Die regverdige spruit (3)

. —J.C. Ryle

 

Die regverdige spruit  (3)

Conrad Mbewe het onlangs na aanleiding van Jeremia 23:1 – 8 ‘n artikel oor leierskap geskryf. Hier is enkele belangrike idees uit hierdie artikel.

 

Die Here se belofte

Die uiteindelike leier van God se mense is ‘n nuwe koning – die Here Jesus Christus. Die hele Bybel gaan oor Hom. In die Ou Testament  sien ons Hom onder andere in God se beloftes wat Hy maak as die situasie in Israel moeilik is.

 

56Sy naam sal wees: ‘Die Here wat aan ons reg doen.’ Terwyl hy regeer, sal Juda vry wees van hulle vyande en Israel sal veilig voel.”

Regverdigheid word beklemtoon, want dit is juis ‘n gebrek aan regverdigheid wat die volk in ballingskap laat beland het. Hierdie koning bring permanente herstel, maar hy sal ook die skuld moet betaal vir die ongeregtigheid van sy mense. Wie is hierdie persoon?

Van hierdie persoon lees ons in Jesaja 9:5 – 7:

5Daar is vir ons ’n Kind gebore! Dit is ’n Seun wat aan ons gegee is! Hy sal oor ons regeer en sy koninklike titels sal wees: Spesiale Raadsman, God wat sterk is, Ewige Vader, Koning van Vrede. 6Sy koninkryk en mag sal aanhou uitbrei en Hy sal vir altyd vrede bring. Hy sal vir altyd op Dawid se troon sit en sy koninkryk met regverdigheid en billikheid regeer. Daarvoor sal die absolute goedheid van die Here die Almagtige sorg.

7Die Here het vir Israel ’n waarskuwingsboodskap gestuur. Die dinge waaroor Hy hulle gewaarsku het, gaan hierdie nageslag van Jakob beslis tref.

Hier leer ons heelwat van hierdie koning. Die eerste: Hy is God wat sterk is. Hy word nie net as ‘n spesiale Raadsman beskryf nie, maar ook as God. Die persoon wat as baba die wêreld ingekom het, kom as ‘n oneindige heerlike wese. Deur sy hande het alles in die wêreld tot stand gekom; Hy heers oor alles in die heelal – selfs die kleinste besonderheidjie. Uiteindelik sal Hy die lewendes en dooies oordeel. Hy sal regverdig en billik regeer: Daarvoor sal die absolute goedheid van die Here die Almagtige sorg.

 

Hierdie Koning het nie gekom om vir ons ‘n paar beginsels te leer nie; Hy het nie gekom om vir ons ‘n goeie rolmodel te wees nie. Nee, Hy het gekom om ons te verlos. Daarvoor het Hy gely en aan die kruis gesterf. Net Jesus Christus voldoen aan hierdie beskrywing.




Die regverdige spruit (2)

An honest man speaks the truth, though it may give offence; a vain man, in order that it may. -William Hazlitt, skrywer (1778-1830)

 

Die regverdige spruit  (2)

Conrad Mbewe het onlangs na aanleiding van Jeremia 23:1 – 8 ‘n artikel oor leierskap geskryf. Hier is enkele belangrike idees uit hierdie artikel.

[Ek gebruik Die Boodskap.]

 

God se vasberadenheid

As die leierskap misluk, tree God in en herstel dit. Hoekom? Omdat dit ‘n vernietigende effek op sy mense het. Gewoonlik doen Hy dit deur nuwe leiers te kies wat sy mense op die regte pad sal lei:

 

3Daar is van my mense wat sal oorleef in die lande waarheen Ek hulle verdryf het. Ek sal hulle almal bymekaar­maak,” sê die Here. “Ek sal hulle terugbring na hulle eie land waar hulle gebly het. Hulle sal baie kinders hê en weer baie meer mense word. 4Dan sal Ek nuwe leiers vir hulle gee wat mooi na hulle sal kyk. Hulle sal nooit ooit weer bang hoef te wees nie. My mense sal ook nie weer verneder word nie. Verder sal nie een van hulle wegraak of verdwyn nie.”

 

Drie maal lees ons Ek sal of sal Ek in hierdie twee verse. As leiers nie die werk wat God aan hulle gegee het, doen nie, sal Hy dit self doen – Hy sal weer sy mense bymekaarmaak; Hy sal hulle terugbring na hulle eie land; Hy sal vir hulle nuwe leiers gee. Hy sal sy mense genees en herstel. Vals profete oorleef as gevolg van korrupsie en misleiding – mense volg hulle, maar dit is net vir ‘n kort tydjie.

 

Eli se twee seuns, Hofni en Pinehas, was twee priesters. Onder hulle leiding word die tempel ‘n rowernes. Van nêrens roep God vir Samuel om hulle te verplaas en sy mense in ‘n beter toekoms in te lei.

 

Hoeveel Christelike organisasies is daar wat nie aanvanklik getrou aan God en sy evangelie was nie, maar mettertyd afgedwaal het. God bring nuwe leiers wat weer reg en geregtigheid terugbring.

 




Die regverdige spruit (1)

. —C.H. Spurgeon

Die regverdige spruit  (1)

Conrad Mbewe het onlangs na aanleiding van Jeremia 23:1 – 8 ‘n artikel oor leierskap geskryf. Hier is enkele belangrike idees uit hierdie artikel.

Leierskap is belangrik – ook onder God se mense. Toe die Israeliete vir Samuel verwerp het, sê God vir hom dat dit eintlik God is wat hulle verwerp het. Soms het Israel leiers/konings gehad wat hulle in sonde – soos afgodery – gelei het. In Maleagi 2 lees ons dat selfs priesters nie ag geslaan het op God se bevele nie. Hulle het die altaar van die Here met minagting behandel deur blinde, siek en lam diere te offer. Maar ons kan ook aan leierskap in ‘n positiewe sin dink. Herlewing in Israel begin dikwels by die koning – soos Josia. Die koning lei dan die volk om hulle sonde aan God te erken.

 

 

Hoe dink Jeremia oor leierskap? Hy het met al die volke om Israel gepraat en nou praat hy met Israel self. Hy beklemtoon aan hulle die noodsaak van volhardende, goddelike leierskap – leierskap wat vrugte dra. Hierdie soort leierskap lei tot seën van die volk en tot eer van God.

Kom ons kyk na Jeremia 23:1 – 8. [Ek gebruik Die Boodskap.]

God se aanklag

Mislukking van leierskap is vir God ‘n ernstige saak, want dit het ‘n vernietigende effek op die mense wat Hy liefhet. Daarom begin hy met ‘n snydende veroordeling:

1Die Here sê: “Dit sal sleg gaan met die leiers van my mense. Hulle het nie mooi gekyk na die mense wat hulle moes versorg nie. Hulle was soos herders wat hulle skape verwaarloos het. Hulle het die mense uitmekaar laat spat en laat afdwaal. 2Die Here, wat die God van Israel is, sê vir hierdie leiers wat na die volk moet kyk: Julle het my mense soos skape uitmekaar laat gaan. Julle was onverantwoordelik. Julle het hulle nie opgepas nie. Daarom sal Ek julle straf vir al die skade wat julle hulle aangedoen het.

 

In die Ou Testament word daar dikwels na die konings van Israel as herders verwys. As ons verse 9 – 14 lees, sien ons dat hier na konings maar ook na profete en priesters verwys word: Profeet en priester is albei godloos. Elke vlak van leierskap moet herskep word volgens die boodskap wat God op Jeremia se hart gedruk het.

 

Dit was ‘n verskriklike tyd in Israel se geskiedenis. Leiers wat veronderstel was om ander te lei, is onregverdig en doen self sonde. Dit bring die toorn van God oor sy mense. Maar nou lees ons in vers 3 dat God self sy mense verdryf het. Die skuld word egter op die leiers geplaas, want hulle was nie goddelike leiers nie. Hulle het ‘n slegte voorbeeld vir die volk gestel en daarom word die hele volk veroordeel.

 

En vandag? Hoeveel kerkleiers is daar nie wie se lewens, selfs in die oë van die wêreld, ‘n skandaal is nie? Hulle lei selfs hulle gemeentes om ‘n verkeerde lewenswyse na te volg. Kan vandag se leiers soos Samuel sê dat as die volk teen hulle in opstand kom hulle in werklikheid teen God in opstand kom? Leiers is rolmodelle – in jou lewe moet mense kan sien hoe ‘n goddelike lewe lyk. Leiers moet hulle rol ernstig opneem – as hulle nie bereid is om die prys van leierskap te betaal nie, moet hulle bedank voor God hulle en die gemeente oordeel.




Wat kan ons by Stefanus leer?

 

Wat kan ons by Stefanus leer?

Die evangelie herrangskik ons waardesisteem. Dit is presies wat ons kry as ons na die lewe van Stefanus kyk. Hy was gewillig om die evangelie te verkondig en was gewillig om sy lewe op die spel te plaas om dit te verkondig. Dit is deur die voorbeeld van gewone mense soos Stefanus dat die vroeë kerk gegroei het. J. D. Greear sê dat ons vyf lesse uit die lewe van Stefanus kan leer.

  • Die kern van die Christelike toewyding is diens

Christene dien. Hoekom? Hulle verstaan dat daar ‘n behoefte is. Almal van ons moet plek in ons lewens inruim om dinge te doen wat ons aanvanklik nie baie opgewonde maak nie. Ons moet die gesindheid van ‘n dienaar hê; niks is benede ‘n Christen nie. Ons moet elke geleentheid om te dien soos Stefanus benader: “Dit gaan nie oor my nie. As dit is hoe ek die liggaam van Christus kan dien, doen ek dit met graagte.”

  • Niks is belangriker as die woord van God nie

Daar moet mense wees wat hulle op die verkondiging van die woord toespits. Dit kan net gebeur as die ander take in die gemeente deur ander mense gedoen word. Dit is wat Stefanus in Handelinge 6 doen. Hy was een van die sewe diakens wat gekies is om die behoeftes van die Griekssprekende weduwees te hanteer. Dit beteken nie dat gelowiges nie gereed moet wees om enigeen te antwoord as hy vrae oor die evangelie vra nie.

  • God doen sy grootste werk deur gewone mense

Die verspreiding van die evangelie hang tot ‘n groot mate van gewone Christene af. Gewone mense vol van die Gees kan enigiets doen wat ‘n leraar kan doen. Jesus het selfs vir sy volgelinge gesê dat hulle groter dinge as Hy sal doen, want Hy gaan na die Vader toe en stuur sy Gees na ons toe.

  • Christene is teenstrydigheid in die wêreld

Christene klink verwarrend vir die wêreld, want hulle praat genade en die waarheid. Ons sien dit in Stefanus se lewe: die een oomblik wys hy met sy vinger na die godsdiensleiers en noem hulle moordenaars van die waarheid. Die volgende oomblik, as hulle hom stenig, bid hy vir hulle vergifnis. In die gemeenskap is daar nie ‘n kategorie van die profetiese waarheid met genade praat nie. As Christene dit doen, krap die wêreld sy kop. Maar, al praat jy die waarheid met genade, sal die wêreld jou haat. Jesus en Stefanus het die waarheid en genade verkondig … en die wêreld het beide doodgemaak. Sommige mense sal altyd klippe na Christene gooi, maar ander soos Paulus sal tot bekering kom.

  • Soms is God se wil vir ons martelaarskap

Stefanus doen alles reg … en hulle maak hom dood. Hoekom het God hom nie gered nie? Ons weet nie hoekom God mense laat ly nie. Stefanus se grootste bydrae tot die koninkryk van God kom deur sy martelaarskap. Ons weet dat al verwerp die wêreld ons, die hemel ons sal verwelkom.

Uit die lewe van Stefanus kan ons ‘n paar belangrike lesse leer.