snyman