Jesus se versoeking in die woestyn

 

To know what is right and not do it is the worst cowardice – Confucius

Jesus se versoeking in die woestyn

In ‘n vorige blog het ons gesien hoe Aäron op druk gereageer het. Met Jesus se versoeking in die woestyn kry ons ‘n teenoorgestelde reaksie op druk. Hierdie is Jesus se eie storie soos Hy dit aan sy dissipels vertel het. Ons kry dit opgeteken in Matteus, Markus en Lukas. Matteus en Lukas ruil die volgorde van die tweede en derde versoeking om. (Ons gaan Lukas se volgorde gebruik.)

 

Daar is baie vrae wat ons nie kan beantwoord nie. Het Satan sigbaar na Jesus gekom en hoorbaar dinge gesê? Was dit net gedagtes soos ons eie versoekings dikwels is? Wat belagrik is, is Lukas se afsluiting: Nadat die duiwel met al die versoekings klaar was, het hy Jesus ‘n tyd lank met rus gelaat. Versoekings is iets wat gereeld kom.

 

Kom ons kyk nou van nader na hierdie versoekings:

Versoeking #1: Jesus was al veertig dae in die woestyn. Die hele tyd het Hy niks geëet nie, sodat Hy aan die einde daarvan honger was. Satan sê vir Jesus dat Hy vir hierdie klip moet sê om ‘n brood te word. Hy wil hê God se koninkryk moet bonatuurlik in Jesus se fisiese behoeftes voorsien. Jesus sê dat dit verkeerd is deur na sy Vader se wil in die Skrif te verwys: ‘n Mens leef nie net van brood nie.

Versoeking #2: Satan sê dat hy aan Jesus die mag en majesteit oor al die koninkryke van die wêreld sou gee. Die voorwaarde: Jesus moes voor hom buig en hom aanbid. Satan is ‘n leuenaar. Hy het nie die reg om dit wat hy nie het nie, weg te gee nie. Jesus antwoord hom weer met ‘n aanhaling uit Deuteronomium: Die Here jou God moet jy aanbid en Hom alleen dien.

Versoeking #3: Jesus staan op die hoogste punt van die tempel. Satan versoek Hom om daar af te spring. Jesus sien dit as sy roeping om ‘n geestelike koninryk te bring. Hier sien ons dat Satan hom op die Skrif beroep (Psalm 91:12) om sy voorstel te ondersteun. Jesus antwoord self uit die Skrif: Jy mag die Here jou God nie op die proef stel nie.

 

Satan wil elke keer hê dat Jesus die grense moes oorsteek. Maar Jesus is nie mislei nie. Hy hou voortdurend in gedagte wat die Vader se wil is. Satan, daarenteen, blaas die begeertes in die mens aan en buit dit uit. Dit is sy ou taktiek – moenie dat jou begeertes jou denke verwar nie.

Maar ‘n mens word verlei deur sy eie begeertes wat hom aanlok en saamsleep. Daarna, as die begeertes bevrug geraak het, bring dit die sonde voort; en as die sonde ryp geword het, loop dit uit op die dood (Jakobus 1:14 – 15).

 




Lees jy vir jou kinders?

 

A man can’t be always defending the truth; there must be a time to feed on it. —C.S. Lewis

 

Lees jy vir jou kinders?

CNN het ‘n baie insiggewende artikel gehad oor die verskil wat dit maak as ouers vir hulle kinders lees. Dit geld vir gedrag en akademiese prestasies. Dit geld ook vir breinaktiwiteit. Hierdie studie is by die Cincinnati Kinderhospitaal se Reading and Discovery Center gedoen.

 

Navorsers het na kinders van die ouderdom 3 – 5 jaar gekyk wat breinskanderings ondergaan het – funksionele MRI – terwyl hulle na ‘n storie wat vooraf opgeneem is, geluister het. Die ouers is gevra hoeveel hulle vir hulle kinders lees en met hulle kommunikeer. Die navorsers sien dat as ‘n storie vir hierdie jong kinders gelees word ‘n aantal gebiede in die linker deel van die brein aktief word. Hierdie gebied het te doen met die verstaan van woorde en konsepte sowel as met geheue.

 

Hierdie studie wys dat ontwikkeling van hierdie gebiede reeds op ‘n baie vroeë ouderdom begin. Die breinaktiwiteit in hierdie gebiede was hoër in daardie kinders wie se ouers ‘n geletterdheid vriendelike huis geskep het. Hoe meer jy vir jou kind lees, hoe meer help jy die neurone in hierdie gebied om te groei en te verbind. Dit is tot voordeel van die kind se leesvermoë in die toekoms.

 

Die American Acadamy of Pediatrics beveel aan dat ouers hardop vir hulle kinders lees vanaf geboorte.

 

Ons moet nooit die belang van lees onderskat nie. Dit geld ook vir eenvoudige Bybelstories.

 




Selfmisleiding en verleiding deur Satan

 

The true gospel is a call to self-denial. It is not a call to self-fulfillment –  John MacArthur

 

Selfmisleiding en verleiding deur Satan

Die sonde in ons harte en Satan in ons ore lei ons om dieselfde basiese foute oor en oor te maak. Ons word dikwels deur ons omstandighede en nie God se geopenbaarde wysheid gelei nie. Kom ons kyk na ‘n voorbeeld.

 

Aäron en die goue kalf

Ons lees hierdie verhaal in Eksodus 32. In hierdie gedeelte sien ons ‘n paar swakhede van Aäron.

  1. Hy word gedryf deur ‘n motivering wat homself en nie vir God dien nie.

Aäron se hart, soos ons almal se harte, was deur trots geïnfekteer. Hy wou respek vir homself behou – hy is immers tweede in bevel. Daarom is hy bereid om aan mense te gee wat hulle wil hê – al is dit die verkeerde ding. Hy was bang hy sou hulle respek verloor as hy nee sou sê.

  1. Aäron aanvaar ‘n mensgemaakte eerder as ‘n godsdiens deur God gegee

Moses het nog nie met die twee kliptafels met die tien gebooie daar aangekom nie. Streng gesproke het hulle dus nog nie die wet gehad nie. Aäron moes egter besef het dat dit wat hulle doen, verkeerd is. Hulle kan tog nie God vereer deur ‘n beeld van ‘n bulkalf te maak en dit te aanbid nie. Die bulkalf was die simbool van brute krag. Om die mense tevrede te stel, gee Aäron toe aan hulle versoek in plaas daarvan om hulle reg te help.

  1. Hy verskoon homself met ‘n verskoning wat homself regverdig.

Aäron sê vir Moses: U moenie kwaad wees nie. U weet self hoe sleg die volk is. Maar die ergste kom nog:  Dié wat goud aan hulle het, moet dit afhaal en vir my gee. Ek het dit in die vuur gegooi, en hierdie bulkalf het daaruit gekom – sommer net so. Trots maak dit moeilik vir mense om hulle foute raak te sien en te erken dat hulle afgedwaal het of verkeerd of dom of naïef opgetree het. Ons, soos Aäron, probeer ons uit ons dilemma praat. Aäron praat met Moses asof hierdie episode van die goue kalf ‘n ongelukkige insident was waarvoor hy nie verantwoordelik gehou kan word nie. Ons lees nie wat Moses se reaksie was nie. Dalk was hy so ontsteld dat hy liewer niks gesê het nie.

 

Aäron het homself mislei. Sy gewete was ten minste tydelik verhard. Aäron voel dat wat hy gedoen het onder die omstandighede reg was en dat alles in die toekoms sal regkom. Alhoewel hier in hierdie gedeelte niks eksplisiet van Satan gesê word nie, kan ons seker wees dat hy aktief op die toneel was.

Maar solank daar nog ‘n “vandag” is, moet julle mekaar elke dag aanspoor sodat niemand van julle deur die misleiding van die sonde verhard word nie (Hebreërs 3:13).

 




‘n Simbool van Christus

 

It is misleading to say that God accepts us the way we are. Rather he accepts us despite the way we are. —Sinclair Ferguson

 

‘n Simbool van Christus

As jy ‘n simbool uit die natuur moes kies om jou te beskryf en te definieer, wat sou jy kies? ‘n Berg as teken van betroubaarheid; ‘n roos as teken van skoonheid; ‘n hings as teken van krag … Jesus kies ‘n graankorrel. ‘n Klein saadjie waaraan ons nie baie dink en raaksien nie … en een wat doodgaan!

Dit verseker Ek julle: As ‘n koringkorrel nie in die grond val en sterwe nie, bly hy net een; maar as hy sterwe bring hy  ‘n groot oes in (Johannes 12:24).

Jesus sê hiermee vir sy volgeling dat Hy moet sterf as Hy meer as net ‘n handjievol volgelinge wil hê.

 

  • Die koringkorrel

Aanvanklik kan ons nie dink dat ‘n koringkorrel ‘n gepaste simbool van Christus se persoon en werk kan wees nie. Christus lyk dikwels vir mense klein en magteloos. Maar soos die graankorrel was daar “onder” sy menslikheid ongelooflike mag, waarde, bruikbaarheid en potensiaal – soos die graankorrel.

 

  • Die val

Jesus was op hierdie stadium gewild, maar Hy staan voor ‘n feit: dit was ‘n klein en kort opwelling van belangstelling. Vir die ewige voordeel moet hierdie graankorrel in die grond val en sterwe. Christus se hele lewe was een van vernedering. Hy daal uit die hemel neer na die aarde; Hy kom uit die warm omhelsing van God na die wrede hande van mense. Uiteindelik word alle beperkings verwyder en Hy kom by Getsemane en die kruis uit.

 

  • Die dood

Soos die graankorrel val Jesus nie op die grond nie, maar in die grond. Hy verdwyn; ons kan Hom nie sien nie; Hy is begrawe in die grond. Dood.

 

  • Die oes

As ‘n koringkorrel gesaai word, lyk dit asof hy dood is Alhoewel die korrel vir ‘n tydperk vergete is, sal die korrel ontkiem. Sonder daardie “dood” bly die koringkorrel net een. Deur sy dood word die lewe weer vrygestel en hy vermenigvuldig. So kan ons ook een van die graankorrels wees wat deur Jesus se dood vermenigvuldig word. Elke saad wat gesaai word, is ‘n herinnering dat die Gewer van lewe moet sterwe.

 

Dit geld nie net vir Christus nie, maar vir alle gelowiges. In net die volgende vers pas Jesus hierdie waarheid op sy dissipels toe: Wie sy lewe bo My liefhet, verloor dit;  en wie sy lewe in hierdie wêreld nie bo My liefhet nie, sal dit vir die ewige lewe behou (Johannes 12:25).

 

Jy kan jou lewe liefhê; jy kan vir jouself lewe. Maar dan bly jy net een; jy sal jou lewe verloor. Of jy kan in die grond val en sterf van jou sonde. Die resultaat hiervan is die oorvloedige ewige lewe vir jou en ander. Ons sal selfs ‘n oes kry as ons bereid is om in die grond te val en te sterwe.