Doubting does not prove that a man has no faith, but only that his faith is small. And even when our faith is small, the Lord is ready to help us – J. C. Ryle

Ons roeping om te lei

Joe McKeever gebruik die gelykenis van die muntstukke (Matteus 25) vir sy benadering: Gebruik dit of verloor dit (Use it or lose it). Hierdie gelykenis begin deur te vertel van ‘n man wat op reis wou gaan. Hy roep sy slawe bymekaar en vertrou sy besittings aan hulle toe. Vir een gee hy vyf goue muntstukke, vir ‘n ander  twee en vir ‘n derde een een goue muntstuk – elkeen volgens sy bekwaamheid.

Waaroor gaan bediening?  Om te gebruik wat God jou gegee het vir wat God jou geroep het om te doen en waarheen Hy jou gestuur het. Dit is waaroor basiese Christelike bediening gaan en dit is beskikbaar vir elke kind van God.

• Ons gebruik wat Hy aan ons gegee het. Aan elkeen afsonderlik word ‘n werking van die Gees gegee tot voordeel van almal (1 Korintiërs 12:7).
• Ons doen wat Hy gesê het ons moet doen. Hy gee opdragte aan sy kinders. Dié wat Hy daartoe bestem het, het Hy ook geroep (Romeine 8:30). Alle gelowiges is geroep.
• Ons doen dit waar Hy ons geplaas het. Sommige gaan na Jerusalem, sommige na Samaria en ander na die eindes van die wêreld.

Baie van die ongelukkigheid by gelowiges is as gevolg van ons onwilligheid om Hom met hierdie sake te vertrou. Ons wil ander gawes hê; ons wil ‘n ander bediening hê; ons wil dit op ‘n ander plek doen. Watter sin het dit dat julle My aanspreek met ‘Here, Here!’ en nie doen wat Ek sê nie? (Lukas 6:46).

My gawes en roeping, my opdrag en my spesifieke instruksies is vir ‘n spesifieke tyd. Elkeen van ons sal dus oor homself aan God rekenskap moet gee (Romeine 14:12). Alles behoort aan God. Hy gee aan ons ‘n deel daarvan om dit te gebruik so goed as moontlik. Aan die einde van die dag gee ons aan Hom alles wat ons nie gebruik het nie, terug. Gebruik alles wat God jou gegee het so goed as moontlik.

Show me a church’s songs and I’ll show you their theology. —Gordon Fee

Die belang van woorde

Hierdie is nog ‘n artikel van Mel Lawrenz se reeks oor How to Study the Bible.

‘n Enkele woord verbind jou gedagtes onmiddellik met ‘n ander persoon se gedagtes. Dit is die krag van woorde. As ons die Bybel bestudeer, moet ons ook die betekenis van individuele woorde bestudeer. Die betekenis van die skrywer kry ons in sinne – woorde het betekenis in hulle konteks.

Kom ons kyk na Johannes 1 ‘n gedeelte vol verbasende waarhede. Daar is woorde wat ons moet verstaan soos Woord, lewe, lig, kinders van God, ens. Ons aanvaar baie van hierdie woorde se betekenis is ooglopend, maar ons moet probeer om meer van hulle te leer. Baie woorde het ‘n reeks betekenisse. Die woord vlees in die Bybel mag verwys na die fisiese liggaam of die mensdom of die beperkte menslike wese of na die sondigheid van die mens. Dieselfde geld vir die woord woord. Dit het baie betekenisse.

Hoe bestudeer ons die betekenis van woorde in die Bybel?  Ons kry woordeboeke en woordelyste opgestel deur taalkundiges. In hierdie boeke word die betekenis van woorde opgesom. Ons moet net nie glo dat die betekenis in een gedeelte noodwendig die volle betekenis van die woord in ander gedeeltes is nie. Die konteks sê vir ons wat die persoon bedoel.

Daar is ook die probleem van sinonieme. Die woord liefde in die Nuwe Testament word gebruik vir die vertaling van ten minste drie Griekse woorde: agape, philia en eros.

Kommentare kan ons ook baie help. Die kommentator het na al die woorde in die gedeelte gekyk en hy fokus op die betekenis wat op daardie gedeelte van toepassing is.

Om die betekenis van woorde in die Bybel vas te stel, vereis werk. Die basiese betekenis in meeste tekste is ooglopend. Woorde is gawes wat uiteindelik na God lei.

Live as if Christ died yesterday, rose this morning and is coming back tomorrow – Martin Luther.

Wat moet ons doen na ons die goeie nuus verkondig het?

Ons kry verskillende reaksies op ons verkondiging van die evangelie. As mense met Jesus Christus  se opdrag om hulle te bekeer en te glo, gekonfronteer word, reageer baie positief, maar baie reageer negatief. Diegene wat die evangelie verwerp verskil ook, Hier is ‘n paar negatiewe reaksies

• Ek kan nie besluit nie. Almal van ons sukkel om soms te besluit. Ons wil sekere besluite so lank as moontlik uitstel om ons opsies oop te hou. Sekere mense is onseker oor die belang van die boodskap; sommige is net apaties. Hulle is nie bewus van die gevare van opstand teen God nie. Natuurlik kan ons hulle nie dwing om ‘n besluit te neem nie, maar  ons moet onthou niemand kan neutraal teenoor God staan nie.
• Ek wil eers wag. Hierdie persoon is nie bereid om die deur onmiddellik toe te klap nie. Hulle wil vryheid hê om self te besluit. Ons kan hulle nie dwing nie, maaar ons moet die gevare van wag duidelik maak. Hou aan met bid vir hulle. Mense besef dat om ‘n Christen te word, gaan ‘n geweldige verandering vereis. Die natuurlike neiging is om te wag en voorraad op te neem. Intussen moet jy vir hulle bid.
• Nie nou nie – ek sal dalk later daaroor dink, maar ek is nie nou oortuig nie. In die toekoms mag ek dalk anders besluit.
• Baie selde die reaksie. Hy het gekyk ek het dit oorweeg; die boodskap is nie waar nie – nie vir my nie. Hierdie persoon voel sterk. Ons moet hulle steeds met respek hanteer, ons moet steeds die verhouding behou; ons moet bid. Paulus was ‘n kragtige teenstander van die evangelie, maar hy word ‘n groot evangelis.

Positiewe reaksies

Al die opdragte kry ons in die Bybel. Bring hulle in die gemeenskap van gelowiges – die plaaslike gemeente. Hulle kry al die voorregte en verantwoordelikhede – doop, nagmaal. Hulle moet leiding, liefde, ondersteuning, versorging en onderrig kry. Soms is ander vorme van ondersteuning soos regstelling nodig. Die vervulling van evangelisasie is dissipelskap.

Sommige wat ja sê, is vals. Sommige sal ons eers in die volgende wêreld agterkom. Sommige kom ons gouer agter – hulle ywer neem af; hulle woon selde die eredienste by.

Verkondig die evangelie. Wees voorbereid vir negatiewe en positiewe reaksies.

In the end we will remember not the words of our enemies, but the silence of our friends – Martin Luther King Jr

Uit die modderige slyk (2)

Psalm 40 leer vir ons baie van ons optrede as dinge in die lewe vir ons baie moeilik word. Ek gaan drie blogs aan hierdie psalm wy. Ek maak baie van die Ou Afrikaanse Vertaling gebruik

2. Die psalmis bid vir God se verlossing in die huidige (Psalm 40 :12 – 18)

Vers 12 dien as skanier tussen die twee gedeeltes: U, o Here, sal u barmhartighede van my nie terughou nie; laat u goedertierenheid en u trou my altyddeur behoed. Die psalmis is weer in  ‘n kuil van vernietiging. Hy onthou egter God se goedheid uit die verlede. Dit gee aan hom die vertroue om vir God se verlossing in die huidige te bid.

Die psalmis veg op twee fronte – die interne stryd teen sy eie sonde en die eksterne stryd teen sy vyande. Die eksterne stryd om hom woed steeds (vers 14). Hy word omring deur vyande wat hom wil vernietig. Sy situasie is weer desperaat. Hy besef sy eie hopeloosheid en roep na die Here. As hy dit doen verskuif sy aandag van homself na die Here. Hy fokus veral op twee dinge.

• God se barmhartigheid misluk nooit nie

U, o Here, sal u barmhartighede van my nie terughou nie; laat u goedertierenheid en trou my altyddeur behoed (40:12). God is barmhartig en sy liefde beskerm mense. Hy verander nooit nie. Hy het sy barmhartigheid aan die psalmis in die verlede bewys en Hy sal dit weer doen.

• God se beloftes

Laat in U vrolik en bly wees almal wat U soek;  laat die liefhebbers van u heil altyddeur sê: Groot is die Here! Al is ek ellendig en behoeftig – die Here dink aan my; U is my hulp en my redder; my God, vertoef tog nie (40:17 – 18). Die psalmis weet uit sy ondervindings in die verlede dat die Here luister na die uitroepe van sy mense. Hulle kan vrolik wees, want die dag van verlossing kom. Die psalmis bid vir verlossing en dan wag hy. Hy vertrou dat God se genade nooit sal misluk nie – sy verlossing kom.

In die laaste blog gaan ons kyk na wat die psalm nou vir ons sê.