Elmarie vra:
Hoeveel dae na Jesus se opstanding hy Jesus opgevaar na die hemel?
Antwoord:
Prof Jan van der Watt antwoord:
Die hemelvaart het volgens Handelinge 1:3 veertig dae na sy opstanding plaasgevind.
Outeur: Prof Jan van der Watt
Vraag:
ʼn Leser het vantevore ʼn vraag gevra oor sy seun wat selfmoord gepleeg het. (Die vraag en antwoord is op die webblad beskikbaar.) Hy vra nou ʼn opvolgvraag
Baie dankie vir die antwoord. Dit beantwoord my bekommernis oor wat van my seun geword het. Ek glo hy is vergewe vir sy dade en ook vir die daad van selfmoord.
Ek sit nog steeds met n’ onbeantwoorde vraag:
Deur die Bybel is dit duidelik dat ons lewensdae aangeteken is en dat geen mens God se besluit kan verander nie. Ek wil God nie beskuldig dat Hy my seun laat selfmoord pleeg het nie, glad nie dit nie, daarvoor het ek Hom te lief en respekteer ek Hom te veel. Wat ek wel wil weet is die volgende: As God ons lewensdae opgeteken het en dit beheer, hoe kan ʼn mens dit verander, jou dae korter of langer maak?
Verhaal
ʼn Man in sy jong dae beleef n’ moeilike tyd en besluit om selfmoord te pleeg, dit slaag nie. Hy probeer nog verskeie kere en dit slaag nie. Uiteindelik probeer hy nie meer nie. Hy jaag teen hoe spoed op die land se paaie, maar kom niks oor nie. Hy beland in n’ ernstige ongeluk, hy sterf nie. Uiteindelik sterf hy aan ouderdom.
Vraag: Wie het gemaak dat hy nie gesterf het in al die pogings en die ongeluk nie? Dit moet God wees wat gesê het Hy wil dit nie toelaat nie, want God wyk nie van sy plan af nie.
Kan ek se my seun het gesterf presies op sy beplande tyd? Ek worstel werklik hiermee
Help my asseblief met n’ goeie klinkklare antwoord
Antwoord:
Prof Jan van der Watt antwoord:
Die essensiële punt is of God besluit wanneer mens doodgaan ook al pleeg jy selfmoord of probeer jy selfmoord pleeg en dit slaag nie.
Dit is ‘n moeilike vraag om presies te beantwoord, want dit vat ons so bietjie in die ‘studeerkamer van God’ in waar Hy sy besluite neem en wie kan werklik die gedagtes van God daar ken of deurgrond. Nogtans het teoloë oor die eeue probeer om tog antwoorde te probeer formuleer. Daar word onderskei tussen dit wat God toelaat maar nie noodwendig wil nie en dit wat Hy direk wil. Byvoorbeeld: dit is nie God se wil dat daar mense verlore gaan nie. Op baie plekke in die Bybel staan daar dat Hy graag wil hê dat almal gered moet word en dat Hy sy Seun vir die wêreld gegee het. Tog gaan mense verlore. Dit is ook nie God se wil dat ons vloek of steel of Hom onteer nie. Tog gebeur dit. Nou kan ons vra of God vooraf geweet het dit gaan gebeur. God weet alles en weet dit ook waarskynlik, maar wil dit nie aktief nie. As ons dus sê dat daar dinge gebeur wat God wel weet, maar nie aktief wil nie, moet ons vra wie die verkeerde dinge wil. Natuurlik die mense; en dit beteken weer dat mense wat kies om sonde doen (wil sonde doen) teen God se wil kan ingaan wat graag wil hê hulle moet nie sonde doen nie. Teologies kan daar dus gesê word dat God dit toegelaat het dat mense teen sy wil kan optree en so dus op ‘n sekere manier hulle eie lewe kan ‘stuur’ selfs sodat dit teen God se wil kan ingaan. Laat ons nog verder gaan – dit beteken dus dat God nie ‘n meesterplan uitgeskryf het wat elke oomblik van elke mense se lewe vasgeskryf het nie. Jy kan deur jou keuses doen wat God nie wil hê nie.
Nou kom ons by die feit dat iemand probeer om selfmoord te pleeg maar dit is nie suksesvol nie. Wat is God se rol daar? Weereens is dit nie maklik om te beantwoord nie, want ons het nie ‘n direkte lyn na God se studeerkamer toe om Hom te vra waarom dit gebeur het nie. Ons kan maar net in so geval sê dat God ook soms teen ons wil kan ingaan soos ons teen sy wil kan ingaan. Hy kan ook, as Hy dit goed dink, onklaar maak wat ons wil doen.
Outeur: Prof Jan van der Watt
Jan Smit skryf ‘n lang brief waarin hy verskeie sake noem. Soos ek die brief verstaan gaan sy probleem in essensie om die vraag wat beteken heiligmaking en wat is die vereiste vir die gelowige ten opsigte van heiligmaking?
Antwoord:
Prof Jan van der Watt antwoord:
As dit oor heiligmaking gaan, is daar ‘n paar perspektiewe wat ‘n mens in gedagte moet hou:
a) God maak ons deur Jesus en sy Gees heilig, met ander woorde, Hy sonder ons af om Syne te wees. Dit kan ons nie self doen nie. Deur die bloed van Jesus word ons rein gewas. Dit gaan dus oor die status wat God vir ons gee. In sy oë kan ons dus sy kinders wees en voor Hom staan, maar nie uit eie verdienste nie.
b) Daar is tog ook die verwagting dat die gelowige uit dankbaarheid vir wat die Here vir hom of haar gedoen het, positief in gehoorsaamheid moet reageer deur te lewe in ooreenstemming met die doel waarvoor die Here die persoon afgesonder het. Jy moet dus ook heilig lewe. Die verdienste van die ‘heilig lewe’ word egter nie as die basis van ons saligheid gemaak nie, hoewel dit tog ‘n vereiste is dat mense wat gered is so moet leef. Hoe is dit dan moontlik dat dit nie basis van die saligheid is nie, maar tog nodig is? Die antwoord lê in die manier waarop daar in die Bybelse tyd na mense gekyk is. Jou handelinge is nie van jou as persoon geskei nie. Wie jy binne in jouself is, het deur jou woorde en dade duidelik geword. Jou woorde en dade is eintlik maar net die stempel van dit wat binne in jou aangaan. Dus: as jy voordurend optree soos iemand wat God nie ken nie, sal daar afgelei word dat jy nie aan die binnekant veel van God hou of aan Hom behoort nie. Die omgekeerde is ook waar. Wat jou red is dat jy aan die binnekant aan God behoort (met ander woorde in Hom glo en in ‘n verhouding met Hom staan). Dit sal in jou dade duidelik word – dit is net ‘n afspieëling van jou verhouding.
Die gevaar is dat mens so op die dade kan konsentreer dat jy begin somme maak en sê dat jy meer goeie dade as slegte dade gedoen het en dus moet God jou aanvaar. God aanvaar jou omdat jy in ‘n verhouding met Hom staan en nie omdat jy goeie dade doen nie; tog verwag Hy van jou dat as jy aan Hom behoort jy moet leef op ‘n manier wat vir hom waardig is.
As jy egter foute maak (sonde doen) moet jy jou verhouding met God regmaak deur jou geloof te bely. Dit herstel die verhouding.
Outeur: Prof Jan van der Watt
Francois Brummer vra:
Ek wil graag in kort vasstel of die Christen God en Allah voor die koms van Jesus dieselfde God is.
Antwoord:
Prof Jan van der Watt antwoord:
Die antwoord is eenvoudig – nee. Allah was aanvanklik die naam van ʼn lokale god by Mekka. Nadat nie die Jode of die Christene Mohammed se boodskap wou aanvaar nie, het hy die naam van die plaaslike god wat in Mekka aanbid het as die naam aanvaar. Hy het egter aanvanklik gedink dat dit die God van Israel (en die Christene) was wat aan hom verskyn het.
Outeur: Prof Jan van der Watt