For every good reason there is to lie, there is a better reason to tell the truth (Bo Bennett).

Die evangelie

In 1 Timoteus 1:15 gee Paulus een van die beknopste, duidelikste beskrywings van die evangelie. Christus Jesus het in die wêreld gekom om sondaars te verlos (1:15). Hier leer ons van die evangelie, die genade van God en die heerlikheid van God.

Christus Jesus het in die wêreld gekom. Dit beteken dat Hy ‘n mens geword het. Dit beteken nie dat Hy voor sy geboorte in Betlehem nie bestaan het nie. Hy het reeds bestaan as deel van die Drie-eenheid. In die begin was die Woord daar, en die Woord was by God, en die Woord was self God. Hy was reeds in die begin by God. Alles het deur Hom tot stand gekom (Johannes 1:1 – 3). Hy wat van altyd bestaan het, kom na die wêreld as ‘n baba gebore in Betlehem. Hy wat in heerlikheid by die Vader was, word mens en kom na ons. Dit is sy menswording.

Maar hoekom het Jesus Christus gekom? Hy kom om die lewe te leef wat ons nie kon leef nie; om die dood wat ons verdien het, te sterwe; om in oorwinning oor die vyande uit die dood uit op te staan. So oorwin Hy die vyande was ons nie kon oorwin nie – die sonde en dood. Paulus sê dit is die waarheid. Anders as die dwaalleraars hou hy hom nie met mites en spekulasie besig nie. Dit is ‘n betroubare woord en kan sonder voorbehoud aanvaar word (1:15).

Ons het nou gesien dat Christus Jesus gekom het om sondaars te verlos. Watter sondaars? Almal wat die evangelie aanvaar. Paulus sê dat hy die grootste sondaar van almal was, maar tog het Christus sy verdraagsaamheid aan hom betoon. Paulus dien as voorbeeld vir almal wat in die toekoms in Hom sou glo om die ewige lewe te verkry (1:16). Die evangelie is dus persoonlik en universeel. Die Here oorlaai ons met genade, liefde en geloof. Ons moenie vergeet dat Paulus vantevore dié vervolger van die kerk was nie. Hy het sy lewe daaraan gewy om Christene in die tronk te gooi en dood te maak.

Paulus se voorbeeld vertel vir ons baie van God se genade. God se genade is onvoorwaardelik. Daar was niks in Paulus wat genade verdien het nie. Die oorsprong van sy verlossing was net in God. Dieselfde geld vir my en vir jou.

God se genade is ook doelgerig. In Paulus se lewe lei dit tot geloof en liefde (1:14). Dit is goeie nuus vir almal wat geglo het dat God hom nie kan verlos weens sy veelvuldige sondes nie. God neem die hoofvervolger van die kerk en maak hom die hoofsendeling van die kerk. God is geduldig – hy wag lank vir Paulus en Hy sal ook vir ons wag.

God se genade moet tot lof lei. Aan Hom wat vir ewig Koning is … kom toe die eer en heerlikheid tot in alle ewigheid. Paulus is oorweldig dat hy van so ‘n Koning genade kan ontvang. 1:17 leer ons iets van die heerlikheid van God.

• Hy is vir ewig Koning. Hy is onsterflik; Hy word nie moeg nie; Hy verander nooit nie.
• Hy is onverganklik en onsigbaar.
• Hy is die enigste God.

Individuele gelowiges, plaaslike gemeentes en die kerk van God wêreldwyd gaan deur moeilike tye, maar die Hoof van die kerk, Christus, sal altyd in beheer bly. Teenstand en uitdagings mag kom, maar God is ewig en Hy sal ons lei, beskerm, reinig, heilig maak en behoue laat bly.

The law is a hammer that breaks proud and obstinate hypocrites (Martin Luther.)

Ons is geroep om dissipels te maak en nie bekeerlinge nie

Het die verbruikerskultuur die manier waarop ons die evangelie verkondig, verander? Ons deel die evangelie met ander, maar dit is nie altyd dieselfde evangelie wat Jesus verkondig het nie. Die boodskap is dikwels afgewater. Ons laat sekere “radikale” dele uit, want ons is bang ons skrik mense af. Ons water die evangelie af om ons kultuur te weerspieël. Ons verminder die verwagtings: Jy hoef niks anders te doen nie, jy moet net glo. Geen wonder mense los die evangelie as dinge moeilik word nie.

“When Christ calls a man, he bids him come and die.” (Dietrich Bonhoeffer) Daarvan hoor ons niks meer nie. Ons leef in ‘n verbruikerskultuur en daarom moet ons nie verbaas wees as mense hierdie selfde gesindhede in die kerk bring nie: my manier van doen, my voorkeure, my begeertes is belangrik. Kry ek dit nie, gaan ek my heil elders soek. Ons het die evangelie wat alles oor Christus gaan, geneem en nou gaan dit alles oor ons. Jesus is deel van ons lewe – nie ons hele lewe nie.  Ons almal plaas dinge hoër as Jesus – geld, gesondheid, gemak, belangstellings, stokperdjies. Ons kom na Hom met verwagtings oor wat Hy vir ons sal doen.

Baie mense glo dat dit voldoende is om te glo en dan op die kantlyn te staan en vir Hom te skreeu. Jesus soek nie koorleiers nie, maar mense wat bereid is om Hom volg – maak nie saak wat dit kos nie. Jesus soek nie bekeerlinge nie, maar dissipels.

Bekeerlinge is nuwe gelowiges. Dit is waar almal van ons begin. Ongelukkig is dit ook dikwels waar ons stop. Bekeerlinge is nie verkeerd nie – hulle is soos babas, behalwe dat hulle nie groei en verander nie. Toe ek ‘n kind was, het ek gepraat soos ‘n kind, gedink soos ‘n kind, geredeneer soos ‘n kind. Maar noudat ek ‘n man is, is ek klaar met die dinge van ‘n kind (1 Korintiërs 13:11).

Vir jare het die kerk beklemtoon dat jy mense so ver moet kry om ‘n besluit vir Christus te neem. Dit is belangrik, maar wat gebeur dan? Waar is die opvolg? Die dissipel is nie alleen toegewy om vir Christus te sterf nie, maar hy leef elke dag vir Hom.

Wat is die verskil?

• Bekeerlinge is gelowiges wat soos die wêreld leef; dissipels leef soos Jesus.
• Beheerlinge fokus op hulle waardes, belangstellings, vrese, bekommernisse en prioriteite; dissipels fokus op Jesus.
• Bekeerlinge gaan kerk toe; dissipels is die kerk.
• Bekeerlinge moedig van die kantlyn aan; dissipels neem aan die wedstryd deel.
• Bekeerlinge hoor die woord van God; dissipels leef dit.
• Bekeerlinge volg die reëls; dissipels volg vir Jesus.
• Bekeerlinge gaan oor glo; disispels gaan oor wees.
• Bekeerlinge is gemaklik; dissipels maak opofferings.
• Bekeerlinge praat; dissipels maak meer dissipels.

‘n Dissipel volg die lewe en voorbeeld van Jesus – hulle maak sy waardes hulle waardes, sy roeping hulle roeping. Hulle is toegewy aan sy saak en is bereid om daarvoor swaar te kry. ‘n Dissipels se identiteit, doel en betekenis kry hy in Jesus Christus – Hy is die middelpunt van hulle lewens. Dissipels is nie alleen bereid om vir Christus te sterf nie, maar om elke dag vir Hom te lewe.

I was obliged to be industrious. Whoever is equally industrious will succeed equally well. — Johann Sebastian Bach

Hoe moet ons die wet van God gebruik?

Hoe moet ons dan die wet gebruik? In 1 Timoteus 1:3 – 11 praat Paulus nie oor die dieet- en seremoniële wette van die Ou Testament nie. Daar is ook blywende morele wette wat op mense van alle tye van toepassing is. Daar is drie maniere om God se wet te gebruik.

• God se wet help ons om die grense van sonde raak te sien sodat ons sonde kan vermy.

Dit is ‘n funksie van enige wet – dink aan die verkeersreëls. In hierdie sin is die wet vir wetsverbrekers geskryf. ’n Mens moet onthou dat die wet nie vir die wetsgehoorsame  bedoel is nie, maar vir mense wat hulle nie aan wet en orde steur nie, goddeloses en sondaars, mense sonder eerbied vir wat  heilig en gewyd is (1:9). In 1:9 – 10 wys hy dan op spesifieke sondes. Hulle verwys na verbreking van die tien gebooie. Die wet help ons om hierdie sondes te identifiseer en dan uit te roei. Die wet wys vir ons wat reg is en God gebruik dit om ons van sonde te weerhou.

• Die wet wys vir ons dat God die sondaar verdoem

As ons sondig, getuig die wet teen ons. Dit wys vir ons hoe ons ongehoorsaam was. Die wet maak ons opstand teen God duidelik. As ons dit besef, besef ons ‘n noodsaaklike deel van ons verlossing. Voor ons na Christus kom, staan ons voor die wet en word deur God veroordeel. Die wat hulle deur hulle sondige natuur laat beheers, kan nie die wil van God doen nie (Romeine 8:8). Die wet open ons oë dat ons skuldig is voor God. In reaksie besef ons dat ons Christus nodig het. Dit is die evangelie; dit is hoe ons verlos word. Christus het die straf van alle wetsverbrekers klaar betaal. Die wet red ons nie; die wet lei ons na Christus en Hy red ons. The law is a hammer that breaks proud and obstinate hypocrites (Martin Luther.)

• Die wet wys ons wat God se wil vir diegene wat verlos is, is

God se morele wet onderrig ons. Dit openbaar God se karakter en wys vir ons hoe ons God en ons naaste moet liefhê. Nou dat die Heilige Gees in ons woon het ons die begeerte en die krag om God te gehoorsaam. Ons word van binne gelei om God se wil te doen. Vir die Christen is die wet nie meer ‘n hamer nie, maar ’n Goddelike gids.

Ons kan nie sommer sê dat die wet nie meer van toepassing is nie. Wat wel waar is, is dat die wet ons nie kan red nie.