Jan vra:

Gen 1: Dit was aand en dit was môre die volgende dag. Die son, maan en sterre is tot stand gebring op dag 4. Terwyl daar nog nie ‘n son was nie hoe is daar tot die gevolglike aand en môre gekom, asb.

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Die eerste skeppingsverhaal (Gen 1:1-2:3) is nie gewone geskiedenis nie, maar ’n soort kunsprosa ingedeel in sewe afsonderlike paragrawe ná die majestueuse inleiding oor God se skepping van die hemel en die aarde in 1:1-3. Die sewe daaropvolgende strofes, besing God se skepping en ordening van sy skepping volgens sy wil en deur sy Woord. Dit is afgebaken met ‘dit was aand en dit was môre.’ So vertoon die beskrywing van die skepping ’n goedgevormde eenheid, met die ooreenstemmende verbinding van God se skeppingswerke, op dag 1 & 4; dag 2 & 5; dag 3 & 6 wat funksioneel aan mekaar verbind is, elk met sy opdrag van God.

dag een: lig; skeiding van lig en duisternis; benoeming van dag en nag deur God as hulle Eienaar

dag vier: ligte aan die hemelruim om dag en nag te skei, as tekens wat seisoene, dae en jare op aarde aandui,  lig op aarde gee, die groot lig om te heers oor die dag en die kleiner ligte om oor die nag te heers.

dag twee: die gewelf wat die waters bo en onder die gewelf skei; benoeming van die hemelruim deur God as Eienaar daarvan –

dag vyf: voëls om onder die hemelruim te vlieg en seediere om in die onderste waters te krioel, met die opdrag  aan voëls en seediere om te vermeerder.

dag drie: (1) skeiding van water en droë grond; benoeming van aarde en see deur God as Eienaar daarvan;

(2) groenigheid, groen saaddraende plante, vrugtebome met saad in die vrugte (alles spesiaal met die oog op diere en mense)

dag ses: (1) wilde diere, mak diere, kruipende diere, met groen plante as hulle kos. (2) die mens man en vrou na God se beeld en gelykenis as sy verteenwoordigers, om te vermeerder, om die aarde (van dag 3) te bewoon en te bewerk, te heers oor voëls, visse, diere (van dag 6), met saaddraende plante en bome (van dag 6) as kos.

dag sewe: as gereelde rusdag vir die mens om hulle aan God te wy.

God is Skepper en Wetgewer, wat aan sy eiendom name gee. Die wêreld is ’n toonbeeld van sy Skepper en wys wat die mens is, dat alles vir die mens se beswil gemaak is, en dat hy soos sy Skepper sal werk en dit vir Hom sal doen en aan Hom toegewy sal rus.

Die verdeling van die skepping in ses dae beklemtoon God se sisteem en orde in sy skepping. Die skepping van die eerste drie dae voor die son en maan hulle opdrag van God gekry het, beklemtoon dit ook. God en sy skeppingswerk word besing met menslike woorde en begrippe, maar Hy is nie beperk tot ons begrip nie en ons hoef nie God se skepping tot ses van ons daglengtes te beperk nie (vgl. Ps 90:4: Duisend jaar is vir U soos gister as dit verby is, soos een enkele wagbeurt in die nag. 2 Petrus 3:8: vir die Here is een dag soos duisend jaar en duisend jaar soos een dag).

Maar die afgrensing van die verskillende skeppingsdae met die uitdrukking ‘en dit was aand en dit was môre’ is nie afhanklik van die bestaan van die son en die maan nie. In Gen 1:5 staan dat God op dag een reeds die lig ‘dag’ en die donker ‘nag’ genoem het. Daarna kan die skeppingsdae telkens op die duister van die nag volg soos die lig van dag een op die donkerte op die diep waters van vers 2.

Daarby het die moderne wetenskap sedert Einstein bewus geword dat klein ligpartikels ’n bestaan van hulle eie het. So ’n ligpartikel word ’n foton genoem. Uit hierdie wetenskap het o.a. laserstrale, fotochemie, hoë-resolusie mikroskope, optiese vesel, ‘skype’, ens. ontwikkel, alles sonder die lig van die son, maan en sterre.

Die stelling ‘en dit was aand en dit was môre’ het ook ’n geestelike betekenis dat God uit die duister en chaos van die nag die lig van elke dag in morele en godsdienstige sin skep, en dat Hy daagliks daarmee besig is. Johannes 1:4-5: ‘in Hom (Jesus die Woord van God) was daar lewe, en dié lewe was die lig vir die mense. Die lig skyn in die duisternis, die duisternis kon dit nie oorweldig nie.’

Skrywer: Prof Francois Malan

Jan vra:

11Kron 7: 13 en 14 sê: As ek die hemel toesluit, dat daar geen reën is nie, of as ek die sprinkaan beveel om die land af te eet, of as ek pes onder my volk stuur, en my volk, oor wie my Naam uitgeroep is, hulle verootmoedig en bid en my aangesig soek en hulle bekeer van hulle weë, dan sal ek uit die hemel hoor en hulle sonde vergewe en hulle land genees.

Op 22 April 2017 het bykans ‘n miljoen mense op ‘n plaas naby Bloemfontein byeen gekom om vir alles wat in die land verkeerd is, te bid. Daar is etlike getuienisse van dit wat daar gebeur het. En mens moet aanvaar dat die persone wat met die byeenkoms gemoeid was dit met integriteit gedoen het en met ‘n ware begeerte dat die Here sal hoor en antwoord. Uiteraard was die spotters ook by.

Sedertdien het daar ‘n tipe geweld losgebars erger as tevore. Mense word koelbloedig doodgeskiet, verkrag, beroof en besteel. Daarmee saam het die verwoestende brande in die Kaapprovinsie voorgekom – mense het gesterf en by dit het die skiereiland die moeder van alle storms beleef.

Een prediker het die opmerking gemaak dat die satan die storm op die meer van Galilea veroorsaak het toe Jesus op die bank aan die slaap was en Sy dissipels gevrees het vir hulle lewe. Insgelyks het ‘n persoon wat in die brande erg beseer is opgemerk dat die brande demonies van aard was.

Die beginsel in 11 Kor 7: 13 en 14 lê klem op verootmoediging, gebed en bekering dan sal die Here hoor.

Ek verstaan nie hierdie gebeure nie?

Antwoord

Prof Francis Malan antwoord:

Enkele opmerkings oor die vraag: ten eerste is die laaste teksverwysing seker ’n tikfout deur Kronieke met Korintiërs te vervang.

Tweedens haal die vraesteller enkele verse uit 2 Kronieke 7 aan, sonder die waarskuwing van die Here daarna. Dit gaan oor die Here se belofte aan Salomo by die inwyding van die tempel wat Salomo gebou het as die plek waar die Here aanbid sal word.

In verse  17-18 belowe die Here verder dat as Salomo in die voetspore van sy vader Dawid loop deur te lewe volgens die wil van die Here, alles doen wat Hy beveel en sy voorskrifte en bepalings nakom, sal die Here Salomo se  heerskappy bevestig.

In verse 19-20 waarsku die Here egter: Maar as julle wegdraai en my voorskrifte en my gebooie, wat Ek julle gegee het, verontagsaam, en julle gaan dien ander gode en buig voor hulle, sal Ek julle wegdryf uit my land wat Ek aan julle gegee het, en sal Ek hierdie tempel wat Ek vir my Naam geheilig het, voor My wegvee. Ek sal daarvan ’n spot en ’n skimp maak onder al die volke.

In verse 20-21 sê die Here: elke verbyganger sal sê: Waarom het die Here dit gedoen aan dié land en dié tempel? En die mense sal sê: Omdat daardie volk vergeet het van die Here die God van hulle voorvaders, wat hulle uit Egipte gebring het. Hulle het hulle aan ander gode verbind en voor hulle gebuig en hulle gedien. Daarom het Hy al hierdie groot rampe oor sy volk gebring.

Die gebedsbyeenkoms in Bloemfontein is nie ’n towerstaf wat alles eensklaps in Suid-Afrika regmaak nie, maar is die verootmoediging en gebede van ’n groep ernstige gelowiges wat die Here vra om die lewe van die bevolking in Suid-Afrika in sy oë reg te maak, sodat ons ons afgode van ’n gejaag na rykdom en eer sal prysgee, en die Here en ons medemense in Suid-Afrika in nederigheid en uit liefde sal begin dien.

In 1 Petrus 1:3-9 loof Petrus vir God, die Vader van Jesus Christus dat Hy ons uit sy groot ontferming, die nuwe lewe geskenk het deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood. Nou het ons ’n lewende hoop op die onverganklike (selfs nie deur vuur nie), onbesmette en onverwelklike erfenis wat in die hemel vir ons in bewaring gehou word. En omdat ons glo, word ons deur die krag van God veilig bewaar vir die saligheid wat reeds gereed is om aan die einde van die tyd geopenbaar te word. Verheug julle hieroor, selfs al is dit nodig dat julle ’n kort tydjie bedroef gemaak word deur allerhande besproewings (die Griekse woord vir ‘allerhande,’ poikilos, veelkleurig soos ’n lappieskombers – wys op die verskeidenheid van beproewings wat die gelowige se geloof in en vertroue op die Here toets), sodat die egtheid van julle geloof getoets kan word. Julle geloof is baie kosbaarder as goud, goud wat vergaan. Selfs die suiwerheid van goud word met vuur getoets, en die egtheid van julle geloof moet ook getoets word, sodat dit lof en heerlikheid en eer waardig mag wees by die wederkoms van Jesus Christus. Al het ons Hom nie gesien nie, het ons Hom lief. Deur in Hom te glo, al sien julle Hom nou nie, het julle reeds deel aan die saligheid wat die einddoel van julle geloof is. En dit vervul julle met ’n onuitspreeklike en heerlike blydskap!

Abraham moes die berg Moria opklim om sy seun Isak te gaan offer as toets vir sy geloof (Genesis 22); Josef moes vir 20 jaar slaaf word en in die tronk gegooi word om sy hele gesin en die Egiptenare te red van ’n dodelike hongersnood (Genesis 50:20); die ryk en vrome Job het in die bakkende son op ’n ashoop sy swere met potskerwe gekrap (Job 2:7-8); Die Here se gesalfde koning Dawid moes in ’n grot gaan wegkruip vir sy lewe (1 Samuel 24:4); Elia het nadat hy gebid het en die Here na drie jaar reën gegee het, vir Isebel gevlug en moedeloos onder ’n besembos in die woestyn gaan sit (1 Konings 19:3-4). Al hierdie geloofshelde het krisisoomblikke beleef toe hulle swaar beproef was met die versoeking om te oordeel dat God nie omgee nie, of kragteloos is, of selfs teen hulle is. Aan die einde het hulle almal die geloofspad gevolg en word as geloofshelde onthou. Ander, soos Kain, Simson, Salomo en Judas het die geloofstoets gedop, en wek by ’n mens ’n gevoel van droefheid en jammerte oor wat tog kon gewees het. Selfs die moord van sy Seun het nie God se barmhartigheid oor die mensdom beëindig nie. Deur die wonderkrag van God se reddingswerk het daardie skurkagtige misdaad die dag geword wat ons Goeie Vrydag noem. In Johannes 12:32-33 verwys Jesus na sy kruisiging met: As Ek van die aarde af verhoog is, sal Ek almal na My toe trek.

Skrywer:  Prof Francois Malan

Japie vra:

Onderwerp: Joh.20:23

Boodskap Teks:

Goeie more,wat bedoel Jesus met die woorde aan die dissipels.

Baie dankie.

ANTWOORD

Prof Francois Malan antwoord:

Joh 20:23 ‘As julle mense se sonde vergewe, is dit hulle vergewe; as julle dit van hulle weerhou, bly dit van hulle weerhou.’

sonde (Grieks: hamartia) is om teen God se wil en wet op te tree.

julle – volgens vers 22 veronderstel die ‘julle wat vergewe’ dat dit die mense is wat die Heilige Gees van              Jesus ontvang het om hulle toe te rus vir hulle werk waartoe Jesus hulle gestuur het volgens vers 21.

die passiewe werkwoord ‘is dit vergewe’ veronderstel dat dit God is wat die mense se sonde vergewe as               Jesus se dissipels/volgelinge die mense wat God se wil en wet oortree het, vergewe het.

weerhou – (Grieks krateo) om dié mense se skuldige sondetoestand voor God te laat voortgaan die passiewe             werkwoord ‘bly dit weerhou’ beteken dat God sy vergifnis van sulke mense bly weerhou.

Matteus 16:19 en 18:18 het soorgelyke uitsprake van Jesus.

In Matteus 16:19 gaan dit oor Jesus wat sy kerk gaan bou deur die sleutels van die koninkryk van die hemele aan Petrus te gee om na sy opstanding deur Petrus te werk om die hemel vir mense oop of toe te  sluit.

In Matteus 18:18 gaan dit oor die gemeentelede wat ’n lidmaat in die gemeente oor sy sonde aanspreek. As   die lidmaat luister het hulle hom/haar teruggewen vir die Here; as die lidmaat egter weier om na die gemeentelede te luister word so ’n persoon as ’n heiden beskou vir wie die toegang tot die Here toegaan.

In Johannes 20 gaan dit om die voortgang van Jesus se werk ná sy opstanding, met die Heilige Gees wat oor Jesus getuig en die dissipels gebruik om van Jesus te getuig deur hulle lewe en hulle woorde (Joh 15:26-27; 16:8-11). Dit gaan oor die verkondiging van die vergifnis van sonde deur te glo in die kruisdood van Jesus vir die sonde van die wêreld (Joh 1:29). Vir dié mense wat die boodskap glo en aanvaar, word die hemel oopgesluit, om saam met God te lewe as sy kinders, omdat hulle deur geloof verbind is aan sy Seun, en nou reeds daagliks deur God se Gees gelei word. Vir dié mense wat die goeie boodskap nie wil glo of aanvaar nie, bly die hemel gesluit.

Johannes 3:36: Wie in die Seun glo, het die ewige lewe, maar wie die Seun ongehoorsaam is, sal die lewe nie sien nie, inteendeel, die toorn van God bly op hom.

God vergewe die sonde van die mense wat die verkondiging van die dissipels aanvaar; maar weerhou sy vergifnis van dié mense wat die dissipels se goeie boodskap verwerp.

Skrywer:  Prof Francois Malan

Jan vra:

11Kron 7: 13 en 14 sê: As ek die hemel toesluit, dat daar geen reën is nie, of as ek die sprinkaan beveel om die land af te eet, of as ek pes onder my volk stuur, en my volk, oor wie my Naam uitgeroep is, hulle verootmoedig en bid en my aangesig soek en hulle bekeer van hulle weë, dan sal ek uit die hemel hoor en hulle sonde vergewe en hulle land genees.

Op 22 April 2017 het bykans ‘n miljoen mense op ‘n plaas naby Bloemfontein byeen gekom om vir alles wat in die land verkeerd is, te bid. Daar is etlike getuienisse van dit wat daar gebeur het. En mens moet aanvaar dat die persone wat met die byeenkoms gemoeid was dit met integriteit gedoen het en met ‘n ware begeerte dat die Here sal hoor en antwoord. Uiteraard was die spotters ook by.

Sedertdien het daar ‘n tipe geweld losgebars erger as tevore. Mense word koelbloedig doodgeskiet, verkrag, beroof en besteel. Daarmee saam het die verwoestende brande in die Kaapprovinsie voorgekom – mense het gesterf en by dit het die skiereiland die moeder van alle storms beleef.

Een prediker het die opmerking gemaak dat die satan die storm op die meer van Galilea veroorsaak het toe Jesus op die bank aan die slaap was en Sy dissipels gevrees het vir hulle lewe. Insgelyks het ‘n persoon wat in die brande erg beseer is opgemerk dat die brande demonies van aard was.

Die beginsel in 11 Kor 7: 13 en 14 lê klem op verootmoediging, gebed en bekering dan sal die Here hoor.

Ek verstaan nie hierdie gebeure nie?

Antwoord

Prof Francis Malan antwoord:

Enkele opmerkings oor die vraag: ten eerste is die laaste teksverwysing seker ’n tikfout deur Kronieke met Korintiërs te vervang.

Tweedens haal die vraesteller enkele verse uit 2 Kronieke 7 aan, sonder die waarskuwing van die Here daarna. Dit gaan oor die Here se belofte aan Salomo by die inwyding van die tempel wat Salomo gebou het as die plek waar die Here aanbid sal word.

In verse  17-18 belowe die Here verder dat as Salomo in die voetspore van sy vader Dawid loop deur te lewe volgens die wil van die Here, alles doen wat Hy beveel en sy voorskrifte en bepalings nakom, sal die Here Salomo se  heerskappy bevestig.

In verse 19-20 waarsku die Here egter: Maar as julle wegdraai en my voorskrifte en my gebooie, wat Ek julle gegee het, verontagsaam, en julle gaan dien ander gode en buig voor hulle, sal Ek julle wegdryf uit my land wat Ek aan julle gegee het, en sal Ek hierdie tempel wat Ek vir my Naam geheilig het, voor My wegvee. Ek sal daarvan ’n spot en ’n skimp maak onder al die volke.

In verse 20-21 sê die Here: elke verbyganger sal sê: Waarom het die Here dit gedoen aan dié land en dié tempel? En die mense sal sê: Omdat daardie volk vergeet het van die Here die God van hulle voorvaders, wat hulle uit Egipte gebring het. Hulle het hulle aan ander gode verbind en voor hulle gebuig en hulle gedien. Daarom het Hy al hierdie groot rampe oor sy volk gebring.

Die gebedsbyeenkoms in Bloemfontein is nie ’n towerstaf wat alles eensklaps in Suid-Afrika regmaak nie, maar is die verootmoediging en gebede van ’n groep ernstige gelowiges wat die Here vra om die lewe van die bevolking in Suid-Afrika in sy oë reg te maak, sodat ons ons afgode van ’n gejaag na rykdom en eer sal prysgee, en die Here en ons medemense in Suid-Afrika in nederigheid en uit liefde sal begin dien.

In 1 Petrus 1:3-9 loof Petrus vir God, die Vader van Jesus Christus dat Hy ons uit sy groot ontferming, die nuwe lewe geskenk het deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood. Nou het ons ’n lewende hoop op die onverganklike (selfs nie deur vuur nie), onbesmette en onverwelklike erfenis wat in die hemel vir ons in bewaring gehou word. En omdat ons glo, word ons deur die krag van God veilig bewaar vir die saligheid wat reeds gereed is om aan die einde van die tyd geopenbaar te word. Verheug julle hieroor, selfs al is dit nodig dat julle ’n kort tydjie bedroef gemaak word deur allerhande besproewings (die Griekse woord vir ‘allerhande,’ poikilos, veelkleurig soos ’n lappieskombers – wys op die verskeidenheid van beproewings wat die gelowige se geloof in en vertroue op die Here toets), sodat die egtheid van julle geloof getoets kan word. Julle geloof is baie kosbaarder as goud, goud wat vergaan. Selfs die suiwerheid van goud word met vuur getoets, en die egtheid van julle geloof moet ook getoets word, sodat dit lof en heerlikheid en eer waardig mag wees by die wederkoms van Jesus Christus. Al het ons Hom nie gesien nie, het ons Hom lief. Deur in Hom te glo, al sien julle Hom nou nie, het julle reeds deel aan die saligheid wat die einddoel van julle geloof is. En dit vervul julle met ’n onuitspreeklike en heerlike blydskap!

Abraham moes die berg Moria opklim om sy seun Isak te gaan offer as toets vir sy geloof (Genesis 22); Josef moes vir 20 jaar slaaf word en in die tronk gegooi word om sy hele gesin en die Egiptenare te red van ’n dodelike hongersnood (Genesis 50:20); die ryk en vrome Job het in die bakkende son op ’n ashoop sy swere met potskerwe gekrap (Job 2:7-8); Die Here se gesalfde koning Dawid moes in ’n grot gaan wegkruip vir sy lewe (1 Samuel 24:4); Elia het nadat hy gebid het en die Here na drie jaar reën gegee het, vir Isebel gevlug en moedeloos onder ’n besembos in die woestyn gaan sit (1 Konings 19:3-4). Al hierdie geloofshelde het krisisoomblikke beleef toe hulle swaar beproef was met die versoeking om te oordeel dat God nie omgee nie, of kragteloos is, of selfs teen hulle is. Aan die einde het hulle almal die geloofspad gevolg en word as geloofshelde onthou. Ander, soos Kain, Simson, Salomo en Judas het die geloofstoets gedop, en wek by ’n mens ’n gevoel van droefheid en jammerte oor wat tog kon gewees het. Selfs die moord van sy Seun het nie God se barmhartigheid oor die mensdom beëindig nie. Deur die wonderkrag van God se reddingswerk het daardie skurkagtige misdaad die dag geword wat ons Goeie Vrydag noem. In Johannes 12:32-33 verwys Jesus na sy kruisiging met: As Ek van die aarde af verhoog is, sal Ek almal na My toe trek.

Skrywer: Prof Francois Malan