The gospel is not made more powerful by a dynamic preacher or a rockin’ band; the gospel cannot be improved. —Jared Wilson

Hoe kan die kerk nominale Christene bereik?

Of ons nou ongelowiges, soekers, nominale Christene of wie ook al probeer bereik, is daar ‘n unieke manier om dit te doen. Die doel is altyd dieselfde, maar die metode mag verskil. Jy moet ‘n verskillende strategie gebruik as jy met mense uit die kerkkultuur  te doen het as wanneer jy met mense wat niks met die kerk te doen wil hê nie, wil bereik. In elke geval moet jy die evangelie so verkondig dat dit die luisteraars uitdaag om op Christus te reageer.

Vroeër het ons mense se geheue geprikkel: “Dit is die kerk van jou ouers en grootouers. Kom terug en word deel daarvan.” Vandag is ‘n belangrike groep die sogenaamde nominale Christene. Hulle was deel van die kerk, maar nie regtig nie. Hulle glo nie werklik nie. Hulle het vroeër die Bybel gewaardeer, maar nooit juis geken nie. Hulle het ‘n sekere morele kode gehad. Hulle is nie dissipels wat deur die Heilige Gees verander is nie. Hulle weet iets van Christus, maar ken Hom nie werklik nie.

Hulle beskou hulleself as Christene, want hulle is nie ‘n Hindoe nie! Miskien het hy veertig jaar vantevore ‘n gebed by ‘n jeugkamp gebid. Hulle haat nie vir God nie, maar het Hom nie met hulle hele hart, verstand, siel en krag lief nie. Hulle sien God as die bron van goeie dinge in die lewe, maar nie die enigste bron nie. Hulle sien waarde in die kerk.

Om hulle te bereik, moet ons vir hulle wys wat dit werd is om ‘n dissipel van Jesus Christus te wees – om deel van God se familie te wees. Deel van so ‘n strategie is om hulle weer aan ‘n gemeente te verbind. Hulle moet leer dat die geloofsgemeenskap voordelig is om jou geloof uit te bou; dat die Bybel nie net ‘n boek vol goeie idees is nie; dat Jesus nie net ‘n goeie vriend is in moeilike tye nie, maar dat Hy dié weg en die waarheid en die lewe is – die enigste weg na die Vader en die ewige lewe.

Die groot probleem met nominale Christene is gewoonlik nie om hulle te oortuig dat daar net een weg is, maar om hulle te oortuig dat hulle nie op daardie weg is nie.

Daar is een groep wat vandag baie vinnig groei – hulle het nie eers ‘n nominale verbintenis met die Christelike geloof nie – hulle is sekulêr of die sogenaamde “nones.” Hulle het geen verbintenis met God nie. Ons moet ‘n ander strategie volg om hulle betrokke te kry. Hulle mag met sekere dinge wat die Bybel leer saamstem as dit met hulle lewensiening saamstem. Hulle aanvaar beslis nie alles net omdat dit in die Bybel staan nie. Hulle glo dat hulle hulle eie gemeenskap kan vorm om aan hulle behoeftes te voldoen. Met hulle moet ons verhoudings bou.

Beide groepe het dieselfde Jesus en dieselfde evangelie nodig, maar vereis verskillende strategieë. Die probleem is dat meeste van ons in ‘n kultuur met ‘n Christelike basislyn grootgeword het. Nou is daar mense wat glad nie die Bybel ken nie en beslis nie glo dat dit waar is nie. Hierdie is ‘n nuwe uitdaging vir die kerk.

Cold prayers are as arrows without heads, as swords without edges, as birds without wings. They pierce not, they cut not, they fly not up to heaven. Cold prayers always freeze before they reach heaven. – Thomas Brooks

Die kerk vandag (8)

Daar het onlangs ‘n goeie boek van Jared C. Wilson – The Prodigal Church –  verskyn. [Prodigal = verkwistend, luuks, uitspattig] In hierdie boek kyk hy na die manier waarop ons vandag kerk “doen.” Ons gaan ‘n hele aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

Die primêre boodskap van die Bybel is dat die werk reeds gedoen is. Ons wil dikwels vir Jesus Christus hê vir die voordele wat dit inhou, maar nie vir sy kruis nie. Dit is ‘n ernstige probleem in die kerk. Meeste mense erken dat Jesus Christus ‘n goeie rolmodel is – ook ateïste. Baie wens dat Christene meer soos Hy sal wees. In baie gemeentes gaan die boodskappe meestal oor lewenstoepassing. Dit is veronderstel om die Christelike lewe meer prakties of aantreklik te maak.

Die beste prediking bevat beide verkondiging (wat God gedoen het) en toepassing (wat ons moet doen). Maar die krag van toepassing berus op die inhoud van die verkondiging. Meeste preke is basies verduidelikings van algemene waarhede, maar die Bybel het nie die agenda van die boodskap bepaal nie.

Die tipiese toepassingsboodskap neig om die goed wat ons moet doen te oorbeklemtoon. ‘n Goeie verkondigingsboodskap beklemoon wat God reeds gedoen het. Almal wil sien dat mense groei, maar as ons kom by hoe mense groei, verskil ons antwoorde. Ons beklemtoon stappe en leidrade. Is dit die beste manier om te groei? Dink hieraan:

• Die prediker moet glo dat verandering veroorsaak word deur die interaksie van God se woord en die Heilige Gees. Die Heilige Gees gebruik altyd die woord van God om die oë van mense oop te maak vir die wonder van die evangelie.
• Die prediker dra nie die las van die verandering nie – sy las is getroue uitleg en verkondiging van die teks. Hy moet vertrou dat die woord van God nooit leeg na hom sal terugkeer nie.

As ons wil hê dat mense moet wegstap en dink dat Jesus Christus belangrik is, moet ons Hom belangrik voorhou. Jy kan nie net vir mense sê dat Hy belangrik is nie – hulle sal jou nie glo nie. Jy moet vir hulle wys wat belangrik is. Ons moet meer aandag aan sy werk as aan ons goeie werke spandeer. Ons moet glo dat die verkondiging van dit wat Jesus Christus vir ons verlossing gedoen het die belangrikste is. Ons moet lidmate oproep om ‘n meer Christelike lewe te leef, maar ons klem moet meer op die goeie nuus van genade wees. Ons is dikwels meer bekommerd oor werke en gedrag as oor Christus se werk in ons harte. Vandag maak ons dikwels mense opgewonde met ‘n Christelie vorm van selfhelp en gedragsverandering wat niemand kan red nie.

Ons moet die Skrif verkondig met God as die onderwerp en die evangelie voorop. Ons moet vertrou dat nie ons woorde nie, maar die Heilige Gees siele sal wen. Die Fariseërs het die evangelie gemis as gevolg van hulle klem op “doen” en “moenie doen nie.”

Jesus came to raise the dead. Not to improve the improvable, not to perfect the perfectable, not to teach the teachable, but ro raise the dead – Robert Capon

The gospel is not the ABC’s of the Christian life; it is the A to Z – Tim Keller.

Hell will be filled with people who were avidly committed to Christian values. —Al Mohler

Moenie in jou denke vasgevang word nie

Julle moenie aan hierdie sondige wêreld gelyk word nie, maar laat God julle verander deur julle denke te vernuwe. Dan sal julle ook kan onderskei wat die wil van God is, wat vir Hom goed en aanneemlik en volmaak is (Romeine 12:2).

Breinnavorsing wys dat elke bewuste gedagte wat ons het in ons interne harde skyf aangeteken word. As ons weer dieselfde gedagte het, word die baan van die oorspronklike gedagte verdiep – ‘n geheuespoor. Met elke herhaling word die spoor dieper en ‘n patroon word gevorm en ingebed. As ons nog ‘n emosie aan hierdie patroon koppel, word die spoor eksponensieel sterker.

Ons sal nie nuwe reaksies ontwikkel voor ons nuwe denke ontwikkel het nie. Daarom is vernuwing van ons brein met nuwe denke krities belangrik. Nuwe denke kom van nuwe perspektiewe. Die Bybel moedig hierdie proses aan. God het immers die menslike brein gemaak en weet beter as enigiemand anders hoe dit werk.

Romeine 12:2 sê dat ons ons kan verander deur ons denkpatrone te verander. Maar die Skrif gaan verder: ons kan gedagtes aannnem of weier. In plaas daarvan dat ou denkpatrone ons gevange hou, kan ons deur Christus dit verander: Daarmee vernietig ons die redenasies en elke hooghartige aanval wat teen die kennis van God gerig word. Ons neem elke gedagte gevange om dit aan Christus gehoorsaam te maak (2 Korintiërs 10:4 – 5).

Ek kan nie die dinge wat elke dag met my gebeur beheer nie, maar ek kan hoe ek daaroor dink beheer. Ek het ‘n keuse. As ek nuwe perspektiewe kry, sien ons nuwe maniere van dink. As ek die manier waarop ek dink verander, verander ek die manier waarop ek optree.

In alles word ons verdruk, maar ons is nie terneergedruk nie; ons is oor raad verleë, maar nie radeloos nie (2 Korintiërs 4:8)

Vrede laat Ek vir julle na; my vrede gee Ek vir julle. Die vrede wat Ek vir julle gee, is nie die soort wat die wêreld gee nie. Jy moet nie ontsteld wees nie, en jy moet nie bang wees nie (Johannes 14:27).

Ill thoughts are as little thieves, which, creeping in at the window, open the door to greater thieves – Richard Sibbes

Hoe word ek ‘n Christen?

Jesus het vir Nikodemus gesê dat hy slegs die koninkryk van God kan binnegaan as hy weergebore word.

Almal van ons, konings en eenvoudige mense, word fisies op dieselfde manier gebore. Daarom, sê Josh McDougal, moet almal van ons  op dieselfde manier ‘n Christen word. Dit geld vir alle mense oral en te alle tye – geen uitsonderings nie. Jesus stel dit baie duidelik: Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie (Johannes 14:6). Hy sê ook: As iemand nie opnuut gebore word nie, kan hy die die koninkryk van God nie sien nie (Johannes 3:3). Ons was geestelik dood en daarom het ons ‘n geestelike geboorte nodig. Maar wat is dit? Die geestelike geboorte bestaan uit twee fasette:

1. Ons moet besef dat op ons eie ons dit nooit sal maak nie. Ons is sondaars wat hulp nodig het. ‘n Sondaar is iemand wat van God geskei is – wat gekies het om sy eie pad te loop. Dit word gekenmerk deur selfgesentreerde trots en selfsugtigheid. Ons moet erken dat ons ‘n Verlosser nodig het. Die enigste persoon wat dit kan doen, is Jesus Christus. Hy het die enigste lewe geleef wat vir God aanvaarbaar was. Hy het aan die kruis vir ons sondes gesterf. Uit ons eie kan ons God nooit tevrede stel nie. Die eerste stap is om te besef dat ons sondaars is en daarom God se oordeel verdien. Die loon wat die sonde gee, is die dood (Romeine 6:23).
2. Sodra ons ons hopelose situasie besef en besef dat Jesus Christus die antwoord is, moet ons Jesus Christus se aanbod aanvaar. Die genadegawe wat God gee, is die ewige lewe in Christus Jesus ons Here (Romeine 6:23). As ons Jesus Christus as ons Verlosser aanvaar en God se genadegawe aanvaar is ons weergebore.

Dit is maklik – ‘n kind kan dit doen, maar dit is moeilik, want ons moet eers besef dat ons dit nie op ons eie kan doen nie. As julle nie verander en soos kindertjies word nie, sal julle beslis nie in die koninkryk van die Hemel kom nie (Matteus 18:3). Wat belangrik is die gesindheid van ons harte en begeerte as ons bid en vertrou dat Christus die verskil sal maak.