Earth has no sorrow that heaven cannot heal – Thomas Moore

Hoekom groei sekere gemeentes nie?

Greg Stier identifiseer ‘n hele aantal redes waarom gemeentes nie groei nie.

1. Hulle is nie vriendelik genoeg nie

Hoe dikwels stap jy deur die voorportaal op pad na die erediens en niemand verwelkom of groet of help jou nie? Dan is daar weer gemeentes waar jy warm verwelkom word – jy voel onmiddellik tuis. Onthou: eerste indrukke is baie belangrik.

2. Hulle is nie doelgerig nie

Groei gebeur nie sommer vanself nie – jy moet daarvoor beplan. Hoe kan ons meer doelgerig wees?

• As jou lidmate iemand wat nie die Here ken nie na ‘n erediens bring, maak seker dat hulle die goeie nuus van Jesus Christus hoor.
• Leer die hele gemeente om hulle geloof met ander te deel.
• Vertel stories van hoe lidmate aan hulle vriende, bure, ens die goeie nuus oordra. Al wat nodig is, is ‘n drie minute segment by elke erediens.

3. Hulle is nie georganiseerd genoeg nie

Baie gemeentes lei mense na Christus, maar het geen plan oor hoe om hulle in die gemeente te assimileer nie. Ons kan hulle nie sommer net los nie. Ons moet ook georganiseerd wees in ons eredienste, kinderbediening, kleingroepe ens. Alles moet egter gepas en ordelik geskied (1 Korintiërs 14:40).

4. Hulle is nie relevant genoeg nie

As die woord van God op ‘n afgeleë, verwarrende manier verkondig word, het die gemeente probleme. Die woord van God is lewend en kragtig. Dit is skerper as enige swaard met twee snykante en dring deur selfs tot die skeiding van siel en gees en van gewrigte en murg. Dit beoordeel die bedoelings en gedagtes van die hart (Hebreërs 4:12).

5. Hulle het nie genoeg substans nie

Dikwels is die preke maar oppervlakkig en wollerig. Soos nuwe gelowiges in hulle geloof groei verwag hulle meer – hulle wil nie meer net melkkos kry nie. Wat kry ons vandag in so baie van ons kerke? “Ligte. Kameras. Aksie.”

6. Hulle is nie liefdevol genoeg nie

Op die oppervlak mag hulle liefdevol voorkom, maar na ‘n tydjie word jy bewus van die onderliggende politiek en verdeeldheid.

7. Hulle bid nie genoeg nie

Hierdie faktor moet natuurlik eerste genoem word. Ek dring daarop aan dat daar in die eerste plek met smeking, voorbidding en danksegging gebid moet word vir alle mense, vir dié wat regeer en vir almal wat gesag uitoefen, sodat ons ‘n rustige en stil lewe kan lei in volkome toewyding aan God en in alle eerbaarheid. So is dit goed en aanneemlik vir God, ons Verlosser (1 Timoteus 2:1 – 3). Kerke wat saam bid, groei saam. Hoekom? Hulle word aangevuur deur Goddelike wysheid en krag – nie deur die nuutste gemeentegroei tegnieke nie. In baie gemeentes word meer tyd aan die afkondigings as aan gebed gespandeer

Herken jy van hierdie dinge in jou gemeente?

Blog150a

Without worship you shrink; it’s as brutal as that – Peter Shaffer

 ‘n Heilige lewe (2)

In die werklike lewe word die najaag van heiligheid deur die krag van die Gees en deur die evangelie gedryf en deur geloof aangevuur.

• Deur die krag van die Gees

In 1 Petrus 1:2 lees ons dat ons deur die Gees afgesonder is om aan Hom gehoorsaam te wees. Die Gees sonder ons nie net af nie, maar maak ons progressief heiliger sodat ons al meer soos Christus word. Hier dink ons aan twee Bybelse beelde van die Gees:

• Ek bid dat Hy deur sy Gees uit die rykdom van sy heerlikheid aan julle die krag sal gee om innerlik sterk te word (Efesiërs 3:16). Die Gees is aan die werk binne in ons. Hy gee aan jou die wil om sonde te weerstaan. Die Gees gee aan ons die krag om te doen wat ons nie op ons eie kon doen nie.
• En wanneer Hy kom, sal Hy bewys dat die wêreld skuldig is aan sonde en dat die reg aan my kant is en dat die oordeel al gekom het (Johannes 16:8). Hier sê Jesus dat Hy die Gees sal stuur om die wêreld van hulle sonde, geregtigheid en die oordeel te oortuig. Die Gees gaan die wêreld se opstand blootlê. Die Gees skakel die ligte aan sodat ons kan sien dit waarvoor ons tot dusver nog blind was. Baie mense hou van die donkerte, want hulle dade is boos.

Sonde hou nie van die lig nie. Maar die Gees openbaar ook die waarheid en die heerlikheid van Christus. Dit vestig ons aandag op Jesus Christus.

Die Gees maak ons heilig deur ons sondes te openbaar, die waarheid te openbaar en om Christus te openbaar. Die Gees is ons krag en ons lig.

• Gedrewe deur die evangelie

Die najaag van heiligheid vloei uit die evangelie. Maar hoe vloei dit?

1. Die evangelie dryf ons na heiligheid uit ‘n gevoel van dankbaarheid. Dit is die punt van Romeine 12:1: En nou doen ek ‘n beroep op julle, broers, op grond van die groot ontferming van God: Gee julleself aan God as lewende en heilige offers wat vir Hom aanneemlik is. Dit is die wesenlike van die godsdiens wat julle moet beoefen. Dit beteken nie dat ons vir God betaal vir wat Hy vir ons gedoen het nie. Nee, dit is ons reaksie op God se genade – dankbaarheid. Die nederigheid en blydskap wat saam met dankbaarheid kom, dryf al die ander lelike dinge uit.
2. Die evangelie dryf ons na heiligheid, want dit vertel vir ons die waarheid oor wie ons is. Ons moet terugveg teen die bose met die waarheid van die evangelie. Onthou: Daar is dus nou geen veroordeling vir dié wat in Jesus Christus is nie (Romeine 8:1). Omdat die Gees van Hom deur wie Jesus uit die dood opgewek is, in julle woon, sal Hy deur wie Christus uit die dood opgewek is, ook julle sterflike liggame lewend maak deur sy Gees wat in julle woon (Romeine 8:11). Onthou: ons is kinders en erfgename van God; onthou: niks kan ons van die liefde van God skei nie. Die evangelie motiveer ons deur ons te herinner wie ons is. Die goeie nuus van die evangelie is dat dit maak nie saak hoe ons gebore is nie, maar ons is anders na ons weergeboorte. Die evangelie dryf ons na heiligheid.

• Deur geloof aangevuur. Maar jy, man van God, moet van hierdie dinge af wegvlug. Streef na geregtigheid, ‘n persoonlike verhouding met God, geloof, liefde, volharding, minsaamheid. In die goeie stryd van die geloof moet jy al jou kragte inspan en vashou aan die ewige lewe (1 Timoteus 6:11 – 12).

Die stryd om in heiligheid te groei word aangevuur deur geloof in die evangelie, geloof in ons identiteit in Christus, geloof in God se woord en geloof in sy beloftes. ‘n Heilige lewe is altyd een van geloof. Ek glo nie net my vryspraak nie, maar ook al God se beloftes. Dan tree ek op wetende dat dit die waarheid is.

“The person who loves their dream of community will destroy community, but the person who loves those around them will create community.” Dietrich Bonhoeffer

Kan ons maar kla?

Kla is nie noodwendig verkeerd nie. Daar is ‘n gelowige en ‘n ongelowige manier om te kla. Die Bybel verwys dikwels na ongelowige kla as mor of murmureer, en waarsku dat dit iets is wat vermy moet word. Hierdie soort kla impliseer dat God nie goed of getrou of liefdevol of wys genoeg is nie. As Hy was, sou Hy ons beter hanteer het. Ongelowige kla is sonde, want dit sê dat God verkeerd is.

Gelowige kla, daarenteen, is ‘n eerlike uitdrukking van hoe dit voel om moeilikheid of angs of hartseer te ervaar. God moedig hierdie soort van kla aan. ‘n Goeie voorbeeld is Psalm 142:2 – 3: Ek roep na die Here om hulp, ek smeek die Here om genade, ek stort my klag voor Hom uit en vertel Hom van my nood.

Baie van hierdie soort klagtes kry ons in die klaagpsalms. In hierdie psalms stort die skrywers hulle angs, vrees, verlange, verwarring, teleurstelling ens teenoor God uit. Hierdie psalms gee uitdrukking aan die Here se barmhartigheid en ontferming (Jakobus 5:11). God wil hê dat ons ons klagtes aan Hom moet voorlê. Hy wil hê dat ons Hom presies moet vertel hoe ons voel. Maar Hy wil ook hê dat ons nie sy beloftes moet vergeet nie – eendag sal hierdie probleme ons nie meer teister nie. Dan sal ons soos die psalmis sê: Die regverdiges sal dankbaar om my kom staan wanneer U aan my goed doen (142:8).

Die psalms leer ons om op so ‘n manier te kla dat dit God eer. Hulle vertel ons egter ook van God se barmhartigheid teenoor ons. Ons sien dat ons nie so alleen is soos ons voel nie en dat God verstaan. Dit herinner ons ook aan die waarheid van Jesus se stelling: In die wêreld sal julle dit moeilik hê; maar hou moed: Ek het die wêreld klaar oorwin (Johannes 16:33).

Kla teenoor God, maar moenie murmureer nie. Leer uit die psalms oor hoe om te kla.

There are no ordinary people. You have never talked to a mere mortal –  C. S. Lewis

‘n Heilige lewe (1)

Beywer julle vir vrede met alle mense asook vir ‘n heilige lewe, waarsonder niemand die Here sal sien nie (Hebreërs 12:14)

‘n Heilige lewe is nie ‘n opsie nie – ons moet ons daarvoor beywer. Ons moet ons vir persoonlike heiligheid beywer, want daarsonder sal ons nie die Here sien nie. As jy die Here wil sien – in hierdie of in die ewige lewe – moet jy heilig leef. Word jou lewe gekenmerk deur ‘n strewe na heiligheid? Ons dink dikwels aan alles waarvan God ons verlos het. Is dit nie tyd om ook te dink aan waarvoor God ons verlos het nie?

Daar is baie Christene wat graag wil groei in heiligheid. Wat kan ons vir hulle sê om hulle op hierdie reis te help?

1 Korintiërs 15 is baie bekend, want daarin gee Paulus vir ons ‘n kort, kragtige opsomming van die evangelie. Soos hy dit verduidelik eindig sy opsomming in die opstanding van Jesus Christus. In vers 5 gee hy vir ons ‘n lys van almal wat Hom na sy opstanding gesien het. In vers 8 sê hy dat die opgestane Christus ook aan hom verskyn het. Paulus sien homself as die laaste (Christus het aan hom na al die ander verskyn) en die minste (hy het voorheen die kerk vervolg). Maar deur die genade van God is ek wat ek is (Vers 10). Alles wat hy is en doen is deur die genade van God.

Ons moenie genade teenoor persoonlike inspanning stel nie. In vers 10 sê Paulus nog twee dinge wat  alle Christene ter harte moet neem.

• Ek het harder gewerk as hulle almal. Wat ek gedoen het, was die gevolg van harde werk. Maar onmiddellik voeg hy by:
• Eintlik was dit nie ek nie, maar die genade van God wat by my is.

Ons werk is nie net ‘n reaksie op God se genade nie, maar ook die gevolg van God se genade.

Ons gaan volgende keer verder na ‘n heilige lewe kyk.