Ons word wat ons aanbid

Die Christelike lewe bestaan meer uit vroom word as vroom wees – Martin Luther

Ons word wat ons aanbid

Ons word die beeld van dit wat ons aanbid – of ons Skepper of iets anders. Ons sien dit baie mooi in Psalm 115. Ons lees hier van mense wat doelbewus afgode van silwer en goud, die werk van mensehande, maak om te aanbid. Die psalmis sê die afgode het ‘n mond, oë, ore, hande, voete en ‘n keel, maar hierdie organe funksioneer nie – hulle werk nie. Hulle praat, sien, hoor, voel, loop nie – hulle keel maak nie eers ‘n geluid nie. Hulle kan nie vir ons vertel wat die waarheid is nie, hulle kan nie ons gebede hoor nie, hulle sien nie ons omstandighede raak nie, hulle snel ons nie te hulp nie – hulle kan nie vir ons lewe gee nie. Dan sê die psalmis ‘n belangrike ding: Wie hulle maak en op hulle vertrou, sal net soos hulle word (vers 8).

Dit beteken nie dat as ek op hulle vertrou ek nou nie meer kan sien, hoor, loop, ens nie. Dit is eintlik ‘n beskrywing van hierdie aanbidders se siel en gees – leweloos soos die afgode wat hulle aanbid. Hulle is geestelik doof, blind en magteloos.

Ons antwoord baie gou: “Maar ek aanbid nie stukke silwer, goud, hout of steen nie.” Ons is nou nie tradisionele aanbidders van afgode nie, maar ons het wel nie-tradisionele afgode en hulle impak is presies dieselfde.

As ons supermodelle aanbid, word ons ook verwaand en selfgesentreerd.
As ons voetbalspelers aanbid, word ons ook aggressief en bombasties.
As ons die rand aanbid, word ons gierig en materialisties.

Ons kan hierdie lys eintlik onbeperk uitbrei.

MAAR: as ons Jesus Christus aanbid, sal ons net soos Hy word. Aanbidding is die belangrikste instrument wat God gebruik om ons beeld na dié van sy Seun te verander.

Die doel van die kerk

The church that eats together and prays together stays together – Michael Bird

Die doel van die kerk

Wat moet die kerk doen tot Jesus Christus se wederkoms? Bybel lees, bid en psalms sing? Goeie dinge, maar daar word meer van die kerk verwag. Kom ons kyk na ‘n paar dinge wat die kerk moet doen.[Om ‘n volledige lys op te stel, sou ek ‘n boek moes skryf.]

Evangelisasie en sending

Alle gelowiges behoort opgewonde te wees om die verspreiding van die evangelie te bevorder – hulle verkondig die goeie nuus van die verlossing deur Jesus Christus. En die evangelie moet eers aan al die nasies verkondig word (Markus 13:10). In Lukas 10 lees ons van die sending van die twee en sewentig. Hulle word uitgestuur met die boodskap dat die koninkryk van God baie naby is. Toe hulle terugkom sê Jesus vir hulle: Ek het die Satan soos ‘n weerligstraal uit die hemel sien val (10:18).

Dan Jesus se laaste opdrag aan sy dissipels: Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels (Matteus 28:19); Julle sal my getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judea en Samaria en tot in die uithoeke van die wêreld (Handelinge 1:8).

Maak dissipels

Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels … leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het (Matteus 28:19 – 20). Ons opdrag is nie om mense te oorreed om besluite te neem nie, maar om dissipels van hulle te maak en hulle te leer.

Bedien die sakramente

Ons moet die sakramente integreer in mense se dieet van aanbidding om hulle geestelik te voed. Die doop vertel ons van ons sterwe en opstanding in Jesus Christus. Die doop verbind ook die gemeente aanmekaar. Die Nagmaal is die geleentheid van introspeksie en geestelike aanspreeklikheid.

Koninkrykswerk

Die kerk is die bewaarder van die koninkryk. Hierdie werk vereis optrede met deernis, barmhartigheid, openbare betrokkenheid, sosiale geregtigheid, ens. In sy bediening het Jesus nie onderskeid gemaak tussen verkondiging en genesing van siekes nie. Blindes sien, lammes loop, melaatses word gereinig, dowes hoor, dooies word opgewek, en aan armes word die evangelie verkondig (Matteus 11:5). Koninkrykswerk beteken dat ons ons oor die kwesbares ontferm: Egte en suiwer godsdiens voor God die Vader is om weeskinders en weduwees in hulle moeilike omstandighede by te staan en om jou skoon te hou van die besmetting van die wêreld (Jakobus 1:27). Die heerskappy van God is ‘n dinamiese werklikheid wat sigbaar word in die liefdevolle optrede teenoor dié wat ly en geregtigheid teenoor dié wat uitgebuit word.

Aanbidding

Dit is meer as net elke Sondag die erediens bywoon. Aanbidding is om naby God te kom in diens, lofprysing en danksegging. Laat ons dan onophoudelik deur Jesus aan God ‘n offer van lof bring, die lof wat aan Hom gebring word deur die lippe wat sy Naam bely. Moenie nalaat om goed te doen en mededeelsaam te wees nie, want dit is die offers wat vir God aanneemlik is (Hebreërs 13:15 – 16).

Voldoen my gemeente aan die paar vereistes wat hier genoem word?

Ek moet die wedloop voltooi

We become what we worship – G. K. Beale

Ek moet die wedloop voltooi

Die son is besig om onder te gaan in Meksikostad. Nog ‘n dag van die Olimpiese Spele is verby. Die toeskouers is op pad huis toe na ‘n dag van atletiek. ‘n Uur vantevore is die medaljes vir die maraton uitgedeel. Skielik hoor die mense die sirenes van polisievoertuie. ‘n Eensame man draf-loop die stadion binne. John Steven Acquari was die laaste deelnemer. Hy kom van Tanzanië.

Vroeg in die wedloop het hy geval en sy dyspier beseer. Sy bene was vol skaafplekke en bloed; hy kry krampe. Die skare groei vinnig aan en moedig hom aan om klaar te maak. Hulle klap hande en skreeu toe hy oor die wenstreep gaan en inmekaar val – uitgeput. Na hy so ‘n bietjie herstel het, vra ‘n joernalis vir hom die vraag op almal se lippe: “Jy was ernstig beseer. Hoekom het jy nie net ophou hardloop nie?”

Acquari antwoord met gevoel: “My land het my nie 7000 myl gestuur om die wedloop te begin nie, maar om dit klaar te maak.” Vasberadenheid en volharding. Wat sou jy gedoen het? Onttrek het? Aangehou het? Meeste van ons weet wat ons graag sou wou gedoen het, maar ons weet nie seker nie.

Wat van my verlossing? Is ek seker ek sal nie onttrek nie? Gelukkig leer die Bybel my dat ek my nie hoef te bekommer nie. Ek is veral ook daarvan oortuig dat God wat die goeie werk in julle begin het, dit end-uit sal voer en dit sal voleindig op die dag wanneer Christus Jesus kom (Filippense 1:6). Ons is vol vertroue dat ons sal volhard en eendag by Jesus Christus sal wees, maar hierdie vertroue berus nie op my ondervinding of my baanrekord nie. My vertroue berus volledig op die wete dat Jesus die krag het om my te verlos. Ek weet op wie ek vertrou, en ek is daarvan oortuig dat Hy magtig is om wat Hy aan my toevertrou het, tot op die dag wat Hy weer kom, in stand te hou (2 Timoteus 1:12)

Die gemeente moet groei

A good deed performed for others to see, is not truly a good deed – Chinese spreekwoord

Die gemeente moet groei

Baie gemeentes lyk gesond van buite, maar die binnekant vertel ‘n ander storie. Dit wat ‘n gemeente groot laat groei, laat dit nie noodwendig gesond groei nie. Natuurlik sou dit verkeerd wees as Christene nie hulle gemeente wil sien groei nie. Maar wat beteken gemeentegroei? Die groei in meeste megagemeentes is nie as gevolg van mense wat tot bekering kom nie, maar as gevolg van mense wat van ander gemeentes kom – volgens David Dunlap is dit 80%.

C. Peter Wagner, ‘n bekende persoon in die gemeentegroei beweging, sê: “I don’t think there is anything intrinsically wrong with the church growth principles we’ve developed … yet somehow they don’t seem to work.” Hoekom nie? Baie kerkleiers benader die gemeente asof dit ‘n besigheid is. Ons praat selfs van kliënte in plaas van lidmate en van lidmate wat dienste verbruik.

In ‘n onlangse opname is 1 000 kerkgangers gevra: Hoekom bestaan die kerk? 89% sê die doel van die kerk is om aan my en my familie se geestelike behoeftes te voorsien! Net 11% sê die doel van die kerk is om die wêreld vir God te wen. As dit so voortgaan eindig ons met kliënte in plaas van dissipels. Ons mag ‘n ouditorium vol maak, maar ons sal nooit die wêreld vir God omkeer nie.

Ons moet bewus wees dat ons strategieë, maak nie saak hoe goedbedoeld hulle is nie , ons van koers af kan neem. Greg Laurie het vier mites oor gemeentegroei geïdentifiseer. Hierdie is gewilde gemeentegroei reëls wat of verkeerd toegepas of oordryf word.

Mite #1: As dit ie mense inbring, is God tevrede

Dit gaan nie oor wat werk nie, maar oor wat God tevrede stel. Hoekom? As dit God tevrede stel, sal dit werk. As daar ooit ‘n gemeentegroeiplan was wat gewerk het, was dit die een wat die vroeë Christene gebruik het. Die gemeentes het eenvoudig ontplof. Hoekom? Want hulle het geweet hoekom hulle hier op aarde was en wat hulle veronderstel was om te doen. Lees weer Handeling 2:42 – 47. Hulle het op vyf prioriteite gefokus: aanbidding, gebed, evangelisasie, leer en liefde. Hierdie gedeelte eindig: En die Here het elke dag mense wat gered word, by die gemeente gevoeg. Hulle het geen probleem met groei gehad nie, want dit Here het daarvoor gesorg. Gemeentegroei is God se besigheid – nie ons s’n om te beheer nie.

Mite #2: Hoe minder konfronterend die boodskap, hoe beter

Ons wil kerklos mense in die kerk kry. In ‘n opregte poging om te groei, vervang ons soms oproepe met vermaak en die evangelie met allerhande foefies. As mense na die erediens wegloop met ‘n goeie gevoel, maar geen van idee wie Jesus is nie, dan het ons groot probleme. Kompromieë beteken dat ons stilbly as ons moet praat omdat ons bang is ons gee aanstoot. Ons kan natuurlik dramas en video’s gebruik, maar ons moet seker maak die volle evangelie word verkondig – insluitend sonde, oordeel en verlossing.

Mite #3: Vind uit waarvoor die gemeente honger is en gee dit vir hulle

Lidmate ontwikkel ‘n aptyt vir dit waaraan hulle gewoond is. ‘n Gemeente met ‘n dieet van voel-goed preke in plaas van soliede lering uit die Skrif, mag aanvanklik groei en selfs ‘n groot gemeente word – maar dit bly swak en onvolwasse. Baie lidmate wil voel die gemeente is probleem-vry. Tog net nie vaste kos nie. Maar net omdat ‘n gemeente ‘n aptyt vir leë kalorieë ontwikkel het, beteken nie hulle liggame het nie vaste kos nodig nie. Mense het ‘n behoefte om die betekenis van die lewe te weet – die rede vir hulle bestaan. Die antwoorde op hierdie vrae kan net in die Skrif en deur ‘n lewende verhouding met Jesus gekry word.

Mite #4: Teiken ‘n spesifieke demografiese groep

Ten spyte van hulle diversiteit van die vroeë kerk lees ons: Die hele volk was hulle goedgesind. Geen wonder hulle groei nie. Een neiging van die gemeentegroeiproses is om ‘n spesifieke groep te teiken – ontwerpersgemeentes. Elke besluit het ‘n spesifieke gebruikersgroep in gedagte. Ons moet baie versigtig wees om nie ons gemaksones as ons roeping te sien nie. Filippus gaan na ‘n Etiopiër; Petrus gaan na ‘n Romeinse offisier; Paulus gaan na besigheidsvrou in Filippi. Hierdie ontmoetings het bygedra tot die verspreiding van die evangelie dwarsoor die wêreld. Om op een groep te fokus, beteken dat ons nie die krag en skoonheid van diversiteit ondervind nie.

Die gemeente vandag het ‘n unieke geleentheid om ‘n impak te hê. God het deure oopgemaak. Ons moet egter onthou God se kerk is nie ‘n besigheid nie. Dit mag groei as ons dit soos ‘n besigheid hanteer, maar die langtermyn prognose is nie goed nie. Ons moet God se werk doen op die manier wat Jesus ons geleer het. Duidelik en sistematies moet ons die woorde wat ewige lewe gee, verkondig (Johannes 6:68). Dit is hoe God die gemeente sal verander en laat groei; dit is hoe die gemeente die wêreld sal verander.