Sociological studies suggest that the real danger for millennials is not ‘spiritual indoctrination.’   On the contrary, we are perhaps the least catechized, the most theologically and ethically illiterate generation ever.” — Anna Williams

Verhoudings is alles hier op aarde

As ons die Bybel lees, sien ons dat Jesus gedurig tyd by mense deurgebring het – dit was sy hele sending. Ons kry Hom dikwels in groot en klein byeenkomste. Iewers langs die pad het ons vergeet dat God die beste in en deur verhoudings werk. Ons probeer programme wat veronderstel is om mense te “bereik,” maar ons bereik hulle net so op ‘n afstand.

Ons vergeet dat ewigheidsverskille een verhouding op ‘n slag gemaak word. Ons kultuur vereis dat ons gedurig besig moet wees – daar is nie juis veel tyd vir verhoudings nie. Ons kan nie ‘n verskil in ons samelewing maak as ons nie bereid om tyd met mense te spandeer nie – in ons daaglikse omgewing.

Hoekom moet ons tyd  belê in die bou van persoonlike verhoudings?

• Bediening = Verhoudings

Bediening is die vermoë om mense se harte aan te raak –  ons ontdek wat in hulle lewens aangaan en ontmoet hulle daar waar hulle is. Ons kan nie die behoeftes van mense van ‘n afstand af bepaal nie. As ons mense liefhet net daar waar hulle is, is dit bediening. As ons die liefde van God uitleef deur waarde te heg aan mense wat seerkry en gebroke is, kan ons ‘n ewigheidsverskil maak. Dit gebeur as ons persoonlik ons lewens in die lewe van ander mense belê.

• Dissipelskap = Verhoudings

Ons kan kennis in verskillende omgewings oordra. Maar om kennis oor te dra, is nie dissipelskap nie; om programme  in te stel, is nie dissipelskap nie. Dissipelskap beteken om saam te leef op so ‘n manier dat ons die waarhede van die Bybel leer, maar dat ons ook leer hoe om dit in ons daaglikse lewe toe te pas. Yster slyp yster, vriende vorm mekaar (Spreuke27:17). Hierdie eenvoudige spreuk leer ons dat ons sal word wat God bedoel het ons moet wees, as ons tyd in goddelike verhoudings deurbring. God gebruik die ander mense in ons lewens om ons vir sy heerlikheid te vorm.

• Lewe = Verhoudings

Ons moderne kultuur is ‘n kultuur van isolasie. Ons vervang intieme verhoudings met tegnologie. In hierdie omgewing waarin sosiale media so belangrik is, kan ons dink ons is met baie ander mense verbind – ons sien mos op Facebook wat in hulle lewens aangaan! Vra vir jouself: “As jy ‘n behoefte het, na wie toe sal jy gaan?” “ Na wie toe kan jy gaan met die lewe se moeilike vrae?” “Is daar iemand naby genoeg aan jou met wie jy oor jou probleme kan praat?” God het ons gemaak om in verhoudings te leef. Sonder hierdie verhoudings gaan ‘n groot deel van ons lewens verlore.  As ons aan die einde van ons lewens kom, wil ons nie meer aandele of ‘n hoër status hê nie – ons kyk terug en sien dat verhoudings ons grootste bate was.

• God het ons so liefgehad dat Hy in ‘n verhouding met ons wil leef

Dit is hoe belangrik God verhoudings sien – Hy word een van ons; Hy het onder ons kom leef as mens; Hy word gekruisig om die prys vir al ons sondes te betaal; Hy staan op en skep so die geleentheid vir ons om ‘n verhouding met Hom te kan hê. God het ons liefgehad ten spyte van wie ons is en ten spyte van wat ons gedoen het. Al wat Hy vra, is dat ons in Hom moet glo. Hy het die eerste tree geneem deur na ons te kom sodat Hy ‘n verhouding met ons kon hê. Ons moet sy voorbeeld volg en die eerste tree neem as ons verhoudings wil bou.

Verhoudings moet die primêre doel wees van alles wat ons doen. Die enigste ding in hierdie wêreld wat ewig is, is mense. Belê in die ewigheid deur tyd met mense deur te bring.  Ons moet mense sien vir wie hulle in Jesus Christus kan wees. Bring tyd deur met mense vir wie Jesus Christus gesterf het om hulle te verlos. Maak plek in jou daaglikse skedule vir mense. As jy dit doen sal jy sien dat jou perspektief van mense verander – jy sal ook sien wat God van jou verwag terwyl jy hier op aarde is.

“When Jesus tells us about his Father, we distrust him. When he shows us his Home, we turn away, but when he confides to us that he is ‘acquainted with Grief’, we listen, for that also is an Acquaintance of our own.”   ~Emily Dickinson

Het ons die “basiese” sonde vergeet?

Jy mag nie begeer nie. Klink so ‘n bietjie uit sy plek uit tussen al die ander gebooie. Die gruwel van al die ander gebooie is vir ons baie duidelik Die tiende gebod lyk goedaardig. Hoe ernstig kan dit nou wees om te begeer?

Delf ons ‘n bietjie dieper sien ons hierdie gebod ernstiger is as wat ons gedink het. Ons lees hiervan ook op ander plekke in die Bybel. Geldgierigheid (‘n vorm ban begeer) is ‘n wortel van allerlei kwaad (1 Timoteus 6:10). As Paulus ‘n goeie voorbeeld soek oor wat sonde is, sê hy: Ek sou byvoorbeeld nie geweet het dat dit sonde is om te begeer nie as die wet nie gesê het: “Jy mag nie begeer nie.” (Romeine 7:7).

Die eerste sonde – Eva in die tuin van Eden – is waarskynlik begeerte. As sy na die boom van die kennis van goed en kwaad kyk, sien sy dat die boom se vrugte mooi is om na te kyk en begeerlik was. Geen wonder dat baie mense begeerte as die “moeder van alle sondes” sien nie. Die probleem met begeerte is nie net begeerte per sé nie, maar die manier waarop dit oorsprong gee aan baie ander sondes. Dit maak dat ons ons naaste haat in plaas van liefhet; om hom te verag in plaas daarvan dat ons hom voorspoed toewens. Begeerte beroof ons van vrede en vreugde. En uiteindelik haat ons God, want ons glo dat Hy daardie dinge wat ons so begeer, vir ons ontsê.

The winter prepares the earth for the spring, so do afflictions sanctified prepare the soul for glory. –Richard Sibbes

Wat is my persoonlike roeping?

Wat bedoel ons met roeping? Dit is God se persoonlike uitnodiging aan my om aan sy agenda te werk deur die gawes wat Hy aan my gegee het om te gebruik op ‘n manier wat vir ewig betekenisvol sal wees. Klink maklik, maar dit is nie altyd so eenvoudig nie.  Vir sommige is dit  ‘n proses wat tyd en gebed vereis en ‘n tyd van onderskeiding. Dan is dit belangrik dat ek die regte vrae oor my roeping vra. Soms vra ons die verkeerde vrae en in teleurgestel in die antwoorde wat ons kry.

Om die wil van God vir my lewe te soek, begin by die vraag: “Wat hou my snags wakker as ek veronderstel is om te slaap?”  Daarna volg ‘n tweede vraag: “Wat maak my soggens wakker as ek nog veronderstel is om te slaap?” Die antwoorde op hierdie vra wys vir my waaraan ek waarde heg, waaraan ek toegewy is en wat my opgewonde maak.

Hier is nog vrae wat sal help om God se roeping vir jou duidelik tre maak:

• Wat is my passie en gawes? Waar hierdie twee bymekaar kom, sal jy jou lewensdoel ontdek.
• Waarvoor sal jy gratis werk?
• Wat gee aan jou energie?
• As jy enigiets kon doen, al lei dit tot ‘n salarisvermindering, wat is dit?
• Watter hindernisse verhoed dat jy jou ware roeping kan uitleef? Kan jy hulle begin verwyder?
• As jy nie jou gawes en talente gebruik waar jy tans is nie, kan jy veranderinge teweegbring wat dit sal verander?

Onthou: Daar waar jy nou is, mag dalk die plek wees waar God jou wil gebruik.

Na jy hierdie vrae beantwoord het, skryf ‘n stelling neer wat jou roeping beskryf. As jy jou roeping ontdek het, jaag dit na.

 “This sense of having been called — the worthiness of it, the glorious goodness of a life lived beyond an individual’s agenda — is a precious thing. It is sometimes subverted into grandiosity. It is perhaps more often lost in the ministry of the mundane. It needs to be guarded.” John Ortberg

“It is the Spirit that sheds the love of God abroad in their hearts, and the love of all mankind; thereby purifying their hearts from the love of the world, from the lust of the flesh, the lust of the eye, and the pride of life. It is by Him they are delivered from anger and pride, from all vile and inordinate affections.” – John Wesley

Die opstanding van Jesus en die gemeente in Korinte

Paulus sien dat onderliggend tot al die probleme in die gemeente in Korinte, lê ‘n groot teologiese misverstand – hulle ontken die opstanding van die dooies. In wese ontken hulle dat God hierdie liggame van ons met al sy gebreke liefhet. Daarom ontken hulle – al het hulle dit dalk nie so bedoel nie  – dat wat ons met hierdie liggame doen, in God se oë belangrik is.

Hierdie is belangrike waarnemings vir ons eietydse kerk wat dikwels die opstanding op een of ander manier ontken. Ons droom ons gaan hemel toe, maar ignoreer die opstanding van die liggaam.

Paulus se hantering van die saak is vir ons belangrik – iets wat ons weer en weer moet lees. Die onderrig van die kruis (1:18 – 2:16) en die opstanding (15:1 – 58) staan soos twee wagte aan die begin en einde van die eerste brief aan die Korintiërs. Hierdie is die basiese temas van die evangelieverhaal. Ons hele teologie en lewe moet plek kry in ‘n wêreld wat deur hierdie twee waarhede omraam word.