This is what happens with all of God’s works in the world: before they are done no one believes it, but when they happen, no one pays attention to it. Unbelief goes before and forgetfulness follows after. — Martin Luther

Waag vir God

“The Christian life is a call to risk. You either live with risk or waste your life.” (John Piper – Risk is Right)

In die Skrif is daar geen waarborge vir veiligheid nie, Gehoorsaamheid aan God beteken altyd ‘n mate van risiko. Om vir God te waag is gevaarlik, maar om nie te waag nie is nog gevaarliker. Ons sien dit duidelik uit die gelykenis van die muntstukke (Matteus 25:14 – 30). Twee slawe waag om hulle eienaar se rykdom te vermeerder; die derde slaaf weier om te waag en hy word veroordeel: Jy is ‘n slegte en ‘n lui slaaf!  Wat is die verskil? Die twee getroue slawe het twee gesindhede gehad wat die slegte en lui slaaf nie gehad het nie:

• Hulle het vertroue in die meester se goedheid gehad

Die eerste twee slawe het geglo hulle meester goed en betroubaar is. Hulle wag met afwagting op sy terugkoms. Omdat hulle op sy goedheid vertrou het, het hulle die vertroue gehad om te waag met sy muntstukke.

As gevolg van die kruis behoort ons dieselfde vertrou te hê. As die kruis dan openbaar hoe God oor my voel, kan ek mos in sy arms spring. Moet dit nie die manier waarop ons bid, beplan, droom verander nie? As ons na Jesus se offer kyk is ons gebede nie te klein nie? Daar is geen waarborg dat God al ons planne sal seën nie, maar ek weet dat Jesus nie gesterf het sodat ons gemaklik in ons klein gemeenskappie kan leef terwyl ons die groter gemeenskap om ons ignoreer nie. “If God be your partner, make large plans!” D. L. Moody

• ‘n Begeerte om in die meester te vreugde te deel

As die eienaar in die gelykenis terugkeer gee hy twee dinge aan sy slawe: groter verantwoordelikheid en ‘n groter deel van sy vreugde. Ter wille van die vreugde wat vir Hom in die vooruitsig was, het Hy die kruis verduur sonder om vir die skande daarvan terug te deins (Hebreërs 12:2). Hierdie vreugde is ook vir ons as ons vooruit kyk om eendag by God te wees.

As ons besef dat Christus nie net gesterf het nie, maar vir my en jou gesterf het, lyk ons lewens anders. Ons is so nougeset om vir die laaste twintig jaar van ons lewens finansieel te beplan, maar vergeet van die ewigheid wat daarna volg.

Waag omdat Christus my vreugde is. Daarom kan ek blymoedig gee. My opoffering is ‘n risiko, maar dit is ook ‘n belegging – beide in God se koninkryk en in my toekomstige vreugde. Waar roep God my om Hom te gehoorsaam? Om dit wat ek het te waag om Hom te volg? Die geleenthede sal verskil, maar die plan is duidelik: Waag of vermors jou lewe.

“While other worldviews lead us to sit in the midst of life’s joys, foreseeing the coming sorrows, Christianity empowers its people to sit in the midst of this world’s sorrows, tasting the coming joy.”  – Tim Keller

Drie dinge wat elke Christen moet weet

Miskien moet ons eers besin oor wat dit beteken om te weet. Ons is dikwels tevrede om van dinge te weet. Ons wil die feite en meer inligting hê en glo dat ons dan beter sal verstaan. Dit is nie noodwendig waar nie. Om te ken of te weet beteken ons moet verder as kennis na wysheid en verstaan gaan. 

Baie van ons weet van Jesus, maar dit is nie dieselfde as om Jesus te ken nie. Dit is moontlik om baie van Jesus te weet, maar om nooit die vreugde te ondervind om Hom waarlik te ken nie. As ons Jesus ken, verander alles.  As ons Jesus intiem ken, kry ons die antwoorde op daardie belangrike lewensvrae: Wie is ek? Hoekom is ek hier? Waarheen is ek op pad?

• My identiteit

Ons hoor dikwels in die kerk dat ons sondaars is. Daar in ‘n ou lied wat al meer as ‘n eeu lank deur die kerk gesing word: Only a Sinner! Die probleem hiermee is dat ons naderhand oortuig word dat al wat ons is, is sondaars. Die Bybel begin op ‘n ander plek. Ons lees ons is God se verteenwoordiger, sy beeld, op aarde (Genesis 1:26). God het gesien die mens het verkeerd gedoen en as gevolg van sy groot liefde vir ons, kon Hy ons nie alleen los nie. In Jesus word Hy een met ons. Ons identiteit? Ons is eerstens beelddraers en ons is God se geliefde kinders – nie sondaars nie.

• Ons doel

Nadat God die eerste mense gemaak het, plaas Hy hulle in die tuin sodat hulle kan werk. Die Hebreeuse woord wat hier met werk vertaal word, is dieselfde woord wat vir die priester se werk in die tempel – aanbidding – gebruik word.  Ons is gemaak om die vreugde van werk en aanbidding langs God te ondervind. God nooi ons uit om met Hom deel te neem aan sy werk hier op aarde.

As ons werk en aanbid weerspieël ons God na die wêreld. Dit beteken dat alles wat ons doen belangrik is. Die mense vir wie ons kos gee, die siekes vir wie ons omgee, die omgewing wat ons skoon maak, die eggenote wat ek lief het … is alles belangrik. Dit is nie belangrik net vir nou nie, maar vir die ewigheid Die werk wat ons elke dag doen, is vir God belangrik.

• Ons bestemming

In Openbaring het Johannes ‘n visioen van ‘n nuwe hemel en ‘n nuwe aarde. In die middel daarvan is ‘n tuin. Dit is ‘n beeld van hoe dinge was en hoe dit behoort te wees. Die profete het ook van die nuwe hemel en aarde gepraat en gesê dat elke mens dan onder sy eie wingerdstok en vyeboom sal sit, dat volke wapens in tuininstrumente sal smee en dat lande nie meer vir oorlog sal voorberei nie. Hulle praat van ‘n wêreld sonder honger, oorlog, geweld, hartseer en dood. Dit is waarheen ons op pad is. Die goeie nuus is dat ons nie hoef te wag nie. Jesus sê dat  die koninkryk van God naby gekom het. Ons moet dus in die lig van hierdie toekomstige werklikheid leef – reeds hier en nou. As ons weet waarheen ons op pad is, sal ons met ons oë en denke daarop gerig, lewe.

Ons kan lewe as vredemakers, ons kan veg teen ongeregtighede soos armoede en hongersnood, ons kan werk om te verseker dat mense skoon water het om te drink, ons kan opstaan teen geweld. Ons moet vandag vir mense ‘n kykie gee op hoe die nuwe hemel en die nuwe wêreld eendag sal lyk.

Om te weet wie ek is, hoekom ek hier is en waarheen ek op pad is, is nie iets wat ek sommer oornag kan leer nie – dit is ‘n lewenslange leerproses. Ek moet elke dag leer om meer te vertrou, meer lief te hê, eerliker met God en met myself te wees. As ek dit weet, weet ek alles wat ek nodig het om te weet. Dit dien dan as basis vir al die ander dinge wat ek ooit sal wil weet.

 “Some suffering is given in order to chastise and correct a person for wrongful patterns of life (as in the case of Jonah imperiled by the storm), some suffering is given not to correct past wrongs but to prevent future ones (as in the case of Joseph sold into slavery), and some suffering has no purpose other than to lead a person to love God more ardently for himself alone and so discover the ultimate peace and freedom.”  – Tim Keller

Ons foute word nie verberg nie

Ons geloof steek nie foute weg nie. Kyk na Jesus se geslagsregister in Matteus 1. Twee dinge wat dadelik opval is die prostituut en owerspel. In ons moderne kultuur herskryf ons eintlik die geskiedenis van ons helde – die foute word verdoesel en die goeie word opgeblaas. Die Bybel doen nie dit nie.

Ragab word nie oorgeslaan nie. Daar staan sy lewensgroot in Jesus se geslagsregister. Ragab die prostituut. Maar ook owerspel word nie weggesteek nie. In vers 6 sou ons verwag: Dawid was die vader van Salomo by Batseba. Dit is nie wat daar staan nie: Dawid was die vader van Salomo by die vrou van Urija. Hierdie kind is gebore uit iemand anders se vrou. Sjoe.

Kyk ons na ons eie lewens dink ons daar is sekere dinge wat ons moet wegsteek – al die foute wat ons gemaak het. Ons sny uit. In wese herskryf ons ons geskiedenis. Moenie. Hou op om weg te kruip. Jou littekens word vuurtorings vir ander wat op pad na dieselfde rotse is.

You don’t really know Jesus is all you need until Jesus is all you have.”  Tim Keller

 ‘n Maagd

²⁶In die sesde maand van Elisabet se swangerskap het God die engel Gabriël gestuur na ’n maagd in Nasaret, ’n dorp in Galilea. ²⁷Sy was verloof aan Josef, ’n man uit die geslag van Dawid. Die naam van die maagd was Maria.

²⁸Toe die engel by haar kom sê hy: “Ek groet jou, begenadigde! Die Here is by jou.” ²⁹Sy was verbysterd oor die woorde en het gewonder wat die begroeting tog kon beteken.

³⁰Die engel sê toe vir haar: “Moenie bang wees nie, Maria, want God bewys genade aan jou. ³¹Jy sal swanger word en ’n seun in die wêreld bring, en jy moet Hom die naam Jesus gee. (Lukas 1:26 – 31).

Dink ‘n bietjie oor Maria. Sy moes ontsettend baie geloof gehad het. Sy was jonk; sy was ‘n maagd; sy kry ‘n boodskap uit die hemel. Om deur ‘n engel besoek te word op sy eie sou ‘n wonder gewees het. Maar die woorde van hierdie engel: Die Here is by jou. God self het jou met sy eie hand uitgesoek; jy is ‘n begenadigde. Soos in die geval van Abraham, Moses, Jesaja, Dawid het God Maria as instrument gekies. Waarvoor? Om sy werk te doen.

Jy sal swanger word en ‘n seun in die wêreld bring.  Dit tog onmoontlik. Dit het nooit vantevore en nooit weer daarna gebeur nie. ‘n Maagd wat swanger is. Dit is vir ons moeilik verstaanbaar. In Maria het God iets uniek gedoen – nie moeilik vir Hom nie, maar vir ons baie ingewikkeld om te verstaan. Die maagdelike geboorte is vir my moeilik om te begryp as ek glo dat God nie enigiets kan doen nie.

Maria is ‘n sleutelfiguur waaroor ons hierdie Kersfees moet dink. Sy is die instrument wat God gebruik het om die Ou Testamentiese profesieë te vervul; sy is die vrou wat genoeg moed gehad het om ons Verlosser in die wêreld te bring. Si is gevra om iets te glo – iets waarmee ons sukkel om dit te verbeel.

As jy in wanhoop verval, onthou dat jy dieselfde vermoë as Maria het vir buitengewone geloof. Sy was ‘n mens – jy ook. As die tyd aanbreek sal ek ook sulke geloof hê?