“It is no use walking anywhere to preach unless our walking is our preaching.” – Franciskus van Assisi

God se teenwoordigheid in die natuur

In die begin het God die hemel en die aarde geskep (Genesis 1:1) Dit is hoe die Bybel die geskiedenis van die wêreld begin. Van die begin af was God daar en Hy was aktief. Maar hoe weet ons daar is ‘n God? Niemand het God ooit gesien nie. Sy enigste Seun, self ook God, wat die naaste aan die Vader is, dié het Hom bekend gemaak (Johannes 1:18). Ons kan nie vir God sien nie, maar ons weet Hy is daar. Hoe weet ons dit? Deur te kyk na die resultate van sy kragtige werk.

So wys die skepping vir ons na die Skepper. Ons sien die Skepper in sy skepping. Wat ‘n mens van God kan weet, was immers binne hulle bereik, want God het dit binne hulle bereik gebring. Van die skepping van die wêreld af kan ‘n mens uit die werke van God aflei dat sy krag ewigdurend is en dat Hy waarlik God is, hoewel dit dinge is wat ‘n mens nie met die oog kan sien nie (Romeine 1:19 – 20). As ons na die wonderlike skepping om ons kyk, help dit ons om iets van God te weet. Ons sien die gevolge van sy werk om ons. Ons het dus geen verskoning om te sê ons twyfel aan sy bestaan nie.

Vandag sê ons die skepping was toevallig. Ons leef asof daar geen God is aan wie ons verantwoording moet doen nie. Elke huis moet tog ‘n bouer hê: Elke huis word deur iemand gebou, maar God is die Een wat alles gebou het (Hebreërs 3:4). Die psalmis sê: Hy oordek die hemel met wolke, Hy voorsien reën vir die aarde en laat gras op die bergland uitspruit. Hy gee aan die diere hulle weiding en versorg die jong kraaie wat om kos skreeu (Psalm 147:8 – 9).

Die psalmis maak dit baie duidelik dat die skepping van God vertel: Die hemel getuig van die mag van God, die uitspansel maak die werk van sy hande bekend (Psalm 19:1). Ook die mens het God wonderbaarlik gemaak.

Onthou ons dat alles wat ons het en wat ons is van Hom af kom? As ons dit besef, is dit vir ons maklik om God te loof en te dank. Ons hoef nie God te bewys nie. Die skepping maak die teenwoordigeid van God aan die wêreld bekend.

Maar God praat ook met ons deur die profete. Daarna kyk ons volgende keer.

No man should be surprised when life collapses if he insists on living it alone (Barclay)

Rigting in jou lewe

Mense het ‘n sin vir rigting nodig in hulle lewe – ‘n kaart waarvolgens jy kan lewe. Een moontlikheid is die Bybel. In die Bybel kry ons herhaaldelik die versekering dat die Bybel God se woord is. Hoe dikwels lees ons nie in die profete-boeke nie: Die Here het vir my gesê … of: Hierdie is die woorde van die Here … of: Dit is wat die Here sê. Ons kry hierdie of soortgelyke woorde meer as 2000 maal in die Bybel. Hier is ‘n paar voorbeelde:

Die Here het direk met Moses gepraat soos ‘n man met sy vriend (Eksodus33:11)

Dawid: Die Gees van die Here het deur my gepraat, ja, sy woord was op my lippe. Die God van Israel het gepraat, die Rots van Israel het vir my gesê (2 Samuel 23:2 – 3)

Ek het nou my woorde in jou mond gelê (Jeremia 1:9).

Jesus self het bevestig dat wat die profete gesê het, waar is:

• Hy het op hulle verslae van die geskiedenis vertrou (Soos Jona drie dae en drie nagte in die maag van die groot vis was, so sal die Seun van die mens drie dae en drie nagte binne-in die aarde wees – Matteus 12:40).
• Hy vertrou op alles wat hulle geskryf het (Daarna het Hy by Moses en al die profete begin en al die Skrifuitsprake wat op Hom betrekking het, vir hulle uitgelê – Lukas 24:29; Jesus aan die Emmausgangers).
• Hy baseer sy onderrig op woorde wat hulle gebruik het (Daarom sal ‘n man sy vader en moeder verlaat en saam met sy vrou lewe en hulle twee sal een wees – Matteus 19:5, Jesus praat hier oor egskeiding en haal Genesis 2:24 aan).
• Hy vra hulle (Het julle dan nie gelees wat God vir julle gesê het nie – Matteus 22:31).

Ook Paulus en Petrus bevestig dat die Skrif God se woord is.

Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ‘n regte lewenswyse te kweek, sodat die man wat in diens van God staan, volkome voorberei en toegerus sal wees vir elke goeie werk (2 Timoteus 3:16 – 17).

Geen profesie is ooit deur die wil van ‘n mens voortgebring nie. Nee, deur die Heilige Gees meegevoer, het mense die woord wat van God kom, verkondig (2 Petrus 1:21).

Elke mens het rigting in sy lewe nodig. Daarvoor het hy ‘n padkaart nodig. Besluit vandag om die Bybel as jou padkaart te gebruik. Jesus self het bevestig wat ons in die Bybel lees, waar is.

Hoekom moet ek die Bybel ernstig opneem? Daarna kyk ons in ‘n volgende blog.

‘n Priester sê vir Karl Barth dat hy sy geloof verloor het. Barth se reaksie: But what on earth gave you the impression that it was yours to lose?

Dit voel vir my of God ver weg is

Dit is maklik om weg te dryf van jou geloof. Sonde, omstandighede, ‘n tragedie en die alledaagse lewe kan die vuur van jou geloof blus. Die goeie nuus is dat God se liefde vir jou steeds onveranderd is. Wat kan ons doen as ons voel God is ver weg van ons?

1. Lees die Bybel soos nooit vantevore nie

Voor jy begin lees, word eers stil en raak ontslae van alle vooropgestelde idees. Moenie sekere dele oorslaan, want jy weet in ieder geval wat daar staan nie en jy het dit al baie keer in die verlede gelees. God leer vir ons dikwels iets nuut en vars in ‘n ou bekende gedeelte. God se woord is lewend, aktief en kragtig. God se woord verander nooit nie. Wat wel verander is die manier waarop ek dit ondervind.

2. Tree op na aanleiding van wat jy gelees het

Moenie net God se woord lees nie – doen dit. As ons God se beloftes vertrou, kom ons naby aan Hom en vertrou Hom. Ons het nou die geleentheid om toe te laat dat die Heilige Gees op wonderlike maniere deur ons te werk. Dan moet ons gereed wees om op te tree. Julle moet doen wat die woord sê en dit nie net aanhoor nie, anders bedrieg julle julleself (Jakobus 1:22)

3. Dien ander

Dit is nie altyd maklik of natuurlik nie, maar om ander te dien is ‘n prioriteit vir elke gelowige. As ek my naaste dien fokus ek nie meer op myself nie, maar op ander. Soos Jesus Christus geleef het om ander te dien, moet ons ook doen. So is dit ook met die Seun van die mens: Hy het nie gekom om gedien te word nie, maar om te dien en sy lewe te gee as losprys vir baie mense (Matteus 20:28).

4. Leef saam met ander gelowiges

Ons is nie gemaak om alleen te leef nie. As jy gaan probeer om deur die lewe te gaan sonder ander gelowige vriende beperk jy jou geloof. God het aan ons die geloofsgemeenskap gegee waar ons bemoedig word – en aan God se goedheid en grootheid herinner word. Laat ons dan na mekaar omsien deur mekaar aan te spoor tot liefde en goeie dade. Ons moenie van die samekomste van die gemeente af wegbly soos party se gewoonte is nie, maar mekaar eerder aanmoedig om daarheen te gaan, en dit des te meer namate julle die oordeelsdag sien nader kom (Hebreërs 10:24 – 25).

5. Vra vrae

Dit is nie verkeerd om vrae te vra nie. Ons doen dit in elke verhouding wat groei. Jy moenie voel jy is verkeerd as jy erken dat jy nie alles van God weet wat jy moet nie. Sy weë is ver bo ons s’n. As jy vrae het waarop jy nie die antwoorde het nie, vra vir God en vir ander mense. Ons sal nie alle omstandighede verstaan nie, maar God belowe aan ons sy teenwoordigheid onder alle omstandighede. Moet my tog nie verstoot en verlaat nie, want U alleen is die God wat my red (Psalm 27:9).

Ons moet fokus, nie op hoe ver ons geval het nie, maar op hoe ver God bereid is om na ons uit te reik.

‘n Evangelis vra vir ‘n man wanneer hy gered is. Die man dink so ‘n oomblik na en antwoord dan: “Twee duisend jaar gelede, maar ek het dit eers onlangs uitgevind.”

My identiteit

Dit maak nie saak of ek ryk of arm, swart of wit is nie – wat saakmaak is my identiteit. Tim Keller sê dat ons meer op ons identiteit wat ons almal in Christus het, moet fokus in plaas van fokus op al die verskille tussen ons. Daar is groot verskille tussen ons. Ons kan nie die evangelie kommunikeer en verwag mense moet dit hoor tensy ons kommunikasie met dade gepaard gaan nie. As jy een ding sê en ‘n ander doen, gaan niemand na jou luister nie. Christene moet die woorde van die evangelie uitleef.

Efesiërs 2 sê dat ons almal medeburgers van die gelowiges en lede van die huisgesin van God is (vers 19). Ons is burgers van ‘n nuwe koninkryk. Hierdie burgerskap van God se koninkryk is belangriker as ons burgerskap aan enige volk of ras of kultuurgroep. Omdat ons lede van God se huisgesin is, is ons mekaar se broers en susters. Ons is nie net burgers van God se koninkryk nie, maar sy kinders.

Hierdie is belangrik, want voor Christus in ons lewens kom, word ons identiteit deur ons verskille bepaal. Jy is nie eintlik trots omdat jy baie geld het nie, maar omdat jy meer geld as ander het. Wat ons moet besef is dat ons almal sondaars is. Dit maak jou nederig. In die evangelie is daar geen ranglys nie. Jy kan op niemand neerkyk nie.