“Even if I saw a ghost, I wouldn’t believe it.” Einstein

Aanbiddingsdienste: enkele beginsels

Tim Keller (Center Church) noem drie beginsels vir evangeliese aanbiddingsdienste:

• Ons hoef nie ‘n keuse tussen om God verheerlik en mense tevrede te stel, te maak nie

Een van die geleenthede toe Jesus regtig kwaad geword het, was toe die Israeliete die tempelterrein ‘n plek van godsdienstige gemak gemaak het: Staan daar nie geskrywe: ‘My huis sal ‘n huis van gebed vir al die nasies wees nie? Maar julle het dit ‘n rowersnes gemaak (Markus 11:17). Die tempel was immers daar om offers, soos God dit beveel het, aan God te bring. Hy het die ontwerp ook so gemaak dat buitestanders (nie-Israeliete) nie vergeet sal word nie. Sal Jesus Christus nie dalk vandag nog so voel nie? Daar is steeds kerke wat nie die evangelie toeganklik vir buitestanders maak nie – in hulle prediking, dienste aan nuwe besoekers, hulle kinderbediening, ens.

• Aanbidding moet gelowiges opbou en ongelowiges evangeliseer

‘n Klagte wat ons soms hoor, is dat die preke nie “diep” genoeg is nie – dit is melkkos. Die aanname is dat hierdie prediking reg is vir ongelowiges, maar dat gelowiges darem meer “vaste kos” wil hê. Die doel van enige preek is transformasie en nie net om inligting te verskaf nie.

• Evangeliese prediking beteken nie dat die preek afgewater word nie

Dit is nie waar nie. Wat wel gebeur is dat ons fokus op die sentrale waarhede van die evangelie. Dit is nie ‘n toegewing nie, want die evangelie daag mense in hulle kern uit en roep hulle op tot absolute toewyding. The gospel is offensive; nothing else should be.

Maar hoe kan ons ons aanbidding meer verstaanbaar vir nie-gelowiges maak?

• Preek in die omgangstaal. Natuurlik moet die gemeente sekere teologiese terme verstaan, maar ons moet altyd onthou dat baie van ons terminologie verduideliking nodig het. Ons weet wat sonde, lof en verheerlik beteken, maar weet mense buite die kerk dit?
• Verduidelik die diens soos jy vorder. Hoekom sing ons liedere, gebruik ons nagmaal, ens. Dit kan uitputtend word en daarom moet die verduideliking verkieslik tot een reël beperk word.
• Praat direk met nie-gelowiges. Doen dit al weet jy nie of hulle daar is nie. Mense is meer geneig om hulle nie-gelowige vriende na die erediens te bring as hulle weet hulle word hanteer.
• Gebruik bekwame kunstenaars. Hierdie kan problematies wees. Dit moet altyd met ander behoeftes gebalanseer word. Die erediens is nie vermaak nie. Die probleem is dat nie-gelowiges baie maklik aanbidding sal verwerp as dit ongekoördineer en slordig is.
• Vier dade van genade en barmhartigheid. Die kerk moet ‘n stad op ‘n heuwel wees en aan mense die regverdigheid en deernis van God wys. Ons leef in ‘n tyd waar gemeenskappe kerke eerder as ‘n lastigheid as ‘n seën sien. Daarom moet dade wat ons woorde geloofwaardig maak beklemtoon.
• Bedien die sakramente op so ‘n manier dat dit die evangelie verkondig.
• Verkondig genade.
• Vra vir toewyding. Voorsien duidelike stappe vir nie-gelowiges: wat is die volgende stap in my toewyding.

Did Christ finish His work for us? Then there can be no doubt but He will also finish His work in us. —John Flavel

Van vreemdeling na Koning Jesus – Rut  (3)

Die verhaal van Rut leer vir ons hoe God op ‘n ongewone manier werk in die lewens van ‘n boer van Betlehem, ‘n vreemdeling uit Moab en ‘n vrou wat drie van haar gesin aan die dood verloor het. God het in die geskiedenis van die mens opgetree om Hom te openbaar en mense te verlos.

Kom ons kyk na drie sketse uit hierdie pragtige boek:

• Drie vroue op pad na iewers
• Die man se naam is Boas
• ‘n Seun word gebore

 Skets 3: ‘n Seun word gebore.

Die inwoners het gesien hoe Naomi en Rut in Betlehem aangekom het – sonder enigiets, onder treurige omstandighede. Boas en Rut is getroud en Rut bring ‘n seuntjie in die wêreld.

Nou sing die vrouens ‘n blye lied: Aan die Here kom die lof toe omdat Hy vandag vir jou ‘n losser gegee het (4:14). Vergelyk dit met 1:21: My lewe was vol toe ek hier weg is, maar die Here het my leeg laat terugkom.. Nou is haar hande vol: Naomi het toe die seuntjie op haar skoot gevat en as haar eie aangeneem (4:16).

God het Naomi se hande volgemaak. Aan die begin het Naomi haar rug op die sekuriteit van haar land gekeer, maar nou vind sy sekuriteit by die God van Israel. Luister na Boas se woorde aan Rut: Mag die Here jou beloon vir wat jy gedoen het. Mag jy ‘n welverdiende beloning ontvang van die Here die God van Israel onder wie se vleuels jy kom skuil het (2:12).

Maar die verhaal eindig nie hier nie – dit eindig met ‘n geslagsregister. In 4:14 bid die vroue: Mag die losser se naam bekend wees in Israel. Hulle het nie besef hoe hierdie gebed beantwoord gaan word nie. In die geslagsregister lees ons dat die seuntjie se naam Obed was. Obed was Dawid se oupa. In Matteus 1:1 lees ons: Die geslagsregister van Jesus Christus, die Seun van Dawid.` In die lewe van gewone mense berei God die pad vir Jesus Christus voor. In hongersnood word die pad van Jesus Christus – die brood van die lewe – voorberei.

If Jesus Christ be God, and died for me, then no sacrifice can be too great for me to make for him –  C. T. Studd

Die Israeliete trek deur die Rooisee (4)

In Eksodus 14 kry ons een van die hoogtepunte van Israel se uittog uit Egipte – die deurtog deur die Rooisee. Wat kan ons uit hierdie deurtog deur die Rooisee van Jesus Christus en verlossing leer? Drie dinge:

• Ons trek uit gebondenheid/slawerny – lae en lae bande wat ons vasbind.
• Ons trek uit deur genade.
• In die proses het ons ‘n Middelaar.

Verlossing gaan oor hoekom ons kan loskom – ons het ‘n Middelaar

Die Israeliete trek veilig deur die see; die Egiptenare word vernietig. Water is ‘n beeld van chaos en dood: Die aarde was heeltemal onbewoonbaar, dit was donker op die diep waters, maar die Gees van God het oor die waters gesweef (Genesis 1:2). God se Gees bring orde. Israel is nie verlos omdat hulle sulke goeie mense was nie; hulle was nie beter as die Egiptenare nie. Hoekom tref dieselfde lot nie vir hulle nie? Hulle het ‘n Middelaar gehad: Waarom roep julle so benoud na My? Sê vir die Israeliete hulle moet verder trek (14:15). Ons Middelaar is Jesus Christus; Hy is dié Middelaar. Daarom kan ek en jy ook deur die see trek.

Gevolgtrekking

Let mooi op: God het nie vir die Israeliete die wet gegee en toe hulle Hom gehoorsaam, laat Hy hulle uit Egipte trek nie. Nee, Hy laat hulle uittrek en toe gee Hy vir hulle die wet. Dit is nie omdat ek God gehoorsaam dat ek gered word nie. Nee, omdat ek gered is deur God se genade wil ek Hom gehoorsaam. Iemand wat die genade van God werklik verstaan, sal nie sonde sommer ligtelik opneem nie. As jy genade werklik verstaan, sal jy jou gedrag verander. God bring sy mense uit Egipte, deur die see, tot by Sinai waar hulle sy wet ontvang.

Maar as ons in die lig lewe soos Hy in die lig is, het ons met mekaar deel aan dieselfde gemeenskap en reinig die bloed van Jesus, sy Seun, ons van elke sonde (1 Johannes 1:7).

Soos die Israeliete moet ons stil wees wetende dat ons verlossing volkome in God se hande is.

Satan knows that if he can get us to laugh at things we believe we would never do, our defences will fall. —Kent Hughes

Van vreemdeling na Koning Jesus – Rut  (2)

Die verhaal van Rut leer vir ons hoe God op ‘n ongewone manier werk in die lewens van ‘n boer van Betlehem, ‘n vreemdeling uit Moab en ‘n vrou wat drie van haar gesin aan die dood verloor het. God het in die geskiedenis van die mens opgetree om Hom te openbaar en mense te verlos.

Kom ons kyk na drie sketse uit hierdie pragtige boek:

• Drie vroue op pad na iewers
• Die man se naam is Boas
• ‘n Seun word gebore

Skets 2: Die man se naam is Boas

Naomi is bekommerd oor Rut. Sy was ‘n weduwee sonder enige inkomste. Sy beweer selfs dat die Here teen haar gedraai het (1:21). Sy laat toe dat Rut na die lande toe gaan waar hulle besig was met die garsoes.

Daar sou sy are optel agter die snyers. Rut rapporteer by wie sy die dag gewerk het: sy naam was Boas (2:19). Toe Naomi dit hoor, prys sy die Here (2:20).

Naomi en Rut se hongersnood verander in ‘n ryk oes. Toe hulle daar in Moab gestaan het, kon hulle hulle nie indink in wat God vir hulle beplan het nie. Hier leer Rut hoe die God van Israel  voorsien in die behoeftes van armes. Rut het diep gebuig voor Boas en gevra: Waarom is u so goed vir my en stel u belang in my, in ‘n buitelander? (2:10). Meneer, u bewys my ‘n guns, u laat my goed voel, u is vriendelik met my, al is ek nie eers een van u slavinne nie (2:13).

God se liefde loop dwarsdeur die verhaal van Naomi en Rut. God bepaal ook mense se keuses – soos toe Rut by Boas se land uitkom om daar are op te tel. Aan die einde van Hoofstuk 2 en die begin van Hoofstuk 3 neem die verhaal ‘n dramatiese wending. Naomi vertel vir Rut dat Boas mos familie van ons is.

Ons is deel van God se familie. Hy kom langs ons staan as een wat Homself aan ons openbaar en ons sal verlos. Boas het reg om in Rut en Naomi se omstandighede in te gryp; hy kan in hulle behoeftes voorsien; hy kan hulle behandel asof hulle sy eie is. Die huwelik van Boas en Rut kom tot by die hart van hierdie konsep. As Paulus praat van die huwelik praat hy van die groot misterie tussen Jesus Christus en sy kerk – ‘n huwelik waarin God die inisiatief neem