“Love is not a ‘quality’ of God, but is His Nature – Emil Brunner

Jesus se verskynings na sy dood (2)

William Lane Craig William Lane Craig is Navorsingsprofessor in Filosofie aan die Talbot School of Theology. Ek gaan baie gebruik maak van sy boekie: Did Jesus Rise from the dead.

Ook in die evangelies kry ons veelvuldige, onafhanklike verslae van verskynings van Jesus na sy dood. Dit sluit in van dieselfde mense in Paulus se lys. Dit is duidelik dat van hierdie verskynings, indien nie almal nie, histories korrek is, omdat hulle deur verskeie bronne bevestig word. Hierdie verskynings vind plaas in Jerusalem, dan in Galilea en dan weer in Jerusalem.

Paulus sê die verskynings was fisies. Hy verkondig nie net die onsterflikheid van die siel nie, maar ook die opstanding van die liggaam.

In 1 Korintiërs 15:42 – 44 stel Paulus vier kontraste tussen die huidige aardse liggaam en ons toekomstige opstandingsliggaam. Die aardse liggaam is sterflik, gering, swak en natuurlik. Die opstandingsliggaam is onverganklik, heerlik, kragtig en geestelik.

Wat bedoel Paulus as hy van ‘n natuurlike en geestelike liggaam praat? Natuurlik verwys na gedomineer deur of wat verband hou met die menslike natuur. As hy sê ons opstandingsliggaam is geestelik bedoel hy gedomineer deur of georiënteer na die Gees. Ons kry dit ook in 1 Korintiërs 2:14 – 15.  ‘n Geestelike persoon verwys nie na ‘n onsigbare persoon nie – dit is ‘n persoon georiënteer teenoor die Gees. Die huidige, aardse liggaam sal bevry word van die sondige menslike natuur en sal ten volle bemagtig en gerig word deur God se Gees. Die opstanding, volgens Paulus, verwys na ‘n fisiese opstanding.

Daar is dus ‘n verskil tussen ‘n visioen van Jesus en ‘n opstandingsverskyning van Jesus. Die opstandingsverskynings van Jesus het gou opgehou, maar mense het steeds visioene van Christus gesien. Wat is die verskil? ‘n Visioen was net in die denke van die persoon wat dit gesien het; ‘n opstandingsverskyning vind in die eksterne wêreld plaas. In Handelinge 7 lees ons van Stefanus se visioen van Jesus. Hy sien ‘n visioen, maar nie van ‘n mens wat fisies teenwoordig was nie, want niemand anders sien dit nie. Die opstandingsverskynings was nie innerlike, subjektiewe ondervindings nie – hulle is deur almal wat daar was gesien.

Paulus het tydens sy lewe visioene van Jesus gehad, maar sy ontmoeting met Jesus op die pad na Damaskus was nie ‘n visioen nie, want dit betrek dinge in die eksterne wêreld soos lig en ‘n stem. Paulus se medereisigers het dit tot ‘n wisselende mate ondervind.

Die evangelies se verskyningsverhale  was ook fisies en liggaamlik. Dit is belangrik, want baie Jode en al die heidene het nie in ‘n liggaamlike opstandig geglo nie. Om die fisiese, liggaamlike opstanding van Jesus te ontken, is nie histories nie, maar filosofies – baie kritici kan net nie wonderwerke aanvaar nie.

Volgende keer bespreek ons die derde bewys van Jesus Christus se opstanding: die oorsprong van die Christelike geloof.

To my mind to kill in war is not a whit better than to commit ordinary murder. -Albert Einstein (1879-1955)

Die graf was leeg: Onafhanklike beskrywings

William Lane Craig William Lane Craig is Navorsingsprofessor in Filosofie aan die Talbot School of Theology. Ek gaan baie gebruik maak van sy boekie: Did Jesus Rise from the dead.

Die graf was leeg. As Paulus sê dat Hy begrawe is en opgestaan het, moes die graf tog leeg gewees het. Is dit so? Markus se verhaal van die leë graf is eenvoudig. Die opstanding self word nie beskryf nie, daar is geen teologiese nadenke oor Jesus wat die sonde en die dood oorwin nie, geen goddelike titels word gebruik nie, geen aanhaling van ‘n profesie wat vervul is nie, geen beskrywing van die opgestane Here nie.

Wie het Jesus se leë graf ontdek? ‘n Aantal vroulike volgelinge van Jesus.

Om dit te verstaan, moet ons twee dinge onthou:

• Vroue is nie as geloofwaardige getuies beskou nie. Dit is ‘n weerspieëling van die patriargale stelsel van daardie tyd. So aanvaar Josefus, die bekende Joodse geskiedskrywer, die getuienis van vroue slegs in die gevalle van Gamala en Masada – hulle was die enigste oorlewendes!
• Vroue beklee ‘n laer vlak op die Joodse sosiale leer – hulle was tweedeklas burgers. So sluit die daaglikse gebed van ‘n Joodse man in: “Geseënd is U, Here en ons God, heerser van die heelal, wat my nie ‘n heiden, slaaf of vrou gemaak het nie.”

Daarom is dit verbasend dat dit juis vroue is wat die leë graf ontdek het en wat die belangrikste getuies daarvan was. Hoe verduidelik ons dit? Hulle het waarlik die leë graf ontdek en die evangelieskrywers het getrou neergeskryf wat vir hulle ‘n verleentheid was.

In Matteus 28:11 – 15 beskryf Matteus die berig van die wagte wat Jesus se graf moes oppas. Hulle vertel vir die priesterhoofde wat gebeur het. Hierdie priesterhoofde gee ‘n groot bedrag geld aan die wagte om te sê dat sy dissipels sy lyk gesteel het. En dan lees ons: Hierdie storie word tot vandag toe onder die Jode vertel.

Wat het ongelowige Jode van Jesus se opstanding gesê? Dat die mense wat sê dat Jesus opgestaan het, dronk was? Nee. Hulle sê die dissipels het die lyk gesteel. Hulle ontken nie dat die graf leeg was nie. Hulle wend ‘n hopelose poging aan om dit te verduidelik. In werklikheid sê hulle dat die graf leeg was.

Daar is egter ‘n tweede bewys dat Jesus opgestaan het: Hy verskyn na sy dood aan heelwat mense. Daarna kyk ons volgende keer.

God promises the Christian heaven after death, not before it. —John Blanchard

Die leë graf: historiese geloofwaardigheid.

William Lane Craig William Lane Craig is Navorsingsprofessor in Filosofie aan die Talbot School of Theology. Ek gaan baie gebruik maak van sy boekie: Did Jesus Rise from the dead.

Die mense in Jerusalem het geweet waar Jesus begrawe is – Jode en Christene. Jesus is immers deur ‘n lid van die Joodse Raad begrawe – Josef van Arimatea. Die vroue wat Jesus gevolg het, het sy begrafnis waargeneem. Maar toe die apostels begin verkondig dat Jesus opgestaan het, moes die graf leeg gewees het.

• Die volgelinge van Jesus sou tog nie geglo het dat Hy opgestaan het as sy lyk nog in die graf gelê het nie. Dit is tog verregaande om te verkondig dat iemand opgestaan het en sy dooie liggaam lê nog in die graf.
• Al het die volgelinge van Jesus verkondig het dat die graf leeg was, sou niemand anders dit tog geglo het nie. Maar die aantal gelowiges in die stad waar Hy in die openbaar gekruisig is, het vinnig gegroei.
• Al het die mense geglo dat Jesus opgestaan het, sou die Joodse owerhede die “gerug” vinnig in die kiem gesmoor het. Hulle sou na die graf gewys het of selfs die graf oopgemaak het  om die lyk vir die mense te wys. Geen so ‘n dispuut het plaasgevind nie.

Ons kan nie sê dat die Joodse owerhede nie die Christelike beweging ernstig bejeën het en hulle daarom nie aan die storie van die leë graf gesteur het nie. Hulle het dan juis vir Jesus aan die Romeinse owerhede oorgegee vir teregstelling. Hulle het selfs die Fariseër, Saulus van Tarsus, opdrag gegee om die Joodse Christene te vervolg. Die Joodse owerhede in Jerusalem wou hierdie Jesus-beweging uitroei.

Kritici beweer dat Jesus nie werklik begrawe is nie. Is dit waar? Nee.

• Jesus se begrafnis word in baie vroeë, onafhanklike bronne beskryf. Markus is die vroegste evangelie en is waarskynlik voor 70 nC geskryf. Baie teoloë glo dat Markus ‘n nog vroeër bron gebruik het toe hy oor Jesus se lyding en dood geskryf het. Paulus in 1 Korintiërs 15:3 – 5 vertel dat die belangrikste wat hy aan die gemeente oorgedra het, het hy ook ontvang. Hy het dit waarskynlik tydens sy besoek aan Jerusalem ontvang. Paulus is in 33 bekeer en sy besoek aan Jerusalem was waarskynlik in 36. Dit is binne vyf jaar na Jesus se dood. In hierdie gedeelte kry ons ‘n opsomming van die sentrale punte van die Christelike geloof:

1. oHy is begrawe.
2. oHy het aan Sefas verskyn, daarna aan die twaalf, en daarna aan meer as vyf honderd broers tegelyk.

Hierdie vier stellings van Paulus kry ons ook in die evangelies en in Handelinge. [1 Korintiërs 15:3 – 5; Markus 15:37 – 16:7 en Handelinge 13:28 – 31.] Hierdie merkwaardige ooreenstemming oor die basiese gebeure, is bewys daarvan dat hulle eg is. Daar is dus heelwat vroeë bronne wat getuig dat Jesus wel begrawe is.

• Josef van Arimatea. Die Bybel beskryf hom as ‘n ryk man, ‘n lid van die Joodse Raad wat Jesus veroordeel het. Die Joodse Raad was ‘n soort van ‘n hoë hof. Die lede was prominente Joodse leiers. Daar was ‘n verstaanbare antagonisme onder die vroeë Christene teenoor hierdie Raad. Christene het die Raad daarvan beskuldig dat hulle Jesus se moord deur die Romeine georganiseer het. God het hierdie Jesus, wat julle gekruisig het, Here en Christus gemaak (Handelinge 2:36). Dit was deel van Petrus se toespraak op die eerste pinksterdag. Die Christene sou tog nie ‘n storie opmaak van ‘n lid van die Joodse Raad wat aan Jesus ‘n behoorlike begrafnis gegee het nie.

Ons het nou gesien dat Jesus begrawe is. Watter bewyse het ons dat die graf leeg was?

You never have to drag mercy out of Christ, as money from a miser. —C.H. Spurgeon

Het Jesus waarlik opgestaan?

William Lane Craig William Lane Craig is Navorsingsprofessor in Filosofie aan die Talbot School of Theology. Ek gaan baie gebruik maak van sy boekie: Did Jesus Rise from the dead.

Die Christelike geloof is op ‘n merkwaardige aanspraak gebou – ‘n historiese persoon, Jesus van Nasaret, het uit die dood opgestaan. Is dit ‘n geloofwaardige aanspraak? As ons hierdie aanspraak benader, doen ons dit gewoonlik met sekere aannames. In hierdie geval is daar twee van belang:

• Die bestaan van God – daar is ‘n God.
• Ons het heelwat agtergrondinligting oor die historiese Jesus – sy onderrig, sy lewe en sy kruisiging.

Enige studie oor die opstanding van Jesus moet twee stappe insluit:

• Watter feite is daar wat verduidelik moet word?; en
• Is Jesus  se opstanding die beste verduideliking van hierdie feite?

Daar is basies drie belangrike feite waaraan ons aandag moet gee:

• Die ontdekking van Jesus se leë graf deur ‘n groep vroue die Sondag na sy kruisiging.
• Jesus verskyn aan verskeie individue en groepe na sy dood.
• Die vroeë dissipels se geloof dat God vir Jesus uit die graf opgewek het.

Alle historici aanvaar dat hierdie Jesus deur die Romeine tydens die Joodse Paasfees gekruisig is – hierdie is dus ‘n gegewe historiese feit. Wat het na Jesus se kruisiging plaasgevind? Hieroor is daar van vroeg af reeds ernstige meningsverskil.

Ons begin volgende keer deur na die leë graf te kyk.