Ons let op die taak van Bybelse argeologie. Bybelse argeologie wil nie die Bybel as waar of onwaar bewys nie, maar wil verseker dat ons die Bybel beter verstaan. Dit gee vir ons die agtergrond van die geskiedenis en kultuurlewe waarbinne die Bybelse verhaal afspeel.
Ons begin met ‘n kort oorsig oor die verskillende argeologiese tydperke. Daarna kyk ons na wat argeologie is. Verskeie definisies word genoem. Elkeen beklemtoon ‘n besondere aspek van argeologie. Daarna word spesifiek na Bybelse argeologie gekyk. Dit is die wetenskap wat hom besig hou met die ontdekking en sistematiese studie van die materiële kultuurreste wat betrekking het op die Bybelse tye en lande.
Die Bybel bied vir ons ʼn skriftelike weergawe omtrent die geskiedenis van individue, volkere en later ook die kerk. Die argeologie vul aan. So verwys die Bybel na Baälaanbidders en Fariseërs, maar gee min besonderhede oor hulle. ʼn Sekere voorkennis word aanvaar. Vandag kyk ons na waarom dit belangrik is om ʼn studie van argeologie te maak.
Ons lees so dikwels van die konflik tussen die Bybel en die wetenskap. Die probleem is dat hierdie konflik meestal beperk is tot mense wat op die pole van die debat staan – en baie lawaai maak. Richard Dawkins, ateïs en evolusionêre bioloog, sê dat as jy die wetenskap glo, jy ‘n ateïs moet wees:
Faith is the great cop-out, the great excuse to evade the need to think and evaluate evidence. Faith is belief in spite of, even perhaps because of, the lack of evidence.
Aan die ander kant is daar sekere godsdienstige fundamentaliste wat die wetenskap as gevaarlik en onbetroubaar beskryf. Hulle glo dat die letterlike interpretasie van die Skrif die enigste betroubare manier is om wetenskaplike waarhede vas te stel.