Weerspreek God Homself?

Weerspreek God Homself? – Kobus Kok

Charlotte vra:

Dankie vir so ‘n webtuiste en ek het bietjie gelees, dit is baie suiwer vir my. Kan ek iets vra, in die Woord staan daar tekste en dan lyk dit of die Woord homself weerspreek, soos byvoorbeeld: Daar staan Ek weet wat Ek vir jou toekoms beplan – ‘n verwagting en voorspoed. Baie plekke belowe Hy dat ons veilig sal wees en nie moet kommer nie, MAAR dan gebeur die teendeel in ons lewens…en dan is daar nie daardie beskerming en sorg nie. Waarom dan? Is dit omdat ek nie daarop ag slaan en vas glo nie, want daar staan ons moet glo dat Hy ‘n waarmaker is van Sy woord. Hoe werk die dinge ?

Antwoord:

Dr Kobus Kok antwoord

Jy is heeltemal reg dat die Bybel wel op party plekke duidelik sê dat God vir ons net die goeie beplan en in gedagte het, maar op ander plekke lyk die teendeel daarvan waar te wees. So byvoorbeeld lees ons in Jeremia 29:11 die volgende: “Want Ék weet watter gedagtes Ek aangaande julle koester, spreek die HERE, gedagtes van vrede en nie van onheil nie, om julle ŉ hoopvolle toekoms te gee, ŉ verwagting.“

Duidelik uit hierdie verse, spring die waarheid deur die duisende jare oue bladsye uit en plons dit sagkens in ons harte neer. Hierdie vers resoneer tog so goed met ons omdat ons inderdaad vir onsself voorspoed en nie teenspoed wens nie – ons almal benodig die energie om vir ŉ toekomsverwagting te leef. Soveel te meer as dit uit die Woord van God kom en God sê dat dit Sy hart vir ons is – soos ŉ Vader wat net die beste vir sy eie kind wil hê.

Maar dan moet ons ook daardie teks van Jeremia mooi verstaan en lees binne die konteks waarin hy geskryf is. Waar dink jy is die volk van God op daardie stadium? Wel, hulle is nie in die beloofde land nie, hulle is nie in die land van melk en heuning nie. Hulle is in die smeltkroes van omstandighede waarin hulle ballinge is – mense wat die beloofde land verloor het, wat deur vreemde heersers oorheers word teen die agtergrond van hulle eie koninkryk wat stukkend en ten gronde lê. Hulle bevind hulle in die konteks van wanhoop, in die lewensgevoel van verlies en van disoriëntasie. Dít is die konteks waarin hierdie woorde van hoop uitkristalliseer. Hoor mooi – hierdie woorde: “Ek weet wat ek vir julle beplan – voorspoed en nie teenspoed nie, ŉ toekoms en ŉ verwagting” – word gespreek in die konteks waar geen voorspoed, geen toekoms en geen verwagting is nie.

Dus, God se mense het dit nie altyd goed en maklik gehad nie. Swaarkry is met ander woorde nie by implikasie vir gelowiges uitgesluit nie. In 2 Korintiërs 1:8 vertel Paulus hoe swaar hy gekry het vir die evangelie en dat hy op tye gedink het hy gaan dit nie oorleef nie.

Die Bybel sê nêrens dat dit by implikasie altyd met ŉ gelowige goed en voorspoedig sal gaan nie. Inteendeel! In Johannes lees ons dat Jesus vir die dissipels sê in hierdie wêreld gaan hulle dit juis moeilik hê (Johannes 16:33) omdat die duiwel, die moordenaar van die begin, en sy agente op aarde (mense wat hom volg) op hulle spoor is (vgl. Johannes 8:44).

Wat die Bybel wel sê, is dat God juis daar is in die midde van tye waarin dit nie goed gaan nie. Vat maar net vir Job. As dit sleg gaan met Job is God nog steeds naby. Dink maar ook aan Openbaring waar dit duidelik is dat geweldige vervolging en swaar tye (kyk ook 2 Timoteus 3:1) in die eindtyd die wêreld gaan tref, en dat gelowiges ook nog op aarde gaan wees as dit gebeur. Tog verseker Openbaring ons dat God in beheer is en dat Hy op die tyd wat Hy bepaal, gaan ingryp.

God weerspreek dus nie homself as hy op een plek sê hy beplan vir ons voorspoed en op ŉ ander plek lyk dit of dit weer sleg gaan met die mense van God nie.

Hierdie kant van die hemel, so lank ons nog op aarde is, gaan slegte goed gewoon gebeur. Dit is onlosmaaklik deel van hierdie gebroke werklikheid. Sommige daarvan is ŉ direkte gevolg van ons eie sonde, byvoorbeeld as ons te veel drink en dan op die hoofweg gaan jaag en iets oorkom. In Johannes 3:19 lees ons dat die Lig na die wêreld gekom het, maar dat mense die duisternis liewer gehad het as die Lig en daarom kry mens dit op hierdie aarde dat bose en slegte dinge nog steeds gebeur – nie omdat God nie in beheer is nie – maar omdat mense teen die lig gekies het en die duiwel mag gee. Ander kere gebeur dinge met ons en dit was glad nie ons skuld nie…

Wat in al hierdie gevalle egter konstant is – is dat God soos ŉ liefdevolle Vader vir ons oneindig liefhet en dat sy hart van genesing, restourasie en herskepping polsend vir ons klop. In die konteks van ons seer en ons gebrokenheid is Hy die groot Geneesheer wat ons lewens, ons menswees en ons situasies kan en wil restoureer. In Johannes lees ons sommer baie van die woord “lewe”. God is die God van lewe wat vir ons ŉ lewe in oorvloed wil gee (Kyk Johannes 10:10). Ons moet ook altyd onthou dat die ware lewe wat hy wil gee op aarde slegs die voorsmaak is van die hemelse lewe wat Hy vir ons beplan. Uiteindelik sal God ons neem na ŉ plek en ruimte wat Hy vir ons voorberei het waar geen pyn, geen gebrokenheid en geen hartseer gaan wees nie. Daarop vertrou ons – en dit gee ons hoop dat ons seisoen van pyn hier tydelik is, maar ons lewe in die hemel vir ewig gaan wees…

Outeur: Dr Kobus Kok

Hoekom moes Jesus gedoop word?

Hoekom moes Jesus gedoop word? – Kobus Kok

Hoekom moes Jesus gedoop word, as die doop die groot teken was van die afwassing van sondes? Jesus het mos nie sondes gehad nie. Verder, hoekom ontvang Jesus die Heilige Gees met sy doop as Hy dan self God is? Hoe kan God Homself ontvang? Dit is die interessante vraag van een van ons intekenaars. Hierdie vraag sal beantwoord word deur op die evangelie van Markus te fokus en die doop van Jesus binne die groter konteks en verloop van Markus 1 te interpreteer.

Antwoord:

Dr Kobus Kok antwoord:

Ons lees van die doop van Jesus in al die evangelies (vergelyk Matteus 3:13-17; Lukas 3:21-22; Johannes 1:29-34). Die evangelie van Markus begin so effens anders as die ander, en wel by die optrede van Johannes die Doper en nie soos sommige van die ander evangelies by die geboorte van Jesus nie.

Johannes die Doper het so te sê die geestelike pad vir Jesus se koms voorberei (Markus 1:1-3) en luidkeels verkondig: “Bekeer julle en laat julle doop en God sal julle sondes vergewe” (Markus 1:4). Johannes se bediening was ŉ profetiese bediening en hy het soos die profete van ouds die volk van God opgeroep om hulle harte weer terug te draai na God. Maar hy het die heeltyd vir mense duidelik gesê dat Iemand binnekort op die toneel gaan kom (vgl. Markus 1:7) – iemand wat ook gaan doop – maar Sy doop gaan bietjie anders wees – Hy gaan mense met die Heilige Gees doop (vgl. Markus 1:8). Johannes se bediening en Johannes se doop was dus ŉ teken wat heengewys het na die Een wat sou kom en die geestelike dimensie wat sou aanbreek die oomblik as Hy op die toneel verskyn.

In die volgende vers (Markus 1:9) lees ons dan hoe Jesus van Nasaret inderdaad op die toneel verskyn en deur Johannes in die Jordaan gedoop word. Jesus word hier gedoop – nie omdat hy sondes het en tot bekering moet kom nie – maar omdat hy sommer van die begin af wys dat hy deel uitmaak van die groter prentjie van God se plan met die wêreld. Daarom sien ons ook as Jesus uit die water uitkom, hoe die hemel oopskeur en die Gees soos ŉ duif na Hom toe neerdaal (Markus 1:10) en daar dadelik ŉ stem uit die hemel kom waarin God die Vader sê: “Jy is my geliefde Seun. Oor jou verheug ek my.” Dit gebeur – nie omdat hy nie die Gees gehad het nie of omdat Jesus nie geweet het dat God sy Vader is nie, (so asof hy dit toe vir die eerste keer hoor nie) – maar eerder as bewys vir die mense dat hierdie Jesus inderdaad die gesalfde is – die gestuurde en gesanksioneerde Seun van God wat nou met die outoriteit en bemagtiging van God optree. Die doophandeling en oproep van Johannes het dus die ruimte geskep waarbinne mense hulle opnuut tot God kon wend – en die ruimte voorberei waarop Johannes kon getuig van die ware Een wat aan die kom is. Dit is binne hierdie atmosfeer van verwagting waarin Johannes se oë die heeltyd oop was in die verwagting dat die Een wat God beloof het, binnekort sal kom.

Miskien het Johannes met die doop van Jesus aanvanklik gedink dit is maar net nog ŉ Jood wat in die ry af kom om gedoop te word. Maar nét toe Jesus uit die water uitkom (kyk Markus 1:10), het die hemel oopgeskeur. Johannes het waarskynlik net daar ook besef – hier is dit nou. Met die oopskeur van die hemel en onder die geklank van God se stem het Johannes besef dat die gestuurde van God hier reg voor hom staan. Net daar het hy besef dat die tyd waarop hy gehoop het aangebreek het. Die uur is uiteindelik hier! Die Gees wat vanuit die hemel soos ŉ duif (let op die vergelyking) neergedaal het was ook die teken dat die verwagte uur aangebreek het – die uur waarop Jesus se publieke aardse bediening sou begin en dat hierdie Jesus nie sommer net enige man is nie – Hy is deur God gestuur. Ek kan persoonlik nie sien hoe dit anders kon gebeur het nie. Dit sou nie werk as Johannes hier in die Jordaan vir mense preek en hulle doop en sê dat die Een op pad is en Jesus aan die ander kant van die wêreld begin werk nie. Dit maak sin dat Jesus dáár, in die midde van die aksie, in die konteks van die doop van honderde mense wat tot bekering kom, sou arriveer en dat Hy deel sou wees van dit wat God daar aan die doen was. Daarom is Jesus ook gedoop, omdat dit binne daardie ruimte was wat God Johannes geroep het om die weg voor te berei vir die Een wat Hy sou stuur. As Jesus daar gedoop word, breek die nuwe dimensie egter deur – en word Jesus se publieke bediening in ‘n nuwe rat geplaas.

Onmiddellik na Jesus se doop en na die stem uit die hemel wat verklaar dat Jesus die gestuurde is, word Jesus deur die Gees die woestyn in geneem vir veertig dae (Markus 1:12-13). Soos verwag kom die grootste vyand van God, die duiwel daar aan en versoek Jesus, maar kom gou agter dat hierdie Jesus groter is as wat hy gedink het. Markus het nie eers nodig om meer as twee verse daaroor te skryf nie. Dit is sommer van die begin af ‘n uitgemaakte saak – hierdie Jesus is baie sterker…

In die volgende vers (Markus 1:14) begin Jesus om die goeie nuus van God te verkondig met die belangrike woorde wat tot vandag toe nog die preekwoorde van Jesus eggo: “Die tyd het aangebreek, en die koninkryk van God het naby gekom. Bekeer julle en glo die evangelie.” (Markus 1:15).

Daarna, in die volgende vers loop Jesus langs die see van Galilea en roep die eerste dissipels – die manne wat uiteindelik op Pinksterdag, na Jesus se dood, opstanding en hemelvaart self die uitstorting van die Gees sou beleef. Hieruit is dit ook duidelik dat die uitstorting van die Gees ná Jesus se dood, opstanding en hemelvaart anders is as die neerdaal van die Gees wat met Jesus se doop plaasgevind het.

In die toekoms sal ek ŉ artikel skryf oor die verskil. Hier is dit miskien genoeg om net daarop te wys en sensitief daarvoor te wees.

Outeur: Dr. Kobus Kok

Sonde wat in my voortleef en waarvan ek nie kan loskom nie

Sonde wat in my voortleef en waarvan ek nie kan loskom nie – Kobus Kok

Erna vra:

Kan ons vergewing van sonde verwag as – ons dit bely maar dan nog doelbewus voortgaan in die sonde met die verweer dat ek nie daarmee kan breek nie en dit dan ag as sonde wat teen my wil in my oorgebly het?

Antwoord:

Dr. Kobus Kok antwoord:

In ‘n vorige artikel, waarin ek gepraat het oor wat sonde tot die dood of onvergeeflike sonde is, het ek baie nou by hierdie tema aangesluit deur te verwys na 1 Johannes se siening daarvan. In kort kom dit daarop neer dat opsetlike, doelbewuste sonde teen God daaruit bestaan dat ek keer op keer teen God kies en met my optrede en my bestaanstoestand my rug op Hom draai. Momentele sonde is nie sonde tot die dood nie, omdat 1 Johannes dit duidelik stel dat God getrou is en ons vergeef. 1 Johannes argumenteer ook dat ‘n Christen nie kan sondig nie, omdat hy/sy gewoon net nie meer wil of kan nie. Jy kan of wil dit nie doen nie omdat jy lief vir God is en eerder naby aan Hom wil leef.

Maar dan gebeur dit soms dat ons deur God bewus gemaak word van iets wat verkeerd is in ons lewe. So sal God byvoorbeeld vir iemand wys dat hy/sy ŉ probleem het met aggressie. Hoe meer God in jou lewe met jou werk hoe meer kom jy agter dat die probleempie ŉ reuse probleem is in God se oë en intussen chop almal by die huis of in die kantoor af. Een dag breek jy voor God met jou wese en jy smeek hom om jou aggressie probleem weg te neem en om jou te vergewe vir jou sonde. Aanvanklik gaan alles goed vir een week, en toe kom daardie uitbarsting weer, en weer… Jy besef jy is doelbewus besig om te sondig maar die aggressie probleem is so diep deel van jou dat dit gewoon net nie wil uitkom nie. Dikwels lê die probleem op ŉ diep psigologiese vlak en moet ander kwessies eers genees word.

Die vraag vanuit ŉ gelowige perspektief is egter, wat as ek iets doen wat ek weet verkeerd is, maar ek kan nie dit regkry op daarvan los te kom nie.

Indien mens op hierdie punt van desperaatheid gekom het, verstaan mens dalk vir die eerste keer wat die Bybel bedoel as dit praat van die mag van sonde. Volgens die Kolossense brief is ons almal vasgevang deur die mag van die duisternis – daardie mag wat eintlik net vernietiging bring. Gelukkig het God oorlog verklaar teen die duisternis en die Lig van God is baie sterker. Daarom weet ons dat ons nie langer vasgevang is en onder die beheer van die duisternis is nie. Ons is verlostes en word al meer verlos soos die Lig ons lewe deurdrenk.

Indien God wel vir jou bewus gemaak het dat dit wat jy doen sonde is, en jy sukkel om daarvan los te kom, moet jy weet dat daar geen manier is waarop jy self daarvan los kan kom nie. In jou verhouding met God en jou gereelde wandeling in en naby die Lig sal jy saam met God hierdie reis van genesing moet loop. Dikwels bring ons sonde vernietiging en dood in ons lewe. Iets soos aggressie verwoes verhoudings en maak nie net ander seer nie maar ook onsself. Alkoholisme maak seer. Ongesonde seksuele verhoudings buite God se wil maak seer. Dit weet ons almal wat die paadjie van die lewe geloop het. Jy moet dus in die eerste plek nie net fokus op die feit dat dit wat jy doen verkeerd is en dat jy nou op een of ander moralistiese wyse die regte ding moet doen nie. Jy moet, in die eerste plek, die Vaderhart van God oor die saak begryp – jy moet verstaan hoekom dit wat jy doen sleg is en wat die effek daarvan op jou geestelike, emosionele en fisiese lewe is. Wat kom steel dit van jou lewe? Vanuit jou al groter en dieper wordende intieme verhouding met God sal Hy die Lig daarop werp en in die proses sal hy jou denke en jou lewe kom herskep.

Dikwels veg mens lank in hierdie oorlog teen sulke dinge, maar ek kan jou waarborg dat God jou denke met tyd sal vernuwe en daardie vrot gedeelte in jou lewe sal kom genees.

Koop gerus die boek van Dr. Stephan Joubert met die titel: Beheer God jou denke? Daarin help hy mens om te verstaan hoe jou denkprosesse werk en hoe mens nuwe denkpatrone moet skep en die gewoontepatrone kan breek.

Onthou die volgende vers: Jakobus 1:13

Laat niemand, as hy in versoeking kom, sê: Ek word deur God versoek nie. Want God kan deur die kwaad nie versoek word nie, en self versoek Hy niemand nie. Maar elkeen word versoek as hy deur sy eie begeerlikheid weggesleep en verlok word. Daarna, as die begeerlikheid ontvang het, baar dit sonde; en as die sonde tot volle ontwikkeling gekom het, bring dit die dood voort.

Outeur: Dr Kobus Kok

Gaan die mense in die Amasone wat nooit van God gehoor nie het hel toe?

Gaan die mense in die Amasone wat nooit van God gehoor nie het hel toe? – Kobus Kok

Anina de Wet vra:

Ons Bybelstudie groep het ‘n vraag: Gaan almal ‘n kans hê om van die Here te hoor voor die oordeelsdag kom? Die vraag was geopper toe ons gesels het oor mense wat byvoorbeeld in die Amasone gewoon het 100de jare gelede en nooit kontak gehad het met iemand wat hulle van die Here kon vertel nie. Wat gaan van hulle word? As almal wel ‘n kans sal hê om van Jesus en Sy verlossing te hoor, waar kan ek dit in die Bybel vind.

Antwoord:

Dr Kobus Kok antwoord:

Daar is reeds voorheen artikels geskryf oor “Het Jesus vir die mense in die hel gepreek” en ook artikels oor “Wat word van ander gelowe”. Daarin is baie van hierdie vraag se dimensies alreeds aangeraak en dit moet eintlik saam met hierdie artikel gelees word.

Hierdie betrokke vraag se antwoord kom basies op twee lyne van interpretasie neer.

1. Indien mens die Nuwe Testament lees, en byvoorbeeld kyk na die laaste paar woorde van Jesus in Matteus (28:19) is dit duidelik dat ons as gelowiges in die eerste plek geroep is en dit ons primêre taak is om die goeie nuus van die verlossing aan alle nasies te gaan verkondig. Die implikasie daarvan is dat indien ons nie gaan nie, en nie verkondig nie, die goeie nuus van Jesus en die verlossing nie deur dergelike nasies gehoor sal word nie. Die implikasie daarvan is dat indien ons ons taak versaak, baie sonder die evangelie gaan sterf omdat ons nie gegaan het en opgeneem is in God se hart vir mense nie. Dus, in die eerste plek kan ons sê dat dit my en jou verantwoordelikheid is om mense te vertel met die doel dat hulle gered kan word.

In Romeine 2 lees ons weer ŉ baie interessante teks waar Paulus van mening is dat hy nou al gesien het dat heidene dikwels kan lyk soos mense wat God ken. Hulle het nie die wet van die Jode wat die wil van God verduidelik nie, maar hulle het iets van die wil van God op hulle harte. Hulle leef iets daarvan. En dit wil amper lyk of God se openbaring verder gaan as net die Jode, en dat God selfs iets van sy wil vir die heidene daar in die verte geopenbaar het deur die natuur en deur die dinge wat Hy gekies het om sy wil aan hulle te openbaar.

Maar dan gaan Romeine verder en sê dat mense inherent sleg is, en al lyk dit of hulle tog iets van die wil van God ontvang het, bly mense by implikasie sleg. Juis om hierdie rede het hulle vir Jesus nodig en moet hulle die volle boodskap van die evangelie hoor. Buite Jesus is daar dus nie redding nie. Die implikasie daarvan is dat die regte manier van leef nie ŉ mens red nie. Daarom is die Nuwe Testament duidelik daaroor dat iemand wat Christus nie ken nie, of nie aanvaar nie, nie gered kan word nie.

2. Die tweede lyn van interpretasie wentel rondom God se prerogatief. Ons weet immers dat God nie net ŉ God van genade is nie, maar ook ŉ God is wat meer regverdig is as wat ons ooit kan dink omdat Hy God is, nie waar nie. God sal, teen die agtergrond van sy genade en sy regverdigheid op geen manier mense onregverdig in die hel laat beland nie. Hy sal regverdig oordeel, beter as wat enige een van ons kan doen omdat Hy God is, en nie ŉ mens nie.

Basies los die Bybel ons dus met hierdie misterie. Wat ons wel weet is dat ons aan die een kant die plig het om mense te vertel van Jesus en aan die ander kant kan berus in die wete dat omdat God God is, daarom vertrou ons Sy oordeel omdat ons weet dat hy regverdig en genadig is en niemand onregverdig sal behandel nie.

Outeur: Dr Kobus Kok.