A Christian is not a person who has made a new start in life, but a person who has received a new life to start with. —John Blanchard

 Wat sê Genesis 1 – 2 oor God?

Soms kry debatte oor ‘n sekere teks soveel aandag dat ons skoon van die teks self vergeet. Temper Longman (What Genesis 1 – 2 Teaches) se artikel in hierdie boek is waardevol – noodsaaklik om weer ‘n slag die groot prentjie te sien. Hy begin deur te sê dat die Bybel waar is. Die vraag is egter wat is die waarheid wat in ‘n spesifieke gedeelte geleer word. Genesis 1 – 2 vertel ons van God en dat God geskep het. Dit vertel ons niks van hoe God geskep het. Daar is ‘n groot verskil tussen die twee,

 Eerstens moet ons vasstel watter soort literatuur – genre – Genesis 1 – 2 is. Dit is duidelik ‘n verhaal, maar nie alle verhale is noodwendig historiese verhale nie. Sommige verhale is fiksie. Ons moet ook let op die teenwoordigheid van beeldspraak (die dae, Adam se rib, ens). Daar is sterk verbintenisse met ander skeppingsverhale uit die antieke Nabye-Ooste. Die orde van die gebeure in Genesis 2 laat ons dink dat ons hier met twee skeppingsverhale te doen het en nie een verhaal wat net saamgevoeg is nie. Hulle is nie identies nie.

 Wat leer Genesis 1 – 2 vir ons? God, die God van Israel, die enigste God, het alles geskep – insluitend sterre en mense. Die skepping is van God afhanklik, maar God is nie van die skepping afhanklik nie. God is betrokke. God het nie ‘n geslag nie, maar die mens het wel. Mense het ‘n verhouding met God en met mekaar. Die verhouding man-vrou is wederkerig en gelyk – nie meerderwaardigheid nie. Mense is beelde van God op die wêreld geplaas as sy verteenwoordigers.

 Daar is baie verslae van die skepping in die Bybel (Psalms 8, 19, 136, 24 ,33, 104; Spreuke 3:19 – 20. 8:22 – 31; Job 38:4 – 11). Hulle verskil in presies wat daar gebeur het. Daar is baie beeldspraak. Nie een van hulle vertel vir ons hoe God geskep het nie. Al wat hulle sê, is dat dit God is wat geskep het.

Whatever and whenever God blesses, Satan curses. What God creates, Satan counterfeits. —Sam Storms

Bybelverse wat verkeerd gebruik word: Geld is die wortel van alle kwaad

Eric J. Bargerhuff het ‘n baie interessante boek – The Most Misused Verses in the Bible – geskryf. In hierdie reeks gaan ek onder andere van hierdie boek gebruik maak.

 Geldgierigheid is ‘n wortel van allerlei kwaad.  Party het geld nagejaag en toe van die geloof afgedwaal; daardeur het hulle hulleself baie ellende op die hals gehaal (1 Timoteus 6:10).

Dit is waarskynlik die eerste vers waaraan mense dink as hulle gevra word oor die Bybel se siening van geld – God verag die rykes en geld self is die bron van al die kwaad op aarde. Beide idees is verkeerd.

Paulus verwys hier na geldgierigheid – die liefde vir geld. Nêrens lees ons in die Bybel dat om geld te besit, verkeerd is nie. Om ryk te wees, is nie sonde nie. Die Bybel waarsku ons oor die spanning en druk en versoekings wat ons sal ondervind as ons baie geld het. Die Bybel sê dat ons verantwoordelik en vrygewig moet omgaan met ons geld. Julle kan nie vir God en Mammon dien nie (Matteus 6:24). Beide diegene wat baie en diegene wat min het, kan deur ‘n passie vir geld verteer word. Daarteen waarsku Jesus ons – net Jesus moet ons Heerser wees. Die eerste probleem is die liefde vir geld.

Paulus sê hier dat geldgierigheid ‘n wortel van allerlei kwaad is. In die King James Version lees ons egter: For the love of money is the root of all evil. Kyk ons na die direkte vertaling in die Interliniêre Bybel lees ons: Want liefde vir geld is die wortel van allerhande soorte kwaad. Paulus wil beslis nie hier vir ons sê dat geld die wortel van alle kwaad is nie.

Kom ons gaan een vers terug: Maar dié wat ryk wil word, val in versoeking. Hulle loop hulle vas in die strik van baie sinlose en skadelike begeertes waardeur mense in die verderf en ondergang gestort word. Hier praat Paulus van die begeerte om ryk te wil wees en die versoeking wat dit tot gevolg kan hê. In vers 10 sê Paulus dat dit mense van die geloof kan laat afdwaal en hulle baie ellende op die hals kan haal.

Ongelukkig het die mensdom in ‘n verwronge selfliefde verval en vir baie is baie geld onontbeerlik om aan hulle begeertes te voldoen – geld is noodsaaklik in hulle najaag van hulle eie eer. Ons moet geldgierigheid veroordeel, want dit het al baie lewens vernietig – net soos oorlog, moord en ander misdade.

Hier is ‘n baie belangrike les vir ons om te leer. Ons moet die Skrif versigtig – in konteks – lees om te verstaan wat die oorspronklike skrywer bedoel het. Net so belangrik is dit om seker te maak dat as iemand die Skrif aanhaal hy dit akkuraat doen. Luister wat sê Paulus aan die jonge Timoteus: Lê jou daarop toe om jou tot beskikking van God te stel as ‘n arbeider wat die goedkeuring van God wegdra, ‘n arbeider wat hom vir sy werk nie hoef te skaam nie, wat die woord van die waarheid suiwer verkondig (2 Timoteus 2:15).

Volgende keer gaan ons na 1 Korintiërs 10:13 kyk.

It is far too easy for someone in my position to read the Bible only with an eye on a future sermon, overlooking the message God has for me through its pages.” – Billy Graham

Bybelverse wat verkeerd gebruik word: Is  Jesus geskep?

Eric J. Bargerhuff het ‘n baie interessante boek – The Most Misused Verses in the Bible – geskryf. In hierdie reeks gaan ek onder andere van hierdie boek gebruik maak.

Die Seun is die beeld van God, wat self nie gesien kan word nie. Die Seun is die Eerste, verhewe bo die hele skepping (Kolossense 1:15).

Die Here sê vir Moses: Vir My kan jy nie sien nie, want geen mens kan My sien en bly lewe nie (Eksodus 33:20). Maar God het besluit om Homself aan die mens te openbaar: Die Woord het mens geword en onder ons kom woon. Ons het sy heerlikheid gesien, die heerlikheid wat Hy as die enigste Seun van die Vader het, vol genade en waarheid (Johannes 1:14). Dwarsdeur die Nuwe Testament lees ons dat Jesus Christus volledig God is.

Wat het die mense wat destyds geleef het, gesien toe hulle Jesus gesien het? Ons kry verskillende antwoorde as ons verskillende mense vra om hierdie vraag te antwoord. Wat opvallend is, is dat almal dink dat Jesus min of meer soos hulle gelyk het. Maar Jesus was ‘n Jood uit die Midde-Ooste. Sy vel was waarskynlik olyfkleurig. Hy was waarskynlik sterk gebou soos ons sou verwag van iemand wat in die winkel van ‘n timmerman gewerk het. Daar was waarskynlik niks buitengewoon aan sy fisiese voorkoms nie – toe Judas Hom verraai het, moes Judas Hom met ‘n soen geïdentifiseer het. Hierdie is natuurlik spekulasie. Wat wel waar is, is dat die Nuwe Testament vir ons min van Jesus se voorkoms vertel. Dit is natuurlik nie belangrik dat ons dit weet nie. Wat wel belangrik is om te weet, is dat Jesus God in die vorm van ‘n mens was.

Daar is vandag steeds mense wat glo dat Jesus ‘n engel was wat deur God geskape is. Hy het aarde toe gekom en hier leef Hy tydelik as mens. Na sy dood is sy gees (nie sy liggaam nie) opgewek en het na die hemel opgevaar waar Hy weer ‘n engel geword het. Hy is beslis ‘n mindere God as God die Vader.

Om hierdie siening te bewys, gebruik die Jehova Getuies Kolossense 1:15. Hulle glo dat Paulus hier van Christus as ‘n geskape wese praat. Eerste mag na eersgeborene verwys, maar as ons na die konteks kyk, is dit nie wat hier bedoel word nie. Eerste mag na posisie, rang of voorrang verwys. So verwys die psalmis na Dawid: Ek stel hom eerste, die magtigste koning op aarde (Psalm 89:28). So sê die Here: Israel is my oudste seun (Eksodus 4:22). Israel beklee ‘n ereposisie as die volk wat die Here gekies het as sy eiendom.

Ons kan nie sê dat Jesus ‘n geskape wese is net omdat Hy Eerste genoem word nie. Wat leer ons uit die konteks van hierdie vers? Paulus begin hierdie vers met: Die Seun is die beeld van God, van God wat self nie gesien kan word nie. Die Seun is nie volgens die beeld van God gemaak nie – Hy is die beeld van God. Hy is die ewebeeld van die wese van God (Hebreërs 1:3). Kom ons kyk na die twee verse wat volg – Kolossense 1:16 – 17: God het deur Hom alles geskep wat in die hemel en op die aarde is: alles wat gesien kan word en alles wat nie gesien kan word nie, konings, heersers, maghebbers, gesagvoerders. Alles is deur Hom en vir Hom geskep. Voor alles was Hy al daar, en deur Hom bly alles in stand. Kyk weer: Voor alles was Hy al daar – voor die skepping was Hy al daar; Hy bestaan van altyd af. Paulus sê hier dat Jesus die God is wat alles geskep het, en dat die skepping deur Hom en vir Hom geskep  is.  Johannes sê presies dieselfde: Alles het deur Hom tot stand gekom: ja, nie ‘n enkele ding wat bestaan, het sonder Hom tot stand gekom nie (Johannes 1:3). Jesus is nie gemaak nie – Hy is die Maker.

Ons weet nie hoe Jesus fisies gelyk het nie, maar ons kan ‘n duidelike teologiese beeld van Hom kry … as ons die Bybel korrek interpreteer.

Volgende keer gaan ons na 1 Timoteus 6:10 kyk.

“We are not cisterns made for hoarding, we are channels made for sharing.” – Billy Graham

Bybelverse wat verkeerd gebruik word:  Ek luister uit die hemel uit

Eric J. Bargerhuff het ‘n baie interessante boek – The Most Misused Verses in the Bible – geskryf. In hierdie reeks gaan ek onder andere van hierdie boek gebruik maak.

 En my volk oor wie my Naam uitgeroep is, toon berou en bid en vra na my wil en draai terug van hulle bose weë af, sal Ek luister uit die hemel uit en hulle sonde vergewe en hulle land laat herstel (2 Kronieke 7:14)

As ons die Skrif reg wil interpreteer, moet ons nie net die literêre konteks nie, maar ook die historiese konteks oorweeg. Baie van wat in die Bybel beskryf word, het in antieke bevolkings gebeur. Intussen het taal, leefstyl, regeringstelsels en kultuurwaardes van tyd tot tyd verander.

Die stories in die Bybel het met werklike mense wat eeue gelede in kulture wat drasties van ons s’n verskil geleef het, te doen. Hierdie vers word dikwels gebruik in gebedsbyeenkomste, want dit bevat ‘n dramatiese belofte. Daar is groot geestelike waarhede in hierdie teks – die nodigheid van nederigheid, gebed, berou, vra God se wil. Die vers beloof dat  God luister, vergewe en  genees.

Salomo was die koning en hy  bou ‘n ongelooflike tempel vir God. By die inwyding van die tempel bid hy. Toe hy klaar gebid het, kom daar vuur uit die hemel en verteer die offers – en die magtige teenwoordigheid van die Here het die tempel gevul. Israeliete kniel – oorweldig deur die gebeure – en aanbid God met sang, offers en feeste wat nog ‘n week duur. Hulle keer met vreugde in hulle harte na hulle huise terug. Jare gaan verby en nou  verskyn die Here privaat aan Salomo. Wat volg is God se reaksie op die openbare gebed van Salomo by die inwyding van die tempel jare vantevore. Ek het jou gebed verhoor en hierdie plek vir My gekies as die plek waar daar vir My offerandes gebring kan word. As Ek die hemel gesluit hou sodat daar geen reën is nie, of as Ek die sprinkaan beveel om die land kaal te vreet, of as Ek pes onder my volk stuur, en my volk oor wie my Naam uitgeroep is, toon berou en bid en vra na my wil en draai terug van hulle bose weë af, sal Ek luister uit die hemel en hulle sonde vergewe en hulle land laat herstel  (7:12 – 14).

Hierdie reaksie is spesifiek aan Salomo gegee – die koning wat God se mense verteenwoordig en lei. Die plek waarna die Here verwys is die tempel. Hierdie belofte is aan hierdie koning en hierdie mense op hierdie tyd op hierdie plek gegee. Dit is nie ‘n algemene belofte nie. God se Naam is oor geen ander nasie uitgeroep nie; geen volk het ‘n tempel waar die lewende God bly nie.

God aanvaar sy volk gaan sonde doen en Hy gaan hulle straf – droogte, hongersnood, sprinkane peste. Hierdie oordeel sal van korte duur wees as God se mense berou het, bid en omdraai. God doen dan ‘n verbasende ding – nie alleen vergewe Hy hulle sonde nie, maar laat die land herstel.

Ons ruk dikwels hierdie teks uit konteks. Hierdie is ‘n bindende belofte vir ander mense van ‘n ander tyd en ander plek. Die herstel waarna hier verwys word, is die herstel van die fisiese land.

Volgende keer kyk ons na Kolossense 1:15.