We are not building God’s kingdom. He is building his kingdom, and we are praying for the privilege of being involved — Francis Schaeffer

Jou hoogste voorreg as gelowige

Adoption is the highest priviledge that the gospel offers: higher even than justification (J. I. Packer)

Packer sê dat vryspraak God se grootste seën vir sondaars is. Dit is die primêre geestelike seën, want dit hanteer ons grootste geestelike behoefte.  Maar dit is nie die hoogste seën nie. Hy glo aanneming is die hoogste seëning, want dit behels ‘n ryker verhouding met God. Vryspraak is ‘n forensiese idee – God is die regter wat verklaar dat Christene nou vry is van die eise van die wet. Aanneming is ‘n ryker familieverhouding waarin ons God as Vader sien. Aanneming beteken dat God ons deel van sy familie maak – ons is sy kinders en erfgename. Nabyheid, liefde en vrygewigheid is die hart van hierdie verhouding. To be right with God the judge is a great thing, but to be loved and cared for by God the father is greater (Packer).

Dank ons ooit vir God omdat Hy ons as sy kinders aangeneem het? As dit ons hoogste voorreg is, moet dit ons grootste vreugde wees: om God te dank vir wat Hy in sy genade aan ons gegee het.

 “A single sunbeam is enough to drive away many shadows.” – Franciskus van Assisi

Hoe herken ek geestelik-ontvanklike mense in my gemeenskap?

Ons is almal deur grond omring – alle soorte grond. In jou gemeenskap het jy mense wat gereed is om op die evangelie te reageer en mense wat nie sal reageer nie. Jesus het dit vir ons in die gelykenis van die saaier geleer (Matteus 13). Soos verskillende soorte grond reageer mense verskillend op die evangelie. Almal is nie ewe gereed om Christus te ontvang nie.

Rick Warren sê dat as jy doeltreffend wil evangeliseer, jy jou energie op die regte tipe grond moet fokus – die grond wat ‘n honderdvoudige oes sal lewer. Die boodskap van Christus is te belangrik om tyd, energie en geld te mors op onproduktiewe metodes en grond. Ons moet ons pogings fokus op waar dit die grootste verskil gaan maak.

Geestelike ontvanklikheid kom en gaan in mense se lewens. Soms is hulle meer ontvanklik vir geestelike waarhede. Baie faktore beïnvoed geestelike ontvanklikheid. Wie is die ontvanklikste mense? Daar is veral twee breë kategorieë:

1. Mense in oorgang

As mense groot verandering ondervind – positief of negatief – ontwikkel hulle ‘n honger na geestelike stabiliteit. Mense is meer ontvanklik vir die evangelie as hulle voor verandering te staan kom: ‘n huwelik, ‘n nuwe baba, ‘n nuwe huis, ‘n nuwe skool, ‘n nuwe werk …

2. Mense onder spanning

God gebruik allerlei emosionele pyn om mense se aandag te kry: egskeiding, die dood van ‘n geliefde, werkloosheid, finansiële probleme, familieprobleme, eensaamheid, skuldgevoelens … As mense angstig is, soek hulle na iets groter as hulleself om die leemte in hulle lewe te vul.

Die groot voordeel om op ontvanklike mense te fokus is dat jy nie druk op hulle hoef uit te oefen om Christus te ontvang nie. As jy besef wie jou teiken is en wie die ontvanklikste mense is, is jy greed om ‘n strategie vir evangelisasie in die gemeente uit te werk.

“Keep a clear eye toward life’s end. Do not forget your purpose and destiny as God’s creature. What you are in his sight is what you are and nothing more. Remember that when you leave this earth, you can take nothing that you have received…but only what you have given; a full heart enriched by honest service, love, sacrifice, and courage.” – Franciskus van Assisi

Die geloof van die offisier

Om die dinamika van geloof te illustreer, sal dit help as ons na ‘n gedeelte kyk waar God iemand se geloof aanbeveel. Ons lees van die genesing van die offisier se slaaf in Matteus 8:5 – 13 en in Lukas 7:1 – 10. In Matteus is die interaksie tussen Jesus en die offisier; in Lukas is die interaksie tussen Joodse bemiddelaars en Jesus wat namens die offisier vir Jesus nader. Waarskynlik het Matteus die verhaal vereenvoudig deur die bemiddelaars uit te laat. Dit is immers die offisier se begeerte wat die verhaal dryf. Kom ons kyk na die verhaal in Lukas.

Die offisier se slaaf was siek en het op sterwe gelê. Hy stuur toe ‘n paar Joodse familiehoofde om Jesus te vra om die slaaf te genees. Toe  Jesus naby die offisier se huis kom, stuur die offisier ‘n paar van sy vriende om te sê Jesus moenie moeite doen nie. Sê maar net ‘n woord, en my slaaf is gesond. Jesus was verbaas en sê: Ek sê vir julle: In Israel het Ek nie so ‘n groot geloof teë gekom nie.

Wat maak die offisier se geloof so uitsonderlik?

• Sy nederigheid. Hy sien dat hy nie waardig genoeg om iemand soos Jesus te vra vir hulp nie.
• Hy verstaan dat Jesus die soort gesag het wat dit vir Hom moontlik maak om net te praat om dinge te laat gebeur.
• Hy besef dat Jesus nie eers nodig het om in sy huis te kom om die slaaf te genees nie – Jesus hoef nie fisies teenwoordig te wees nie.

Die offisier voel nie dat hy op iets geregtig is nie (hy is immers ‘n offisier), maar het ‘n diep vertroue dat Jesus kan doen wat hy van Hom gevra het. Hierdie geloof is uistaande, want hy waardeer die impak en die mag van Jesus se gesag. Hy vertrou volledig en nederig op Jesus. Geloof in die geval van die evangelie is die vertroue op dit wat God deur Jesus beloof het.

Geloof kry uitdrukking in die vertroue op Jesus. Die offisier se geloof kry uitdrukking in ‘n vertroue wat nie verwag het dat Jesus op sy voorwaardes moet reageer nie. Hy was gemaklik dat Jesus net sy woord gee. Die woord van Jesus is al wat die offisier nodig gehad het, want hy het vertrou dat Jesus se woord doeltreffend is.

“No one is to be called an enemy, all are your benefactors, and no one does you harm. You have no enemy except yourselves.” – Franciskus van Assisi

‘n Unieke optrede wat aan ‘n omvattende behoefte voldoen: die kruis (2)

Ons kyk nou verder na drie teksgedeeltes wat God se unieke optrede om ‘n omvattende probleem van die mens te hanteer

• Genesis 1

Hoekom hou God ons aanspreeklik? Hoekom gee God om hoe ons leef? Hy doen dit, want Hy het ons gemaak. Die mens was die hoogtepunt van sy skepping.

Toe het God gesê: “Kom Ons maak die mens as ons verteenwoordiger, ons beeld, sodat hy kan heers oor die vis in die see, die voëls in die lug, die mak diere, die wilde diere en al die diere wat op die aarde kruip  (Genesis 1:26 – 28).

Die mens is gemaak om God en sy heerskappy te weerspieël. Die mens kan die wêreld wat God gemaak het, bestuur. Dit maak ons nie onafhanklik van God nie. Vandag leef baie mense asof God nie bestaan nie. Ons wil ons eie ding doen. Maar ons is wesens wat in gemeenskap moet leef; ons het verhoudings nodig – onsluitend ‘n verhoding met Hom wat ons gemaak het.

Maar reeds in die eerste elf hoofstukke van Genesis sien ons die mense se geneigdheid om weg te loop van God. Om ons verhouding met Hom te verbreek. Hierdie vroeë mense verskil geensins van die geslag wat Miga beskryf nie. Daar is steeds moord, gierigheid, selfsugtigheid en geweld.

• Markus 12: Die groot gebod

Wat vereis God? Hoe reageer ons op daardie eis? In Markus 12:28 – 34 is Jesus en ‘n skrifgeleerde in gesprek. Dit is maklik om in die lewe weggelei te word van dit wat regtig belangrik is. Hierdie gedeelte sê vir ons wat werklik belangrik is in die lewe.

Die eerste is; ‘Luister, Israel, die Here ons God, is die enigste Here. Jy moet die Here jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand en met al jou krag.’  Die tweede is: ‘Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.’ Geen ander gebod is groter as dié twee nie.

Lojaliteit aan en liefde vir God is die belangrikste deugde in die lewe. Hierdie lojaliteit aan God word ook in lojaliteit aan ander uitgedruk. Hierdie lojaliteit bring ons naby aan God se koninkryk. Hierdie lojaliteit dryf ons om aandag te gee aan wat God sê – ook oor liefde en sonde. Dit dwing ons om te reageer op die Persoon wat God gestuur het om ons sonde te hanteer. Jesus verteenwoordig God en bring die nuwe tyd. Hy hanteer die behoefte aan reiniging. Hoe diep is hierdie nood. Paulus antwoord dit.

• Romeine 3

In Romeine 1:18 – 3:18 verklaar Paulus ons behoefte. In Romeine 4 – 5 gee hy die antwoord op daardie behoefte: Ons word deur geloof en nie deur werke nie vrygekoop. In Romeine 6 – 8 bespreek Paulus die vermoë van die evangelie om ons na geregtigheid in die praktyk te lei.

Soos Miga het Paulus hier ‘n hofsaak. Hy sê dat elke mens skuldig voor God staan as hy nie reageer op dit wat God gedoen het nie. Hy beskryf ons behoefte op so ‘n manier dat dit duidelik is dat net deur God in Jesus Christus en die kruis hanteer kan word. Hierdie behoefte kan ons nie vermy of ontken nie.

Die hofsaak lees ons in Romeine 3:9 – 18. Dit is ‘n omvattende beskuldiging. Die mensdom, almal, sondig. Ons harte en voete – ja, alle dele van ons liggame – sondig. Jood en heiden sondig. Niemand is onskuldig nie. Daar is geen lojaliteit teenoor God nie. Dié belangrikste ding in ons lewens is vergete. Ons is self daarvoor aanspreeklik. Dit is slegte nuus as daar geen oplossing op die tafel is nie. Daar is egter ‘n verlossing op die tafel. Die kern van hierdie oplossing is die kruis.

Die aanklag is nie die einde van die storie nie, maar die begin Die evangelie gaan oor God wat die ongelowiges  terug bring. Dit gaan oor liefde.