We know that the best performers usually build the biggest churches, but not necessarily the healthiest ones – Andy Stanley.

 Teleurstelling en kla

Doen alles sonder kla of teëpraat (Filippense 2:14).

In ‘n artikel in Psychology Today (1 Julie 2003) sê die skrywer, Ellen McGrath dat terneergedruktheid aansteeklik is. Dit kan veral in ‘n huishouding posvat – dit spring van die een lid van die familie na die ander. So kan die hele gesin terneergedruk word.

Kla en teleurstelling is ook aansteeklik en word sosiaal oorgedra. In Numeri 11 lees ons van twee geleenthede tydens Israel se lang reis deur die woestyn. In Numeri 11:1 kla die volk en verwyt die Here vir hulle swaarkry. As ons na die Here se reaksie kyk, was daar dalk iets meer teenwoordig.  Die Here word kwaad, stuur ‘n vuur en ‘n deel van die kamp het afgebrand. Waarskynlik was die primêre oortreding hulle hardkoppigheid.

Die tweede klagte was oor hulle spyskaart. Hulle was moeg om elke dag manna te eet – hulle kry ‘n onweerstaanbare lus vir vleis. Hierdie ontevredenheid sprei mettertyd deur die hele kamp. Dit beïnvloed selfs vir Moses: As U so met my wil maak, kan U my maar gerus om die lewe bring as U my goedgesind is. Moses keur nie die optrede van die volk goed nie: dit was ook verkeerd in Moses se oë. In plaas daarvan dat hy die volk blameer, lyk dit asof hy God verantwoordelik hou: Waarom behandel U my so sleg.

Van Job het ons geleer dat God groot genoeg is om al ons klagtes te hanteer. Die gees waarin ons kla is ook vir God belangrik. Hoekom? Want ons woorde beïnvloed ook ander mense. Ons moet vir God vra om ons die vermoë te gee om ons woorde te weeg voor ons hulle uitspreek.

If you want to know what people mean by what they say, watch what they do – Andy Stanley

Hoekom hoor ons so min van die Bybel in ons kerke?

“It is well and good for the preacher to base his sermon on the Bible, but he better get to something relevant pretty quickly, or we start mentally to check out.”  Mark Galli het hierdie opmerking gehoor. Dit is ‘n verbasende en tragiese verwysing na moderne kerkwees – ongeduld met die woord van God. Die kerk word toenemend ongeduldig met en weerstandig teen die lees en prediking van die Bybel. Ongelukkig is daar ‘n mate van waarheid in die opmerking.

 Leraars is bang dat te veel verwysing na die Bybel sal veroorsaak dat mense nie langer sal luister nie. In baie gemeentes word die Bybel skaars tydens eredienste gelees. Preke fokus op die lidmate se bekommernisse. Die uitleg van die Bybel het plek gemaak vir mense se bekommernisse. Die gesag van die Bybel word ingesluk deur die gesag van die gemeente se bekommernisse.

 Ons leef in ‘n tyd waar mense fokus op hulle behoeftes, wense en hoop – tot nadeel van ander en beslis tot nadeel van God. Ons hou nie daarvan as die prediker die hele tyd sy materiaal aanbied nie … al kom dit uit die Bybel. Ons wil vrae vra oor dit wat ons bekommer, anders voel ons die preek het niks vir ons gesê nie.

 Galli sê dat die prediker by die Bybel kan begin, maar hy moet vinnig beweeg na die dinge waarin hulle belangstel … soos onsself. ‘n Goeie voorbeeld van Bybelse prediking kry ons in Nehemia 8:1 – 8. Die hele volk kom bymekaar en Esra lees vir hulle uit die wetboek van Moses – die aandag van die hele gemeente was by die wetboek. Die Leviete het die wet aan die gemeente verduidelik terwyl die volk daar staan. Esra en sy mense staan op ‘n houtverhoog voor die mense. Hulle lees die boek en daarna verduidelik hulle dit vir die mense. Die gemeente ontvang die woord in nederigheid. Die patroon is duidelik: die Bybel is gelees, verduidelik en ontvang. Die doel van die byeenkoms was duidelik: om die voorlesing uit die Bybel te verduidelik.

 In baie gemeentes word die Bybel feitlik nie meer gelees nie. Die lidmate – oud en jonk – moet die voorlesing hoor. Daarna moet dit uitgelê en toegepas word. Dit is nie genoeg om ‘n versie as afspringplek vir die preek te gebruik nie. Ongeduld met die woord van God kan verduidelik word as ongeduld met God self.

. —R.C. Sproul