Nehemia – Gustav Claassen

Jaco vra:  

Ek is op soek na die boek kommentaar oor Nehemia. Kan u my dalk help asb.

Antwoord:

Dr Gustav Claassen antwoord:

Wat die vraag rondom ‘n kommentaar oor die boek Nehemia betref die volgende:

Daar bestaan gewoonlik ‘n hele verskeidenheid van kommentare oor ‘n spesifieke Bybelboek. Kommentare word geskryf met sekere vertrekpunte en ook moontlike potensiële verbruikers in die oog. Om hierdie rede sou sekere kommentare dalk meer akademies van aard wees en ander  weer meer populêr. Sommige lesers sal ‘n kommentaar wil gebruik om die teks in diepte te ondersoek en ander sou dalk meer die behoefte hê om dit bloot te gebruik as ‘n Bybelstudie. ‘n Meer akademiese kommentaar sal ‘n verwysingsraamwerk  by die leser veronderstel rondom bv agtergrond en ‘n taal soos Hebreeus. Dit is altyd belangrik om die behoefte van die verbruiker en sy verwysingsraamwerk te verreken wanneer ‘n keuse tov ‘n spesifieke kommentaar uitgeoefen word. Met dit as agtergrond kan na die volgende kommentare gekyk word en ‘n moontlike keuse gemaak word.

Kommentare wat meer akademies georiënteerd is:

•  Blenkinsopp, J 1989. Ezra-Nehemiah(OTL). SCM: London.
•  Clines, DJ 1992. Ezra, Nehemiah, Ester (NCBC). Eerdmans: Grand Rapids.
•  Kidner, k 1979. Ezra and Nehemiah: An introduction and commentary. Wheaton: Intervarsity Press.
•  Throntveit, MA 1992. Ezra-Nehemiah. Louisville: John Knox Press.

Kommentare wat meer ‘n ligter aanslag het is:

• Achtemeier PJ 1985. Harpers’s Bible Dictionary. San Francisco: Harper&Row Publishers Inc.
• Dunn, JDG & ROGERSON, JW(eds) 2003. Eerdmans Commentary on the Bible. Grand Rapids: Eerdmans.
• Matthews, VH, Chavalas, MW & Walton, JH 2000. The IVP Bible background commentary: Old Testament. Downers Grove, IL: Intervarsity Press.

Vosloo, W & van Rensburg, FJ (reds), Die Bybellennium Eenvolumekommentaar. Vereniging: CUM.

Skrywer: Dr Gustav Claassen

God se Verbond met Abraham – Francois Malan

Vraag

Elizabeth wil weet:

Wat is God se verbond met Abraham?

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:
In Genesis 12:1-3 word vertel dat die Here Abram roep en van sy belofte aan Abram. In 13:13-17 word sy beloftes herhaal en uitgebrei. In 15:18-21 word van die sluiting van die verbond vertel. In 17:4-9 word die verbond bevestig, Abram se naam verander na Abraham (as vader van baie nasies), die besnydenis word as teken gegee, en die inhoud van die verbond word beskryf as: Ek sal jou God wees en die God van jou nageslag. Wat van Abraham verwag word, word in 17:1 gesê: Lewe naby My en wees opreg. Nadat hy tot die uiterste getoets was of hy Isak sou offer in gehoorsaamheid aan die Here, en aan die Here gehoorsaam gebly het, herhaal die Here sy beloftes (22:16-18).

Met die uittog van Israel uit Egipte (1230 v.C.) sluit die Here met hulle ‘n verbond by Sinai en gee aan hulle sy gebooie wat op plat klippe geskryf is (Eks 34:28).

Deur die eeue het Abraham (wat ongeveer 1700 v.C. geleef het) se nageslag die verbond met die Here verbreek en ander gode gedien. Daarom word die 10 noordelike stamme van Israel in 722 v.C. na Assirië in ballingskap weggevoer, en die twee suidelike stamme in 586 v.C. na Babilon (Jer.22:8,9). Die Here belowe egter dat Hy ‘n nuwe verbond met sy volk gaan sluit (Jer.31:33) deur sy woord op die harte van mense te skryf en in hulle gedagtes vas te lê. Ek sal hulle God wees en hulle sal my volk wees (vgl. Hebreërs 8:8-13).

Lk 1:70-75 word na die Here se verbond met Abraham verwys en dat dit met die geboorte van Jesus vervul word (vgl. Hand.3:25-26). In Romeine 4 verwys Paulus na Abraham se verhouding met God wat reggestel is deurdat Hy in God geglo het. So word elke mens se verhouding met God reggestel deur in Christus glo, op Hom te vertrou en vir Hom te lewe. In Romeine 8 beskryf hy hoe God sy wet in ons harte skryf, deur die Heilige Gees wat permanent in ons kom woon om ons geloof in Christus te gee en van ons kinders van God te maak wat Hom al beter begin gehoorsaam.

Skrywer: Prof Francois Malan

Gaan ons hemel toe? – Francois Malan

Vraag:

Marilize vra:

Waar in die Bybel staan dit dat die kinders van die HERE hemel toe gaan? Ek lees in die woord dat ons na ons dood by die Here gaan wees, in die paradys (volgens Jesus self), die nuwe Jerusalem ens. Volgens die Bybel is die hemel die troon en woonplek van God. Is dit dus slegs ‘n aanname of afleiding dat ons hemel toe gaan?

Antwoord:

Prof Francois Malan antwoord:

1.   Wat is die hemel?

Die begrip ‘hemel’ word in die Bybel met verskillende betekenisse gebruik (hemelruim, wolke-hemel, sterre-hemel, ens.). Dikwels word van die God van die hemel gepraat (bv. Ps 33:13,14; Dan 2:18; Jona 1:9; Jes 63:15; Deutr. 4:36; Mark 1:11; Mat 5:48), met die gedagte dat die hemel God se woning is. Daarmee word allereers klem gelê op God se majesteit en heerlikheid, sy radikale andersheid en verhewenheid, sy heiligheid en ontoeganklikheid. Daarmee word gesê dat God nie van hierdie wêreld is nie, maar van ‘n ander wêreld. Die woord ‘hemel’ word dan ‘n beeld wat mense maklik kan verstaan.

Maar God is ewig en alomteenwoordig, en ons kan Hom nie op ‘n plek vaspen nie. Daarom bid Salomo by die inwyding van die tempel: Kyk, die hemel, die hoogste hemel, kan U nie bevat nie (1 Kon.8:27). Paulus sê vir die Grieke: Die God wat die wêreld gemaak het en alles wat daarin is, Hy is die Here van die hemel en die aarde, en Hy woon nie in tempels wat mense gemaak het nie (Hand. 17:24).

Die hemel is die aanduiding van God se teenwoordigheid en optrede: Vgl. bv. Jakob in die oop veld buite die stad Bet-el in Gen 28:16,17: hierdie plek is die huis van God, die poort van die hemel; in die braambos (Eks.3:2); op die berg Sinai (Eks.24:16); in die midde van sy volk (Eks.25:8); in Jerusalem (1 Kron.23:25), op Sion (Ps.9:12); in Christus (Joh.14:10-11); deur die Heilige Gees woon Hy ook in ons (Rom 8:9-11). Waar God is, is die hemel.

Maar God word nie in sy skepping vasgevang nie. Hy is radikaal anders as sy werke, Hy bly die Skepper bo sy skepping. Die word uitgedruk met die uitspraak dat God in die hemel is.

1.   Kinders van die Here gaan hemel toe

1 Petr.1:4 sê, daar is ‘n erfenis wat vir ons in die hemel bewaar word (vgl. Kol. 1:5). Openb. 21:1 praat van ‘n nuwe hemel en ‘n nuwe aarde, en v3 dat die woonplek van God nou by die mense sal wees. Flp 3:20 sê ons is burgers van die hemel. Ef 2:6 dat Christus vir ons ‘n plek saam met Hom in die hemel gee. 2 Kor 5:1,2 dat ons ‘n vaste gebou in die hemel het, en dat ons verlang dat ons deur ons hemelse woning oordek word. Lk10:20 dat ons name in die hemel opgeskryf word. Mat 6:20 dat ons vir ons skatte in die hemel moet bymekaarmaak (vgl. Mat.19:21).

Met die ‘hemel’ word daarna verwys dat ons ‘by God/Christus sal wees’ (Flp.1:23), vir ewig, en sal deel in sy heerlikheid. Openb. 21 se beskrywing van die hemel is simbolies. Die nuwe Jerusalem is ‘n simbool van God se teenwoordigheid, die stad waar Jesus gewerk en gesterf het; so ook die tuin van Eden waar God openlik en sigbaar met die eerste mense verkeer het. Dit is nie ‘n plek waar ons volgens ons eie wil teen God se wil kan gaan lewe nie, maar waar ons ten volle sal wil om sy wil uit te lewe. Paulus sê, dan sal God alles wees vir alles (1 Kor 15:28).

Skrywer: Prof Francois Malan

1 Korintiërs 15 – Francois Malan

Vraag

Willie vra:

1 Korintiërs 15 :23-28 het betrekking. As ‘n mens die gedeelte lees wil dit amper voorkom asof daar seker magte of vyande van God is wat nie onder Sy beheer is nie . Dit kan tog nie, want God is almagtig . Of beteken dit dat God wel mag oor hulle het en hulle in elk geval aan Homself gaan onderwerp en dat dit in elke geval in Sy volmaakte tyd gaan gebeur en dat hulle doodgewoon nie Sy heerskappy erken nie , daarom moet Hy hulle aan Homself onderwerp- Kan u dalk n bietjie uitbrei oor die gedeelte asb.

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

1.  God se almag

(vgl. onder baie meer: Openb.1:8; Jes.1:24; Jer.32:18; Job 36:5; Ps.24:10; Mat.19:26; Rom.1:20; 2 Kor 6:18; Ef.1:19-22)

Oor die almag van God bestaan daar baie misverstand en on-Bybelse opvattings. Hy is bv. nie in staat tot iets wat nie met sy wese ooreenstem nie. 2 Tim.2:13 sê Hy kan Homself nie verloën nie, Num.23:19 dat Hy nie kan lieg nie, Jak.1:13 dat Hy niemand in versoeking lei nie, ens. Sy almag is nie ‘n mag wat alles onderdruk en oorweldig soos ‘n tirannieke demoon, soos ‘n noodlotsmag nie.

Die almag van God is die mag van sy wil, en sy wil is in harmonie met sy wese. Hy het die mag om te skep, sy skepping te onderhou, en tot die eindbestemming te lei wat Hy daarvoor gestel het. Hy kan beloftes maak en sy beloftes vervul. Hy kan sy Seun na die wêreld stuur om Homself vir die sonde van die wêreld op te offer. Hy stuur ook die Heilige Gees om die werk van sy Seun in die lewe van mense toe te pas en van die ou wêreld ‘n nuwe wêreld te maak. Sy almag is die mag om sy heerskappy uit te voer. Dit doen Hy in wysheid volgens sy geregtigheid en heiligheid. Sy mag is ook die mag van sy reg wat Hy bepaal.

Hy het die mens geskep en aan hom mag gegee wat hy self moet uitoefen (Gen.1:28). Hy het vir die mens ruimte geskep om op te tree en sy mag te gebruik, selfs te misbruik (Gen.2:16,17). Hy het die uiteindelike oormag oor mense (en die Bose) om selfs hulle verkeerde optrede vir sy doel in te span, en om van die mens rekenskap te eis vir sy gebruik van die mag wat God aan hom gegee het. Die doel van die mag wat Hy aan die mens gegee het, is om Hom en sy doel met die mens daarmee te dien. Die inskakeling van die mens en sy mag om in vryheid op te tree is ‘n bepaalde manier waarop God sy almag uitoefen. Ook daarin kan die mens God se almagtige teenwoordigheid beleef. Geen enkele aspek van die wêreld of wêreldgebeure is uit God se almagsregering uitgesluit nie, ook nie die mens met sy vryheid om sy mag wat aan hom gegee het te gebruik nie.

In Efesiërs 3:14-21 verduidelik Paulus hoe die krag van God in ons werk deur die Heilige Gees wat in ons kom woon het, en dat die krag van God juis bestaan in die liefde. Dit is met sy liefdeskrag, wat Hy aan die kruis vir ons kom bewys het, dat God die mens wil oortuig om sy wil te doen. Hy wil dit nie met mag en geweld doen as dit nie nodig is nie, maar dat ons Hom uit liefde sal dien, want 1 Joh 4:7-21 sê dat God liefde is – dit is die verhouding tussen die Vader en die Seun en die Heilige Gees onder mekaar. In daardie liefdesverhouding wil God ons intrek deur sy Gees in ons, sodat ons ook sal liefhê, vir Hom en vir mekaar.

1.  Magte en vyande van God wat nie onder sy beheer is nie

Die Bybel impliseer dat God ook engele geskep het as geeste in diens van God (Hebr.1:4-14; Ps 103:20,21); dat sommige van hulle ook die mag, wat God aan hulle gegee het, misbruik. Uit selfverheffing en hoogmoed aanvaar hulle nie hulle status onder God nie, kom in opstand daarteen (Judas 6; 2 Petr.2:4; Joh.8:44; Luk 10:18; 1 Tim 3:6; vgl. Openb.12:4,7-11); dat hulle die mense verlei om in opstand teen God te kom, om soos hulle ongehoorsaam te word aan God (Gen.3.4-5; Ef.2:2; 2 Kor.4:4). Ef.6:12 sê ons is betrokke by die stryd teen die Bose magte in die lug. En ons wapens teen hulle is die volle wapenrusting van God: nl. waarheid, God se geregtigheid, bereidheid om die evangelie te verkondig, geloof in Christus, God se verlossing te aanvaar, met die woord van God as ons wapen, en gebed.

1.  1 Kor 15:24-28 (waarin Paulus Ps 8:6-7 en Ps 110:1 as sy argument gebruik)

Paulus beskryf Christus wat uit die dood opgewek is, se heerskappy vanuit die hemel. Hy het alle heerskappye, magte en kragte aan die kruis onttroon, kragteloos gemaak. Maar Hy is nog besig om dit uit te werk in die lewe van mense (en engele). Daar is nog verset teen sy koningskap van nederige liefdesdiens, teen sy manier van dink, lewe, glo en verwag. Mense verset hulle daarteen en verkies om volgens die tradisie te leef (dit was altyd so, as argument), die behoud van die bestaande orde (om soos Jesus te leef sal chaos beteken), volgens ons bose harte (moenie die mens te hoog aanslaan nie!), ons lewe vir ons self, vir ons selfbehoud, om my status te behou of te verbeter (selfs ten koste van ander), ons logiese argumente stuit teen Christus se selfverloëning. Daar is talle argumente teen Christus se heerskappy wat vra dat ons mekaar vergewe, verdra, liefhê soos onsself. Met die stryd teen onsself is die Heilige Gees wat in ons woon daagliks besig om ons te oortuig, sodat ons al meer soos Christus sal word (2 Kor.3:18).

Skrywer: Prof Francois Malan