Klein gemeente denke

The man who dies rich dies disgraced. -Andrew Carnegie (1835-1919)

Klein gemeente denke

Bill Tenny-Brittain het ‘n interessante blog oor hierdie onderwerp geskryf. Die verskille tussen ‘n klein gemeente wat vasgehaak het en ‘n gemeente wat groei (enige grootte) word onder andere bepaal deur die manier waarop lidmate dink. In klein gemeentes wat vasgehaak het, glo die lidmate en gedra hulle hulleself asof hulle behoeftes, begeertes en voorkeure voorkeur moet geniet as enige besluit geneem word. Om die waarheid te sê, hulle raak ontsteld as ‘n besluit geneem word sonder dat hulle gekonsulteer word.

  Hierdie denke verseker dat met enige besluit, groot of klein,  die meerderheid heers. Hierdie soort denke is klein gemeente denke, want hierdie soort denke verseker dat die gemeente geen betekenisvolle en volhoubare groei sal ervaar nie. En gemeentes wat nie groei nie, gaan dood. Eenvoudig.

Gemeentes wat groei dink anders.

  • Die gemeente en leiers weet dit gaan nie oor hulle nie. Hulle besef dat die gemeente daar is om die hande, voete en getuies van Jesus Christus te wees – om te dien en nie gedien te word nie. Wat hulle wil hê, oorheers nie die agenda nie.
  • Die lidmate vertrou dat hulle leiers goeie besluite sal neem oor die roeping en sending van die gemeente. Die lidmate is nie betrokke en wil nie betrokke wees in nie-kritiese besluite nie. Hulle stel nie belang in die kleur van die matte of verf of tyd van die erediens nie. Die lidmate is te besig om bediening te doen dat hulle nie tyd het om betrokke te raak by die daaglikse werking van die gemeente nie. Dit laat hulle oor aan die leiers. Hulle hou egter hulle leiers aanspreeklik dat die sending en roeping van die kerk bereik word.

Hoe dink jy in jou gemeente?



Versoeking: Is ons beskerm?

What is to give light must endure burning. -Viktor Frankl, skrywer, neuroloog en psigiater (1905-1997)

Versoeking: Is ons beskerm?

Geen versoeking wat meer is as wat ‘n mens kan weerstaan, het julle oorval nie. God is getrou. Hy sal nie toelaat dat julle bo julle kragte  versoek word nie; as versoeking kom, sal Hy die uitkoms gee, sodat julle dit kan weerstaan (1 Korintiërs 10:13)

 

In Lukas 22:31 – 32 lees ons: “Simon, Simon!” het Jesus gesê. “Luister! Die Satan het daarop aangedring om julle soos koring te sif. Maar Ek het vir jou gebid dat jou geloof jou nie begewe nie. As jy weer tot inkeer gekom het, moet jy jou broers versterk.” Dink aan Petrus. Hy sit naby Jesus; Jesus draai na hom en kyk hom in die oë; Jesus roep hom op sy naam; Jesus sê vir hom dat die Satan hom uit God se sorg en beskerming wil neem. As Jesus Christus so iets vir enigeen van ons sou sê, sou ons baie bekommerd wees.

Petrus was so belangrik dat Satan self hom wou kry. Miskien het Jesus vir hom gesê: “Die Satan is agter jou. Maar Ek het vir jou goeie nuus – ek het vir jou gebid.”  Wat moet ons doen as die Satan aan ons deur klop? Ons moet sê: “Here, sal U omgee om dit te hanteer, asseblief?” Ons kan nie op ons eie  teen die Satan staande bly nie. Maar ons het ‘n baie sterk bondgenoot. Satan is en bly ‘n geskape wese en beslis nie so sterk soos God wat nog altyd daar was nie. Maar ons moenie met die Satan sukkel nie; ons wil agter God, ons Beskermer, staan.

Ten spyte van die Satan se mag en bose agenda, moet hy eers toestemming vra voor hy een van God se kinders aanval, want God het ‘n muur van beskerming om ons geplaas. Dit moet ons altyd onthou.



Ek is bekommerd: Is dit sonde?

. —Thomas Brooks

Ek is bekommerd: Is dit sonde?

As God dan die gras van die veld, wat vandag daar is en môre verbrand word, so versier, hoeveel te meer sal Hy dan nie vir julle sorg nie, julle kleingelowiges? (Matteus 6:30).

Dit is snaaks dat ons as gelowiges vrywillig  ons ewigheidsbestemming in Christus se hande plaas, maar soms weier om te glo dat Hy sal voorsien – wat ons gaan eet, drink en aantrek. Geloof moet tog ook vir die alledaagse en nie net die buitengewone geld nie.

 

Bekommernis is nie ‘n nietige sonde nie, want dit bevraagteken God se liefde en integriteit. Bekommernis sê dat ons hemelse Vader onbetroubaar is – ons glo nie sy Woord of sy beloftes nie. Bekommernis is ‘n teken dat ons deur ons omstandighede beheer word – deur ons eie beperkte perspektiewe en verstaan van dinge – en nie deur God se Woord nie.

Bekommernis is afbrekend en vernietigend, dit bevraagteken en beswadder God se Woord. As die gelowige nie elke dag tyd spandeer in God se Woord nie, vul die Satan die leemte en plant bekommernis in ons. En bekommernis druk God selfs verder in die periferie. Luister na Paulus se raad aan die Efesiërs: Ek bid dat Hy julle geestesoë so verhelder dat julle kan weet watter hoop sy roeping inhou, en watter rykdom daar is in die heerlike erfenis wat Hy vir gelowiges bestem het, en hoe geweldig groot sy krag is wat Hy uitoefen in ons wat glo (1:18 – 19).

Watter stelling maak jy as jy toelaat dat bekommernis jou reaksie op die onsekerhede van die lewe is? Besef jy wat die basis vir angs en bekommernis is? As jy dit weet, hoe sal dit jou bekommernisse beïnvloed?



‘n Nuwe Kategismus: Vraag 25

‘n Nuwe Kategismus: Vraag 25

Vraag:

Beteken Christus se dood dat al ons sondes vergewe kan word?

 

 

Antwoord:

Ja. Omdat Christus se dood ten volle die straf vir ons sondes betaal het, reken God in sy genade Christus se geregtigheid aan ons toe asof dit ons eie is. Hy sal nie meer ons sondes onthou nie. [Onderstreepte gedeelte is die antwoord vir kinders.]

 

Teksgedeelte:

Christus was sonder sonde, maar God het Hom in ons plek as sondaar behandel sodat ons, deur ons eenheid met Christus, deur God vrygespreek kan wees (2 Korintiërs 5:21)

 

Kommentaar:

Alhoewel een sonde voldoende vir verdoeming is, lei die vrye gawe van God se genade in Christus dat baie oortredings vrygespreek word. Hiervan kan ons seker wees, want die geregtigheid van Christus is God se geregtigheid en God sal dit verheerlik. Dit sal vas staan vir diegene wat in geloof dit op hulle daaglikse sondes toepas totdat hulle eendag ophou lewe. Vir hierdie rede is die seun van God tot sondaar gemaak – sodat ons van die sonde vrygestel kan word. As al ons sondes op Christus gelê nie God se liefde vir Hom kon wegneem nie, sal hulle ook nie God se liefde vir ons kan wegneem nie, omdat deur Christus se bloed ons siele van sonde gereinig is. O genade van alle genade dat Hy waarborg dat Hy ons syne sal maak op so ‘n manier. Al die engele in die hemel staan verwonderd hieroor; selfs sy Seun, wat nie alleen ons natuur en slegte toestand aanvaar het nie, maar ook ons sondes op Hom geneem het, staan verwonderd.  Omdat ons sondes weggeneem is deur Christus het God ons as sy eie aanvaar. Christus is nou in die hemel waar Hy vir ons verskyn. Totdat Hy ons huis toe bring – na Homself toe – en ons aan die Vader voorlê as syne vir altyd.

 

Hierdie kommentaar is deur Richard Sibbes (1577 – 1635), ‘n Engelse Puriteinse teoloog, geskrywe. In die vroeë 17de eeu staan hy in Londen bekend as the Heavenly Doctor Sibbes. Hy was die leraar by Gray’ Inn in Londen en Hoof van Catherine Hall in Cambridge. Sy bekendste werk was The Bruised Reed and Smoking Flax.

Hierdie kommentaar kom uit sy preek  Of Confirming this Trust in God in The Soul’s Conflict and Victory over Itself by Faith (London: Pickering, 1837), 325–326.

 

Verdere leesstof

 “Sinlessness” in Concise Theology, by J. I. Packer.

 

Gebed

O, Here, ek verdien nie eers ‘n vlugtige blik op die hemel nie, en ek kan nie deur my werke myself verlos van my sonde, die dood … en hel nie. Nogtans het U u Seun, Jesus Christus, aan my gegee wat kosbaarder as die hemel is en sterker as sonde en die dood … en die hel is. Daarom verheug ek my in U en prys en dank U, o God. Sonder dat dit my iets kos en uit genade het U aan my u ontelbare seëninge in u Seun gegee. Deur Hom neem U sonde, die dood … en die hel weg van my en gee aan my alles wat aan Hom behoort. Amens.

 

Hierdie gebed is deur Martin Luther (1483 – 1546) geskryf. Hy was ‘n Duitse Protestantse pastoor en Professor van Teologie. Hy was die seun van ‘n mynfamilie. Hy was veronderstel om ‘n prokureur te word, maar sluit aan by ‘n klooster. Op 31 Oktober 1517 spyker hy sy 95 stellings aan die deur van die kerk in Wittenberg. Dit lei tot die Hervorming. Sy weiering om sy skrywe in opdrag van Pous Leo X en Keiser Karel V  terug te trek, lei tot sy uitbanning. Luther het baie werke geskryf, insluitend sy klein en groot kategismusse. Hy preek honderde preke in kerke en by universiteite.

Hierdie gebed kom uit Luther’s Prayers, geredigeer deur by Herbert F. Brokering, uit die vertaling deur Charles E. Kistler (Minneapolis: Augsburg Books, 1967), 15–16.

 

 

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.