When our Lord says, we must be converted and become as little children, I suppose He means also, that we must be sensible of our weakness, comparatively speaking, as a little child.
 – George Whitefield

‘n Buitengewone vaardigheid vir gewone Christene

Dra mekaar se laste (Galasiërs 6:2)

Ons glo dat groot dade belangrik is, maar heg maar min waarde aan klein dade. In sy kommentaar op Galasiërs 6:2 sê John Stott:

“To love one another as Christ loved us may lead us not to some heroic, spectacular deed of self-sacrifice, but to the much more mundane and unspectacular ministry of burden-bearing.”

So baie van ons goeie dade is klein. Ons dink hulle is onbenullig.

‘n Belangrike vaardigheid wat Christene moet ontwikkel is om die las van ander te ontdek en dan daardie las ligter te maak. Dit klink so alledaags, maar dit verheerlik en eer God.

In Matteus 25:31 – 46 lees ons van die skape en bokke wat by die laaste oordeel geskei word. Het jy al ooit stilgestaan en nagedink oor die kriteria wat by hierdie skeiding gebruik gaan word?  Die gelowiges word van die ongelowiges geskei nie op grond van groot, buitengewone dade wat deur almal raakgesien word nie. Nee, die betekenisvolste dinge was so klein dat ons al daarvan vergeet het. Die dinge wat hier genoem word is honger, dors, huisvesting, klere, verpleging en besoeke in die tronk. Hierdie klein dingetjies staan uit as bewyse van ons verlossing en toewyding aan ander en die heerlikheid van God.

Soek diegene wat ‘n las dra. Ontwikkel die vaardigheid en gewoonte om hierdie laste raak te sien en bepaal hoe jy hulle gaan hanteer. Om mekaar se laste te dra, is ‘n groot bediening – dit is iets wat elke gelowige kan en moet doen. Daarom, sê Martin Luther: “Christians must have strong shoulders and mighty ones’—sturdy enough, that is, to carry heavy burdens.”

I like my way of doing it better than your way of not doing it – D. L. Moody

Drie belangrike gevolgtrekkings oor geloof

[In my persoonlike Bybelstudie is ek besig met Die Brief van Jakobus. Ek maak onder andere van “Exalting Jesus in James – Christ Centered Exposition” gebruik. In hierdie gedeelte maak ek van die direkte vertaling in die Interliniêre Bybel gebruik – CUM]

Jakobus maak drie dinge oor geloof duidelik:

1. Geloof is meer as intellektuele instemming

In Jakobus 2:19 sê hy: Jy glo dat God een is. Jy doen goed! Ook die duiwels glo en hulle sidder. Die duiwels glo baie dinge wat ons ook glo. Hulle glo in die bestaan van God; hulle weet Christus is die ewige Regter; hulle weet dat net Christus die mens kan red. Baie mense glo dat as ek saamstem dat God in Christus genoeg is om ons te red, is alles reg. Geloof is meer as intellektuele instemming.

2. Geloof is nie net ‘n emosionele reaksie nie

Die duiwels se geloof is nie net intellektueel nie, maar ook emosioneel – hulle sidder. Hulle word deur die waarheid van God beïnvloed. Baie mense definieer hulle geloof deur die emosies wat hulle op ‘n spesifieke tyd ondervind.

3. Geloof lei tot gewillige gehoorsaamheid.

Jy wys jou geloof nie net deur wat jy dink of wat jy voel nie, maar ook deur wat jy doen. Geloof doen. As my geloof beperk is tot luister na die woord, praat oor die woord of op ‘n sekere manier oor die woord voel, is my geloof dood. Die bewys van my geloof is die vrugte in my lewe.

“Any man or woman on this earth who is bored … by worship is not ready for heaven.” – A.W. Tozer

Ware gemeenskap (2)

Gordon MacDonald het ‘n aantal artikels oor gemeenskap geskryf. Ons gaan ‘n paar blogs daaraan spandeer.

Almal van ons gebruik die woorde persoonlike verhouding as ons praat van ons geloof in Jesus Christus. Dit is natuurlik reg, maar onvoldoende. Net so belangrik is my persoonlike verhouding met Christus se mense. Die geloofsgemeenskap  beskryf dan Jesus se volgelinge wat bymekaar kom om hierdie liefde te bewys. Die geloofsgemeenskap is ‘n plooibare woord en pas baie soorte van bymekaarkom – van ‘n klooster waar mense volgens gedefinieerde beginsels leef tot ‘n sitkamer waar ‘n groepie mense bymekaarkom en belowe  om te bid en Bybel op ‘n gereelde grondslag te lees.

John Wesley, die vader van die Metodiste beweging, het daarop aangedring dat alle nuwe bekeerlinge van sy rondreisende prediking by groepe wat weekliks vergader ingesluit moet word. Sy siening was dat mense wat nie by hierdie groepe ingeskakel het nie, nie werklik bekeer was nie. By hom was dit ‘n teologiese oortuiging dat daar nie so iets soos ‘n alleenloper geloof was nie.

Aartsbiskop Desmond Tutu verwys na die begrip gemeenskap vanuit ‘n Afrika-perspektief: “We say in our African idiom, ‘A person is a person through other persons.’ The solitary human being is a contradiction in terms. I need you in order to be me as you need me in order to be you. We are caught up in a delicate network of inter-connectedness. I have gifts that you don’t, and you have gifts that I don’t—voila! We are made different so that we may know our need of one another. The completely self-sufficient human being is subhuman.”  Hier is iets wat ons moet leer: gemeenskap is noodsaaklik as ek myself wil ken … en vir jou.

Ons moet mekaar liefhê … Hieraan weet ons wat liefde is: Jesus het sy lewe vir ons afgelê. Ons behoort ook ons lewens vir ons broers af te lê (1 Johannes 3:11, 16). Hierdie is beslis nie ‘n beskrywing van romantiese liefde nie. Hierdie is ‘n doelbewuste, potensieel lewe-gewende verhouding. Ons verbind met mekaar, omdat Jesus met sy volgelinge verbind het. Dit is juis hierdie liefde vir mekaar wat die geloofsgemeenskap onderskei het van die res van die samelewing. Hierdie konsep word goed uitgedruk in die woorde van Psalm 133:1: Hoe goed, hoe mooi is dit as broers eensgesind saam woon!

Volgende keer gaan ons na ‘n aantal idees wat die Christelike gemeenskap onderskei, kyk.

God is well pleased when all our actions proceed from love, love to Himself, and love to immortal souls. – George Whitefield

Gebed: Ontmoet God deur sy woord

So sal die woord wat uit my mond mond kom, ook wees: dit sal nie onverrigter sake tot my terugkeer nie, maar dit sal doen wat Ek gedoen wil hê en tot stand bring, waarvoor Ek dit gestuur het (Jesaja 55:11)

God se praat en doen, is dieselfde. Die hele Psalm 29 is ‘n lied oor die stem van die Here wat magtig is. God tree op deur te praat. God se woord is God se aktiewe teenwoordigheid in die wêreld.

Kommunikasie van God is daarom kommunikasie met God. … as ons in vertroue op sy woord reageer. God het Jeremia se mond aangeraak en gesê: Ek het nou my woorde in jou mond gelê (Jeremia 1:9). God se woord kom na ons in die Skrif. Dit bly God se woord ook as ons dit vandag lees.

God tree op deur sy woorde. Om God dinamies aktief in ons lewens te hê, is deur die Bybel. Die Skrif gee nie net vir ons inligting oor God nie – dit is die weg om Hom te hoor praat en Hom te ontmoet.

Gebed beteken dat ons ons in God se woord verdiep – onderdompel. Ons weet aan wie ons bid – ons leer dit in die Bybel. Ons weet hoe om te bid – ons kry die woordeskat in die Bybel. Ons gebede moet voortspuit uit ons verdieping in die Bybel. Ons moet luister, bestudeer, dink, nadink en dan moet ons in ons harte en denke antwoord.

Die reaksie op God se woord is gebed. God, en nie ons gevoelens nie, staan sentraal. In die Bybel ontmoet ons die ware God. Hy is ingewikkeld en daarom sal ons gereeld deur Hom verwar word, maar ook vertroos word.