Die koninkryk van God in die Nuwe Testament: Jesus se gelykenisse (2)

Every saint has a past and every sinner a future. -Oscar Wilde, skrywer (1854-1900)

Die koninkryk van God in die Nuwe Testament: Jesus se gelykenisse (2)

Die koninkryk van God is ‘n baie algemene tema in die Bybel. Ek gaan ‘n hele aantal blogs gebruik om te probeer vasstel wat dit is en hoekom dit belangrik is. Ek gaan onder ander gebruik maak van The Kingdom of God: Christopher W. Morgan en Robert A. Peterson (reds) 2012.

Ons gaan voort om na Jesus se gelykenisse wat met die koninkryk te doen het, te kyk

Die gelykenis van die amptenaar wat nie vergewe het nie (18:23 – 35)

Petrus probeer ‘n perk plaas om hoeveel keer jy diegene wat teenoor jou oortree het, moet vergewe. Hier plaas Jesus ‘n koninkryksbeginsel op die tafel. ‘n Amptenaar wat baie geskuld het, word deur die koning vergewe. Onmiddellik daarna gryp hy een van sy medeamptenare wat hom ‘n paar rand geskuld het, wurg hom en eis dat hy moet betaal.

Die eindresultaat is dat hierdie amptenaar wat nie sy medeamptenaar jammer gekry het nie, gemartel word tot hy al sy skuld betaal het. Jesus se toepassing moes vir Petrus geskud het: So sal my Vader wat in die hemel is, ook met julle maak as julle nie elkeen sy broer van harte vergewe nie. Die beginsel van die koninkryk is duidelik: ons moet ander vergewe soos God diegene wat toegang tot sy koninkryk het, vergewe het.

Die gelykenis van die arbeiders in die wingerd (20:1 – 16)

Die eienaar van ‘n wingerd gaan op verskillende tye uit om arbeiders vir sy wingerd te huur. Hy betaal almal ‘n volle dagloon – selfs diegene wat heelwat later gehuur is. Jesus sê dit is soos dit met die koninkryk van die hemel gaan. Mag ek dan nie met my geld maak wat ek wil nie? Of is jy afgunstig omdat ek goed is (20:15). Die les: Goed doen met diegene wat aan Hom behoort wat Hy wil. God bepaal die vergoeding – nie verwagtings of gebruike van die mens nie. So sal die laastes eerste wees, en die eerstes laaste (20:16).

Die gelykenis van die twee seuns (21:28 – 32)

Die priesterhoofde en familiehoofde bevraagteken Jesus se gesag. Jesus vra hulle ‘n vraag oor die doop van Johannes die Doper wat hulle nie antwoord nie. Intussen het die wêreld se “sondaars” hulle bekeer. Jesus se antwoord aan sy ondervraers was snydend: Toe sê Jesus vir hulle: “Dit verseker Ek julle: Tollenaars en prostitute gaan eerder as julle in die koninkryk van God in. Johannes het gekom om julle die regte pad te wys, en julle het hom nie geglo nie, maar tollenaars en prostitute het hom geglo. Maar selfs toe julle dit sien, het julle nie agterna berou gekry en hom geglo nie (21:31 – 32).

Om die koninkryk in te gaan, vra ‘n gewilligheid om weer te dink; om bevraagteken te word, bekering – om selfs weergebore te word. Dit vra geloof.

Die gelykenis van die boere en wingerd (21:33 – 45)

Hierdie gelykenis vestig die aandag op die Joodse hiërargie wat Jesus teengestaan het: Toe die priesterhoofde en Fariseërs Jesus se gelykenisse hoor, het hulle besef dat Hy op hulle sinspeel. Die eienaar plant ‘n wingerd; hy gaan op reis en verhuur die wingerd aan boere. As hy mense stuur om die huurgeld in te vorder, mishandel die boere hulle – hulle maak selfs die eienaar se seun dood. Jesus vra vir hulle: As die eienaar van die wingerd terugkom, wat sal hy met daardie boere doen? Hulle antwoord Hom dat die eienaar die boere ‘n vreeslike dood sal laat sterwe en die wingerd aan ander boere sal gee. Hiermee veroordeel sy luisteraars hulleself. Jesus reageer: Daarom sê Ek vir julle dat die koninkryk van God van julle weggeneem sal word en aan ‘n volk gegee sal word wat die vrugte daarvan sal lewer.

In terme van die koninkryk kan ons uit hierdie gelykenis ‘n paar dinge aflei: Die Seun staan sentraal as ons die koninkryk wil ingaan; God se koninkrykseën berus op die vrugte wat gedra word; God verskuif die koninkryk van diegene wat dit lank geniet het na ander mense wat berei is om vrugte te dra.

Die koninkryk van God in die Nuwe Testament: Jesus se gelykenisse (1)

The surest way to corrupt a youth is to instruct him to hold in higher esteem those who think alike than those who think differently. -Friedrich Nietzsche, filosoof (1844-1900)

Die koninkryk van God in die Nuwe Testament: Jesus se gelykenisse (1)

Jesus se gelykenisse hou dikwels verband met die koninkryk van God. Kom ons kyk kortliks na ‘n paar van hulle:

Die gelykenis van die saaier. Koninkryk is die middelpunt van hierdie gelykenis (13:1 – 9), Jesus se gesprek met sy dissipels (13:10 – 17) en die verklaring (13:18 – 23). Jesus beskryf kennis van die koninkryk as ‘n gawe van God: Aan julle is dit gegee om die geheime van die koninkryk van die hemel te ken, maar aan hulle is dit nie gegee nie (13:11). God se inisiatief staan agter die mens se toe-eiening van die tyding van die koninkryk. Jesus beskryf sy verlossingsboodskap as die woord van die koninkryk (13:19). In hierdie gelykenis is dit wat van belang is die koninkryk en die mens se verhouding daarmee.
Die gelykenis van die onkruid tussen die koring. Hier word die koninkryk as die hele wêreld geskilder. Die goeie saad is die mense van die koninkryk en die onkruid is die aanhangers van die Bose (13:38). Aan die einde volg die oes waartydens die goeie en slegte mense hulle beloning sal kry: Die Seun van die mens sal sy engele stuur, en hulle sal uit sy koninkryk verwyder almal wat ander mense in sonde laat val, en almal wat die wet van God oortree, en sal hulle in die brandende oond gooi (13:41 – 42). Die goeie koring is die gelowiges in die koninkryk van die Vader wat soos die son sal skitter(13:43). As Jesus hierdie gelykenis afsluit met:Wie ore het moet luister, het Hy sy koninkryksboodskap in gedagte.
Die gelykenis van die mosterdsaadjie. Hier tref Jesus ‘n vergelyking tussen ‘n klein saadjie en die koninkryk van die hemel. Ten spyte daarvan dat die saadjie klein begin, neem dit mettertyd groot afmetings aan (13:31 – 32).
Die gelykenis van die suurdeeg. ‘n Vrou werk suurdeeg in ‘n groot skottel meel in totdat dit heeltemal deursuur is (13:33). Die vooruitgang van die koninkryk is geleidelik – ‘n mens kom dit nie eers agter nie. Aan die einde het dit ‘n groot effek.
Die gelykenis van die versteekte skat (13:44). Die koninkryk word vergelyk met ‘n skat wat in ‘n saailand onder die grond lê. ‘n Man ontdek dit, maar maak dit weer toe. Hygaan verkoop alles wat hy het en hy koop daardie land. Die koninkryk is alles wat ‘n mens het, werd – jy moet alles moontlik doen om dit in die hande te kry.
Die gelykenis van die goeie pêrel. Hier verkoop ‘n handelaar alles wat hy het om die gesogte pêrel te koop. Die koninkryk is soos die pêrel – niks is van groter waarde nie.
Die gelykenis van die treknet (13:47 – 50). Die koninkryk is soos ‘n treknet wat in die see gegooi word en waarin allerhande soorte vis gevang word. Nou word die vis gesorteer:die goeie vis word in mandjies bymekaar gemaak, maar die onbruikbares word weggegooi. Aan die voleinding van die wêreld sal die engele kom en die slegtes van die goeie skei. Die slegtes word in die brandende oond gegooi.

Aan die einde van hierdie reeks gelykenisse gaan Jesus eers ander onderwerpe hanteer. Hy vra egter vir sy dissipels: Verstaan julle al hierdie dinge? (13:51). Hy vergelyk hulle met ‘n skrifgeleerde wat gereed is vir die werklikhede van die koninkryk: So is elke skrifgeleerde wat ‘n leerling word van die koninkryk van die hemel, soos ‘n huiseienaar wat uit sy voorraad nuwe en ou dinge te voorskyn bring (13:52). Die koninkryk gaan nie net oor ou of nuwe dinge nie – ons kan nie net op die verlede of op die toekoms fikseer nie. Betrokkenheid by die koninkryk vereis onderskeidingsvermoë, kreatiwiteit en waagmoed.

Die koninkryk van God in die Nuwe Testament: Matteus (7)

“People today put more trust in witnesses than in teachers, in experience than in teaching, and in life and action than in theories” Pous Johannes Paulus II

Die koninkryk van God in die Nuwe Testament: Matteus (7)

Ons kyk vandag na die sewende waarneming oor die koninkryk in die Matteus-evangelie.

7.Koninkryksetiek mag konvensionele wysheid weerspreek

Vir drie jaar lank hoor Jesus se dissipels Hom praat oor die koninkryk van God. Hulle het sekerlik gewonder of hulle aan die eise van sy koninkryk voldoen. Eendag vra hulle Hom: Wie is die belangrikste in die koninkryk van die hemel? Jesus roep ‘n kindjie nader en sê die eerste vereiste is dat hulle moet verander – bekering. Dan moet hulle soos ‘n kindjie volkome vertrou – soos kinders gesagsfigure, soos ouers, vertrou. Jesus gee nie net inligting nie, maar rig ook ‘n uitdaging: As julle nie verander en soos kindertjies word nie, sal julle beslis nie in die koninkryk van die hemel kom nie. Jesus se antwoord was in daardie sosiale konteks beslis vreemd: Wie homself gering ag soos hierdie kindjie, hy is die belangrikste in die koninkryk van die hemel. Later sê Jesus vir sy dissipels: Laat staan die kindertjies en moet hulle nie verhinder om na My toe te kom nie, want die koninkryk van die hemel is juis vir mense soos hulle (19:14).

As Jesus se oproep op kinderlikheid as kriterium vir grootheid in die koninkryk nou die wysheid van destyds weerspreek het, doen sy aandrang op selfopofferende liefde presies dieselfde. Toe die moeder van Johannes en Jakobus na Jesus toe kom en voorkeur behandeling vir haar twee seuns bepleit, antwoord Hy: Elkeen wat in julle kring groot wil word, moet julle dienaar wees; en elkeen wat onder julle die eerste wil wees, moet julle slaaf wees (20:26 – 27). Jesus is self die model: So is dit ook met die Seun van die mens: Hy het nie gekom om gedien te word nie maar om te dien en sy lewe te gee as losprys vir baie mense (20:28). Deelname aan die koninkryk van God vereis nederigheid – harde werk en die dien van ander. Jesus het goed besef dat regeerders in die wêreld baasspeel en hulle mag misbruik. Die koninkryk wat Jesus hier kom vestig het se prioriteite verskil radikaal hiervan.

Die laaste aspek waarna ons gaan kyk in ons bespreking van die koninkryk van God as tema in die Matteus-evangelie is Jesus se gelykenisse wat verband hou met die koninkryk.

Die koninkryk van God in die Nuwe Testament: Matteus (5)

—William Culbertson

Die koninkryk van God in die Nuwe Testament: Matteus (5)

Die koninkryk van God is ‘n baie algemene tema in die Bybel. Ek gaan ‘n hele aantal blogs gebruik om te probeer vasstel wat dit is en hoekom dit belangrik is. Ek gaan onder ander gebruik maak van The Kingdom of God: Christopher W. Morgan en Robert A. Peterson (reds) 2012.

Ons kyk vandag na die sesde waarneming oor die koninkryk in die Matteus-evangelie.

6.Koninkryk vat die gewigtigheid en belofte van Jesus se bediening en verlossingsboodskap saam in Matteus

Die laaste twee verwysings na die koninkryk in Matteus hou verband met die eindtyd. In Matteus 25:31 – 46 kry ons Jesus se beskrywing van die laaste oordeel – die skape word van die bokke geskei.

Die uitspraak oor die skape is positief: Dan sal die Koning vir dié aan sy regterkant sê: “Kom, julle wat deur my Vader geseën is! Die koninkryk is van die skepping van die wêreld af vir julle voorberei. Hierdie gedeelte beklemtoon ook die etiese eienskappe van koninkryksmense – versorging van dié wat honger en dors is, wat alleen is, wat siek is … En dan die vernietigende oordeel aan die einde: Dit verseker Ek julle: Vir sover julle dit aan een van hierdie geringstes nie gedoen het nie, het julle dit aan My ook nie gedoen nie. En hierdie mense sal die ewige straf ontvang, maar dié wat die wil van God gedoen het, die ewige lewe.”

‘n Paar dae later maak Jesus sy finale verklaring oor die koninkryk. Jesus en sy dissipels is besig met sy laaste paasmaaltyd. Dit is ook die geleentheid waar die nagmaal ingestel word. Na drie jaar waartydens Hy sy dissipels oor die koninkryk van God onderrig het, sluit Hy af: Van nou af sal Ek nie weer van hierdie wyn drink nie tot op die dag wanneer Ek saam met julle die nuwe wyn in die koninkryk van my Vader sal drink (26:29).

Die koninkryk van God is dus ‘n sentrale motief in die nagmaal – soos dit in die seënuitsprake en die Ons Vader gebed is. Jesus se oriëntering en fokus op die koninkryk bly vasstaan al is Hy besig om die kruis te nader.

Volgende keer gaan ons kyk hoe die etiek van die koninkryk konvensionele soms wysheid weerspreek.