Redes vir lyding (1)

. —John Flavel

Redes vir lyding (1)

Tim Keller het pas ‘n belangrike boek – Walking with God through Pain and Suffering (2013) – geskryf waarin hy die vraag waarom daar pyn en lyding is die wêreld is, hanteer. Hierdie is sekerlik ‘n vraag wat almal van ons interesseer en waarop min van ons ‘n goeie antwoord kan gee. Ek glo dat in hierdie boek baie van ons vrae beantwoord sal word. Ek gaan dus ‘n hele aantal blogs hieroor skryf.

Mense wil graag betekenis aan hulle lyding en die bose heg? Volgens die Christelike godsdiens is lyding nie sinneloos nie – nie in die algemeen nie, maar ook nie in besondere gevalle nie. God het die bose volledig aan die kruis oorwin – so volledig dat al die nagevolge van die bose eendag sal verdwyn. God doen dit nie ten spyte van ons lyding, pyn en vrees nie, maar deur dit. Deur die lyding van God sal die lyding van die mens eendag ongedaan gemaak word. Die kruis verseker ons dat hierdie deur God se liefde gemotiveer word.

 

Lyding is die manier hoe Jesus soos ons geword het, maar dit is ook die manier waarop ons verlos word. Deur lyding word ons as gelowiges meer en meer soos Jesus. Dit is ook die manier waarop ons sy verlossing ondervind. Dit beteken dat ons lyding ‘n doel en nuttigheid het. Moenie jou lyding vermors nie.

Dit word algemeen aanvaar dat stres nadelig vir die liggaam is.  Dit mag lei tot depressie, angsversteurings en fisiese siektes.  Tog is daar ook bewyse dat daar waarheid steek in ‘n baie ou siening: mense het teenstand, terugslae en selfs trauma nodig om die hoogste vlakke van vervulling en persoonlike ontwikkeling te bereik. Dit bevorder ook ons perspektief oor wat werklik in die lewe belangrik is.

Daar word gewoonlik drie voordele van lyding genoem:

  • Lyding lei tot gehardheid. As mense eers besef dat hulle lyding en swaarkry kan hanteer, besef hulle dat hulle dit weer kan doen. Hulle leef dus met minder angs en stres. Ons verheug ons ook in die swaarkry, want ons weet: swaarkry kweek volharding, en volharding kweek egtheid van geloof, en egtheid van geloof kweek hoop; en die hoop beskaam nie, want God het sy liefde in ons harte uitgestort deur die Heilige Gees wat Hy aan ons gegee het (Romeine 5:3 – 5)).
  • Dit versterk verhoudings. Diegene wat ly word dikwels aan ‘n stel dieper vriendskappe of familiebande gebind.
  • Lyding verander die mens se prioriteite en lewensfilosofie.

Volgende keer kyk ons verder na die redes vir lyding.



Geen trane meer nie

. —William Gurnall

Geen trane meer nie

Die kruis verseker ons dat Jesus die Bose in die verlede oorwin het, maar dit is ook ‘n waarborg vir ons ondervinding van die oorwinning in die toekoms. Dan sal alle dinge vernuwe word en sal al die trane weggevee word. Hulle sal nie meer honger en nie meer dors kry nie; die son sal hulle nie brand nie en ‘n hittegloed ook nie, want die Lam wat in die middel van die troon is, sal hulle herder wees en hulle na die fonteine met die water van die lewe lei; en God sal al die trane van hulle oë afdroog (Openbaring 7:16 – 17).

 

Die hoogtepunt van hierdie toekomsvisioen kry ons in Openbaring 21 – 22. Toe het ek ‘n nuwe hemel en ‘n nuwe aarde gesien. Die eerste hemel en die eerste aarde het verdwyn, en die see het nie meer bestaan nie (21:1); Daar sal niks meer wees wat deur God vervloek is nie (22:3); Hy sal al die trane van hulle oë afdroog. Die dood sal daar nie meer wees nie. Ook leed, smart en pyn sal daar nie meer wees nie. Die dinge van vroeë het verbygegaan (21:4).

Die toekoms is dus ‘n heeltemal nuwe hemel en aarde. Wanneer alles nuut gemaak word, as die Seun van die mens op sy koninklike troon sit, sal ook julle wat My gevolg het, op twaalf trone sit en oor die twaalf stamme van Israel regeer (Matteus 19:28); Hy moet in die hemel bly totdat God alles nuut gemaak het (Handelinge 3:21); Die skepping sien met gespanne verwagting daarna uit dat God bekend sal maak wie sy kinders is. Die skepping is immers nog aan verydeling onderworpe, nie uit eie keuse nie, maar omdat God dit daaraan onderwerp het. Daarby het Hy die belofte van hoop gegee: die skepping sal self ook bevry word van verslawing aan die verganklikheid, om so tot die vryheid te kom van die heerlikheid waaraan die kinders van God deel sal hê. Ons weet dat die hele skepping tot nou toe nog sug in die pyne van verwagting (Romeine 8:19 – 22); Maar ons leef in die verwagting van ‘n nuwe hemel en ‘n nuwe aarde wat God belowe het en waar die wil van God sal heers (2 Petrus 3:13).

Dit is die nuwe wêreld wat Johannes in Openbaring 21 – 22 sien. Ons geloof bied nie net vir ons vertroosting nie, maar ook herstel. In die nuwe skepping sal God saam met sy mense in heerlikheid en blydskap woon. Wat ‘n vooruitsig.



Die finale oorwinning oor die Bose

. —A.W. Pink

Die finale oorwinning oor die Bose

Hieroor lees ons baie in Openbaring. Johannes sien onder die altaar die siele van mense wat doodgemaak is omdat hulle aan die woord van God en aan die getuienis van Jesus vasgehou het (6:9). Hulle is vir hulle geloof doodgemaak en roep hard uit: Hoe lank nog … Wanneer voltrek U die oordeel en wreek U ons dood op die bewoners van die aarde? (6:10). Hierdie oproep – hoe lank nog – kry ons dwarsdeur die Bybel: Hoe lank, Here, sal U dit duld? Red my kosbare lewe van die aanslag van hierdie mense wat my soos leeus bedreig (Psalm 35:17); Waarom doen U dan niks aan die trouelose mense nie, waarom bly U stil wanneer slegte mense dié vernietig wat beter as hulle is (Habakuk 1:13).

 

Die Bybel sê dat ons vorentoe moet kyk vir die beslissende antwoord op al hierdie vrae. Dan sal al die oënskynlike teenstrydighede van vandag verdwyn. Daar kom ‘n tyd wanneer almal wat in die grafte is, sy stem sal hoor en sal uitgaan. Dié wat goed gedoen het, sal opstaan en lewe, en dié wat verkeerd gedoen het, sal opstaan en veroordeel word (Johannes 5:27 – 29). In Openbaring 20:11 – 15 sien Johannes ‘n groot wit troon en Een wat daarop sit. Almal staan voor die troon en die boeke is oopgemaak … die dooies is toe geoordeel volgens wat daar in die boeke geskrywe staan oor alles wat hulle gedoen het … As daar gevind is dat iemand se naam nie in die boek van die lewe geskrywe staan nie, is hy in die vuurpoel gegooi.

Ons het hier meer as ‘n oordeelsdag. Dit is ook die dag van Jesus se wederkoms, die opstanding van die dooies en die hernuwing van die hemel en die aarde. In Openbaring 5 lees ons van God wat op die troon sit met ‘n boekrol in sy hand. Net die Lam kon hierdie sewe seëls van die boekrol oopmaak. Hierdie boekrol bevat God se raadsplan vir die geskiedenis.

Hier het ons die finale en beslissende stap om die bose te oorwin. Sonder die lyding van Jesus sou die Bose oorwin het. Aan die kruis het die liefde die Bose oorwin. God se finale antwoord op die bose en lyding sal aan die einde van die geskiedenis kom.



Die lyding van Jesus Christus

. —J.I. Packer

Die lyding van Jesus Christus

Jesus het tydens sy aardse bestaan die alledaagse druk, probleme, pyn ervaar. So lees ons dat Jesus moeg van die reis was en gaan sit het (Johannes 4:6); by Lasarus se dood huil Hy (Johannes 11:35). Ons lees ook dat Hy diep ontsteld was (Johannes 12:27). Gedurende sy aardse lewe het Hy aan God, wat Hom uit die dood kon red, gebede en smekinge geoffer met harde geroep en met trane (Hebreërs 5:7). Hy is ook deur sy beste vriende verlaat en deur sy familie verwerp. Hy is deur Satan self versoek. Dan lees ons hierdie verbasende vers: Hoewel Hy die Seun was, het Hy deur alles wat Hy gely het, geleer wat gehoorsaamheid is (Hebreërs 5:8). Jesus Christus ken lyding, nie net omdat Hy alwetend is nie, maar omdat Hy dit persoonlik ondervind het.

 

Dan praat ons nie eers van sy lyding aan die kruis nie, waar Hy uitroep: My God, my God, waarom het U My verlaat (Matteus 27:46). Maar dit was nie die einde van sy lyding nie. In Handelinge 9 lees ons van Saulus wat op pad na Damaskus is.  Langs die pad ontmoet hy vir Jesus Christus. Toe Paulus wil weet wie dit is, antwoord Jesus hom: Ek is Jesus … Dit is vir My wat jy vervolg. Hy identifiseer so met sy mense dat Hy hulle lyding deel.

Maar Jesus se lyding het ons verlossing bewerkstellig. Daarom kon Hy aan die kruis sê: Dit is volbring! (Johannes 19:30). Soos Jesus uit sy lyding geleer het, moet ons ook uit ons lyding leer en groei om meer en meer soos Jesus te word – ons moet ons lyding in geloof en geduld aanvaar. Paulus sê: Om hierdie rede word ons nie moedeloos nie. Al is ons uiterlik besig om te vergaan, innerlik word ons van dag tot dag vernuwe. Ons swaarkry in hierdie lewe  is maar gering en gaan verby, maar dit loop vir ons uit op ‘n heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly (2 Korintiërs 4:16 – 17.

Ons moet oppas vir veral twee foute:

  • Om te glo dat God geen emosie kan ondervind nie – God ken lyding deur ondervinding. Hy is die lydende God.
  • Om God se lyding so te beklemtoon dat ons skoon van sy soewereiniteit vergeet.

God ly en Hy is soewerein. Ons moet beide aanvaar as ons sê dat lyding betekenis het. As God nie in beheer van die geskiedenis is nie, is lyding nie deel van sy plan nie en is dit sinloos. As God nie gely het nie, hoe kan ons Hom vertrou. God se lyding was vrywillig en is volledig deur sy liefde gemotiveer.