God wil hê dat sy kinders sy skepping moet geniet

 

First we affirm that we desire to follow Scripture alone as rule of faith and religion, without mixing with it any other thing which might be devised by the opinion of men apart from the Word of God, and without wishing to accept for our spiritual government any other doctrine than what is conveyed to us by the same Word without addition or diminution, according to the command of our Lord.  –  Johannes Calvyn

 

God wil hê dat sy kinders sy skepping moet geniet

As ek ‘n Christen word, word my plesier tot geestelike dinge beperk. Reg? Nee. Jonathan Edwards sê dat die Christelike geloof ons plesier deur ons liggaamlike sintuie verhoog. Hy verduidelik hoe.

  1. Deur dankbaarheid vir ons sintuie. Sommige mense voel skuldig oor plesier deur liggaamlike sintuie. Dit geld vir die hoor van mooi musiek of die smaak van ‘n lekker biefstuk of fisiese intimiteit in die huwelik. Hulle voel skuldig en dit dreineer alle vreugde. Edwards sê dat deur godsdiens ons van alle onnodige hindernisse ontslae kan raak en die plesier wat God vir ons gee, kan soek en geniet. Religion is not a thing that makes these things useless to us, nor does it cut us off from the enjoyment of them. (Edwards).
  2. Dit lei tot matigheid. Daar is natuurlik mense wat hulle te buite gaan. Dit vermider uiteindelik hulle vreugde. Deur die werk van die Heilige Gees kan die gelowiges selfdissipline opbou.
  3. Dit voeg vrede by die plesier. As ek plesier najaag deur my menslike begeertes na te jaag, lei dit tot ‘n innerlike stryd wat die plesier verminder of wegneem. Jou gewete kla jou aan.
  4. Dit verseker veiligheid. Die ongelowige lewe gedurig in vrees dat hy die plesier gaan verloor. Weens die gevoel van veiligheid – veral ewige veiligheid – ondervind die Christen meer plesier as die ongelowige
  5. Die gelowige sien die liefde van God agter die plesier. Die ongelowige dink nie aan al die mense wat sy plesier moontlik maak nie – hy dink nog minder aan God wat soewerein oor al hierdie dinge is. Vir die Christen word elke krummeltjie brood en elke druppel water soeter, want hy weet dat God dit in liefde voorsien het.
  6. Deur gawes te gebruik om God meer lief te hê. Die Christen ontvang nie net meer van God se liefde in sy plesier nie, maar hy gee ook meer liefde aan God deur sy plesier. Jy loof en dank Hom vir sy liefde deur liefde aan Hom te bewys.
  7. Dit vermeerder ons naasteliefde. Ongelowiges is jaloers op dié wat meer as hulle het en kyk neer op diegene wat minder as hulle het. Die Christene eet en drink in vrede met sy naaste. Die Christen dink altyd aan ander en bid dat almal kan geniet wat hulle geniet. Hulle verheug hulle ook in diegene wat meer as hulle het.
  8. Dit verwyder die skaduwee van sonde. Deur sonde te vermy, verhoed die Christen aanklagte van hulle gewete, vrees vir oordeel en ondergang van familie, finansies en liggaam.

 

Eet heuning, my seun, dit is lekker; die stroop is soet in jou mond. So smaak die kennis, die wysheid ook; as jy dié gekry het, het jy ‘n toekoms, en jou hoop sal jou nie ontneem word nie (Spreuke 24:13 – 14).

 




Gewoonte verplasingsterapie

 

“When I have nothing more to say I stop talking.”  Martin Luther

 

Gewoonte verplasingsterapie

Dit is feitlik onmoontlik om een gewoonte te staak sonder om ‘n ander een te begin. As jy die een gewoonte los, skep jy ‘n vakuum wat deur ‘n ander een gevul moet word. Daarom lees ons in die Bybel dat ons die ou mens moet uittrek en die nuwe moet aantrek. In Psalm 37 praat die psalmis oor skelms en skurke, maar dan verplaas hy dit: Vind jou vreugde in die Here (vers 4). Dit is die twee alternatiewe: dink na oor ongeregtighede of vind jou vreugde in die Here.

 

Hoekom nou juis die Here? Hoekom nie sport of my beroep of my besittings of my vriende nie? Omdat hulle nie die beste dinge is nie – God is die beste. Vreugde in God is die alternatief tot nadink oor ongeregtigheid, want God is die teenoorgestelde van ongeregtigheid.

 

As ek bly nadink oor ongeregtigheid veroorsaak dit angs, ongeduld, teneergedruktheid en onsekerheid by my. As ek my vreugde by die Here vind veroorsaak dit liefde, geduld, kalmte, vertroue en stabiliteit. In Psalm 37:4 lees ons van vreugde en die Here in dieselfde sin. Die ware Christelike geloof is ‘n plesier en vreugde. God veroordeel nie vreugde nie – ons moenie almal met lang gesigte rondloop nie. God sê dat ons vreugde in Hom moet kry. Wees opgewonde en entoesiasties oor Hom.

 

Maar waar moet ons begin? Jy kan nie vreugde in Hom kry as jy Hom nie ken nie. Lees die Bybel. Toe ongelowiges met Spurgeon oor Christelike vreugde gepraat het, antwoord hy hulle: We Christians do have joy, we do have delights, such that we would not part with one dram of ours for tons of yours; not drops of our joy for rivers of your delights.

 

Die psalmis sê dat as ons ons vreugde in die Here vind, sal Hy jou gee wat jou hart begeer. Dit beteken nie dat die Here ons alles sal gee wat ons wil hê nie. Die konteks van hierdie psalm is ‘n klaaglied oor ongeregtigheid en ‘n verlange na geregtigheid. Dit is die begeerte van die psalmis se hart. As ons ons vreugde in die Here vind word ons hart gekalmeer op twee maniere:

  • Ons hart word onmiddellik deur God se vrede gekalmeer. Ons het vir God nodig. As ons ons vreugde in Hom vind, sal ons Hom meer begeer. So begin ‘n siklus.
  • Ons hart word uiteindelik deur God se geregtigheid gekalmeer. Ons weet dat geregtigheid sal geskied; ons weet dat God dit wat verkeerd is, sal regstel.

 

Vind jou vreugde in die Here, en Hy sal jou gee wat jou hart begeer (Psalm 37:4).

 

 




Wandel met God

 

“Recall the face of the poorest and weakest man you have seen, and ask yourself if this step you contemplate is going to be any use to him.”
― Mahatma Gandhi

 

Wandel met God

Ons lees in die Bybel dat God met Abraham, Josef, Dawid en Hiskia was. Ons lees dat Henog naby God geleef het. Wat kan ons van hierdie ondervindings sê?

  • Dit was ‘n genadige ondervinding. Deur sonde het die mens hom van God afgesny, maar God, in sy genade, het Hom met die mens versoen. God het hierdie manne nader getrek en hulle met sy teenwoordigheid gevul. Hulle het vergifnis ondervind.
  • Dit was ‘n geestelike ondervinding. God was nie fisies met hulle nie, maar geestelik. Deur sy inwonende Heilige Gees was God aan hierdie manne verbind.
  • Dit was ‘n persoonlike ondervinding. Dit was nie ‘n krag wat by hulle was nie, maar ‘n persoon – die Heilige Gees. Daar was ‘n gesprek tussen die Here en diegene in wie die Heilige Gees was.
  • Dit was ‘n transformerende ondervinding. God kan nie by iemand wees sonder dat daardie persoon verander nie. God se teenwoordigheid produseer innerlike kwaliteite van heiligheid, vrede, tevredenheid en moed in hulle.
  • Dit was ‘n vreugdevolle ondervinding. Dit was God, hulle vriend, wat saam met hulle loop op hulle lewensreis.
  • Die ondervindig het verskil. God verlaat nooit die gelowige in wie Hy woon nie. Soms voel dit egter vir ons of Hy afwesig was. Ons lees dat God vir Hiskia verlaat het: Dit was om hom te toets en hom sy eie hart te laat ken (2 Kronieke 32:31). Hiskia was nie bewus van God se teenwoordigheid nie.
  • Die was ‘n ondervinding wat oral ondervind was. Dit was nie tot die tempel beperk nie. Waar hulle ook al was, kon hulle God se teenwoordigheid geniet.

 

As hierdie Ou Testamentiese gelowiges God se teenwoordigheid ervaar het, hoeveel te meer sal ons as Nuwe Testamentiese gelowiges dit nie ervaar nie. Jesus Christus maak immers hierdie toegang tot God makliker en die Heilige Gees woon in die gelowiges.

 

 




Ek het jou gestuur!

 

Only the Gospel goes deep enough to effect real hard change. Everything else is just behavior modification. —Jared Wilson

 

Ek het jou gestuur!

’n Student loop eendag huis toe na haar klasse. Op ‘n straathoek staan ‘n klein dogtertjie en bedel. Haar klere was dun en vuil; haar hare was deurmekaar en vuil; haar wange was rooi van die koue. Die student gooi ’n paar muntstukke in die dogtertjie se beker. Sy glimlag so effens en stap verder.

 

Soos sy verder loop, voel sy skuldig. Sy dink: “Hoe kan ek nou na my warm kamer teruggaan, waar ek genoeg geld, baie kos  en klere het om my warm te hou. En dit terwyl hierdie klein dogtertjie op die straathoek staan en bedel en van die koue bewe.”

 

Die student raak kwaad vir God. Sy vra: “God, hoe kan U toelaat dat sulke dinge gebeur? Hoekom doen U nie iets om hierdie klein dogtertjie te help nie?”

Diep in haar hart hoor sy God antwoord: “Ek het iets gedoen. Ek het jou gemaak en jou na daardie dogtertjie toe gestuur.”