Die Slang

Die Slang – Marius Nel

Jan Smith vra:

Genesis 1:1 sê In die begin het God die hemel en die aarde geskape. Geen verduideliking word gegee wie God is nie. Hy stel Homself so bekend en dit is dit. Hoofstuk 3: 1 sê: Maar die slang was listiger as al die diere van die veld wat die Here God gemaak het. En hy sê vir die vrou: Is dit so dat God gesê het: Julle mag nie eet van al die bome van die tuin nie? en tree in gesprek met die twee mense wat my laat wonder of hulle nie al voorheen ontmoet het nie? Mens sê tog “How do you do?” of was dit nie vreemd dat ʼn slang kon praat nie? Seën vir u almal vir 2010.

Antwoord:

Dr Marius Nel antwoord:

Ja, Bybelkarakters word dikwels bruusk aan ons voorgestel, wat te doen het daarmee dat dit kortkortverhale is waar baie min ruimte is om met omhaal woorde aan karakters toe te dig of hulle emosies te beskryf. En daarom die invalshoek van die slang. Onthou dat die verhale oorvertel is, met ʼn doel, en dat alle inligting in die verhaal ondergeskik gestel is aan die doel van die verhaal.

 

Outeur: Dr Marius Nel

 




Hoe om ware geluk te vind in 2010

Hoe om ware geluk te vind in 2010 – Kobus Kok

Without love people die (prinses Diana)

Die wêreld is vol ongelukkigheid. Mense skarrel elke dag rond om te oorleef. Miskien het jy dit ook al beleef dat mense eintlik net gefokus is op hulself en hulle eie klein wêreldjie. In hierdie oorlewingstryd gryp mens uit desperaatheid na enige vorm van genot of iets wat bietjie vreugde en opwinding kan verskaf net om lewendig te kan voel.

Ongelukkig sal mens egter vinnig agterkom dat die meeste van die dinge waarna mense so gryp nie regtig werk nie. Mens bly maar leeg en onvervuld. Inteendeel, baie van die gegrypery na dinge wat sogenaamde vreugde bring kom steel eintlik van die ware menswees wat God beplan het.

 

Die vraag is natuurlik hoe ons dit regkry om jaar vir jaar en dekade vir dekade die Punt te mis? Hoe gebeur dit dat die Lewe en die sin van die lewe ons telkens ontglip en ons onsself uitvang dat ons die Punt van die lewe,  die lewe in Christus, eintlik heeltemal mis?

 

In die Bybelse tyd was dinge nie veel anders nie. Vreugde, geluk en blydskap was ook ʼn begeerte vir mense van daardie tyd. Daarom is dit ook nie vreemd om te sien dat Paulus ook oor blydskap en vreugde praat nie. In Filemon :7 skryf Paulus vir Filemon dat die liefde wat Filemon aan hom bewys het hom groot vreugde verskaf het. Mens lees dit dikwels sommer so vinnig asof dit nie belangrik is nie. Maar dink vir n oomblik mooi oor hierdie konsep:

Liefde bring vreugde.

Iemand het n ruk gelede vir my ʼn internet boodskap gestuur, en in die attachment was n kaartjie wat prinses Diana in haar eie handskrif op n stadium geskryf het. Daarin sê sy: Without love, people die. Dit is n belangrike herinnering dat indien ʼn mens liefdeloos deur hierdie wêreld beweeg, dan gaan iets van ʼn mens in die proses dood. Indien mens nie ware liefde en omgee van mense ervaar nie, dan gaan daar n stuk sin en betekenis in die lewe verlore. Sonder die ervaring van liefde en omgee sal die ervaring van lewensvreugde ook telkens uitbly. Die ironie is dat ons dit eintlik weet, maar dikwels diegene is wat wag dat ander mense vir ons liefde sal wys en vir ons sal omgee. Baie mense wag vir jare en jare vir ander om vir hulle liefde en omgee te wys en leef dan in verwyt vir die liefde wat hulle nie ontvang het van ander mense nie. Hulle sal dan graag vertel hoe min liefde hulle van hulle ouers ontvang het en hoe min liefde hulle van hulle lewensmaats of kinders ontvang het en hoe niemand regtig daar was vir hulle toe hulle dit die nodigste gehad het nie of hulle keer op keer teleurstel.

 

Hierdie vorm van self-gefokusde wag-op-liefde-van-ander-mense is eintlik n doodloopstraat. Miskien is die vraag nie hoeveel liefde ons van ander mense ontvang het nie, maar hoeveel liefde ons verniet weggegee het. Met ander woorde, hoeveel vreugde het ons vir die mense rondom ons verskaf deur die liefde en omgee wat ons vir hulle gegee het? Dit is die Punt (vgl. 1 Korintiërs 13; ; Efesiërs 5:2; Filippense 1:9).

 

Mag 2010 die jaar wees waar ons nie in die eerste plek wag vir ander om liefde en omgee vir ons te wys nie, maar die jaar waarin ons liefde en omgee vir ander wys en ʼn bron van vreugde vir ander sal wees!

 

Daar is eintlik net een manier om dit te kan regkry. In ons verhouding met God moet ons vol word van Sy liefde, wat alleen in mens groei indien mens baie tyd by sy voete spandeer. Indien ʼn mens ʼn gewoonte maak om elke dag by God se voete te sit en te fokus op die wonderlike gawes wat Hy so ryklik op mens se lewe uitgestort het, dan vloei jou lewensbeker oor van vreugde en geluk. Ons vergeet dikwels watter wonderlike dinge God vir ons gedoen het en hoe geseënd ons eintlik is. Dankbaarheid is die vlam van die lewe! Onthou Paulus se woorde in Filippense 4:4:  verbly jou in die Here; vind dus jou blydskap en vreugde in Hom en laat dit oorvloei deur jou liefde en omgee vir ander in die jaar wat kom. Hoe meer liefde en omgee jy weggee aan ander, hoe voller word jou lewe en hoe meer vreugde en sinvolheid sal jy beleef. Probeer dit en jy sal sien dit is so.

Outeur: Dr Kobus Kok

 




1 Januarie was nie altyd die datum vir nuwe jaar nie!

Januarie was nie altyd die datum vir nuwe jaar nie! – Kobus Kok

 

Bybelse perspektief op nuwe jaar

Die antieke Romeinse kalender het begin op 1 Maart. Maart is natuurlik in Europa ook die tyd wanneer die koue, groue winter plek maak vir die sprankelende lente met nuwe lewe wat oral uitspruit.  In die name van ons maande, het ons egter nog steeds iets van die erfenis van die ou Romeinse kalander – September (sewe), Oktober (agt), November (nege), Desember (tien).

Die datum wat gebruik is in die ou Romeinse ryk was verder ook gekoppel aan die sogenaamde consular jaar wat begin het op die dag wanneer consuls hulle amp ingeneem het vir die eerste keer (nl. 1 Mei voor 222 vC; 15 Maart vanaf 222 vC-154vC). Vanaf die jaar 153vC het dit egter verander na 1 Januarie. In die jaar 45 vC het die bekende keiser waarvan ons so baie hoor, nl Julius Caesar die Julian kalender begin gebruik waarvolgens 1 Januarie as die eerste dag van die nuwe jaar beskou is.

Dit was eers in die Middeleeue in Europa dat die Julian kalender vir die eerste keer gebruik is. Tot en met die dertiende eeu nC was 25 Desember die dag waarop nuwe jaar in Duitsland en Engeland gevier is.  In groot gedeeltes van Europa in die Middeleeue was 25 Januarie as die datum van die nuwe jaar beskou en is ingelei deur Dionysius Exiguus in 525 nC. Glo dit of nie, maar 25 Maart was tot en met 1752 in Groot Brittanje die datum waarop die nuwe jaar begin het (nl.). Skotland het egter alreeds in die jaar 1600 met die viering van nuwe jaar op 1 Januarie begin.

Interessant genoeg val die Verenigde Koninkryke se belastingjaar nog steeds op 6 April elke jaar. In Frankryk, gedurende die 11de tot 16de eeu het nuwe jaar begin op Goeie Vrydag wat natuurlik ook omtrent in die helfte van ons huidige kalenderjaar is.

Dit het in werklikheid n hele ruk geneem vir 1 Januarie om uiteindelik die mees algemene datum te word van die nuwe jaar:

Land
Jaar toe 1 Januarie die nuwe jaar geword het
Venise 1522
Swede                                 1529
Heilige Romeinse Ryk (Duitsland) 1544
Spanje, Portugal ens 1556
Denemarke 1559
Frankryk                              1564
Suidelike Nederlande 1576
Lorraine                               1579
Holland                                 1583
Skotland                              1600
Rusland                                1700
Tuscany                                1721
Brittanje                              1752
Thailand             
1941

Bybelse perspektief op nuwe jaar

Ek is tans in Europa, en kan verstaan hoekom die Europeërs die nuwe jaar aanvanklik gekoppel het aan die aanbreek van die lente. Hier is die winter bibberend koud en die lug grys en grou. Die lente was in die ou dae ʼn besondere tyd omdat lewe oral deurgebreek het soos wat die son haar verskyning gemaak het en die wêreld letterlik ontvries het. Daarom is dit ook nie vreemd nie dat ons sien hoe ons voorouers, die heidense Germane van ouds, allerlei mitiese verhale gehad het wat gekoppel was aan die lewe en die dood. Vir hulle was die lente die tyd wat die son die oorwinning behaal het en uit die donker dieptes die lewe laat deurbars het. Uiteindelik sou hulle gelukkig kennis maak met die God van lewe, Hy wat sy enigste Seun gestuur het om vir ons lewe in oorvloed te kom skenk (vgl. Johannes 10:10). In hierdie Seun was die lewe self, die Lig wat lewe kom skenk het (vgl. Johannes 1:4). Sonder Jesus is ons lewens ook winter-grys en -grou. In Paulus se brief aan die Galasiërs lees ons dat die ganse wêreld vasgevang was in die greep van sonde en dat Jode sowel as heidene eintlik spirituele slawe was – slawe van sonde. Met die koms van Jesus het n radikale nuwe ding gebeur en mense het waarlik vry geword. Die Gees het mense al meer nuut kom maak en veral vry kom maak van spirituele slawerny en gebondenheid, volgens Galasiërs. Soos wat die nuwe lewe deurbreek in Europa so rondom April, en die dooie grys en grou al meer verdwyn, so het Jesus Christus, die bron van lewe ons winterlewens kom verlig met hemelse Lig. Mag die nuwe jaar wat voorlê vir ons die jaar van Lig wees. Mag ons al meer verlig word deur die bron van Lewe sodat ons vrug sal dra  vrug wat ʼn direkte gevolg is van ons blootstelling aan die Lig wat met sy strale nuwe geestelike lente-lewe bring.

Van ons hier by Bybelkennis, wens ons u ʼn Geesvervulde 2010.  Mag dit n jaar van vrug en nuwe lewe vir u wees.

Outeur: Dr Kobus Kok

 




Saamwoon in die lig van die Koningkryk van God

Saamwoon in die lig van die Koningkryk van God – Andre Botha

Hierdie artikel val uit in die volgende dele:

1.    God en sy bedoeling met die Koninkryk van God.

2.    Saamwoon

a.    Die ontstaan van saamwoon

b.    Die voorkoms van saamwoon

c.    Die belofte van saamwoon blyk ʼn mite te wees

d.    Die gevolge van saamwoon

i.    Saamwoon is nie goed vir menswees nie

ii.    Saamwoon benadeel kinders

iii.    Saamwoon benadeel vroue

iv.    Saamwoon bevorder egskeiding

3.    Hoekom misluk saamwoon?

4.    Nogeens: Die koninkryk en saamwoon.

1. God en sy bedoeling met die Koninkryk van God.

Daar heers ʼn heel algemene opvatting onder ʼn groot deel van die Suid-Afrikaanse bevolking dat die Bybel ʼn uitgediende boek is en dat die gebooie van God eng, benepe en verdrukkend is en menslike vryheid inperk. Hierdie siening kom nogal sterk na vore as dit seksuele sake raak. Mense soek self hulle seksuele vryheid en geluk.

As jy die Bybel mooi en reg raaklees, dan val dit op dat God dit met ʼn mens net goed bedoel. God beoog net die welwese van mense. Dit is reeds die bedoeling met sy Tien Gebooie. Net na die uittog uit Egipte kondig God sy gebooie aan in Eksodus 20:

1 Toe het God al hierdie gebooie aangekondig:

2 “Ek is die Here jou God wat jou uit Egipte, uit die plek van slawerny, bevry het. :3 Jy mag naas My geen ander gode hê nie….

14 Jy mag nie egbreuk pleeg nie.

Let mooi op na die skema wat hier na vore kom. God sien sy mense ly onder die Egiptenare. Hy bevry hulle. Hy word hulle God en eis onverdeelde trou. Hy heers oor hulle en gee dan ʼn bevrydensgebod: Jy mag nie egbreuk pleeg nie. Die gebod beteken bewaar en versorg die huwelik as goddelike instelling, want dit is ʼn koninkryklike manier van lewe! Die gebod (en natuurlik al die ander ook) wil jou uitlei op ʼn bevrydende manier van lewe – ʼn koninkrykslewe. Die hele Bybel weerspieël hierdie skema: Mense ly, God bevry hulle van ʼn swaarkry-manier-van-lewe, en gee vir hulle ʼn gebod wat hulle uitlei op ʼn bevrydende pad.

Dieselfde skema sou ook uit Matteus 19 afgelei kan word. Die skema lyk net soos die van die Tien Gebooie: mense ervaar leed en is siek, Jesus maak hulle gesond, en gee ʼn genesende gebod:

2 Groot menigtes het agter Hom aan gegaan, en Hy het hulle daar gesond gemaak.

3 Daar was Fariseërs wat Hom op die proef wou stel, en hulle kom toe by Hom met die vraag: “Mag ‘n man sommer oor enige ding van sy vrou skei?”

4 Hy het hulle geantwoord: “Het julle nie gelees dat die Skepper hulle van die begin af man en vrou gemaak het nie?

5 Daarby het Hy gesê: ‘Daarom sal ‘n man sy vader en moeder verlaat en saam met sy vrou lewe en hulle twee sal een wees.’

6 Hulle is dus nie meer twee nie, maar een. Wat God dan saamgevoeg het, mag ‘n mens nie skei nie.”

Nêrens beoog Jesus die nadeel van mense nie. Hy wou hulle net bevoordeel.

Trouens, Hans Küng die beroemde Duitse teoloog wat die klassieke boek On Being a Christian geskryf het, skryf oor die  “wil van God” die volgende:

God wills nothing for himself, nothing for his own advantage, for his greater glory. God wills nothing but man’s advantage, man’s true greatness, and his ultimate dignity. This then is God’s will: man’s well-being.

God wills life, joy, freedom, peace, salvation, the final great happiness of man: both of the individual and of mankind as a whole. This is the meaning of God’s absolute future, his victory, his kingdom, which Jesus proclaims: man’s total liberation, salvation, satisfaction, bliss… Here we are actually faced with something new and it is going to be dangerous to the old….the universal and final criterion must be: God wills man’s well-being.

As Jesus dus God se wil bekend maak, dan beoog Hy net hulle welwese. Dit is ook waar van ʼn huwelik. Dit bring ons by saamwoon.

 

2. Saamwoon

a.  Die ontstaan van saamwoon

Saamwoon ontstaan die afgelope vyftig jaar in ons Westerse samelewing. Net na die 1960’s spoel die seksuele rewolusie oor die aardbol. Dit is hippies en blommekinders op die strande van San Francisco met die beroemde slagspreuk teen die Vietnam Oorlog: Make love, not war! Hierdie slagspreuk is letterlik opgeneem! Seksualiteit, en veral vroulike seksualiteit. sou nooit weer dieselfde wees nie.

Net na die seksuele rewolusie volg die sogenaamde “divorce revolution”. In die sewentigs en tagtigs skei derduisende Westerse egpare en volg die ontgogeling met die huwelik. Dit is veral die kinders wat onder die egskeidings van hulle ouers gely het wat hierdie ontnugtering met die huwelik as instelling beleef. Dit is hierdie generasie jong mense wat verskriklik angstig is oor liefdesverhoudinge. Hulle wil nie dieselfde foute as hulle ouers maak en trou en misluk nie. Hulle wil eerlik en graag ʼn sukses van hulle liefdesverhoudinge maak. En binne hierdie twee kontekste van a) seksuele vryheid en van b) angs vir ʼn huweliksmislukking, word daar gegryp na ʼn alternatief: Kom ons woon saam!

b.  Die voorkoms van saamwoon:

Ek het net Amerikaanse statistiek. Vyf-en-twintig-jariges wat saamwoon het van ongeveer 7% in 1969 gegroei na 57% in 1995. Daarteenoor (die stippellyn), het vyf-en-twintig-jariges wat trou afgeneem van ongeveer 80% na net minder as 60% in 1995.

saambly_statistieke

 

Ek vermoed die saamwoon statistiek in Suid-Afrika volg dieselfde tendens.

 

c.  Die belofte van saamwoon blyk ʼn mite te wees

Saamwoon het vir jong mense die belofte van die voordele van ʼn huwelik sonder die nadele van ʼn huwelik. Hulle kan dan die uitgawes verdeel sonder om ʼn gesamentlike bankrekening te hê, ʼn dubbelbed en ʼn badkamer deel sonder om een of ander wetlike kontrak tussen hulle te hê. Intussen weeg hulle mekaar. As dit nie werk nie, dan loop hulle net weg van mekaar. Daar is geen prokureurs of howe nodig om ʼn saamwoon-verhouding te beëindig nie. As jy met die proses van saamwoon voortgaan, dan sal jy die verkeerde egmaat(s) elimineer en eventueel die regte een ontmoet! Maar, en dit het as ʼn ontsettende verrassing gekom, hierdie belofte blyk ʼn mite te wees. Saamwoon het ontstellende gevolge!

d.  Die gevolge van saamwoon

i.  Saamwoon is nie goed vir menswees nie

Elke ouer, elke onderwyser, elke predikant, ja elke jongmens is geregtig om te weet wat die menswetenskappe se navorsing oor saamwoon bevind het. Die sosiale sielkunde en die sosiologie het reeds tot die konsensus gekom dat saamwoon toksies vir menswees en vir verhoudinge is. Enkele bevindinge word hieronder meegedeel:

 

  • Saamwoon-paartjies breek maklik op. Byna 90% sal binne 5 jaar opbreek. Saamwoon-verhoudinge hou nie. As jy by jou droomman intrek dan is jy besig om die grafskrif van die verhouding te bestel! Jy gaan hom/haar verloor.
  • Verder is daan ʼn 200% – 500% groter kans op ontrouheid in ʼn saamwoon- verhouding as in ʼn huwelik. En ontrouheid is ontrouheid. Die pyn wat dit veroorsaak is enorm. Ontrouheid is die einde van so ʼn liefdesverhouding.
  • Saamwoon paartjies beleef ook “lower levels of sexual satisfaction”. Hulle het net soveel keer in ʼn week seksuele omgang as getroudes, maar hulle seksuele satisfaksie is laer. Verder, in 1994 bestudeer ʼn span sosioloë van die Universiteit van Chicago die seksualiteit van vroue en maak die volgende bevinding:

 

The women most likely to achieve orgasm each and every time are, believe it or not, conservative Protestants.

Dit is toe die konserwatiewe getroude meisies wat die seksuele eksperts is!

 

  • Saamwoon-paartjies ervaar meer gesondheidsprobleme. Hulle besoek ʼn geneesheer meer gereeld. Hulle lewensverwagting is korter as die van getroudes.
  • Mense wat saamwoon se kanse om aan depressie te ly is 300% hoër! Die huidige depressiekoers in die Weste is sowat 10%. In Suid-Afrika met sy misdaadgeweld is dit hoër. Maak die som en jy ontdek dat een uit drie mense wat saamwoon aan depressie ly. Dit bring toe nie geluk nie, maar die siekte van hartseer.
  • Saamwoon-mans presteer swakker in hulle werk. Dit is getroude mans wat ʼn baie groter commitment aan hul kinders maak en baie in ʼn loopbaan insit om vir sy nasate te sorg. Getroudes is dan ook finansieel meer welaf as saamwoners.

 

One of the most important social science findings of recent years is that marriage is a wealth enhancing institution.

…. childrearing cohabiting couples have only about two-thirds of the income of married couples with children, mainly due to the fact that the average income of male cohabiting partners is only about half that of male married partners.

Manning & Lichter

Jy is geregtig om te weet wat die menswetenskappe se navorsing oor  saamwoon bevind het.

ii.  Saamwoon benadeel kinders

75% kinders in saamwoon-verhoudinge sal hul saamwoon-ouers sien opbreek voor hulleself 16 jaar oud word – met al die negatiewe gevolge van ouers wat uitmekaar spat. Kinders in saamwoon-verhoudinge het dan ook meer gedragsprobleme. Akademies is hulle geneig tot onderprestasie. Indien ʼn kind inwoon by sy biologiese ouers wat saamwoon, dan is daar ʼn twintig maal groter kans op misbruik van kinders, as in ʼn huwelik. As die ma saam met ʼn boyfriend woon wat nie die biologiese ouer van ʼn kind is nie, dan is daar ʼn drie-en-dertig maal groter kans dat die pa die kinders sal misbruik. Dit is ʼn 3300% hoër kans op misbruik as in ʼn huwelik!

Indeed, the evidence suggests that the most unsafe of all family environments for children is that in which the mother is living with someone other than the child’s biological father.

D Popenoe & B Whitehead

Om saam te woon het dus enorme langtermyn nadelige effekte op kinders. Jy is geregtig om te weet wat die menswetenskappe se navorsing oor  saamwoon bevind het.

iii.  Saamwoon benadeel vroue

Geweld teen vroue is in  saamwoon-verhoudinge 200% hoër. Daar vind meer seksuele misbruik van vroue plaas in ʼn saamwoon-verhouding. Die betekenis van saamwoon verskil tussen die twee geslagte – soveel so, dat die meisie aan die kortste end trek:

“…co-habitation often has a different meaning for each sex.  Women tend to see it as a step toward eventual marriage, while men regard it more as a sexual opportunity without the ties of long-term commitment. A woman’s willingness to cohabit runs the risk of sending men precisely the wrong signal.”

Fein & Schneider

Vroue is ekonomies swakker daaraan toe as in ʼn huwelik. So beskryf Waite vroue se situasie in saamwoon: “Co-habitation may represent a new enslavement rather than freedom for women.”

iv. Saamwoon bevorder egskeiding

In die VSA  is daar ʼn studie onder 13000 mense oor saamwoon gedoen en daar is bevind dat iemand wat saamgewoon het en later trou, ʼn 33% groter kans het om binne 10 jaar te skei.

In Kanada neem 5300 vroue aan ʼn soortgelyke studie deel. Vroue wat saamwoon se kanse op huweliksukses is vergelyk met vroue wat nie saamgewoon het nie. Indien die saamwoon-meisie trou is haar kanse 54% groter om binne 15 jaar te skei.

In Swede word dieselfde studie onder 4300 vroue gedoen. Indien ʼn vrou wat saamwoon met haar saamwoon-partner trou, of indien sy met iemand anders as haar saamwoon-partner trou, het sy ʼn 80% groter kans om te skei. Indien iemand met meer as een persoon na mekaar saamwoon, dan is die kanse op ʼn egskeiding nog groter. Saamwoon benadeel mense se kanse om ʼn langtermyn liefdesverhouding aan die gang te hou! Myers skryf: “Family sociologists no longer debate the link between co-habitation and divorce risk. They are now trying to explain it.” En Colson kom tot die gevolgtrekking: “Co-habitation – it’s training for divorce.”

Die menslike poging om ʼn alternatief vir die huwelik te kry het misluk. Dit misluk op so ʼn groot skaal dat die ineenstorting van liefdesverhoudinge  baie erger is as tydens die “divorce revolution”. Hierdie mode gaan miljoene mense benadeel. En ongelukkig gaan dit ʼn geslag neem om uit te vind dit was ʼn fout. Jy is geregtig om te weet wat die menswetenskappe se navorsing oor  saamwoon bevind het.

3.  Hoekom misluk saamwoon?

Die volgende Westerse waardes maak ʼn langtermyn liefdesverhouding  onmoontlik: Individualisme; self-outonomie en selfvervulling. Daarby het die sogenaamde goedvoel-kultuur ʼn enorme effek op saamwoon. R Bellah skryf: Americans moved from being good people to feeling good people.” My saamwoon-man/meisie moet my laat goed voel – anders klim ek uit. Dit stimuleer ʼn soort  verbruikerisme – ek meet ʼn maat aan dit wat hy/sy vir my beteken. Die gevolg is wat die literatuur noem: “Score-keeping.” “Score-keeping” hou in dat ek kyk of ek meer in die verhouding insit as wat ek daar  uitkry. Ek is die heeltyd met hierdie som besig. En dit is dodelik gif vir enige liefdesverhouding want ʼn gelukkige huwelik is daar waar ek meer insit as wat ek uitkry, en juis dit is die “joy”.

4.  Nogeens: Die koninkryk en saamwoon.

Die probleem is nie die huwelik as instelling nie. Die probleem is mense! Dit is mense wat misluk in die huwelik.

God skenk aan sy kinders die huwelik as instelling – dit is Sy koninkryks-manier-van-lewe wat Hy aan gelowiges skenk en daarom vereis Hy die handhawing daarvan. Met hierdie geskenk en gebod beoog God die welwese van sy kinders! Gelowiges ontvang die huwelik dankbaar as ʼn geskenk uit God se hand. En verder wil God mense se karakter bou – so ombou dat hulle inderdaad goeie trou-materiaal sal maak. Dit is die radikale en nodige werk van die Heilige Gees in gelowiges se lewens (Gal  5:22).

 

Outeur: Dr Andre Botha

 


 

Bronnelys (Aparte bladsy….Kliek asb hierop om te lees!!!)