Faith and obedience are bound up in the same bundle. He that obeys God, trusts God; and he that trusts God, obeys God (Charles Spurgeon).

Moenie net toekyk nie … doen iets

In 1993 het vryskutfotograaf Kevin Carter die burgeroorlog is Sudan gedek. Op daardie stadium was daar ‘n erge hongersnood in Sudan. Kort na hy in Ayod geland het, het hy die ikoniese foto van ‘n uitgehongerde kindjie wat vooroor gebuig in die stof sit, geneem. In die agtergrond was ‘n aasvoël wat gewag het vir haar om dood te gaan. Die kindjie het nie genoeg energie gehad om by ‘n VN voedingsentrum uit te kom nie.

Carter sê dat die dogtertjie gekreun het toe hy daar aangekom het. Hy wag 20 minute om ‘n goeie foto te kry. Hierdie foto is die eerste keer in die New York Times gepubliseer. Die reaksie van die lsers was verbasend. Honderde skryf om te hoor wat met die dogtertjie gebeur het. Die antwoord wat hulle gekry het, was: “Ons weet nie.”

Die St. Petersburg Times in Florida skryf:”The man adjusting his lens to take just the right frame of her suffering, might just as well be a predator, another vulture on the scene.” Hierdie kritiek het Carter ontstel. Die gedagte dat hy dalk iets  vir ‘n kind met ‘n groot behoefte kon gedoen het in plaas daarvan om te kapitaliseer op die geleentheid vir die perfekte foto, kon hy nie meer verduur nie. Twee maande nadat hy sy prys ontvang het, pleeg hy selfmoord. Hy was 33 jaar oud.

Sal ons nie eendag voor God rekenskap oor ons apatie moet gee nie? ‘n Gewete gepla deur berou en skuldgevoelens as gevolg van iets wat ons nie gedoen het nie, is iets vreeslik.

“The hottest places in hell are reserved for those who, in times of great moral crisis, maintain their neutrality.” Dante Alighieri

The Bible was not given tot increase our kmowledge but to change our lives – D. L. Moody

Aleksander die Grote

Na baie jare diens nader ‘n generaal vir Aleksander die Grote met die versoek om vir sy dogter se huwelik te betaal. Aleksander stem toe en sê die generaal moet die geld by sy tesourier kry. Kort daarna is die tesourier by Aleksander. Hy kla dat die generaal misbruik gemaak het van Aleksander se vrygewigheid. Hy vra vir buitensporige hoeveelhede geld – genoeg om die grootste huwelik ooit in Griekeland aan te bied.

Aleksander dink na oor die situasie, waai sy hand en sê: “Gee vir hom alles wat hy vra.” Die tesourier is verbaas. Aleksander sê vir hom: “My generaal gee vir my twee komplimente: hy glo dat ek ryk genoeg is om aan sy versoek te voldoen en tweedens, dat ek vrygewig genoeg is om dit te gee. Deur hierdie twee dinge te aanvaar, eer hy my.”

0

You don’t have to transform the message, but you do have to translate it – Rick Warren

Geseënd is diegene wat waag

Jesus het die verhaal van die ryk man wat op reis wou gaan, vertel (Matteus 25:14 – 30). Hy roep sy slawe bymekaar en vertrou sy besittings aan hulle toe. Vir die een het hy vyf goue muntstukke gegee, vir die ander twee, en vir ‘n derde een. Dan lees ons: Die een wat vyf goue muntstukke ontvang het, het dadelik daarmee gaan werk en ‘n wins gemaak van nog vyf. So ook die een wat twee gekry het: hy het ‘n wins gemaak van nog twee. Maar die slaaf wat een gekry het, het ‘n gat in die grond gaan grawe en sy eienaar se geld daarin weggesteek.

Toe die eienaar terugkom, vra hy rekenskap van sy slawe. Hy prys die eerste twee slawe vir hulle wyse gebruik van sy geld. Vir die een wat sy muntstuk begrawe het, sê hy: Jy is ‘n slegte en lui slaaf! Jy het geweet dat ek oes waar ek nie gesaai het nie, en pluk waar ek nie geplant het nie. Dan moes jy my geld in die bank gesit het, en ek sou dit by my koms met rente teruggekry het. Vat die muntstuk van hom af weg en gee dit aan die een wat tien het. Aan elkeen wat het, sal meer gegee word, en hy sal oorvloed hê; maar van hom wat nie het nie, sal ook die bietjie wat hy het weggevat word. En gooi die nuttelose slaaf uit in die diepste duisternis daarbuite. Daar sal hulle huil en op hulle tandekners.

Hier is twee dinge wat opval in hierdie gelykenis:

1. Jesus prys die eerste twee slawe omdat hulle met sy geld gewaag het. Hulle het geen waarborg gehad dat hulle nie die geld sou verloor het nie. Hy betig hulle nie – Hy prys hulle.
2. Hy noem die een wat niks gewaag het en die geld begrawe het ‘n slegte en lui slaaf. Wat het hy verkeerd gedoen? Hy het tog nie gesteel of was nie onverantwoordelik nie. Hy het nie ‘n enkele sent op homself spandeer nie – hy gee 100% van die geld terug. En Jesus sê dat hy sleg en lui was.

As ons praat van sleg dink ons gewoonlik aan iets verkeerd wat ons gedoen het. Volgens hierdie gelykenis is sleg net so van toepassing op iets wat ons nie doen nie as op iets wat ons wel doen. As ek nie my lewe volledig vir die koninkryk van God waag nie, is ons sleg.

Hoekom het hierdie derde slaaf anders as die ander twee opgetree? Kyk na sy reaksie op die eienaar: Meneer, ek ken u en weet dat u ‘n harde man is, wat oes waar u nie gesaai het nie, en pluk waar u nie geplant het nie. Omdat ek bang was, het ek u muntstuk in die grond gaan begrawe. Hier het u u geld terug. Hy het nie sy eienaar se goedheid vertrou nie.

Elke groot waagstuk in God se Naam begin met vertroue in die goedheid en betroubaarheid van God. Die vrou met bloedvloeiing wat aan die soom van Jesus se klere geraak het, is genees, want sy het in Jesus se goedheid geglo (Lukas 8:45 – 46). Ons kan Hom nie beledig met groot versoeke nie.

John Newton, skrywer van Amazing Grace stel dit so:

Thou art coming to a King, so with thee large petitions bring!

For his grace and power are such, that none can ever ask too much.

People who say ‘keep your religion to yourself’ are totally ignorant of  Christianity.  Totally.  Ignorant.  They might as well say to the sun ‘keep your light to yourself’– Jim West

Die aakligste storie in die Bybel

Die aakligste storie in die Bybel kry ons in Rigters 19. Daar is nogal ooreenkomste met die storie van Sodom in Genesis 19.

‘n Leviet en sy byvrou kom in Gibea aan. ‘n Man bewys vir hulle gasvryheid en nooi hulle om in sy huis te oornag. ‘n Klomp straatboewe omsingel die huis. Hulle eis dat die Leviet aan hulle uitgelewer word: Ons wil geslagsgemeenskap met hom hê. Die Leviet gryp sy byvrou en stoot haar buitentoe. Hulle het met haar geslagsgemeenskap gehad en haar die hele nag deur  tot die môre toe verrineweer. Sy was dood. Die Leviet sny haar in twaalf stukke en stuur dit deur die hele gebied van Israel. Die tragedie eindig in ‘n burgeroorlog. Is daar ‘n vrou in die Bybel teen wie daar meer gesondig is?

Hoekom is hierdie aaklige storie in die Bybel? Kon God dit nie verwyder het nie? Of is daar dalk ‘n doel met die storie? Hier is ‘n paar onverwagte uitnodigings.

1. Ons word uitgenooi om haar lot te betreur

As ons haar storie lees, kan ons huil en kla oor haar lot – en die lot van alle slagoffers van hierdie afskuwelike daad. Een van die sleutelelemente van klaagliedere is om eerlike vrae van God te vra. “Hoekom het God toegelaat dat hierdie vrou deur ‘n spul boewe verkrag word?” of: “Waar was U, God?” In hierdie vrae ontmoet ons vir God op ‘n manier wat ons nie volledig verstaan nie. God het dit nie verhoed nie, maar die feit dat dit in sy woord is, beteken dat Hy wil hê dat ons daaraan aandag moet gee. Antwoord op ons vrae kom nie gou nie, maar mettertyd lei ons klaagliedere tot ‘n dieper verhouding met God.

2. Ons word uitgenooi om verontwaardig te wees oor die tragedie van verkragring

Verkragting moet ons briesend maak. Mag – fisies, ekonomies of andersins – word gebruik om slagoffers te dwing om iets te doen wat hulle nie wil doen nie. Maar volgelinge van Jesus word geroep om juis diegene sonder mag by te staan. Burgeroorlog is nie vandag die antwoord nie, maar ons gemeentes moet dien as advokate vir die regte van slagoffers van seksuele misbruik

3. Ons word uitgenooi om meer oor verkragting te praat

Wat gebeur in meeste gemeentes. Die media praat gedurig oor verkragting Om verkragting te ignoreer, beteken nie dat dit gaan verdwyn nie. Oor gedeeltes soos Rigter 19 – ons maak of dit nie daar is nie – gaan niks oplos nie. Die Bybel praat op ‘n paar plekke oor verkragting: Genesis 19:30 – 38 (Lot en sy dogters); Genesis 34:2; 2 Samuel 11:4 (Dawid en Batseba); 13:14 (Ammon en Tamar); 16:22 (Absalom en Dawid se byvrouens). Deur stories  soos hierdie te bespreek, sal vir ons wysheid gee oor wat God van hierdie afskuwelike misdaad dink.

4. Ons word uitgenooi om oor Jesus se dood na te dink

As ons aan hierdie vrou teen wie so erg gesondig is, dink, moet ons dink aan die Man wat die hele wêreld se sondes op Hom geneem het. Die Leviet offer die lewe van sy byvrou op om sy eie lewe te red; Jesus offer Homself vrywillig om die lewens van ander te red.

5. Ons word uitgenooi om heling vir die slagoffers en oortreders van verkragting te bring

Die uiteindelike doel van Jesus se lyding en dood was om aan almal – insluitend slagoffers en oortreders van verkragting – ‘n geleentheid te gee om vergewe en genees te word. Deur die kruis is die mag van sonde gebreek.  Die proses van vergifnis en genesing gaan ‘n tyd neem. Dit vereis professionele hulp, wyse vriende en ‘n ondersteunende gemeenskap.

As ons die storie van die Leviet se byvrou onthou en nie ignoreer nie, moet ons ook oor Jesus se lyding en dood nadink. Dit is immers die pad waardeur almal van ons vergifnis kan ontvang.