The ungodly are not half so restrained in their blasphemy as we are in our praise. —C.H. Spurgeon

Ons soek ‘n verduideliking; God gee ‘n openbaring

Wat nie geopenbaar is nie, is bekend aan die Here ons God, maar wat geopenbaar is, is vir altyd bekend aan ons en ons nageslag: ons moet lewe volgens al die woorde van hierdie wet (Deuteronomium 29:29). Hierdie was Calvyn se gunsteling Bybelvers. Maar hierdie waarheid pla baie mense, want dit beteken dat daar waarhede is wat nie aan ons geopenbaar is nie. Baie mense sukkel om ‘n God wat hulle nie ten volle kan verduidelik nie, te aanvaar. As dit by God kom, wil ons graag ‘n verduideliking hê.

Dit is interessant hoe dikwels God vir ons ‘n openbaring gee as ons ‘n verduideliking eis. J. D. Greear verwys na die geboorteverhaal van Simson. ‘n Engel van die Here verskyn aan Simson se ouers en sê dat die vrou swanger sal word. Manoag (die vader) vra vir die Engel: Wanneer u belofte waar word, hoe moet die kind hom dan gedra en wat moet hy doen? Later vra Manoag vir die Engel: Wat is u naam? Wanneer u belofte waar word, wil ons aan u eer betoon.

Kyk na die reaksie wat Manoag kry: Waarom vra jy my Naam? Dit is te wonderlik om uit te spreek. Skielik besef Manoag en sy vrou dat hulle nie met ‘n engel te doen het nie. Manoag wil besonderhede hê van wat om te doen. In plaas daarvan sê God vir hom: “Dit is wie Ek is.” Gelowiges moet aan sulke reaksies gewoond word. “God, hoekom het dit gebeur?” “God wat gaan volgende gebeur?” Dikwels antwoord God nie ons vrae nie, maar wys vir ons wie Hy is.

As jy antwoorde op elke “hoekom” en “wat” vraag verwag voordat jy glo, sal daar altyd nog een vraag wees. As ek daarop aandring dat God my vrae beantwoord sê Hy vir my: “Sien jy my Naam? Sien jy dat dit wonderlik is? Vertrou jy my genoeg om My te volg?” In plaas van antwoorde te soek, moet ons oor die wonderlike Naam van God nadink.

Ons dien ‘n God wie se mag ons nie kan peil nie. Dink maar net aan alles wat Hy gemaak het. Kan ek nou so ‘n God bevraagteken? Ek dink aan sy deernis vir my wat Hy aan die kruis bewys het. Hy het my lief ten spyte daarvan dat ek teen Hom in opstand gekom het. “To create the heavens and the earth costs Him no labour, no anguish; to take away the sin of the world costs Him His own life-blood.” (Lesslie Newbigin).

Ons kan God vertrou met die vrae waarvoor ons nie antwoorde het nie; met ‘n toekoms wat vir ons onseker lyk. Ons soek ‘n verduideliking; God gee aan ons ‘n openbaring. Ons wil antwoorde hê; God gee aan ons sy teenwoordigheid. Ons soek redes; God gee aan ons die onbeperkte liefde van Christus. Elke keer gee Hy meer as dit waarvoor ons gevra het.

Prayer will make a man cease from sin, or sin will entice a man to cease from prayer. – John Bunyan

Die kerk vandag (7)

Daar het onlangs ‘n goeie boek van Jared C. Wilson – The Prodigal Church –  verskyn. [Prodigal = verkwistend, luuks, uitspattig] In hierdie boek kyk hy na die manier waarop ons vandag kerk “doen.” Ons gaan ‘n hele aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

As ons sê dat ons nie die Bybel as handboek moet gebruik nie, waaroor gaan die Bybel dan? Die Bybel gaan oor Jesus. Dit is tog logies. Van begin tot einde gaan die Bybel oor Jesus. In Lukas 24 sien ons twee van Jesus se dissipels op pad na Emmaus. Hulle praat oor wat hulle gehoor het: dat Jesus opgestaan het. Skielik kom Jesus nader en loop saam met hulle. Hulle herken Hom nie. Hy vra vir hulle waaroor hulle gesels. Hulle verduidelik vir Hom dat hulle praat oor die dinge in verband met Jesus van Nasaret. Hulle verstaan nie hoekom Hy gekruisig is nie, want ons het so gehoop dat dit Hy is wat Israel sou verlos. Hulle weet ook nie mooi wat hulle moet maak van hierdie storie oor sy opstanding nie. Dan doen Jesus iets baie interessant: Daarna het Hy by Moses en al die profete begin en al die Skrifuitsprake wat op Hom betrekking het, vir hulle uitgelê.

Basies gaan Jesus deur die Ou Testament – stap vir stap – en wys vir hulle dat dit alles op Hom betrekking het. Hy begin by Moses en gaan dan sistematies deur die werke van die profete. Dit was ook Christus gesentreerd. Hy het nie net die verse aangehaal nie, maat hulle ook geïnterpreteer. In 2 Korintiërs 1:20 sê Paulus vir ons dat al die Bybelse beloftes se “ja” in Christus lê.

Die begin van die Hebreërboek sê dat God in die verlede op baie maniere gepraat het, maar nou praat Hy met ons deur sy Seun. Die Ou Testament gaan nie oor die groot helde van die verlede nie, maar  oor die belofte van die Christus wat gaan kom. Alles wat die Bybel leer, moet ons nader na Christus trek – ons moet Hom duideliker sien en Hom liefhê.

Is hierdie benadering enigsins van waarde? Of is dit net ‘n intellektuele oefening? Kyk na die reaksie van Jesus se dissipels op pad na Emmaus: Het ons hart nie warm geword toe Hy op die pas met ons gepraat en vir ons die Skrif uitgelê het nie? Iets het met hulle gebeur toe Jesus vir hulle die woord uitelê het – iets meer as net ‘n opwindende ondervinding of ‘n bemoedigende gevoel. Ons sien hoe dit hulle gemotiveer het om uit te gaan en almal van Jesus te vertel.

Ons kry iets soortgelyks in Nehemia 8. Esra en span lees die hele wetboek voor aan die mense wat daar versamel het. Hulle verduidelik die wet aan die gemeente (vers 8). Hulle het die betekenis weergegee sodat die mense kon verstaan wat voorgelees word (Vers 9). Wat doen die gemeente? Dit was omdat die hele gemeente gehuil het by die aanhoor van die wet. Die prediking het hulle oortuig. Esra en Nehemia sê vir hulle dat die dag van treur verby is. Gaan vier fees, eet en drink. Wat het hier gebeur? Hulle preek direk uit die woord van God; die mense word deur die prediking getref; die gevolg was aanbidding. Maar nou kom ons by ‘n tweede waarheid: die werk is reeds gedoen. Daarna kyk ons volgende keer.

All the preaching in the world cannot make a man see the truth so long as his eyes are blinded. —C.H. Spurgeon

Die skokkende swakheid van God se waarheid.

Os Guinness vra of ‘n spreker net oor die waarheid, die volle waarheid en niks behalwe die waarheid bekommerd moet wees? Gaan dit net oor die logika en meriete van sy argumente? Of vereis doeltreffende oorreding dat die spreker ook ander maniere gebruik om ander van sy standpunt te oortuig? Sprekers wat vaardig is om ander te oortuig, kan die slegste saak goed voorstel, kan leuens as die waarheid voorhou. Die waarheid is noodsaaklik vir oorreding, net soos oorreding noodsaaklik vir die waarheid is, maar dit vereis meer as die waarheid om te oorreed. Tussen hierdie twee – waarheid en oorreding – is ‘n gaping waardeur enige skelm kan beweeg.

Christene moet kommunikeer op ‘n manier gevorm deur Hom wat ons gestuur het. Die manier waarop Christus ons gestuur het, vorm die manier waarop ons gestuur is en die manier waarop ons praat. God het Homself aan ons op ‘n skokkende manier geopenbaar – teenstrydig met wat ons verwag het. Hy moes, want dit was die enigste manier om die hardkoppigheid van ons ongehoorsaamheid te onderwerp en ons harte te bereik.

Die Almagtige God het besluit om swak te word om ons te onderwerp. As God dan so ver gegaan het, is dit tog dwaas om te dink ons kan reg aan sy menswording kan laat geskied deur argumente wat wys hoe briljant ons is. Ons weet tog nie beter as Hy nie.

Enige verduideliking of verdediging van God se waarheid moet ‘n lewe en manier hê wat deur die sentrale waarhede van die evangelie gevorm is. Daarom is ons woorde meer doeltreffend as dit persoon tot persoon, van aangesig tot aangesig oorgedra word. Omdat ons op die Heilige Gees vertrou moet dit altyd duidelik wees dat die krag en oorredingsvermoë van ons argumente van Hom kom en nie van ons nie.

Nederigheid en kwesbaarheid moet altyd tekens van ‘n advokaat van Christus wees. Ons is slegs vroedvroue – wat werklik saak maak, is nie ons nie, maar Jesus Christus.

There is a dangerous combination here: arrogance and ignorance (Philip Ryken).

Die kerk vandag (6)

Daar het onlangs ‘n goeie boek van Jared C. Wilson – The Prodigal Church –  verskyn. [Prodigal = verkwistend, luuks, uitspattig] In hierdie boek kyk hy na die manier waarop ons vandag kerk “doen.” Ons gaan ‘n hele aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

As ons ‘n aanbiddingsondervinding aanbied wat veral ondervindings en gevoelens beklemtoon, mis ons die hele punt van aanbidding: God. God is groter  as ons gevoelens. Hy is die God van liefde en genade wat deur sy Seun mense verlos – al is ons gevoelens negatief.

Aan die einde van Handelinge 2 kry ons die visie van die vroeë kerk. Hierdie manier van “kerk doen” het gemeentes se verbeelding vasgegryp. Mense besef dat die toekoms van die kerk dalk in die verlede lê – terug daar by die begin. Wat het die vroeë kerk gedoen? Wat kan ons by hulle leer? Hulle het hulle heelhartig toegelê op die leer van die apostels. Die gesamentlike getuienis van hierdie vroeë kerk was baie oortuigend en kragtig: En die Here het elke dag mense wat gered word, by die gemeente gevoeg. Hulle het nie hulle byeenkomste ontwerp om aantreklik vir die ongelowiges te wees nie. Hulle het nie musiek uit hulle kultuur gekies om hulle getuienis te kontekstualiseer nie. Tog is baie mense gereeld by die gemeente gevoeg.

Wat was die oorsaak hiervoor? Miskien moet ons weer na Handelinge 2 kyk. Die hoofstuk begin met die uitstorting van die HG op pinksterdag. Dit gaan voort met Petrus se verklaring: God het hierdie Jesus wat julle gekruisig het, Here en Christus gemaak. Ons lees dat die mense diep getref was deur hierdie verklaring. Daarna volg die beskrywing van die vroeë kerk in verse 42 – 47.

Die les is dat die kerk deur die werk van die Heilige Gees en die evangelie van Jesus Christus gebou en versterk sal word. Wat werk is die Heilige Gees deur die evangelie van Jesus Christus.