“…real care means the willingness to help each other in making our brokenness into the gateway to joy.” –Henri Nouwen

God se verbond

As God mense kies om aan Hom te behoort, maak Hy ‘n verbond met hulle. Hierdie verbond bind hulle aan God. So ‘n verbond help mense om te verstaan waar hulle met mekaar staan – wat elkeen moet gee en gaan ontvang. Een van die bekendste verbonde is dié wat God met Abraham gemaak het (Genesis 17). Die Israeliete was Abraham se kinders. Toe hulle getalle toegeneem het en hulle ‘n volk geword het, stuur God vir Moses na hulle toe. God lei hulle uit Egipte en maak dan ‘n spesiale verbond met hulle by Sinai. Die Here het vir Moses gesê: “Teken al hierdie gebooie op, want hierop berus my verbond met jou en Israel.” (Eksodus 34:27).

Die Israeliete het geglo dat hierdie spesiale verbond tussen God en Israel na die koms van die Messias voortgesit sal word. Daar sal egter ‘n groot verandering kom. Selfs die Ou Testament verwys daarna: Daar kom ‘n tyd, sê die Here, dat Ek met Israel en Juda ‘n nuwe verbond sal sluit. Dit sal nie wees soos die verbond wat Ek met hulle voorvaders gesluit het toe Ek hulle aan die hand gevat en uit Egipte laat trek het nie. Hulle het daardie verbond wat Ek met hulle gesluit het, verbreek al was Ek getrou aan hulle, sê die Here (Jeremia 31:31 – 32). Hierdie nuwe verbond gaan verskil van die ou verbond – dit is nie die ou verbond wat net voortgesit gaan word nie.

Hebreërs 8 beskryf hoe die belofte van ‘n nuwe verbond beskryf in Jeremia 31 waar geword het. Maar nou het Jesus ‘n voortrefliker priesterdiens gekry deurdat Hy Middelaar is van ‘n beter verbond wat op uitnemender beloftes gegrond was (8:6). Die skrywer verwys na die ou verbond en kom dan tot die volgende gevolgtrekking: Deur van ‘n nuwe verbond te praat, het God die eerste oud verklaar, en wat oud word en uitgedien raak, sal gou verdwyn (8:13).

Ons kan steeds baie van die ou verbond leer, maar ons word nie meer deur die ou verbond beheer soos die Israeliete nie. Ons is nou bedienaars van ‘n nuwe verbond, nie van die letter nie, maar van die Gees. Die letter maak dood, die Gees maak lewend (2 Korintiërs 3:6 – 11). Beteken dit nou dat die tien gebooie nie meer geld nie? Kan ons nou maar moor en steel en egbreek? Nee, want God het dit met iets beter vervang. Neem as voorbeeld moord. Jesus brei hierdie gebod uit: Elkeen wat vir sy broer kwaad is, is al strafbaar voor die regbank … (Matteus 5:21 – 22).

Ons kan dieselfde van feitlik al die gebooie sê. God herhaal hulle nie net in sy nuwe verbond nie, maar gee aan hulle ‘n groter betekenis. Die enigste gebod wat nie herhaal word nie is die gebod oor die Sabbat: Daarom moet julle nie toelaat dat iemand vir julle voorskrywe … dat julle die jaarlikse feeste of die nuwemaansfees of die sabbatdag moet vier nie. Dit is alles maar net die skaduwee van wat nou kom; die werklikheid in Christus (Kolossense 2:16 – 17). Skaduwees is belangrik, want hulle wys na Jesus Christus. Omdat Jesus gekom het, is dit nie meer skaduwees nie, maar die werklikheid. Ek sal hulle my wette in die verstand gee, op hulle harte sal Ek dit skrywe; Ek sal hulle God wees, en hulle sal my volk wees (Hebreërs 8:10).

God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing. —C.S. Lewis

Met wie spandeer jy tyd?

“Jy is die geselskap wat jy hou.” Die ouer mense het graag hierdie spreekwoord teenoor hulle kinders gebruik. Is dit waar? Is ons net die voorwerp van hulle invloed of moet ons probeer om ander te beïnvloed om te verander? Hoe kan ek ‘n persoon beïnvloed om ‘n dissipel van Jesus Christus te word?  As ons dissipels wil maak, het ons ‘n strategie daarvoor nodig. Hierdie strategie moet soos Jesus se strategie lyk. Met wie het Jesus tyd gespandeer? Mense met leierskapspotensiaal (nie noodwendig bewese leiers nie) en mense op die rant van die samelewing.

Elke leier wat soos Jesus wil lei het ‘n verpligting om in mense in hierdie twee kategorieë te belê.

1. Diegene met leierskapspotensiaal

“Simon, Simon!” het Jesus gesê. “Luister! Die Satan het daarop aangedring om julle soos koring te sif.. Maar Ek het vir jou gebid dat jou geloof jou nie begewe nie. As jy weer tot inkeer gekom het, moet jy jou broers versterk (Lukas 22:31 – 32).

Alle leiers lei; goeie leiers ontwikkel. Ongelukkig meet ons leierskap volgens die persoon se vermoë om take af te handel. Die belangrikste leierskapsvaardigheid is  om mense met leierskapspotensiaal te identifiseer. Groot leiers help dan mense om hulle potensiaal te bereik. Die grootste nalatenskap van ‘n leier is nie wat hy gedoen het nie, maar wie hy ontwikkel het.

Ons sien dit in Jesus se lewe. Al sy dissipels, met die uitsondering van Judas,  is voorbeelde van Jesus wat leierskapspotensiaal ontwikkel – en dit in ‘n groep alledaagse manne.  Petrus is ‘n goeie voorbeeld.  Hy was ‘n oorywerige man wat eers gedoen en dan gedink het. Maar onder Jesus se leiding ontwikkel hy tot die leier van die vroeë kerk. Ons lees van sy preek op daardie eerste pinksterdag toe 3000 mense hulle bekeer het. Dit verskil hemelsbreed van die Petrus wat enkele dae vantevore ‘n diensmeisie beledig het omdat sy gesê het dat hy ook ‘n volgeling van Jesus is. Jesus ontwikkel leiers.

2. Diegene op die rant van die samelewing

Die Seun van die mens het gekom en geëet en gdrink en hulle sê: “Kyk daar, ‘n vraat en ‘n wynsuiper, ‘n vriend van tollenaars en sondaars.” (Matteus 11:19).

Jesus het ook geglo en belê in mense op die rant van die samelewing. Om aan hierdie mense liefde te bewys en aan hulle ‘n stem te gee, is nie juis die aanvaarde patroon in ons samelewing nie. Dit behoort ‘n prioriteit vir elke Christen, veral Christenleiers, te wees. Jesus het bande gehad met groepe wat nie in die samelewing waardeer is nie: vroue, Samaritane, kinders, sondaars, armes, siekes … Jesus was aan elk van hierdie groepe toegewy. Hulle kon nie iets van groot waarde vir Jesus gee nie. Hy het nie probeer om iets uit die verhouding te kry nie.

Identifiseer ons ooit diegene wat op die rant van ons samelewing staan? Is dit nie tyd dat ons dit doen en ‘n ware vriendskap/verhouding met hulle aanknoop nie? Christus heg waarde aan hulle. Elkeen van hulle is ‘n beelddraer van God. Ons moet vir die wêreld wys dat ons hulle waardeer en liefhet. Ons moet vir hulle modelleer hoe dit lyk as Jesus Christus in ons lewens is.

Met wie spandeer jy tyd? Wie is jou vriende? As ons soos Jesus wil wees, moet dit wees met mense met leierskapspotensiaal en mense op die rant van ons samelewing.

“… marriage is foremost a vocation. Two people are called together to fulfill a mission that God has given them. Marriage is a spiritual reality. That is to say, a man and a woman come together for life, not just because they experience deep love for each other, but because they believe that God loves each of them with an infinite love and has called them to each other to be living witnesses of that love. To love is to embody God’s infinite love in a faithful communion with another human being.” – Henri Nouwen

God het deur sy woorde gepraat

Geen profesie in die Skrif kan op grond van eie insig reg uitgelê word nie, want geen profesie is ooit deur die wil van ‘n mens voortgebring nie. Nee, deur die Heilige Gees meegevoer, het mense die woord wat van God kom, verkondig (2 Petrus 1:20 – 21).

God se profetiese boodskap kry ons in die Skrif. Wat die profete geprofeteer het, was nie hulle eie boodskap of interpretasie of persoonlike mening nie. Ware profesie is nooit die produk van die menslike wil nie. Die profesie kom van God en sy Heilige Gees het die profete gelei om neer te skryf wat God beplan het.

Die profete skryf in die taal en wyse van hulle tyd – Hebreeus, Aramees en Grieks. Ons kan dikwels uit hulle skrywes sien watter soort persoon hulle was. Die Heilige Gees gebruik alles – tyd, plek, taal en persoon self – om te skryf presies wat God wou gehad het, neergeskryf moet word. Daarom kan Paulus met vertroue sê: Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ‘n regte lewenswyse te kweek, sodat die man wat in diens van God staan, volkome voorberei en toegerus sal wees vir elke goeie werk (2 Timoteus 3:16 – 17).

Soek jy onderrig wat van God kom? Gaan na die Skrif. Het jy regstelling nodig? Gaan na die Skrif. Daar gee God self vir jou rigting sodat ons na Hom kan terugkeer. Die Skrif berei ons deeglik vir elke goeie werk voor. God het ten volle en duidelik deur die Skrif gepraat. Die Bybel is in werklikheid ‘n biblioteek met 66 boeke. In die proses het God veertig verskillende skrywers oor ‘n tydperk van 1500 jaar gebruik. Tog vertel almal een verhaal. Die Bybel is die Here se boek.

Maar hoe praat God met ons? In die verlede het God baiekeer en op baie maniere met ons voorvaders gepraat deur die profete, maar nou, in die laaste dae, het Hy met ons gepraat deur die Seun (Hebreërs 1:1 – 2). Beteken dit dat die profete niks meer vir ons te sê het nie? Nee, in die Hebreërboek self kry ons baie aanhalings en lesse uit die Ou Testament. God se hoofmanier van praat, is egter deur sy Seun. In Hebreërs 3:1 – 6 sien ons dat Jesus is groter heerlikheid  waardig geag as Moses.

God het in twee dele gepraat:

Tyd: In die verlede … nou, in die laaste dae.

Groepe: Ons voorvaders … met ons.

Metodes: Deur die profete … deur die Seun.

In die verlede was die belangrikste manier waardeur God gepraat het deur sy profete. God het egter die hele tyd beplan om ‘n beter metode – sy Seun – te gebruik. Hy is die ewebeeld van die wese van God. Hy hou alle dinge deur sy magswoord in stand. Nadat Hy die reiniging van sondes bewerkstellig het, het Hy gaan sit aan die regterhand van die Majesteit in die hoë hemel (Hebreërs 1:3).

Die ou profete gee baie van die basiese kennis wat ons nodig het. Wat hulle gesê het, is steeds waar. God wil egter hê dat ons meer volledig moet weet hoe Hy is. God het baie om vir ons te sê, en daarom moet ons na sy Seun luister.

Want to see your troubles evaporate? Help others with theirs. – Max Lucado

Met Jesus verander alles

Ou vorms van godsdiens en rituele kan nie die goeie nuus van Jesus se nuwe koninkryk voldoende kommunikeer nie.

Iemand wat aan Christus behoort, is ‘n nuwe mens. Die oue is verby, die nuwe het gekom (2 Korintiërs 5:17).

Jesus het nie gekom om ons te verbeter nie, maar om ons nuut te maak. Die geld op persoonlike en korporatiewe vlak. Die evangelie het nie by Judaïsme bygevoeg of dit hervorm nie. Dit het Judaïsme vervul en vervang. Die nuwe verbond het die oue vervang.

Dit is baie gewild om vandag te sê dat alle godsdienste dieselfde is – alle paaie lei na God. Hierdie godsdienstige pluralisme sê byvoorbeeld dat as jy die onderrig van Boeddha volg jy uiteindelik in die regte verhouding met God kom. So is daar ‘n Moslem, Hindoe en Christelike pad na God toe. Maak nie saak watter pad jy volg nie, jy kom uiteindelik by diesefde bestemming uit – alle paaie lei na God!

Daar is ook die idee dat daar twee paaie na God is: die Joodse en Christelike pad – die sogenaamde twee verbondteologie. Hiervolgens verseker God se verbond met Israel deur Abraham die Jode se guns by God. Geloof in Jesus Christus is dus onnodig vir ons verlossing.

In Markus 2:18 – 22 word hierdie misverstand hanteer. Die Here maak dit duidelik dat daar ‘n diskontinuïteit tussen Judaïsme en die Christelike geloof is. Die nuwe wyn van die Christelike geloof kan nie  deur die ou sakke van die Judaïsme hanteer word nie. Met die koms van Jesus verander alles.