Leierskap en liefde

 

A sin that no one else knows about, committed behind locked doors in a dark room, is actually committed in the presence of a holy God. —Kent Hughes

 

Leierskap en liefde

Wat is die een ding wat baie leierskapsprobleme sal laat verdwyn? Perry Noble anwoord hierdie vraag deur na Paulus se raad in 1 Korintiërs 13 te kyk. Paulus het uiteraard baie oor leierskap te sê. Sommige mense het die gawe van leierskap, maar kan steeds fouteer as hulle nie leiding kry nie. In 1 Korintiërs 12 bespreek Paulus hoe mense kan saamwerk. Hy wys daarop dat verskillende mense verskillende rolle moet vervul en dat die een rol nie belangriker as die volgende rol is nie. Net verskillend.

 

Paulus gee vir ons ‘n lys van sommige van hierdie rolle, maar dan kom hy by Hoofstuk 13. Hy sê dat dit nie saak maak hoeveel en watter gawes ons het nie en hoe goed jy dink jy is nie, as jy dit nie in liefde kan doen nie, is jy niks nie. Dan is jou leierskap nie belangrik nie; jy doen dit nie reg nie.

 

Paulus praat hier van ander dien op van die moeilikste maniere moontlik. Die beste manier om te lei, is ook die moeilikste, want dit is teenstrydig met ons inherente neigings.

Paulus sê ons moet geduldig met ander wees as ons geduld al uitgeput is.

Paulus sê ek moet vriendelik wees met ander al verdien hulle dit nie.

Paulus sê dat ek ander mense moet help as hulle struikel.

Paulus sê dat ek ander se belange voor my eie moet stel.

Paulus sê ek moenie boekhou van ander se mislukkings en verkeerde gedrag nie.

Paulus sê dat ek altyd die waarheid moet soek al wil ek eerder skinder.

Paulus sê ek moet ander vertrou al is die makliker om eerder agterdogtig te wees.

Paulus sê ek moet optimisties wees al is my omstandighede moeilik.

 

Die manier hoe ek na ander mense kyk, is baie belangrik. As ons na hulle deur die lens van liefde kyk, vermeerder ons vermoë om te lei. Sonder liefde moet ons baie tyd en energie daaraan spandeer om onsself teen ander te beskerm.

 

Dit is hoe ons dinge deur ander gedoen kry; dit is hoe ons ander ontwikkel; dit is hoe ons meer leiers ontwikkel om oor te neem as ons nie meer daar is nie.

 “When we allow love to define who we are as we work, we become irresistible leaders with a contagious passion for what we do.” – Mark Sanborn

 




Hoe hanteer ek kritiek?

 

Once you become aware that the main business that you are here for is to know God, most of life’s problems fall into place of their own accord – J. I. Packer

 

Hoe hanteer ek kritiek?

To avoid criticism, do nothing, say nothing, and be nothing – Elbert Hubbard

Leiers kan nie bekostig om niks te doen nie. Daarom is kritiek deel van die pakket van die leier. Bevestiging vandag beteken geensins dat jy môre ook bevestig sal word nie. Leiers is een besluit verwyder van kritiek.

 

Eric Geiger sê dat om kritiek goed te hanteer, het ons vyf karaktereienskappe nodig.

  1. Nederigheid

Leiers wat kitiek goed hanteer is nederig. Hulle stem nie noodwendig met die kritiek saam nie, maar hulle besef dat hulle nie altyd reg is nie. Dit vereis nederigheid om nie te oorreageer nie.

 

  1. Liefde

Kritiek maak seer. Al mag ons dit probeer wegsteek, maak dit diep binne-in ons seer. Wat ons in staat stel om kritiek te verwerk, is nie ‘n dik vel nie, maar liefde vir die mense wat ons dien. Ons liefde vir mense hou ons aan die gang ten spyte van kritiek. Leiers wat die mense vir wie hullle dien liefhet, laat nie toe dat kritiek veroorsaak dat hulle nie verder dien nie.

 

  1. Oortuiging

Leiers wat oortuig is van hulle opdrag, word nie sommer deur kritiek van stryk gebring nie. ‘n Leier sonder oortuiging word deur elke mening beïnvloed. As ‘n leier oortuig is van die pad wat hy moet loop, sal kritiek seermaak, maar dit sal hom nie ontspoor nie.

 

  1. Wysheid

Wyse leiers kan onderskei tussen kritiek wat geïgnoreer kan word en watter kritiek ernstig is. Ernstige kritiek is belangrik – ons moet daaroor nadink en daaruit leer.  Omdat leiers met wysheid die insig het om te besluit watter kritiek geïgnoreer kan word, word hulle nie platgedruk deur kritiek nie.

 

  1. Geloof

So baie mense is afhanklik van die goedkeuring van ander mense. As jy die Here ken en aan Hom behoort, het jy reeds sy goedkeuring. Kritiek verander nie hierdie werklikheid nie. Net deur Jesus Christus te volg, kan jy mense liefhê en nie ontsteld word as hulle jou nie lief het nie. As ons identiteit in Hom is, word ons nie deur kritiek vernietig nie – as on leierskap bevraagteken word of ons diens nie waardeer word nie.

 

Om kritiek te verwerk, is nooit maklik nie. Ons moet hierdie riglyne gebruik om ons te help.

 

 




Psalm 9 (3)

 

The heart of the gospel is all about giving up power, pouring out resources and serving … the Center of Christianity is always migrating away from power and wealth – Tim Keller.

 

Psalm 9 (3)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Hierdie is ‘n lang psalm so ek gaan ‘n hele aantal blogs aan hom spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

 

9:2 – 5: Die psalmis se blydskap.

Die psalm begin soos ‘n getuienis of danksegging, maar dit verander gou. Die psalmis benodig God se optrede. Wat interessant is, is dat die psalmis by sy loflied (vers 2 – 3) ‘n verwysing na wanneer dit sal begin byvoeg (vers 4 – 5).

 

9:2 – 3: Alef.  Ek wil die Here loof met my hele hart; ek wil al U wonderdade vertel.

Ek wil bly wees en my in U verheug, ek wil u Naam besing, Allerhoogste.

Hier kry ons ‘n verklaring van die psalmis se bedoeling om van God se magtige reddingsdade te vertel. Dade/wonders verwys nie noodwendig na reddingsdade vir die individu nie. Dit verwys gewoonlik na God se dade by die skepping en in Israel se geskiedenis. Later blyk dit dat hierdie wel verwys na God se reddingsdade. Die onderneming – ek wil al U wonderdade vertel  –  vul die getuienis – Ek wil die Here loof met my hele hart – aan. Hele hart en al U wonders pas bymekaar.

Vers 3 voer dit verder. Ons sien dat lofprysing na buite uitgedruk moet word. Loof is vertel – dit moet in die openbaar geskied – ek verheerlik God voor die gemeente. Woorde en musiek maak dat dit lof is.

 

9:4 – 5: Bet. Wanneer my vyande terugdeins, struikel hulle en kom hulle om vanweë u teenwoordigheid, want U het my reg in my regsaak gehandhaaf. U het op die troon gesit as regverdige regter.

In vers 4 kry ons ‘n verwysing na God se dade. Vers 4 en 5 verwys waarskynlik nie na wat God reeds gedoen het nie of na wat Hy gewoonlik doen nie, maar na wat die psalmis verwag. Die psalmis kan nie getuig nie, want hy het behoefte aan God se optrede. Sodra God opgetree het, sal die psalmis in ‘n posisie wees om te getuig. Hy kyk vooruit daarna om God te loof; hy is vol vertroue dat die vyande sal vlug, struikel en omkom, want hulle sal voor God te staan kom. God het in die verlede sy gesag op so ‘n wyse uitgeoefen dat Hy getrou aan Israel was. Die getroue God sal aan die psalmis se kant wees. Net in God se regsaal kry die swakkes ‘n regverdige verhoor teenoor die sterkes. As daar geen gebed is nie, is daar geen regsbesluit nie en tree God nie op nie.

 

Dit is die laaste keer in die psalm waar die lof in die eerste persoon is. Die res van die psalm sal God se optrede in die geskiedenis van die volk in herinnering roep.

 

Die openingsloflied is ‘n reaksie op volgehoue oorwinnings waarin die goddelike oordeel oor nasies duidelik gesien kan word. Israel se God sit op die troon oor die hele wêreld en Hy is regverdig – Hy wreek die storting van onskuldige bloed. Dit roep weereens vir lofprysing.

 

 




God wil meer as my stiltetyd hê

 

Ignorance of the Scriptures is ignorance of Christ. – Hiëronimus

 

God wil meer as my stiltetyd hê

Ons kan nie die lewe van geloof en gehoorsaamheid wat God van ons verwag, leef sonder dat ons daagliks tyd opsy sit om naby aan God deur sy woord en gebed  te kom nie. Stiltetyd is ernstig en kan nie afgeskeep word nie. Maar hierdie geestelike dissiplines  is nie en sal nie genoeg wees vir ons totale Christelike ondervinding nie.

 

Die rede hoekom my stiltetyd belangrik is, is omdat dit ons lewens verander – om sy evangelie uit te leef. Ons verdeel dikwels ons lewe in kompartemente. Ons het dinge vir God – Bybelstudie, gebed, bywoon van eredienste, ens. Dan het ek dinge vir myself – my werk, my sosiale lewe, my vrye tyd … Hier kom die evangelie nie. Dit is nie dat ons aktief sonde doen op hierdie gebiede nie, maar ons gee ons ook nie oor aan God se wil en doel nie. Ons leef net vir onsself.

 

Maar as ons die Bybel lees, besef ons dat God verklaar: MYNE. Dit geld vir my hele lewe, nie net my stiltetyd nie. Die verhoudings wat ons met ons medewerkers en vriende het, is geleentehede wat deur God bepaal is waartydens ek die evangelie kan verkondig. God wil hê dat ons hierdie mense moet liefhê deur Jesus Christus vir hulle te wys. Hy wil hê dat ons hulle moet dien, vir hulle moet intree. My verhoudings is nie myne nie.

 

Selfs my vrye tyd is God s’n. Natuurlik is daar niks mee verkerd om vermaak te geniet nie, maar dan matig. Jesus het my nie verlos om elke dag ure deur Facebook te gaan of op Netflix te spandeer nie. My lewe is ‘n nuwe skepping en moet aan optredes met ‘n ewigheidsimpak gespandeer word: dien in die gemeente, diens aan ander, drink koffie saam met ongelowige vriende, ens. My vrye tyd is nie my eie nie. Doen ons dit, vind ons dat  die selfgesentreerdheid vervang word deur blydskap en vryheid. Ons kyk nou buite onsself. In plaas daarvan dat ons op ons eie sake en versoekings fokus, fokus ons nou op God en ander mense.

 

Natuurlik ondervind ons ook blydskap en vrede as ons die Bybel lees en bid. Maar as ons ons Bybels toemaak en van ons knieë opstaan, is dit nie verby nie. Stiltetyd is die vlam wat ons hele lewe  bepaal. Ons stiltetyd moet oorloop na elke ander gebied van my lewe.

 

Lees jou Bybel en bid gereeld, maar moenie daar ophou nie. Gee jouself oor aan die goeie werk van God se koninkryk. Laat jou lewe ‘n bron van genade wees vir diegene om jou – binne en buite die gemeente. ‘n Lewe volledig aan God gewy.