Ironically, it is only when we know how to die properly that we finally have some inkling about how to truly live here and now. —Michael Horton

Hoe herken ek vals onderrig?

Soms kry ons die indruk dat die Bybelse onderrig net losweg met die Bybelse boodskap verband hou. Die Bybel self praat van vals onderrig. As dit oor die Bybel gaan, is daar baie wat as vals onderrig bestempel kan word. Hoe weet ons dit is vals?

1. Oppas vir opportuniste

Hierdie is leermeesters wat onwettig wins maak uit hulle onderrig. Hulle moet vermy word. Baie mense is bereid om mense wat manipulerend en openlik oneerlik is, te volg. Hulle belowe voorspoed as ander hulle voorspoedig maak. Die brief van Judas  ontleed hierdie vals onderrig:

Hulle besoedel julle liefdesmaaltye met hulle skaamtelose uitspattighede en sorg net vir hulleself. Hulle is wolke wat geen reën bring nie en deur die wind verby gewaai word. Hulle is bome wat selfs laat in die seisoen geen vrugte het nie, wat ontwortel en morsdood is. Hulle is woeste golwe van die see; hulle laat hulle skande soos see opspat. Hulle is sterre wat uit hulle baan geslinger is. God hou vir hulle plek gereed in die duistere dieptes waar hulle ewig sal bly … Hierdie mense kla gedurig en is altyd ontevrede met hulle lot. Hulle leef net volgens hulle eie begeertes, praat groot en sê vleiende dinge van mense om daaruit vir hulleself voordeel te trek (verse 12 – 13,  16).

Hierdie is ‘n treffende beskrywing van herders wat net hulleself voed. Hierdie gedeelte sê dat ons moet lyk na selfsugtigheid, vrugteloosheid, chaos en arrogansie. Hulle kry invloed deur ander te mislei.

2. Oppas vir spekulasie

Sommige mense gee graag besonderhede oor onderwerpe soos die geestelike lewe of profesie of kosmologie wat ver meer is as wat die Skrif ons leer. Daar is geen beheer oor sulke spekulasie nie.

Timoteus, bewaar wat aan jou toevertrou is. Vermy die onheilige en sinlose praatjies en die redenasies van die “kennis”, soos dit verkeerdelik genoem word. Daar is mense wat daardie “kennis” aanhang en so van die geloof afgedwaal het (1 Timoteus 6:20 – 21). Ons kry ‘n soortgelyke waarskuwing in 2 Timoteus 2:14 – 17.

3. Oppas vir wettisisme

Jesus het hierdie verdraaiing van die waarheid gekonfronteer toe hy die Fariseërs se korrupsie geopenbaar het:

Maar ellende wag vir julle Fariseërs, want julle gee tiendes van kruisement en wynruit en elke soort kruie, maar verontagsaam die geregtigheid en die liefde vir God. Juis hierdie dinge moet ‘n mens doen en die ander nie nalaat nie (Lukas 11:42).

Hierdie en ander vorme van dwaalleer het oorsake. Dit kom van naïewiteit, arrogansie of selfsug. Vandag is dit maklik om ‘n mikrofoon te gryp, ‘n webblad te skep of selfs ‘n boek te publiseer. Ons moet versigtige keuses maak oor na wie ons luister. Ons moet die krag hê om weg te draai as ‘n dwaalleraar vals troos bied.

This is the extreme of human knowledge of God: to know that we do not know God – Thomas van Acquino

Moedige volgelinge

Ira Chaleff (The Courageous Follower; Standing up to and for our Leaders) identifiseer vyf kenmekerke van volgelinge met moed:

1. Die moed om verantwoordelikheid te aanvaar

Die sending behoort aan ons. Dit is meer om aan die sending deel te neem wat iemand anders se verantwoordelikheid is. Dit vereis moed, want ons is nou verantwoordelik vir die resultate. Moedige volgelinge neem die inisiatief en aanvaar die verantwoordelikheid vir terugvoer, persoonlike groei, selfbestuur, passie, die verbetering van die prosesse, ens.

2. Die moed om te dien

Jesus het ‘n kultuur van volgelinge geskep – volgelinge wat dienaars is. Ons word gestuur om te dien en op te offer. Ons lewe is veronderstel om God se geskenk vir die wêreld te wees.

3. Die moed om uit te daag

As ons nie opstaan teen diegene met sterker persoonlikhede of ‘n hoër rang, staan ons nie op vir die waarheid nie. As dit gebeur ly die hele sending. Daar is ‘n manier om ander uit te daag sonder om arrogant of opstandig te wees. As jy ander nie uitdaag nie – dit kan oor idees, inisiatief of gesindhede wees – verloor jy die respek van ander. Ons is bang ons word uitgesluit, maar die werklikheid is dat ons reeds uitgesluit is. Die stem van God in ons word met verloop van tyd toenemend geïgnoreer.

4. Die moed om aan verandering deel te neem

Die gesindhede en karakter van die leiers word nie deur die volgelinge bespreek nie. As die kultuur egter dié van volgelinge is, word dit van almal verwag om aan die voortdurende transformasieproses  deel te neem – transformasie om meer soos Christus te word. Dit geld vir almal in die geloofsgemeenskap. Daarom het almal die reg om te praat oor die lewens van individue en die korporatiewe gemeenskap.

5. Die moed om moreel op te tree

Ons betoon dikwels min respek aan ander. Deur ons koppe weg te draai en ons oë te sluit vir sulke gedrag keur ons dit stilswyend goed. Moedige volgeling tree op volgens die situasie en in Jesus se manier.

Is jy ‘n volgeling van Jesus Christus – een met moed?

The fear of God is the death of every other fear; like a mighty lion, it chases all other fears before it. —C.H. Spurgeon

Psalm 18 (6)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer, want dit is een van die langste psalms in die Bybel.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

Teologiese implikasies

Hier is geen aanduiding dat die psalm verwys na iets wat God in die toekoms gaan doen of dat dit na iemand in die toekoms verwys nie. Dit is nie Messiaans nie. Dit is ‘n uitdrukking van dankbaarheid vir iets wat God vir die militêre leier van Israel gedoen het. Hierdie persoon is die koning en nie ‘n generaal soos Joab nie.

God het vier dinge vir hierdie koning – waarskynlik Dawid – gedoen.

• Hy het hom van ‘n spesifieke vyand gered.
• Hy red hom van sy vyande in die algemeen.
• Hy stel hom in staat om sy vyande te vernietig.
• Hy laat ander mense hom erken.

Dit pas in met die verhaal van Dawid soos ons dit in Samuel-Konings kry.

Hoe het Dawid dit reggekry?

• Hy kon gevaar voorsien.
• Hy het goeie vriende en offisiere gehad.
• Hy was ‘n goeie generaal en dapper.
• Die Here het vir hom gesê wat om te doen.
• Hy het die Here vertrou.

Hierdie psalm is grotendeels ‘n verslag van die Here en sy optrede. Die klem val op God se betrokkenheid.

Maar verlossing roep om ‘n antwoord. Die verloste kan nie anders as om God te loof nie. Die grootste wat hy in sy getuienis en in sy lofprysing kan meld, is: Die Here leef! Hy lewe en Hy kan help. Dit is immers die God wat ‘n rots, ‘n skuilplek en ‘n redder is wat aan sy koning groot oorwinnings gee.

Waarom kan ons op die Here vertrou? Hy is ‘n magtige krygsman voor wie die hele skepping moet buig. As Hy verskyn, kom alles in beroering. As sy kinders om hulp roep, trek God uit om hulle te help. As die Here in sy almag verskyn, kom die aarde in beroering: Die aarde het geskud en gebewe, die fondamente van die berge het getril en geskud. Rook…vuur…gloeiende kole is sy wapens. Onreg en goddeloosheid maak die Here kwaad. Hy tree daarteen op. Hy oordeel almal wat sy kinders laat ly. Wee die een wat in sy pad staan. Die mense van die Nabye Ooste het geglo dat die natuurkragte die speelgoed van die gode was.

Ook die hemel kom in beroering voor God: Hy het die hemel afgebuig en afgekom. Hy is nie beperk tot die hemel nie. Hy voer sy heerskappy op aarde uit. Hy daal neer na die aarde toe om die vyand hier, in sy sogenaamde sterk vesting, aan te durf. Hy klim op ‘n gerub; Hy sweef op die vleuels van die wind. Hy gebruik die donkerte en die wolke-massas om sy vreesaanjaende koms te verberg. God bly onsigbaar. Al wat die mens sien, is die vreesaanjaende natuurverskynsels.

Hoekom kan ek op God vertrou? Wat God doen, is volmaak; wat die Here sê, is suiwer. In woord en daad het die Here getoon dat Hy betroubaar is. Hy doen wat Hy sê. Daarom weet ek: Elkeen wat by Hom skuiling soek, beskerm Hy. Hy alleen is God, net Hy is ‘n bron van sekuriteit. Wie anders as God is ‘n rots?

Hierdie God stel my in staat om my vyande te oorwin. Dit is nie ek wat die oorwinning behaal nie, maar God. Elke oorwinning wat ek behaal, kom van Hom af. Die psalmis loof God vir die toerusting wat Hy aan hom gegee het om sy taak te verrig. God gee krag, laat hom stewig staan, skenk voorspoed en leer hoe om oorlog te maak met die groot boog. Die digter ontvang nog meer: verlossing, beskerming, ondersteuning, ‘n behoorlike staanplek en krag. Nou kan hy sy eie verantwoordelikheid in die lewenstryd aanvaar.  God help, maar die mens mag nie stilsit nie. Ons is medewerkers van God.

Die boodskap van Psalm 18 is eenvoudig maar aangrypend: Die Here help in nood. Daar is baie gevare, baie vyande wat ‘n kind van God bedreig. Sommige dae staar ons selfs die dood in die gesig. Maar ons weet: God is vir ons ‘n bron van sekuriteit. Hy help ons om ons probleme en ons hartseer en ons swaarkry storm te loop en te oorwin. Daarom moet ons Hom loof voor die nasies – tot eer van sy Naam ‘n lofpsalm sing!

Life is not a walk across a field –  Boris Pasternak

Gee my wysheid (3)

Matthew Henry (1622 – 1714) het ‘n kommentaar oor die hele Bybel geskryf. Uit hierdie massiewe werk het ‘n boek (Grant Me Wisdom) verskyn wat Henry se werk maklik toeganklik vir die moderne leser maak. Ek gaan ‘n hele aantal blogs aan hierdie werk wy.

Ons aanneming deur geloof

Deur hierdie geloof in Christus Jesus is julle nou almal kinders van God (Galasiërs 3:26).

Die groot vooreg wat Christene onder die nuwe verbond geniet, is dat hulle nie meer dienaars, maar kinders is. Hulle word deel van God se familie. Hulle het toegang tot al die regte as sy kinders. Hoe het ons hierdie voorreg verwerf? Deur geloof in Christus Jesus. Deur ons doop is ons met Christus verenig. As ons in Christus gedoop is, is ons in sy dood gedoop; soos Hy weer uit die dood opgestaan het, so behoort ons vir die sonde te sterwe en opstaan in ‘n nuwe lewe. Ons moet dit meer dikwels onthou.

Alle ware Christene geniet die voorreg om kinders van Christus te wees. Die ou wet het ‘n onderskeid tussen Jood en heiden, tussen slaaf en vry, tussen man en vrou gemaak, maar dit is nie meer die geval nie. Ons staan almal op dieselfde vlak en ons is een in Christus. Almal wat opreg in Jesus Christus glo, word deur Hom aanvaar en word kinders van God deur geloof in Hom.