“Be laborious and diligent in your callings… and if you cheerfully serve [God] in the labour of your hands, with a heavenly and obedient mind, it will be as acceptable to him as if you had spent all that time in more spiritual exercises.” – Richard Baxter

Die eerste Christen

Ons het gesien dat Jesus Christus regmaak wat verkeerd is. Dit bring ons by die volgende vraag: Hoe moet ons daarop reageer?  Dit bring ons by dié fundamentele aspek van ons verhouding met God – geloof. Maar wat beteken geloof? Daarvoor gaan ons na Jesus se ontmoeting met Maria Magdalena kyk.

Niemand het in homself die vermoë om self geloof in Jesus Christus te produseer nie. Daarvoor het hy ‘n ingryping van buite nodig.

Jesus Christus het herhaaldelik verwys na sy dood en opstanding. Maria Magdalena moes terdeë daarvan bewus gewees het. Tog toe sy die leë graf sien, was haar eerste reaksie dat  hulle die Here uit die graf weggevat het.

Geloof in die persoon en werk van Jesus Christus kom nie natuurlik nie – ons het ‘n inherente geestelike blindheid. Jesus moes tot Maria se hulp kom. Ons het ook sy hulp nodig: Vir mense is dit onmoontlik, maar vir God is alles moontlik (Matteus 19:26). Geloof is rasioneel, maar dit is meer as net rasioneel. Geloof berus op bewyse – en die bewyse sien ons reg voor ons.

Moderne mense glo nie meer in wonderwerke nie. Ons glo dat geloof die teenoorgestelde van logika is. Geloof is nie hoop op iets wat nie waar is nie. Geloof beteken ek het sekerheid oor iets wat ek nie kan sien nie.

Verbasend is die eerste ooggetuie van Jesus se opstanding ‘n vrou. Vroue kon nie destyds in die Romeinse en Joodse howe getuig nie, want hulle getuienis was as onbetroubaar en daarom as ontoelaatbaar beskou. En tog word Maria gebruik.

Maar geloof het ‘n rasionele komponent. Petrus kom by die graf en gaan in. Die doeke lê daar; die doek wat om Jesus se kop was, lê daar eenkant – opgerol. Petrus dink nou. As Jesus opgestaan het, sou die doeke tog geskeur en deurmekaar gewees het; as iemand Jesus se lyk gevat het, sou hulle tog nie die doeke afgehaal het nie. Geloof betrek egter nie net die rede nie, maar die hele persoon – intellek, emosies en wil.

Lees ons hierdie verhaal verder sien ons dat geloof deur genade kom. Ons sien die teerheid van die interaksie tussen Jesus en Maria: Mevrou, waarom huil jy? Maria dink egter dat Jesus die tuinopsigter is, hy sou dalk vir haar kan sê wat met Jesus se lyk gebeur het. Jesus wend nog ‘n poging om tot haar hart deur te dring. Hy sê een enkele woord: Maria! Ware geloof is altyd persoonlik – Jesus het nie vir die mense aan die kruis gesterf nie, maar vir my persoonlik. Die probleem is dat Maria ‘n dooie Jesus soek. Maar Maria se geloof kom deur genade – sy verdien dit nie. Ons vergeet dat Jesus die goeie herder is: Hy roep sy skape op hulle name (Johannes 10:3).

Maria is die eerste mens wat ‘n persoonlike ontmoeting met die opgestane Jesus gehad het – die eerste Christen. Jesus kies doelbewus ‘n vrou, ‘n vrou wat vantevore van bose geeste verlos moes word. Sy was een van sy ondersteuningspan – nie een van die leiers nie; sy was nie wat ons sou beskryf as ‘n pilaar in die samelewing nie. My verlossing berus nie op wie ek is of wat ek in die verlede gedoen het nie – my baanrekord is nie vir God belangrik nie. Die goeie nuus is dat ek gered word deur wat Jesus Christus gedoen het – nie deur wat ek moet doen nie. Geloof is genade – ‘n gawe van God.

Vraag: Hoe reageer ek op dit wat Jesus Christus vir my gedoen het? Deur geloof.

 “Christians should so spiritualize our hearts and affections that we may have heavenly hearts in earthly employments.” Thomas Gouge

Ontmoetings met Jesus: Die Bruilofsfees (2)

[Ek maak onder andere van Timothy Keller se boek Encounters with Jesus gebruik.]

In die Johannes-evangelie lees ons van ‘n hele aantal ontmoetings wat Jesus met individue gehad het. In hulle antwoord Hy van die groot lewensvrae. Hier gaan dit oor Jesus se bywoning by die bruilofsfees in Kana (Johannes 2). Die vraag wat ons uit hierdie ontmoeting  gaan antwoord, is: Ons het gesien dat Jesus gekom het om dinge op aarde reg te stel: Hoe het Hy dit gedoen?

Hoe genees, reinig en vergewe Jesus vir ons? Maria sê vir Jesus dat die wyn op is. Maria het nie alles aangaande Jesus verstaan nie, maar sy het geweet dat Hy nie ‘n gewone mens is nie. Daarom kom sy na Hom toe. Ons staan verbaas oor Jesus se reaksie: Waarom sê u dit vir My? Dit is nou nie juis ‘n manier om met jou moeder te praat nie. Ons weet dat Jesus nie sommer dinge sê waaroor Hy later spyt sal wees nie; ons weet dat Jesus nie sommer geïrriteerd word nie. Iets moes baie swaar op sy gemoed gerus het:

 My tyd het nog nie gekom nie.  As Jesus in die Johannes-evangelie van My tyd praat, verwys Hy gewoonlik na sy kruisdood. Maria stry nie met Hom nie; sy vra ook nie ‘n verduideliking nie. Sy sê net vir die kelners: Wat Hy ook al vir julle sê, moet julle doen.

Hoekom sou Jesus so ‘n eenvoudige versoek met sy dood verbind? Die wonder wat Hy gaan doen, is ‘n teken van wat Hy gekom het om te doen. Toe Jesus die stelling oor my tyd gemaak het, kyk Hy verby Maria en die bruilof en sien iets anders: Ek kan vreugde na die wêreld bring; Ek kan die mense van hulle sonde en skuld reinig; Ek het gekom om vreugde te bring, maar Ek moet eers sterf om dit te doen.

Ek het die heilige stad, die nuwe Jerusalem, van God af uit die hemel sien afkom. Die stad was gereed soos ‘n bruid wat vir haar man versier is (Openbaring 21:2). Toe sê die engel vir my: “Skryf op: Geseënd is hulle wat na die bruilofsmaal van die Lam uitgenooi is.” (Openbaring 19:9). Jesus is bewus dat aan die einde daar ‘n bruilofsfees sal wees wat alle ander feeste oortref. Dit is wat Jesus gekom het om te doen: om die intieme, permanente verbintenis van mense wat God en mekaar liefhet, te kom bevestig. Dan word die bruid – diegene wat Jesus liefhet – finaal verenig met Hom.

Hoe het Jesus gekom om vir ons vreugde te bring? Deur al sy vreugde te verloor; deur  sy hemelse bestaan by die Vader te verlaat; deur na die kruis te gaan en in ons plek te sterf. Jesus Christus het nie gekom om ons te vertel hoe ons onsself kan verlos nie – Hyself verlos ons. Deur die seremoniële klipkanne te gebruik vervul Jesus die offersisteem van die Ou Testament.

Hier is nog twee belangrike lesse wat ons kan leer:

• Elke keer as God ‘n beeld gebruik om ons in staat te stel om Hom beter te sien, wys Hy ook vir ons hoe Hy ons sien. Hy is die bruidegom en ons is sy bruid. Hy sien ons as mense wat versier is vir sy koms. Hy het ons lief soos ‘n bruidegom sy bruid het. Hoe wonderlik sou ons lewens nie gewees het as ons elke oomblik hiervan bewus sou wees nie.
•  Jy moet die huidige hanteer deur na die toekoms te kyk. Dit beteken dat ons te midde van die hele wêreld se hartseer steeds sy vreugde kan proe. Daar is net een vreugde, een fees wat jou hart alles kan gee wat hy nodig het. Daarom is geen hindernis te groot vir jou nie.

Volgende keer kyk ons na die laaste ontmoeting: dié tussen Jesus en Maria Magdalena.

“If God be God over us, he must be over us in every thing.” Peter Bulkeley

Ontmoetings met Jesus: Die Bruilofsfees (1)

[Ek maak onder andere van Timothy Keller se boek Encounters with Jesus gebruik.]

In die Johannes-evangelie lees ons van ‘n hele aantal ontmoetings wat Jesus met individue gehad het. In hulle antwoord Hy van die groot lewensvrae. Hier gaan dit oor Jesus se bywoning by die bruilofsfees in Kana (Johannes 2). Die vraag wat ons uit hierdie ontmoeting  gaan antwoord, is: Ons het gesien dat Jesus gekom het om dinge op aarde reg te stel: Hoe het Hy dit gedoen?

Jesus, sy moeder en sy dissipels woon ‘n bruilofsfees in Kana by. In tradisionele kulture word meer aandag aan die familie en gemeenskap as aan die individu gegee. Wat destyds belangrik was, is nie individuele prestasies nie, maar of jy ‘n goeie man, eggenoot, ouer, seun, dogter is. Daarom gaan ‘n huwelik nie net oor die geluk van twee mense nie, maar om die gemeenskap aan mekaar te verbind en so die volgende geslag groot te maak.

Daarom was ‘n bruilof destyds baie belangriker as wat dit vandag is – dit was ‘n openbare fees vir die hele dorp. Ook was dit ‘n belangrike dag vir die bruid en bruidegom, want nou word hulle volwasse lede van die gemeenskap. Geen wonder die bruilof duur ‘n week nie.

Maar op hierdie bruilof lees ons van ‘n ramp: die wyn het opgeraak. Wyn was ‘n belangrike element van die fees – as daar geen wyn is nie, is die partytjie vir alle praktiese doeleindes verby. Hierdie was ‘n sosiale en sielkundige ramp.  Jesus beredder die situasie – Hy doen ‘n wonderteken. ‘n Teken is ‘n simbool van iets anders. Hier sien ons die eerste teken van Jesus se heerlikheid en sy ware identiteit.

Hierdie is die begin van Jesus se openbare bediening. Omdat dit die geval is, moet ons hierdie verhaal sorgvuldig lees. Hoekom sou Jesus se besluit om die partytjie aan die gang te hou nou juis belangrik wees? Hierdie was nie ‘n saak van lewe en dood nie – net ‘n sosiale verleentheid.

In vers 8 en 9 ontmoet ons die seremoniemeester. Hy moes seker maak dat die partytjie ‘n sukses is. Toe Jesus die water in wyn verander, sê Hy in werklikheid: Ek is die meester van die fees. Jesus Christus sê dat Hy en sy dissipels lyding en opoffering moet verwag. Alles is slegs bakens op pad na die einde – ‘n vreugdefees. Alles lei tot sy opstanding, ‘n nuwe hemel en ‘n nuwe aarde – die einde van alle hartseer en trane. Kom ondervind en sien self dat die Here goed is! Dit gaan goed met die mens wat by Hom skuil (Psalm 34:9).

Wat sê die Bybel van die laaste dag? 6Op die berg Sion gaan die Here die Almagtige ’n feesmaal voorberei vir al die volke van die wêreld. Daar sal ’n oorvloed heerlike kos en die beste wyn wees. 7Hier op die berg sal die Here die wolk van onheil wat oor die volke gehang het, wegvat asook die doek wat hulle oor hulle gesig gedra het as teken van hulle rou en hartseer. 8Hy sal die dood vir ewig vernietig en die trane afdroog. Die Here sal ’n einde maak aan die vernedering wat sy volk oor die wêreld moes verduur. Die Here het dit gesê (Jesaja 25:6 – 8 – Die Boodskap). Ons word nie uit die wêreld na die hemel weggetrek nie – die hemel kom af na ons toe; die wêreld word vernuwe.

In werklikheid sê Jesus: “Ek is die meester van die Fees. Aan die einde bring Ek vreugde.” Dit is wat Jesus bring: vreugde. Hoekom? Jesus red die bruidspaar van ‘n groot verleentheid. Hoe? Deur die klipkanne wat die Jode vir seremoniële reiniging gebruik het met wyn te vul. Die Jode het baie reinheidsrituele gehad, maar Jesus doen nou waarna die Ou Testamentiese seremoniële en offerwette verwys het. Hy kom om mense rein te maak. Ons kan egter nie hierdie vreugde wat Jesus bring verstaan as ons nie sonde verstaan nie. Ons moet verstaan dat almal van ons onrein is en gereinig moet word.

Maar hoe reinig Jesus ons? Daarna kyk ons volgende keer.

“Have you forgot … the milkhouse, the stable, the barn, and the like, where God did visit your soul?” John Bunyan

Ontmoetings met Jesus: Die twee hartseer susters: Marta en Maria (4)

[Ek maak onder andere van Timothy Keller se boek Encounters with Jesus gebruik.]

In die Johannes-evangelie lees ons van ‘n hele aantal ontmoetings wat Jesus met individue gehad het. In hulle antwoord Hy van die groot lewensvrae. Hier gaan dit oor Jesus se ontmoeting met Marta en Maria. Die vraag wat ons uit hierdie ontmoeting  gaan antwoord, is: Wie of wat kan die wêreld weer regstel?

Die vraag waarna ons nou kyk is waarom Jesus mens moes word. In Johannes 11: 38 lees ons: Jesus kom toe, terwyl Hy in Homself diep getref was, by die graf (die direkte vertaling in die Interliniêre Bylel). Eintlik staan hier dat Jesus kwaad was. Vir wie? Vir die dood – die mens se grootste vrees. Maar hoekom maak die dood Hom kwaad?  Die bose en die dood is die gevolg van sonde – dit was nie deel van God se oorspronklike ontwerp vir die wêreld nie. God het nie die wêreld vol siekte en lyding en dood gemaak nie.

Hoekom maak Jesus Christus dan nie die wêreld reg nie? As Hy met die swaard van God se toorn teen die bose in hierdie wêreld sou kom, sal niemand dit oorleef nie. Maar Jesus kom nie met die swaard in die hand nie; Hy kom nie om te oordeel, maar om veroordeel te word. Die godsdiensleiers van destyds besef onmiddellik wat Jesus gedoen het toe Hy Lasarus uit die dood laat opstaan het. Hulle besef Hy is vir hulle gevaarliker as wat hulle gedink het. Daarom lees ons: Van daardie dag as was hulle vasbeslote om Jesus dood te maak (11:53).

Jesus het dit besef. Hy weet dat as Hy Lasarus lewend uit die graf sou bring Hy self in die graf moes gaan. As Jesus ons van die dood wil red, sal Hy self die pad van die kruis moes loop. Hy sal die oordeel wat ons moet verdien, dra. Hy weet dit alles, maar tog laat Hy Lasarus uit die dood opstaan. Jesus het gehuil (11:35). Jesus huil nie net vir Lasarus nie, maar ook vir ons.

God het na die wêreld wat Hy goed gemaak het, gekyk. Hy sien die mens is besig om sy wêreld te vernietig deur ons rug na Hom te draai. Daarom stuur Hy sy Seun om die wêreld reg te stel. Ons vraag was: Wie of wat kan die wêreld weer regstel? Ons antwoord is: Jesus Christus.

Volgende keer kyk ons na nog ‘n ontmoeting van Jesus: die bruilof by Kana