Wanneer sonde ernstig en genade oorweldigend is

When I feed the hungry, they call me a saint. When I ask why people are hungry, they call me a communist. -Helder Camara, aartsbiskop (1909-1999)

Wanneer sonde ernstig en genade oorweldigend is

Baie gemeentes beklemtoon die belang van ‘n heilige lewe, maar lê min klem op God se aanvaarding van ons ten spyte van ons sondes. Ander gemeentes wil wettisisme vermy en is daarom huiwerig om mense tot deeglike selfondersoek en berou op te roep. Die 18de eeuse pastoor, John Newton beskou selfondersoek en genade as beide baie belangrik.

Hy voel dat Christene nie genoeg aandag en tyd gee vir deeglike selfondersoek nie. Beteken hierdie selfondersoek dat ons altyd skuldig en skaam moet voel? Newton gee twee riglyne:

Mense vul hulle harte met die gevare van wat hulle doen. Natuurlik is dit goed om jou probleem te erken, maar as dit al is wat jy vir jou hart sê, versag en hervorm dit nie jou hart nie. Die motivering is eintlik selfsugtig. Daarom bring dit slegs korttermyn verandering teweeg. Ons moet dieper ingaan op dit wat ons harte permanent verander – die genade van God in Christus aan die kruis. Ons moet vir ons harte wys die oneindige diepte waartoe Hy gegaan het sodat ons vry van sonde en veroordeling kan wees. Dit sal jou die gevaar en die erns van sonde laat besef.
Ons sondig nie net uit ‘n opstandige begeerte om ons eie meesters te wees nie, maar ook omdat ons vir dinge anders as God soek om ons te vervul.

As ons in genade wil groei, moet ons daarvan bewus wees dat ons sondaars maar ook God se kinders is en dat Hy lief is vir ons. Ons moet ‘n begrip van ons sonde voor God hê en ‘n diepe begrip van ons eenheid met en aanvaarding deur God in Christus hê.

Rejoice in the Lord always, and again I say, Rejoice. We have little to rejoice in ourselves, but we have right and reason to rejoice in him. (“Letter XI, to the Rev. Mr. S.,” Works of John Newton, Vol. 6, 185-187)

Faktore was Kerkgroei beïnvloed

We are not diplomats but prophets, and our message is not a compromise but an ultimatum. —A.W. Tozer

Faktore was Kerkgroei beïnvloed

Op Amazon.com is daar 25 000 boeke in die kategorie kerkgroei – en hierdie beweging is maar 40 jaar oud. Daar is net 6 900 boeke in die kategorie kerkvernuwing.

Met so baie boeke oor kerkgroei kan ‘n mens met reg vra: Is daar enige konsensus? ‘n Onlangse studie ontdek daar is 115 verskille faktore wat gemeentes laat groei. Net ses faktore word deur 70% van die skrywers genoem. Wat is hierdie faktore?

Geestelike dinamika. Wat is dit: dit sluit in sterk geloof, toewyding aan die Bybel, Christus-gesentreerd, passie, bemagtig deur die Heilige Gees, persoonlike gebed, liefdevolle verhoudings, klem op geestelike dissiplines en gehoorsame lewens.
Doeltreffende evangelisasie. Gemeentes moet nuwe mense vir Christus bereik as hulle wil groei. Wat sluit ons hierby in? Kommer oor behoeftes, begeerte vir bekeringsgroei, fokus op gesinne, ondersteuning van nuwe dissipels, fokus na buite en opleiding in evangelisasie.
Strategiese beplanning. Groeiende gemeente glo dat dit wat gemeet word, verbeter. Groeiende gemeentes maak planne en meet die resultate. Dit sluit in dinge soos besluitneming, funksionele fasiliteite, evaluering, stel doelwitte, ens.
Uitmuntende leierskap. Wat sluit dit in? Doeltreffende gebruik van gesag, gewilligheid dat ander lei, verwagting van groei, probleemoplossing, heg waarde aan voortgesette leer, motivering, ens.
Produktiewe assimilasie van nuwe nuwe mense in die lewe van dieHulle help nuwe mense om hulle geestelike gawes te bepaal. Nuwelinge moet gou ingeskakel word, kleingroepe, opleiding vir bediening, ens
Inspirerende aanbidding – insluitend prediking, musiek, atmosfeer, ens. Dit gaan oor ‘n leraar wat lief is vir mense, Bybelse prediking, geestelik lewendig, spanbediening, kontekstueel toepaslik, ens.
Pas die Ou Testamentiese wette en rituele waarmee weggedoen is of wat vervul is, steeds toe. Hier dink ons aan die voedselwette, die offerrituele, kleredrag, ens. Ons moet hulle nie weer herinstel nie.
Ons sien nie vir Jesus Christus in die Ou Testament raak nie. Die Ou Testament praat van, getuig van, wys na Jesus Christus. Jesus Christus het dit self bevestig.

Lees die Bybel uit konteks. Jy moet vooraf die konteks en geskiedkundige omstandighede van elke boek bepaal – vir wie is die boek geskryf, wanneer is dit geskryf, ens.
Lees die Bybel sonder om dit jou eie te maak. Ons gaan na die Bybel en soek inligting wat op ander mense van toepassing is – nie dit wat op jouself en jou lewe van toepassing is nie. Jy moet die Bybel vanuit jou persoonlike hoek lees.

Vir baie van ons word Bybellees ‘n werk en nie ‘n vreugde nie. Die woorde is droog; ons gedagtes dwaal; die bladsye is leeg. Dan moet jy seker maak dat jy hierdie foute vermy.

Foute wat ons maak as ons die Bybel lees

. —William Jenkyn

Foute wat ons maak as ons die Bybel lees

Frank Viola identifiseer agt foute wat ons algemeen maak as ons die Bybel lees:

Lees die Bybel sonder gebed. Die Bybel is ‘n geestelike boek en kan nie sommer soos enige ander boek gelees word nie. Die verligting van die Heilige Gees is nodig as ons die Bybel akkuraat wil verstaan en toepas. Gebed voor en na ons die Bybel lees, is noodsaaklik.

Word vasgevang in die dinge wat jy nie verstaan nie. As jy die Bybel lees, kom jy dikwels voor verse of paragrawe te staan wat jy nie verstaan nie. Moenie op hulle fokus nie; gaan voort en kom later na hulle terug. Konsulteer ‘n kommentaar. Ons verstaan meer as ons die geskiedkundige konteks verstaan.

Lees te vinnig. Jy kan nie die Bybel lees soos jy fiksie lees nie Lees dit stadig; lees ‘n paragraaf een, twee, drie maal.

Lees sonder berou. Ons geestelike toestand bepaal hoe ons lees en wat ons daaruit kry. As daar iets in my lewe is waarop God sy vinger geplaas het en ek het dit nog nie hanteer nie, dan moet ek dit eers hanteer, want dit gaan bepaal wat ek uit die Skrifgedeelte kry. Dit gaan nie net oor die metodes wat ons gebruik nie, maar onsself moet in die regte toestand wees.

Pas die Ou Testamentiese wette en rituele waarmee weggedoen is of wat vervul is, steeds toe. Hier dink ons aan die voedselwette, die offerrituele, kleredrag, ens. Ons moet hulle nie weer herinstel nie.

Ons sien nie vir Jesus Christus in die Ou Testament raak nie. Die Ou Testament praat van, getuig van, wys na Jesus Christus. Jesus Christus het dit self bevestig.

Lees die Bybel uit konteks. Jy moet vooraf die konteks en geskiedkundige omstandighede van elke boek bepaal – vir wie is die boek geskryf, wanneer is dit geskryf, ens.

Lees die Bybel sonder om dit jou eie te maak. Ons gaan na die Bybel en soek inligting wat op ander mense van toepassing is – nie dit wat op jouself en jou lewe van toepassing is nie. Jy moet die Bybel vanuit jou persoonlike hoek lees.

Vir baie van ons word Bybellees ‘n werk en nie ‘n vreugde nie. Die woorde is droog; ons gedagtes dwaal; die bladsye is leeg. Dan moet jy seker maak dat jy hierdie foute vermy.

Wat is die tekens van ‘n dwaalleraar?

Depend on it, my hearer, you never will go to heaven unless you are prepared to worship Jesus Christ as God. —C.H. Spurgeon

Wat is die tekens van ‘n dwaalleraar?

Dwaalleraars was teenwoordig in elke tydvak van die geskiedenis. Omstandighede mag verander, maar hulle metodes bly dieselfde. Hier is ‘n paar tekens van vals leraars:

Hulle plesier mense. Wat hulle leer is bedoel om mense tevrede te stel Hulle vlei mense. Dit is in teenstelling met die ware leermeester: Nee, God het ons gekeur en die evangelie aan ons toevertrou, en so verkondig ons dit dan ook. Ons wil nie die guns van mense probeer wen nie, maar doen wat God verwag, Hy wat ons diepste gedagtes toets (1 Tessalonisense 2:4).

Dwaalleraars se sterkste kritiek is teen God se getrouste dienaars. Hulle kritiseer diegene wat aan die waarheid vashou. Ons sien dit in die aanvalle op Moses en Paulus, maar veral in die aanvalle van die godsdiensleiers op Jesus. He that willingly takes from my good name, unwillingly adds to my reward (Augustinus).

Dwaalleraars onderrig hulle eie wysheid en visie. Dit was sekerlik waar in die tyd van Jeremia: Die Here het vir my gesê: Die profete gee voor dat hulle in my Naam optree, maar Ek het hulle nie gestuur of beveel nie, Ek het nie met hulle gepraat nie. Dit is gesigte wat nie bestaan nie, nuttelose waarsêery, dit is bedrog wat hulle versin wat hulle vir julle aanbied as woorde van profete (14:14). Paulus waarsku ook hierteen: Daar sal ‘n tyd kom wanneer die mense die gesonde leer nie meer sal verdra nie. Hulle sal hulle eie begeertes volg en vir hulle leermeesters bymekaarmaak wat net sal sê wat hulle graag wil hoor (2 Timoteus 4:3).

Dwaalleraars fokus op die klein besonderhede en nie op dit wat werklik belangrik is nie. Paulus waarsku Timoteus teen mense wat verwaand is: Hy het ‘n sieklike beheptheid met twisvrae en met stryery oor woorde. Daaruit ontstaan afguns, twis, beledigings, gemene verdagmakery, voortdurende rusie van mense wat verstandelik verward en van die waarheid beroof is (1 Timoteus 6:4 – 5). Jesus het natuurlik die Fariseërs ook hiervan beskuldig (Matteus 23:23).

Dwaalleraars versteek hulle vals leerstellings agter welsprekendheid en wat beskou word as indrukwekkende logika. Dit lyk mooi, maar is dodelik.

Dwaalleraars stel belang om ander van hulle menings te oortuig – nie om hulle te help nie. Hulle stel nie belang in die verbetering van lewens of die verlossing van mense nie, maar om mense te oortuig en volgelinge te wen.

Dwaalleraars buit hulle volgelinge uit. Petrus waarsku hierteen: Maar daar was ook vals profete onder die volk, en so sal daar ook onder julle vals leraars kom. Hulle sal verderflike dwaalleer insmokkel en die Here wat hulle vrygekoop het, verloën. So sal hulle hulleself baie gou in die verderf stort … In hulle hebsug sal hulle julle met allerhande stories uitbuit (2 Petrus 2:1 – 3).

As ons om ons kyk, sien ons nie van hierdie tekens om ons nie?