Die groot opdrag: vermenigvuldiging of byvoeging?

 

What is the greatest need in the Church today? … The one thing we need in Western Christendom is a deeper knowledge of God. We need to know God better (D. A. Carson).

 

Die groot opdrag: vermenigvuldiging of byvoeging?

“Sending capacity, not seeting capacity, should define a church’s “success in mission’ J. D. Greear

Jesus se siening van die kerk was nie ‘n groep mense om een leier bymekaar nie, maar veelvuldige leiers wat uitgaan in die krag van die Gees. Dink net aan die krag van ‘n kerk waar gewone lidmate weet wat die beteken om gevul deur die Gees te wees en om deur die Gees gelei te word. God se plan om Homself in die kerk te verheerlik was nie deur die nuutste kuns of duur geboue nie. Daar is niks verkeerd met hierdie dinge nie, maar die ware krag van die kerk kry ons in die Heilige Gees wat deur gewone mense beweeg as hulle sy teenwoordigheid in die strate uitdra.

 

Lukas gaan uit sy pad om te wys dat die grootste vordering in die verspreiding van die evangelie die gevolg is van die optrede van gewone mense. Kyk ons na die wonderwerke in Handelinge sien ons dat 39 van die 40 buite die kerk gebeur. Mense vandag moet toenemend buite die mure van die kerk bereik word. Daarom is individuele gelowiges gevul met die Gees vandag belangriker as ooit vantevore.

 

Dit beteken ook dat die kerk toenemend moet fokus op die bemagtiging en toerusting van gelowiges. Dit is baie bemoedigend om te sien hoe ons lidmaatgetalle groei, maar hierdie inkrementele groei gaan geen verskil maak aan die mense buite die kerk nie. Ons moet ons mense bemagtig om God se krag te vermenigvuldig daar waar hulle is.

 

God se koninkryk word uitgebou as ons leiers vermenigvuldig en uitstuur en nie almal vashou nie. Ons moet ons gemeenskappe met leiers vul – nie bekeerlinge nie, maar dissipels. Die grootste krag is nie as ‘n gemeente sy getalle vermeerder nie, maar as ons mense bemagtig en loslaat in die wêreld. Ons doel is nie ‘n klomp mense bymekaar om ‘n leier nie, maar ‘n fabriek van leiers wat uitgaan in die wêreld en oral nuwe gemeentes begin.

 

 

 




God se bemarkingstrategie

 

Saying you ‘understand the Bible’ unaided is like saying you’ve taken out your own appendix. Jim West

 

God se bemarkingstrategie

En hulle twee (Paulus en Barnabas) het ‘n hele jaar lank saam in die gemeente gewerk en baie mense onderrig. In Antiogië is die gelowiges vir die eerste keer Christene genoem (Handelinge 11:26)

Bemarking is ‘n groot besigheid. Van 2000 – 2006 het Coca-Cola 15,5 biljoen dollars aan advertensies gespandeer. In 2009 het Microsoft 1,4 biljoen dollars aan advertensies spandeer.

 

Wat van die kerk? Sal advertering sukses van Jesus se groot opdrag waarborg? Wat is God se bemarkingstrategie? God as Here van die hele skepping het sekerlik genoeg hulpbronne om so ‘n projek te befonds. Tog gebruik God nie so ‘n bemarkingstrategie nie. Ons kry iets meer persoonlik – amper verborge – by Hom.

 

In Handelinge 11 beskryf Lukas dat gelowiges in Antiogië Christene genoem is. Maar die woord Christen word net ‘n verdere twee maal in die Bybel gebruik. Dit is dus nie hoe die vroeë kerk homself beskryf het nie. Om iemand destyds ‘n Christen te noem, was eintlik om hom te beswadder.  God gebruik nie bemarkingstrategieë nie. God vra sondaars om in Jesus Christus te glo. Hy spandeer nie biljoene aan advertensieborde nie. Hy vergewe almal wat hulle rug op hulle afgode draai en Christus hulle Here en Verlosser maak. Dit is God se bemarkingstrategie.

 

Die resultaat van God se evangelistiese bemarkingstrategie is vol kerke gevul deur sy genade. God herskep gevalle beelddraers een op ‘n slag en hulle word ‘n leër van advertensieborde. Hulle verkondig oral God se verlossende genade. Sodra kerke dit besef, sal hulle minder tyd, energie en geld aan advertensies en glansgebeure spandeer. Kerke sal sien dat die beste manier om die wêreld van Jesus Christus te vertel, is om soos Hy te wees.

 

Hierdie strategie werk steeds. Ons moet dit net weer vasvang. Ons moet op die krag van God se woord en ons getuienis vertrou. Hierdie getuienis praat hard soos ons meer en meer soos Christus word.

 

 

 




Voorspoedsteologie

 

“What a mean and beggarly thing it is for a man only to do his work well when he is watched. Such oversight is for boys at school and mere hirelings.” –Charles Spurgeon

 

Voorspoedsteologie

“I believe that it is anti-Christian and unholy for any Christian to live with the object of accumulating wealth. You will say, ‘Are we not to strive all we can to get all the money we can?’ You may do so. I cannot doubt but what, in so doing, you may do service to the cause of God. But what I said was that to live with the object of accumulating wealth is anti-Christian.” (Charles Spurgeon)

Hy het dit meer as ‘n eeu gelede gesê. Vandag word hierdie boodskap egter in van die grootste kerke in die wêreld verkondig. Die kern van die boodskap is dat God wil hê dat gelowiges fisies gesond, materieel ryk en persoonlik gelukkig moet wees. Verkondigers van die voorspoedsteologie moedig hulle volgelinge aan om tot God  te bid – selfs te eis – vir materiële voorspoed.

 

David W. Jones en Russell Woodbridge (Health, Wealth and Happiness: Has the Prosperity Gospel Obershadowed the Godpel of Christ) het vyf leerstellings bespreek waar die verkondigers van die voorspoedsteologie verkeerd is.

 

  1. Die verbond met Abraham

Die verbond met Abraham (Genesis 12, 15, 17, 22) is een van die teologuiese hoekstene van die voorspoedsteologie. Hulle sê dat Christene Abraham se geestelike kinders is en daarom erfgename van sy seëninge is. Dit beteken dat hulle sê dat die hoofdoel van God se verbond met Abraham was om hom materieel te seën. Om hulle aanspraak te ondersteun, gebruik hulle Galasiërs 3:14: Daardeur kan ook hulle wat nie Jode is nie, deur Christus Jesus deel kry aan die seën wat God aan Abraham toegesê het. Hulle vergeet egter die tweede deel van hierdie vers: So het ons dan deur die geloof die Gees ontvang wat God beloof het.  Paulus herinner hier die Galasiërs aan die geestelike seëning van verlossing en nie van materiële seën – rykdom – nie.

 

  1. Jesus se versoening sluit ook “die sonde” van armoede in

Voorstanders van die voorspoedsteologie sê dat versoening beide fisiese genesing en finansiële voorspoed insluit. Hulle maak egter twee foute:

  • Hulle misverstaan Jesus se lewe fundamenteel. Hulle glo dat Jesus ‘n groot huis en mooi klere gedra het. Hierdie is ‘n verwronge idee van Christus se lewe.
  • Hulle interpreteer 2 Korintiërs 8:9 verkeerd: Julle ken die genade van ons Here Jesus Christus: hoewel Hy ryk was, het Hy ter wille van julle arm geword, sodat julle deur sy armoede ryk kan word. Lees ons hierdie vers in sy konteks sien ons dat Paulus vir die Korintiërs sê dat Christus so baie vir hulle deur die versoening gedoen het, dat hulle hulleself kan leegmaak van hulle rykdom in diens van die Verlosser. Net vyf verse verder sê Paulus: moet julle wat nou oorvloed het, dié help wat gebrek ly. Dan, as hulle weer oorvloed het en julle gebrek ly, kan hulle julle weer help.

 

  1. Christene gee om materiële beloning van God te kry

Die verkondigers is oënskynlik op die daad van gee gefikseer. Ons word aangemoedig om te gee, maar die motiewe is alles behalwe filantropies. Dit gaan oor kompensasie. Daar is niemand wat ter wille van My en ter wille van die evangelie afgesien het van sy huis of broers of susters of moeder of vader of kinders of eiendom nie, of hy kry nou in hierdie tyd honderd keer soveel (Markus 10:30). In die gelykenis van die barmhartige Samaritaan leer ons dat Jesus van ons verwag om te gee sonder om iets terug te verwag.

 

  1. Geloof is ‘n selfgenererende krag wat tot voorspoed lei

Ortodokse Christene glo geloof beteken vertroue in die persoon van Jesus Christus. Die verkondigers van die voorspoedteologie glo dat geloof ‘n geestelike krag of energie is. Hulle glo nie dat geloof iets is wat God vir ons gee nie – dit is ‘n menslike geestelike krag gerig op God. Dit is ‘n Godgegewe optrede van die menslike wil.

 

  1. Gebed is ‘n instrument om God te dwing om voorspoed te gee

Julle kry nie omdat julle nie bid nie (Jakobus 4:2). Hulle glo dat ons vir persoonlike sukses op alle lewensterreine moet bid, maar dan moet ons glo dat ons alreeds gekry het dit waarvoor ons bid. God het dan geen keuse om ons gebede waar te maak nie. Die mense en nie God nie word nou die fokuspunt van ons gebede. Wat die verkondigers van die voorspoedsteologie vergeet is die deel wat volg op Jakobus 4:2: As julle bid, ontvang julle nie, omdat julle verkeerd bid: julle wil net julle selfsugtige begeertes bevredig. God antwoord nie selfsugtige versoeke wat nie sy Naam verheerlik nie. Ons moet baie versigtig vir selfsugtige oppervlakkige gebede wees. Ons kan nie God manipuleer om te kry wat ons wil hê nie. Dit vergeet van: “Laat u wil geskied.”

 

In die lig van die Skrif is voorspoedsteologie fundamenteel vals, weens sy verkeerde siening van die verhouding tussen God en mens. As die voorspoedsteologie waar is, is genade oorbodig, God is irrelevant en die mens staan sentraal in die skepping. “God is reduced to a kind of ‘cosmic bellhop’ attending to the needs and desires of his creation.”  (James Goff) Dit is ‘n onvoldoende en onBybelse siening van die verhouding tussen God en mens.

 

 




Wat sê jou handdruk van jou?

 

When people accept the absurd as normal, the culture is decadent.” — Jacques Barzun

 

Wat sê jou handdruk van jou?

Ons hoor dikwels dat mense sê dat ‘n prent beter as ‘n duisend woorde is. Waarvan mense nie altyd bewus is nie, is dat ‘n handdruk presies dieselfde doen. Die handdruk is die onuitgespreekte woord wat in feitlik elke sosiale en professionele bymekaarkom die gesprek inisieer. Hierdie manier van bekendstelling kan die gees van die omgewing maak of breek. Volgens ‘n studie in  Journal of Personality and Social Psychology moet mense aandag aan hulle handdruk gee. Mense oordeel en baseer hulle aanvanklike mening van jou op jou handdruk.

 

Om mee te begin moet jy eers ontdek wat jou handdruk tans van jou en jou persoonlikheid openbaar – wat is die eerste indruk wat jy maak.

 

  1. Die pap handdruk. In ‘n artikel in Forbes word hierna as “the limp noodle” verwys. Dit word gesien as die handdruk van iemand wat innerlik swak is. Baie mense sien dit as ‘n gebrek aan vertroue.
  2. Die beenvergruiser. Hierdie is die teenoorgestelde. Mense sal onmiddellik vra waarvoor jy oorkompenseer. Dit is dikwels die einde van die gesprek.
  3. Die modedwaas (“The fancy fool). Dit is vandag ‘n neiding om die handdruk “hip” te maak deur kreatief te raak en nuwe dinge te probeer. Hierdie is ‘n teken van onvolwassenheid en ‘n totale gebrek aan bewustheid. Dit moet tot jou koshuismaats en familie beperk word.
  4. Die draler. Jy het met ‘n goeie, ferm handdruk uitgereik, maar nou vergeet om te los. Hiermee vertel jy vir die ander persoon dat jy desperaat is. Leef volgens die twee-sekonde reël – los voor dit te laat is.
  5. Die vinnige handdruk. Hoe voel jy as jy met iemand praat en hy ignoreer jou? Dit is vergelykbaar met ‘n kort handdruk. Dit is nie net onbeskof nie, maar die boodskap wat jy oordra is baie negatief: jy gee nie om nie en jy het ook nie tyd vir die persoon nie.
  6. Jy kyk weg. ‘n Goeie handdruk stop nie by jou hand nie. Maak seker dat jy oogkontak maak en glimlag. As jy dit nie doen nie, sal mense jou sien as onseker, skaam en suspisieus.
  7. Die regte handdruk. Onthou om
  • Oogkontak te maak
  • Regop te staan
  • ‘n Goeie, ferm handdruk
  • Volg die twee-sekonde reël
  • Glimlag
  • Groet die ander persoon en herhaal sy naam.

Die boodskap wat jy met hierdie groet oordra, is dat jy betroubaar, voorbereid, oortuig en gedrewe is. Met hierdie handdruk maak jy ‘n gunstige eerste indruk.