I was but a pen in God’s hands, and what praise is due to a pen? —Richard Baxter

Leer van ‘n legkaart

Kan die kerk iets by ‘n legkaart leer? Vir my help die bou van ‘n legkaart om geduld te leer. Maar vir die kerk?

• Kyk eers na die groter prent. As jy die groot prent kan sien, kan jy die stukke bymekaar sit. In die kerk geld dieselfde. Die Groot Opdrag (Matteus 28:18 – 20) en die visie wat God vir die gemeente gegee het, moet die raamwerk wees van alles wat die gemeente moet doen.
• Alle stukkies pas iewers in. Daar is geen addisionele stukkies nie. God sluit nie spaarparte in sy koninkryk in nie. Elkeen het ‘n plek om te vul. Maak nie saak hoe begaaf of onbegaaf iemand mag voorkom nie, hulle het ‘n rol om in die liggaam van Jesus Christus om te vervul. Moenie handdoek ingooi net omdat iemand anders lyk as die gewone “kerkmense” nie.
• Soms lyk dit asof ‘n stuk nêrens gaan inpas nie, maar hy sal. God roep ons soms en ons dink maar dit pas nie. Onthou toe God vir Noag opdrag gegee het om die ark te bou? Met geen wolkie in die lug nie, het dit onsinnig gelyk … maar dit het ingepas.

Those who observe suffering are tempted to reject God, those who experience it often cannot give up on God, their solace and their agony – Miroslav Volf

Dink nuut oor God se wil (2)

Frank Viola (Rethinking the will of God) het ‘n baie interessante siening oor die wil van God. Dit laat ‘n mens waarlik weer dink.

In die vorige blog het ons gesien dat dit verkeerd is om God se wil as ‘n treinspoor te sien – ons moet dit eerder as ‘n parkeerplek sien waarbinne ons ons vryheid moet ontdek.

Enige parkeergebied het grense, maar binne die gebied is daar baie keuses – parkeerplekke. Sekere keuses is beter  as ander, maar daar is baie plekke waar dit geen verskil maak waar ek parkeer nie.

Kom ons gaan terug na die begin.  God plaas vir Adam en Eva in ‘n tuin en gee sy eerste opdrag: Van al die bome in die tuin mag jy eet soos jy wil, maar van die boom van alle kennis mag jy nie eet nie (Genesis 2:16 – 17). Adam kon van al die bome eet, behalwe die een. Let wel: God sê nie vir Adam van watter boom hy moet eet nie, wanneer hy moet eet nie, ens. Dit is Adam en Eva se keuse.

Terug na ons beeld. God gee vir ons ‘n parkeergebied en trek die grense van die gebied. Solank as ek binne die grense bly, kan ek enige plek parkeer. Maar hoe bepaal ek die grense van die parkeerplek?

• Innerlik:In die Ou Testament gee God ‘n gedetailleerde uiteensetting van sy wil – 613 wette. Hulle weet wat hulle moet eet, wat hulle nie mag aantrek nie, ens. Maar na Jesus Christus se opstandig gee God aan ons ‘n nuwe verbond (Hebreërs 8 – 10). Nou gee Hy aan ons sy inwonende Heilige Gees. God se morele wil leef nou in ons. Die Heilige Gees leer vir ons wat die grense van die parkeergebied is. Dit is tog duidelik dat julle ‘n brief van Christus is, deur ons diens geskrywe, nie met ink nie, maar met die Gees van die lewende God, nie op klip nie, maar op die harte van mense (2 Korintiërs 3:3). Die wil van God is iets wat in ons leef. Ons is nou nie meer onderhewig aan honderde wette nie – die liefde moet alles wat ons doen bepaal. Die innerlike impuls is altyd om te gee, te help, te dien en lief te hê.
• Uiterlik – buite onsself. Hier staan die Skrif sentraal: Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ‘n regte lewenswyse te kweek, sodat die man wat in diens van God staan, volkome voorbereid en toegerus sal wees vir elke goeie werk (2 Timoteus 3:16 – 17). Die Skrif is die lewende woord van God: Die woord van God is lewend en kragtig. Dit is skerper as enige swaard met twee snykante en dring deur selfs tot die skeiding van siel en gees en van gewrigte en murg. Dit beoordeel die bedoelings en gedagtes van die hart (Hebreërs 4:12). Dit is belangrik om te onthou dat die Heilige Gees nooit iets teenstrydig tot die Skrif sal sê nie.

Die grense van die parkeergebied is getrek. Die Heilige Gees en die Woord van God sal my help om die grense te bepaal. Is daar dalk nog iets wat ons kan doen om die grense duideliker te sien?

• En nou doen ek ‘n beroep op julle, broers, op grond van die groot ontferming van God: Gee julleself aan God as lewende en heilige offers wat vir Hom aanneemlik is. Dit is die wesenlike van die godsdiens wat julle moet beoefen. Julle moenie aan hierdie sondige wêreld gelyk word nie, maar laat God julle verander deur julle denke te vernuwe. Dan sal julle ook kan onderskei wat die wil van God is, wat vir Hom goed en aanneemlik en volmaak is (Romeine 12:1 – 2). God openbaar nie sy wil aan diegene wat onwillig is om Hom te volg nie: As iemand gewillig is om die wil van God te doen, dan sal hy weet of hierdie leer van God af kom (Johannes 7:17). As ons ons geestelike instinkte wil verskerp, moet ons ons denke vernuwe. Dit doen ons deur tyd in die teenwoordigheid van God te spandeer.
• Volwasse gelowiges word volwasse deur te oefen:  Vaste kos is vir grootmense, vir mense wat oor insig beskik en wat deur ervaring geoefen is om tussen goed en kwaad te onderskei (Hebreërs 5:14).
• Elkeen het ‘n gewete – ‘n interne monitor; ‘n alarm wat afgaan as jy oortree: My gewete, wat deur die Heilige Gees gelei word, getuig saam met my (Romeine 9:1)

Ons het gesien daar is vyf vuurtorings wat  ons lei ten opsigte van God se morele wil:

• Die werking van die Heilige Gees geskrywe op ons harte en denke.
• Die getuienis in die Skrif.
• Die vernuwing van ons denke.
• Die oefening van ons geestelike sintuie.
• Die voorskrifte van ons gewete.

Moet daarom nie onverstandig optree nie, maar probeer te wete kom wat die Here wil dat julle moet doen (Efesiërs 5:17).

Ons het nou na die grense van die parkeergebied gekyk. Maar hoe kies ek nou ‘n parkeerplek?

The pain I feel now is part of the happiness I’ll feel then. That’s the deal – C. S. Lewis

Hoe moet ek my dag begin?

Laat my elke môre u liefde ondervind, want in U stel ek my vertroue.

Wys my die pad wat ek moet loop, want my hoop is op U gevestig.

(Psalm 143:8).

Die psalmis het probleme: ‘n Vyand vervolg my … Ek het alle moed verloor, ek is verslae. Die prentjie is nie dié van iemand wat rustig wakker word en dan sy ontbyt eet nie. Dit klink meer soos oorlog met vyande wat hom vervolg. Dit klink baie soos party van ons dae, alhoewel die oorlog teen ons meestal onsigbaar is. Omstandighede maak dit vir ons moeilik; spanning begin sodra ons wakker word.

In vers 8 beskryf die psalmis die kern van die saak. Ons moet ons prioriteite regkry – eerste dinge moet eerste kom. Die beste manier om die dag te begin, is met gebed. Ek moet heel eerste van God se liefde hoor. Hy is vir my ‘n anker: Maar God bewys sy liefde vir ons juis hierin dat Christus vir ons gesterf het toe ons nog sondaars was (Romeine 5:8); Julle het My nie uitgekies nie, maar Ek het vir julle uitgekies (Johannes 15:16).

Die evangelie van God se genade maak my rustig; sy versekering – niemand sal hulle uit my hand ruk nie (Johannes 10:28) – gee my moed vir die dag.  Daarom kan ons vir die dag wat voorlê op God vertrou.

Waarvoor moet ek dan soggens bid? Eenvoudig – soos die psalmis: Wys my die pad wat ek moet loop. In die loop van die dag gaan ons dinge sê en doen en besluit. Deur hierdie gebed te bid, erken ons onmiddellik dat ons nie in beheer is nie – God moet vir my die wysheid wat ek kortkom, gee; Hy moet my lei; Hy is my God.

Want my hoop is op U gevestig. Hoekom? As gevolg van God se groot liefde vir ons wat Hy op Golgota bewys het, maar ook omdat ons besef dat ons Hom altyd nodig het. Laat ek u liefde ondervind en wys my die pad wat ek moet loop – dit is die beste manier om die dag te begin.

It is better to have loved and lost than never to have loved at all ­– Alfred Lord Tennyson

Dink nuut oor God se wil (1)

Frank Viola (Rethinking the will of God) het ‘n baie interessante siening oor die wil van God. Dit laat ‘n mens waarlik weer dink.

Broers, moenie in julle denke kinders wees nie. Wees onvolwasse in die slegte dinge, maar in julle denke volwasse (1 Korintiërs 14:20).

Baie Christene sien die wil van God as ‘n treinspoor. God het ‘n plan tot in die fynste besonderhede uitgewerk vir my lewe. Ek is op ‘n treinspoor en kan nie links of regs afwyk nie. Sou ek wel afwyk gaan ek op ‘n plek beland waar ek nie wil wees nie.

As dit so is, hoe sou ek dan God se wil ontdek? Deur die Skrif te bestudeer, my innerlike gevoelens (gewete) te volg en deur die uitwendige tekens om my te dekodeer.

Hierdie siening van God se wil is nie waar nie. Hoekom nie?

• Dit is nie wat die Bybel sê nie. Die Bybel gebruik die wil van God op vier  maniere:

1. oGod se ewige wil – sy sentrale doel. Maar nou het God die ryke verskeidenheid van sy wysheid deur die kerk bekend laat word aan elke mag en gesag in die hemelruim, soos Hy Hom van ewigheid af voorgeneem het om dit deur Christus Jesus, ons Here, tot uitvoering te bring (Efesiërs 3:10 – 11). Ons het die voorreg om die geheim van die skepping en die wilte ken en daarvolgens te leef.
2. oGod se soewereine wil. Ook genoem God se toelatende wil. Dit is verborge vir die mens, behalwe as God dit aan ons openbaar. As iets gebeur is dit sy wil, want Hy het dit gesien en dit toegelaat.
3. oGod se morele wil. Dit is sy begeerte vir die optrede van mense. Hierdie wil is aan ons geopenbaar en dit geld vir alle mense op dieselfde manier. Sy toelaatbare wil laat byvoorbeeld toemense sy toenadering verwerp.
4. oGod se wil om sy gawes en roeping te versprei. Hy is die Hoof van sy kerk en hy bepaal die plek van elke lid van sy kerk. Dit verskil van persoon tot persoon.

God se wil verwys nooit na ‘n spesifieke, individuele plan wat van persoon tot persoon verskil nie.

• Hierdie siening is onleefbaar. Ons maak tallose besluite elke dag – ek gaan nou opstaan, ek gaan dit aantrek … Niemand van ons vra vir die Here wat sy wil ten opsigte van hierdie besluite is nie en wag dan tot Hy sy wil aan ons openbaar nie.
• Hierdie siening moedig onvolwassenheid aan. Ons kan nie soos Gideon vra dat dat God net op ‘n stukkie vlieswol dit laat dou nie (Rigters 6). Ons kan ook nie meer die lot gebruik nie, want na die uitstorting van die Heilige Gees lees ons nie meer dat die lot gebruik word nie. Nou speel ons maar Russiese roulette – laat die Bybel oopval en sit jou vinger op ‘n vers. Dit sou dan God se wil wees. Dit is ‘n onvolwasse siening van God se wil.
• Hierdie siening lei tot skuldgevoelens, vrees, twyfel en verwarring. As ons voel ons het ‘n besluit nie volgens God se wil geneem nie, voel ons skuldig – ons is dan nou kwansuis nie “geestelik” genoeg om God se leiding op elke besluit te kry nie. As ons later sou uitvind dat ‘n teken of innerlike indruk nie van God gekom het nie, oorweldig vrees ons.
• Hierdie siening nie ooreenkomstig God se verhouding met sy mense nie. God se verhouding met sy mense kan in drie beelde beskryf word:
• Skaapwagter – lei Hy ons in ‘n gevaarlike gebied, bly Hy elke oomblik by ons en lei ons uit gevaar. Lei Hy ons na groen weivelde, gee Hy aan ons vryheid van keuse – Hy sê nie vir ons watter graspol ons moet eet nie.

1. oKoning – Hy gee aan sy mense geestelike beginsels vir hulle lewens, maar binne hierdie beginsels is daar baie ruimte vir beweging.
2. oVader – ‘n vader gee baie opdragte aan kinders as hulle nog klein is, maar hy verwag hulle moet volwasse word. Hoekom? Om besluite in ooreenstemming met sy wil te kan neem.

Ek wil jou onderrig en jou die pad leer wat jy moet volg. Ek wil jou raad gee en my oog oor jou hou. Moenie onverstandig wees nie, soos ‘n perd of ‘n muil wat met ‘n stang in die bek beteuel moet word as jy hom wil lei (Psalm 32:8 – 9). ‘n Perd het geen onderskeidingsvermoë of oordeel nie. Daarom moet hulle met ‘n stang en teuel gelei word waarheen hulle moet gaan. Ons volg so graag leiers wat van ons ‘n perd maak – links … regs … vorentoe … Ons wil hê dat God ons met ‘n stang en teuels lei. Maar dit is nie wat God van sy kinders verwag nie. God het immers vir ons verstand gegee.

Broers, moenie in julle denke kinders wees nie. Wees onvolwasse in die slegte dinge, maar in julle denke volwasse (1 Korintiërs 14:20)

God se wil vir ons is nie soos ‘n treinspoor nie – eerder soos ‘n parkeergebied. Daarna gaan ons volgende keer kyk.