“All the natural movements of the soul are controlled by laws analogous to those of physical gravity. Grace is the only exception. Grace fills empty spaces, but it can only enter where there is a void to receive it, and it is grace itself which makes this void.” —Simone Weil

Hou op om die mense wat jy liefhet te probeer verander

Andy Stanley skryf hier oor die verband tussen liefde en aanvaarding. ‘n Verstandige persoon is iemand wat verstaan dat die lewe verbind is: besluite wat jy vandag neem, het implikasies vir môre; wat ons vandag doen, is ‘n goeie indikasie hoe ons môre sal optree; hy weet dat die beste indikator vir sy toekomstige optrede sy optrede in die verlede is.

Die verlede is meetbaar en waarneembaar; dit maak die toekoms voorspelbaar. As jy wil weet waarheen iemand op pad is, kyk na waar hy was. Vergeet van die beloftes wat mense maak en kyk na die patrone.

Mense verander, maar mense verander nie mense nie. Mense verander hulleself. Dink aan die verandering wat die grootste positiewe impak op jou lewe gehad het. Ander mag jou geïnspireer of bemoedig het, maar uiteindelik was dit jou besluit om te verander. Natuurlik bewerk God die verandering in ons. Niemand verander egter as hy nie self besluit om te verander nie.

Mense verander. Hulle verbreek ou gewoontes. Maar ons moenie probeer om hulle te verander nie. Ons moet op die kantlyn sit en geduldig wag tot die persoon verander.

“Grace saves us from life without God—even more, it empowers us for life with God.” —Richard Foster

Ek maak ‘n geestelike gesprek dood

Sekere foute sal belangrike geestelike gesprekke ontspoor. Gesprekke is vir die Christen belangrik. Meeste van ons leer deur gesprekke en debat. Ons kry dikwels warm teologiese debatte in die sosiale media. Vir diegene wat van gesprekke en debat hou, is daar ‘n paar dinge om te vermy.

1. Die woord ketter of dwaalleraar

Gelukkig gooi ons hulle nie meer op die brandstapel nie. Gewoonlik gebruik ons hierdie woord net om ‘n ander persoon te diskrediteer en nie so seer dit wat hulle glo nie. Die woord dwaalleraar word gewoonlik net gebruik teen maklike teikens. Tegnies is dwaalleer ‘n geloof teenstrydig met die leer van die kerk. Maar: watter kerk? Selfs Protestante het geen kollektiewe leer wat deur almal aanvaar word nie. Omdat dit so moeilik is om dwaalleer te definieer, moet ons baie versigtig wees om dit in ‘n gesprek te gebruik.

2. Kategorisering

Ons plaas graag etikette om ander. Dit is dehumaniserend en dikwels onakkuraat. Dit is egter makliker om ‘n kategorie as ‘n persoon aan te val. Ons moet versigtig wees om mense in kategorieë te plaas as ons sinvolle gesprekke verlang.

3. Beledig in die naam van liefde

Ék sê dit is alle liefde.” Ons hoor dit dikwels – gewoonlik gevolg deur ‘n belediging van ‘n ander persoon se geloof. Dit is manipulerend en bedoel om mense skuldig te laat voel. Om jou eie mening as die waarheid te verklaar en dan ander skuldig te laat voel, is ‘n vinnige manier om die gesprek kort te knip. As regstelling wel nodig is, lei liefde ons om dit met nederigheid en genade te doen.

4. Die Bybel sê duidelik …

Dit is ‘n baie neerhalende manier om ‘n gesprek te beëindig. Ons het ‘n teologiese deabt juis omdat een groep glo ‘n onderwerp is onduidelik of dat die Bybel duidelik iets anders bedoel. Om ons eie mening of interpretasie as die waarheid te verklaar, beteken gewoonlik die einde van die gesprek. As ek sê iets is duidelik en iemand verskil van my sê ek per implikasie hy is te dom om dit te verstaan.

5. Stook vrees

Hier probeer ek ander bang maak. Dit gebeur byvoorbeeld as ek sê dat die evangelie op die spel is as ons nie-essensiële dinge bespreek. As ons ander mense moet bangmaak om met ons saam te stem, doen ons dit nie uit liefde nie.

Ons moet baie versigtig met ons keuse van woorde wees. Ons moet opbou en nie afbreek nie. Ons moet met ander – selfs diegene wat van ons verskil – debatteer, maar in vrede en liefde.

As jy niks mooi van iemand kan sê nie, sê dan liewer niks nie.

 “Before we can sing God’s song, we must fill our lungs with grace.” —Ray Hollenbach

Die evangelie fokus my aandag

Hoe sal jy in lyn met God se wil kom? Watter antwoorde verwag ‘n mens op hierdie vraag? Meer wilskrag? Meer teologiese kennis? Gereelde stiltetyd? Hierdie lys gaan net aan en aan. Wat sal gebeur as jy vir Paulus vra? Die genade van God wat verlossing bring, het immers aan alle mense verskyn. Dit voed ons op om die goddelose leefwyse en wêreldse begeerlikhede te laat vaar en met selfbeheersing, opregtheid en godsvrug in die teenwoordige lewe te leef (Titus 2:11 – 12). Hoe doen die evangelie dit? Deur ons aandag in drie rigtings te fokus.

1. Die evangelie wys na bo om ons aanbidding te rig

Probleme met sonde begin nie as sonde nie, maar as aanbiddingsprobleme. Paulus verduidelik: In die plek van die heerlikheid van die onverganklike God stel julle beelde wat lyk soos ‘n verganklike mens of soos voëls of diere of slange (Romeine 1:23). Dit beteken ons gee meer gewig aan dinge as aan God. Ons moet dit wat ons aanbid verander. Net die evangelie kan dit doen. Dit wys vir ons na bo – na God wat heerliker is as enige van ons patetiese afgode.

2. Die evangelie wys na agter en herstel so ons dankbaarheid

Al weet hulle van God, sal hulle Hom nie as God eer en dank nie (Romeine 1:21) Ondankbaarheid. As jy ondankbaar is, ontneem jy iemand van die heerlikheid wat hom toekom. Jy is oortuig dat jy alleen net so goed sou kon regkom. Ondankbaarheid beteken dat ons God van sy heerlikheid ontneem en dat ons glo dat ons selfversorgend is. Ons vergeet dat alles wat ons het van God af kom. Hierdie ondankbare gees lei tot bitterheid, trots en nog ander sondes.

3. Die evangelie wys na vore en verhoog ons verwagtings

In die evangelie sien ons die toekoms wat God vir ons beplan; dat ons Hom eendag van aangesig tot aangesig sal sien; dat ons sondes eens en vir altyd verwyder sal word.

Die evangelie wys ons na bo na ‘n God wat Homself vir ons gegee het; terug na die prys wat Hy vir ons sondes betaal het; vorentoe na wat Hy besig is om ons te maak. Godsdiens, daarenteen, wys na binne – na ons mislukkings. Godsdiens sê ons moet harder probeer.

“When I thought God was hard, I found it easy to sin; but when I found God so kind, so good, so overflowing with compassion, I smote upon my breast to think that I could ever have rebelled against One who loved me so, and sought my good.” (Charles Spurgeon).

“I rejected the church for a time because I found so little grace there. I returned because I found grace nowhere else.” —Philip Yancey

Hoe moet ons die psalms lees?

Ons gaan voort met Mel Lawrenz se oorsig oor hoe ons die Bybel moet lees.

Ons lees die psalms as ons krag of vertroosting nodig het – of as ons net woorde soek om te bid. Hoe kan ons die meeste uit die psalms kry?

Die Bybel is God se woord aan mense – ‘n interaksie tussen die Skepper en die mens. Ons verstaan die Skrif net as ons dit in die goddelike-menslike dialoog hoor. In die psalms hoor ons nie net God wat met ons praat nie, maar ook het ons die voorreg van die mens wat met God praat – twee partye in interaksie met mekaar. In die psalms kry ons die volle reeks van die status van die mens se hart.

• Danksegging en lof: Loof die Here, want Hy is goed. Aan sy liefde is daar geen einde nie (107:1).
• Klaaglied: My God, my God, waarom het U my verlaat en bly U ver as ek om hulp roep (22:2).
• Feesviering: Ek sien na U op, U wat uit die hemel heers (123:1).
• Wysheid: As die Here die huis nie bou nie, swoeg dié wat daaraan bou, tevergeefs (127:1)
• Oordeel: Laat u straf hulle tref en die vlam van u toorn hulle oorval. Laat hulle blyplekke verwoes word sodat daar niemand oor is in hulle wonings nie (69:25 – 26).

In die psalms kry ons eerlike uitdrukkings uit die hart. Die hoogste vreugde en diepste hartseer word uitgedruk. Die skrywers pleit by God, skreeu op Hom en pleit om vergifnis. Hulle loof deugde en regverdigheid en hulle veroordeel die verkeerde handelinge van mense. Hulle leer ons van God se eienskappe (Hy is ons herder); hulle leer ons van die mensdom se groot potensiaal (U het hom ‘n bietjie minder as ‘n hemelse wese gemaak – 8:6).

Hoe moet ons dan hierdie skatkis lees? Die psalms is die liedere wat die Israeliete in hulle aanbidding gebruik het. Hulle is saamgevoeg in ‘n enkele versameling nadat die Jode uit die ballingskap teruggekeer het. Ons kry baie aanhalings uit die psalms in die Nuwe Testament. Dit bewys hulle was diep ingebed in die gedagtes en harte van die Jode.

Hoe kan ons dan die psalms lees? Stadig en doelgerig om die klanke, aanraking, reuk in te neem.  Lees elke dag een psalm hardop. Herroep die psalms tydens kritiese tye in jou lewe. Bid die psalms. Plaas jouself in die skoene van die skrywer.

Wat ‘n wonderlike voorreg om hierdie pad na God tot ons beskikking te hê.