Praying without ceasing isn’t meant to burden us but to liberate us from all our burdens. —Burk Parsons

Rut en Simson

Die boek Rigters sluit op ‘n donker, amper desperate, noot af: In daardie tyd was daar nog nie ‘n koning in Israel nie, en elkeen het gedoen wat reg is in sy eie oë (Rigters 21:25). Hierdie wat “reg is in sy eie oë” was dikwels gruwelik. Aan die begin was dit baie aanloklik om God te definieer soos hulle Hom graag wou hê. Mettertyd vind hulle hulle fout uit.

As Rigters die enigste boek was waaruit ons die geskiedenis van Israel op hierdie spesifieke stadium kon leer, was dit maar ‘n droewige prentjie. Maar daar is ook ‘n ander boek – Rut. Die boek Rut speel af in die laaste dae van die rigters. Dit was regtig nie ‘n baie goeie tyd om ‘n vrou in Israel te wees nie. Tog is die sentrale karakter in hierdie boek ‘n vrou. Nog erger: sy is nie eers ‘n Israeliet nie. Sommer vroeg in die storie is sy ‘n weduwee. Sy is so laag en swak as wat ‘n mens kan kry – ‘n vrou, ‘n weduwee en ‘n nie-Israeliet.

Intussen is die sterk mans en heersers besig om die nasie in die grond te bestuur. Maar die oënskynlike swak en hulpelose Rut staan uit, want sy vertrou God al lyk dit of alles teen haar is. As gevolg van haar geloof te midde van onsekerheid sou God haar gebruik om Israel te red. Dwarsdeur die boek Rigters wonder ons of een van hierdie rigters nie Israel sou verlos nie … maar nie een van hulle was opgewasse vir die taak nie. God kies vir Rut om sy beloftes lewend te hou. Rut het ‘n seun Obed gehad. Hy het ‘n seun Isai, die vader van Dawid, gehad. Die koning wat Israel nodig gehad het, Dawid, kom nie uit die krag van Simson nie, maar uit die swakheid van ‘n weduwee uit ‘n ander land.

Dawid was nie dié koning wat Israel nodig gehad het nie. Geslagte later kom die koning wat Israel nodig gehad het – Jesus. Jesus, soos Rut, was arm en swerf rond sonder ‘n huis. Soos Rut was Hy nie die Verlosser wat Israel verwag het nie. As gevolg van sy swakheid, was Hy die Verlosser wat hulle nodig gehad het.

Jesus sou veel erger dinge as Rut moes verduur. Rut het vir ‘n tyd lank swaar gekry, maar sy eindig haar lewe in ‘n stabiele en ryk familie. Jesus eindig sy lewe en al sy vriende verlaat Hom. Hy sterf arm – sy enigste besitting, sy klere, word van sy lyf geskeur. Hy sterf ‘n afskuwelike dood.

Miskien moet ons weer na die boek Rigters kyk. Die einde van die boek is donker en aaklik, maar dit is nie die donkerste hoofstuk in die Bybel nie. Die donkerste oomblik in die Bybel is wanneer God se Seun gemartel, gespot en gekruisig word deur godsdiensleiers wat gedink het dat hulle God se werk gedoen het. Die groot verskil tussen die aaklige toneel aan die kruis en die tonele in Rigters 17 – 21 is dat Jesus dit vrywillig aanvaar het. Die mans in Rigters was gemaklik om ander mense, veral vrouens, aan straf te onderwerp, maat Jesus het die straf vir ons vrywillig aanvaar.

As ons sonde sien vir wat dit is en as ons besef dat wat Jesus verduur het, het Hy vir ons gedoen, kan ons maar net uitroep: “Genade!”

Interactions with different cultures help us lose our blinders and slowly but surely move to a more rounded biblical Christianity – Tim Keller

Ons vergader saam

Moderne tegnologie het baie voordele. Ons kan baie vinnig inligting uitruil; ons kan met mense aan die ander kant van die aarde praat. Maar tegnologie het ook sy donker kant. Dink maar net aan die maklike toegang tot pornografie.

Daar is egter ‘n meer subtiele strik in hierdie onmiddellike toegang tot inligting wat Christene op ‘n unieke manier raak: die versoeking om toe te laat dat preke aanlyn ons verpligting om God se woord saam met ander gelowiges in die plaaslike gemeente te hoor, vervang. Om na preke aanlyn te luister is goed, maar as dit die gereelde eredienste in die gemeente verplaas, gaan baie verlore.

Hoekom is dit belangrik dat elke Christen saam met ander gelowiges in die plaaslike gemeente elke week bymekaarkom om die prediking van God se woord te hoor?

1. Die Christen se geloof word deur die aanhoor van God se woord aangevuur

Die geloof kom dus deur die prediking wat ‘n mens hoor, en die prediking wat ons hoor, is die verkondiging van Christus (Romeine 10:17). Ons is meer geneë om te luister en betrokke te raak as ons saam met ander, wat ook gekom het om God se woord te hoor, teenwoordig is Dit is een van die redes waarom die Hebreër-skrywer gelowiges waarsku om nie van die samekomste van die gemeente af weg te bly nie (Hebreërs 10:25).

2. Om God se woord van jou eie herder te hoor, is uniek

Natuurlik is daar niks mee verkeerd om na ‘n bekende prediker te luister nie. Dit is egter ‘n heel ander ondervinding om in die kerk te sit en om te hoor hoe God se woord verkondig en toegepas word deur jou leraar wat bewus is van jou probleme en twyfel en wat rekenskap van jou moet gee. Julle voorgangers hou wag oor julle lewe en moet aan God rekenskap gee (Hebreërs 13:17).

3. Moet nooit die krag van persoonlike verbintenisse onderskat nie

Daar is ‘n kragtige verbintenis tussen ‘n herder en sy kudde as hy God se woord verkondig aan diegene aan wie hy gedink en vir wie hy gebid het tydens die voorbereiding van die preek. Die Heilige Gees gebruik op ‘n unieke wyse oogkontak, gesigsuitdrukkings en liggaamstaal in beide herder en hoorders as ‘n kragtige verbintenis tussen hulle  tydens ‘n preek.

4. Geestelike vrugte kom as ek saam met ander luister

As die gemeente vergader, werk die Heilige Gees op unieke en kragtige maniere wat afwesig is in private byeenkomste. As ‘n gemeente saam na ‘n preek luister word aanspreeklikheid gevestig – die hoorders moedig mekaar aan om dit wat hulle gehoor het toe te pas. Daar is ‘n groter verpligting om iets te doen met die preek. Ons vertrou op mekaar vir krag en hulp om dit te doen. Dit is nie daar as ons in afsondering na ‘n preek luister nie.

5. Openbare preke lei tot korporatiewe dissipelskap

Een-tot-een dissipelskap is noodsaaklik vir persoonlike groei van Christene. As die hele gemeente hoor as God se woord verkondig word, word dit die basis vir verdere gesprekke en groei in die een-tot-een gesprekke oor dissipelskap wat volg. Die preek kry almal op dieselfde bladsy.

Ons kan moderne tegnologie op baie maniere gebruik vir God se doel en verheerliking. Wat tegnologie nie kan doen, is om God se model vir ons geestelike groei, te verplaas nie. God het ‘n unieke doel vir elke gelowige in die plaaslike gemeente. Baie van daardie doelwitte kom net tot hulle reg as God se mense weekliks saam bymekaar kom om te hoor wat God vir ons wil sê.

Our job is to love others without stopping to inquire whether or not they are worthy. That is not our business and, in fact, it is nobody’s business. What we are asked to do is to love, and this love itself will render both ourselves and our neighbors worthy if anything can – Thomas Merton

Waag jy sonder om te twyfel ?

“Belief is a wise wager. Granted that faith cannot be proved, what harm will come to you if you gamble on its truth and it proves false? If you gain, you gain all; if you lose, you lose nothing. Wager, then, without hesitation, that He exists.” –Blaise Pascal

Sara en Abraham staan voor ‘n geloofskrisis toe God aan hulle die “onmoontlike” belowe het. Abraham was amper ‘n honderd jaar oud toe God vir hom sê dat hy die vader van baie nasies sal wees. In Romeine 4 lewer Paulus kommentaar op Abraham en sy geloof:

Ek het jou die vader van baie nasies gemaak. Dit is hy in die oë van God in wie hy geglo het, God wat dooies lewend maak en dinge wat nie bestaan nie, tot stand bring deur sy woord (4:17).

Abraham en Sara het nie baie vertroue gehad nie, maar hulle vertroue was op die regte plek. Dit is die belangrikste aspek van geloof – ons moet in God glo.

As ons ons geloof in Hom stel en glo dat Hy gaan doen wat Hy belowe het om vir my en in my en deur my te doen, sal ek ware vrede en vryheid kry om Hom te gehoorsaam. Dit is nie net my geloof wat belangrrik is nie, maar my geloof in Hom maak al die verskil.

Waar wil God hê dat ons moet waag sonder om te twyfel?

“Sunday is the golden clasp that binds together the volume of the week.” –H.W. Longfellow

Saul raadpleeg ‘n dodebesweerster

The Gospel Coalition is besig met ‘n reeks oor verwarrende gedeeltes uit die Bybel. Kundiges verduidelik hierdie gedeeltes.

Saul se besoek aan die dodebesweerster in 1 Samuel 28 is sekerlik die laagtepunt in sy tragiese koningskap. Hy maak van okkulte praktyke, wat hy self in Israel verbied het, gebruik. Hoekom? Hy wou weet wat gaan gebeur tydens die naderende geveg met die Filistyne by Gilboa. Hierdie is ‘n keerpunt in Israel se geskiedenis. Die einde van die eerste koningskap is naby – Saul gaan val.

In hierdie gedeelte kry ons allerhande teologiese vrae: Het hierdie vrou die vermoë gehad om afgestorwe geeste van dooie mense  terug te bring om die toekoms te voorspel? Wat van ander bronne van openbaring afgesien van God se woord?

Kom ons begin om die verhaal op te som:

1. Hierdie gebeurtenis vind plaas die dag voor Saul en sy seuns op Gilboa sterf in ‘n geveg met die Filistyne. Sedert die Gees van God Saul verlaat het omdat hy God nie gehoorsaam het nie, probeer hy bonatuurlike insig en leiding vir sy koningskap kry. Hier, voor ‘n belangrike geveg, probeer Saul, die militêre leier, bonatuurlike leiding kry. In die antieke wêreld was dit normaal voor enige veldslag. Hy kry geen oplossing nie, want God antwoord nie – nog deur drome, nog deur die urim, nog deur profete. Saul is nie hiermee tevrede nie en hy betree nou verbode terrein – sy amptenare moet vir hom ‘n dodebesweerster soek. Sy was tradisioneel as die heks van Endor bekend.
2. Saul vermom homself en neem twee manne saam met hom. Hy mislei die vrou oor sy identiteit. Hy vra die vrou om die gees van Samuel te laat opkom. Sy doen dit, maar toe sy vir Samuel sien, herken sy ook vir Saul. Saul identifiseer vir Samuel nadat die vrou hom beskryf het. Toe Samuel uiteindelik praat, sê hy vir Saul wat hy reeds weet: die Here het hom verlaat en sy teëstander geword. Hy sê ook dat die Here die koningskap van Saul weggeskeur het en aan Dawid gegee het. Môre sal jy en jou seuns by my wees. Toe Saul dit hoor, slaan hy op die grond neer. Die volgende dag word Israel by Gilboa verslaan en Saul en sy seuns sterf.
3. Dit is duidelik dat Samuel verskyn het en gepraat het. Ons kan vers 15 en 16 op geen ander manier verklaar nie. Weer is daar ‘n aaantal vrae. Hoekom was die vrou geskok toe sy die gees van Samuel gesien het? Hoekom het sy nie self vir Samuel herken nie?

Hoe kan ons hierdie storie verklaar? Daar was ‘n donker bonatuurlike mag waardeur mediums en besweerders toegang tot die antieke wêreld gesoek het. Vir Israel was hierdie magte verbode. God was hulle uiteindelike mag en sy bonatuurlikheid beteken dat Israel net op Hom moet vertrou. Hierdie donker magte was ondergeskik aan God – hulle was skadelik. So byvoorbeeld kon al die demoniese magte agter die Baälkultus nie staande bly teen God se profeet (Elia) op Karmelberg nie.

Saul se ondergang is die gevolg van sy eie opstand. Tot aan die einde het hy nie vir God gehoorsaam nie. Die diepte waartoe Saul gesink het toe hy die heks geraadpleeg het, bevestig Samuel se woorde toe hy nog gelewe het. Hy het Saul vir sy ongehoorsaamheid veroordeel:Weerspannigheid is net so erg soos die sonde van waarsêery; eiesinnigheid net so erg as die bedrog van afgodery. Omdat jy die woord van die Here verwerp het, het Hy jou as koning verwerp (1 Samuel 15:23).

Saul het waarskynlik gedink dit is ‘n profetiese oordrywing. Hy was verkeerd. God bring die profeet terug om vir Saul aan hierdie waarheid te herinner. Die feit dat Saul die volgende dag uitgaan en teen die Filistyne gaan veg, bevestig die woorde van Abraham: As hulle na Moses en die profete nie luister nie, sal hulle nie oortuig word nie al sou iemand uit die dood opstaan (Lukas 16:31). Die storie van Endor herinner ons aan die belang en duidelikheid van God se woord.