My roeping en lewensdoel (3)

God uses men who are weak and feeble enough to lean on him. —Hudson Taylor

My roeping en lewensdoel (3)

Die groot probleem in ons soeke na ‘n lewensdoel is die afstand tussen Skepper en skepsel. Maak nie saak hoe briljant of toegewyd ons is nie, ons kan nie daardie afstand oorbrug nie. Ons kan nie vir God vind sonder God nie; ons kan nie vir God bereik sonder God nie. Ons soeke na ons lewensdoel is tevergeefs tensy God se genade die soeke inisieer en tensy God se roeping ons na Hom toe trek nie.

God kan hierdie Skepper-skepsel afstand oorbrug. Ons soek tevergeefs – alles is genade. Die geheim is nie dat ons na God toe opklim nie, maar dat Hy na ons toe afbuig.

 Jesus se genesing van die blinde Bartimeus help ons baie (Markus 10:46 – 52). Jesus kom in Jerigo aan. ‘n Skare drom om Hom saam. Toe Bartimeus hoor dat dit Jesus is, roep hy na Jesus. Die mense probeer hom stilmaak, maar Jesus sê vir hulle: Roep hom nader.  Let op sy reaksie  toe hy hoor dat Jesus hom roep: Hy het sy bokleed net daar gelos en opgespring en na Jesus toe gegaan. Onmiddellik spring hy op en gaan na Jesus. Hy is so haastig dat hy sommer van sy klere daar los. En dan Jesus se afskeidswoord aan hom: Jy kan maar gaan. Jou geloof het jou gered.

 Hoe reageer ons as God roep? Onmiddellik of traag?




Waar is ons helde?

The omnipotent, in one instant, made himself breakable. He who had been spirit became pierceable. He who was larger than the universe became an embryo – Mac Lucado

 Waar is ons helde?

Helde het skaars geword in die moderne samelewing. Nietzche, Marx en Freud kan as die meesters van wantroue beskryf word. Die gevolg is dat ons sogenaamde helde onmiddellik wantrou. Ons soek outomaties na die voete van klei; ons soek nie na ‘n voorbeeld om na te volg nie, maar vir onderliggende siniese motiewe.

 

Vroeër het ons iemand wat iets bereik het geëer. Ongelukkig het die media vandag ‘n kortpad geneem na roem: onmiddellik, sonder sweet en toewyding. Wat vandag van belang is, is blootstelling in die media en nie karakter nie. Hoekom het dit gebeur? Omdat God se roeping nie meer in ons samelewing gehoor word nie.

Die sleutel tot groei, is om jou roeping te volg. Hoe gebeur dit?

  • God se roeping is ‘n uitdaging om te groei tot ons volle potensiaal. In die Ou Testament het ons gelees dat mense plat op die grond val as God hulle roep. Esegiël het dit ook gedoen. God beveel hom egter om op sy voete te staan en dan sal Hy met hom praat. Daar is meer aan God se roeping as net uitstuur – dit eindig by uitstuur. Dit begin as God ons uitsonder – as Hy ons by name roep. Dan laat Hy ons opstaan. Dit beteken nie net fisies staan nie, maar ons moet opstaan om die mense te wees wat Hy weet ons kan wees. God se roeping lei ons tot nuwe hoogtes.
  • God se roeping is ‘n uitdaging om tot ons volle potensiaal te groei, want dit sluit ‘n element van nabootsing in. ‘n Held is tog iemand op wie ons ons lewe modelleer. Dit stel ons in staat om groter te groei as wat andersins die geval sou wees. Die probleem is dat menslike helde feilbaar is en ons teleurstel. Hulle moet ook met ander helde vir ons lojaliteit kompeteer. Jesus Christus is die een volmaakte held waarop ons ons lewe kan modelleer.

Na ons roeping hardloop ons die resies van geloof met ons oë gevestig op Jesus Christus. What is God’s Word without an example (Fyodor Dostoevsky). Modelleer beteken ek hou dop en kopieer. Dit is hoe Jesus se dissipels geleer het – deur saam met Hom te wees. Ons diepste kennis word nie uitgedruk in woorde – boeke, lesings, preke – nie, maar deur direk van Jesus Christus te leer.

Die hart en siel van dissipelskap is om saam met Jesus Christus te wees; ons groei deur wat Hy gedoen het, te kopieer. Ons kan nie deur woorde alleen groei nie. As God ons roep, stel hy ons in staat om Jesus Christus na te volg.




My roeping en lewensdoel (2)

You can out-distance that which is running after you, but not what is running inside you. -Rwandese spreekwoord

My roeping en lewensdoel (2)

You can get all A’s and still flunk life (walter Percy)

Geen mens kan my lewensdoel vir my ontdek nie  – elkeen moet op een of ander stadium van sy lewe self sy doel ontdek. Hoe ontdek en vervul ek die sentrale doel van my lewe? Almal van ons soek na betekenis in ons lewens; almal van ons wil graag ‘n verskil maak; almal wil graag iets nalaat vir diegene wat na ons kom. Ons passie is om die doel waarvoor ons op die aarde geplaas is, te vervul.

 

 For the secret of man’s being is not only to live … but to live for something definitive. Without a firm notion of what he is living for, man will not accept life and will rather destroy himself than remain on earth (Fyodor Dostoevsky: The Brothers Karamazov). Ons besef onmiddellik dat my lewensdoel nie ‘n filosofiese of teoretiese saak is nie, maar ‘n baie praktiese saak.

 Almal wil graag deel wees van iets groter as jyself. So ‘n groot doel kan ons aanspoor tot hoogtes wat ons nooit op ons eie sou bereik het nie. Hierdie doel is persoonlik: Ek wil weet waarom ek hier op aarde is. Soos Kierkegaard dit stel: The thing is to understand myself, to see what God really wants me to do; the thing is to find a truth that is true for me, to find the idea for which I can live and die.

 Ongelukkig is daar baie verwarring oor hierdie onderwerp. Die rede is dat die enigste roeping wat ons sal vervul, is die roeping van God. Niks anders kan die mens se begeerte na ‘n lewensdoel vervul nie. Maar wat van kennis en die wetenskap? Science is meaningless because it gives no answer to our question, the only question important to us, ‘what shall we do and how shall we live?’ (Tolstoy)

 Volgende keer kyk ons verder na my roeping en lewensdoel.




Arthur F. Burns

We talk of the Second Coming; half the world has never heard of the first. —Oswald Smith

Arthur F. Burns

Arthur Burns was die voorsitter van die Federale Reserwe Raad van die VSA en later die VSA Ambassadeur na Duitsland. Hy was die ekonomiese raadgewer van heelwat Amerikaanse presidente – van Eisenhower tot by Reagan. As hy gepraat het, het Washington geluister.

In die 1970’s begin hy ‘n informele gebedsgroepie in die Wit Huis bywoon.

Niemand was heeltemal seker oor hoe om hom te hanteer nie, want hy was ‘n Jood. Daarom word hy nooit gevra om die byeenkoms met gebed af te sluit nie. Eendag was daar ‘n nuwe voorsitter wat nog nie vantevore van hierdie byeenkomste bygewoon het nie. Hy vra vir Burns om die slotgebed te doen. Almal hou asem op. Wat gaan Burns doen? Sonder huiwering steek hy sy hand na die persoon langs hom uit. Almal in die kringetjie hou mekaar se hande vas. Hy bid.

Lord, I pray that you would bring Jews to know Jesus Christ.

I pray that you would bring Muslims to know Jesus Christus.

Finally, Lord, I pray that you would bring Christians to know Jesus Christ.

Amen.