The central miracle of the gospel is not the raising of Lazarus or the multiplication of the loaves or all the dramatic healing stories taken together. The miracle of the gospel in Christ, risen and glorified, who this very moment tracks us, pursues us, abides in us, and offers Himself to us as compannion for the journey – Brennan Manning

God is die Eienaar van ons verlossing  (1)

Die verlossing kom van ons God wat op die troon sit en van die Lam (Openbaring 7:10).

Verlossing, soos alles in die heelal, behoort aan God. Wat van die mens? Die mens is die een wat verlos moet word.

Hier is drie aspekte waarna ons gaan kyk.

• In ons verlossing staan God sentraal – Hy is die middelpunt.

As die Bybel van verlossing praat, is God die sleutel, die middelpunt, die hoofakteur. As God die Eienaar van verlossing is, is verlossing nooit as gevolg van die inisiatief of prestasies van die mens nie – dit is nie iets wat ons kan doen of verdien nie. Ons beheer nie verlossing nie; ons besluit nie wie verlos word en wie nie; as God iemand verlos het, kan ons dit nie wegneem nie. Volgens die Bybel word verlossing:

• Deur God se genade geïnisieer;
• In God se krag gedoen;
• Op God se voorwaardes aangebied;
• Deur God se Seun verkry;
• Deur God se beloftes verseker; en
• Deur God se oppermag gewaarborg.

Ons kan nie God manipuleer om ons te verlos nie. Al wat ons kan doen is om daarvoor te vra en dit van God te aanvaar. Godsdienste is ook nie die antwoord op ons diepste probleme nie.

• God is die Bron van ons verlossing.

Mense is soms betrokke by die proses waardeur mense verlos word. Maar die bron om te verlos is steeds by God. Kyk maar na die verhaal van Dawid en Goliat. Dawid was die menslike agent van Israel se verlossing, maar hy het goed besef wie die ware Verlosser was: Dan sal hierdie hele skare besef dat die Here nie deur swaard of spies verlos nie, maar dat die oorlog aan die Here behoort en dat Hy julle in ons mag oorgee (1 Samuel 17:47).

In die volgende blog kyk ons na die derde aspek van God, die Eienaar van ons verlossing: Net God kan verlos.

By blood and origin … I am Albanian. My citizenship is Indian. I am a Catholic nun. As to my calling, I belong to the whole world. As to my heart, I belong entirely to the heart of Jesus – Moeder Teresa

Lewe uit die dood

Hierdie is die opskrif van Efesiërs 2. Paulus se briewe is aan gemeentes wat meestal uit nie-Jode bestaan het, geskryf. Dit is ‘n vervulling van God se belofte aan Abraham: In jou sal al die volke van die aarde geseën wees (Genesis 12:3). Hy sê vir die Efesiërs dat hulle, net soos Israel in die Ou Testament, uit genade gered is: Julle is inderdaad uit genade gered, deur geloof. Hierdie redding kom nie uit julleself nie (vers 8 – 9 ). Hy gaan voort om die ongelooflike transformasie wat hulle verlossing bewerkstellig het, te beskryf.

Paulus sê dat die beginpunt van Israel, sy eie en die nie-Jode se verlossing dieselfde was: Almal het gesondig, en het nie deel aan die heerlikheid van God nie (Romeine 3:23). Hy begin Hoofstuk 2 met hierdie stelling: Julle was dood as gevolg van julle oortredings en sondes wat voorheen julle lewenswyse gekenmerk het … So het ons trouens vroeër ook almal gelewe. Ons is deur ons sondige begeertes oorheers  (vers 1 – 3). Hulle was geestelik dood.

Wat is die antwoord op hulle dilemma? Die enigste antwoord was dat hulle deur die liefde en genade  van God lewend gemaak moet word. Hoe het God dit gedoen? Hy het ons saam met Christus lewend gemaak. Uit genade is julle gered (vers 5).  Christus se dood en opstanding was die basis van hulle verlossing.

Paulus herinner hulle dan aan wat hulle vroeër was (vers 11 – 12):

• Sonder Christus;
• Uitgesluit uit die burgerskap van Israel;
• Ver van God af; sonder deel aan die verbond en die beloftes wat daarmee saamhang; en
• Sonder hoop en sonder God in hierdie wêreld.

Hierdie is ‘n beeld van uitsluiting en vervreemding.

Maar deur Jesus Christus se kruis en die prediking van die evangelie het dinge verander – hulle is met God versoen (vers 13 – 14):

• Maar nou is julle een met Christus Jesus;
• Julle wat vroeër ver van God gelewe het, het nou naby gekom;
• Deur sy liggaam te gee, het Hy die vyandskap afgebreek wat vroeër soos ‘n muur skeiding gemaak het; en
• Christus is ons vrede.

God, deur Jesus Christus, het ’n nuwe mensheid geskep.

Wat is die eindresultaat van hierdie transformasie (vers 19 – 22):

• Julle is dus nie meer ver van God af nie … maar medeburgers van die gelowiges.
• Julle is dus …lede van die huisgesin van God.
• In Hom sluit die hele gebou saam en verrys dit tot ‘n heilige tempel vir die Here, in wie julle ook saam opgebou word as ‘n geestelike huis waarin God woon.

Ongelooflik wat God in Jesus Christus in die mens doen. Geen wonder Paulus skryf aan Timoteus: Christus Jesus het in die wêreld gekom om sondaars te verlos (1 Timoteus 1:15).

Have you ever wondered why some of Jesus’s stories seem to complicate or even obscure truth rather than clarify or simplify it? Perhaps it’s that God, who knows us better than ouselves, is not content to speak simply to the rational intelligence, but informs us instead through imagination, intuition, wonder and epiphany – Luci Shaw

Die verlossing kom van ons God

In Openbaring 7 lees ons van die groot menigte – wat niemand kon tel nie – wat voor die troon en voor die Lam gestaan het. Hierdie menigte roep toe hard uit: Die verlossing kom van ons God wat op die troon sit en van die Lam (vers10). Hier is twee dinge van belang:

• Die verlossing kom van God – Hy is as ‘t ware die Eienaar van verlossing. Wat beteken dit as ek sê dat die verlossing van God kom?
  • In ons verlossing staan God sentraal – Hy is die middelpunt.
  • God is die Bron van ons verlossing.
  • Net God kan verlos – niemand en niks anders nie.

• Die verlossing kom van ons God. Hier lees ons iets van die identiteit van God:

1. oDit kom van ‘n spesifieke God en van niemand anders nie.
2. oGod is verlossing.
3. oAnder gode kan nie verlos nie.

Sjoe, hierdie is ‘n mondvol. Kom ons kyk na die verskillende elemente. Volgende keer kyk ons na God as die Eienaar van ons verlossing.

The Shema means that you have to love God intellectually (“with all thy heart), emotionally “with all thy soul”) and practically (“with all thy might) – Mordecai Kaplan

Die noodsaaklikheid van geloof

Die woorde geloof en glo word algemeen in ons taal gebruik. Politici vra dat ons in hulle beleid moet glo; die huwelik is basies ‘n geloofsband tussen twee mense wat mekaar ken, vertrou en in mekaar glo. Omdat die lewe so onseker is, kyk ons na mense, instellings en idees waarin ons kan glo. Geloof, vertroue, hoop spruit voor uit ‘n lewe van teenstrydighede – lewe en dood, trou en ontrou, behoort en verraad, ens. Ons hele lewe is een van geloof in onsself of ons familie of ons vriende, planne, mense instellings, ens. Ons soek vir iets of iemand om ‘n rots of anker te wees waaraan ons kan vashou terwyl die wêreld buite beheer is – altans so voel dit vir ons.

Geloof is ‘n onvervreembare eienskap van die mens se bestaan. Ons het wel ‘n keuse in wie of in wat ons glo. Maar of ons nou in iets of in iemand glo, dit is ‘n noodsaaklikheid – dit is deel van menswees in die wêreld. Dit is ons aard om ons hand uit te steek na die onbekende en te hoop vir wat ons mag kry.

As die Apostoliese Geloofsbelydenis met Ek glo … begin, vra dit van mense wat die belydenis lees om hulle behoefte aan kennis, vertroue en aan iets te behoort, te erken – iets buite hulleself. Ons het baie behoeftes – kos, skuiling, doel en vriendskap. Ons kan self sekere van hierdie behoeftes hanteer. Daar is egter ‘n behoefte wat in elke mense ingebou is – om God te ken. Augustinus stel dit so: U het die ewigheid in ons harte geplaas en ons harte is rusteloos totdat hulle in U rus. Hierdie gevoel van ontevredenheid word net bevredig as ons ontdek dat ons gemaak is om God te ken en lief te hê. Geloof is as ons geestelike honger bevredig word. Die Apostoliese Geloofsbelydenis sê vir ons wat ons behoefte is – ‘n behoefte om in God te glo.