Only mediocrity can be trusted to be always at its best. Genius must always have lapses proportionate to its triumphs. –Max Beerbohm

Die leuens wat die kerk vertel  (3)

Steve Hill (Spiritual Avalanche) beskryf hoe hy in ‘n whiteout beland het. Dit is waar die sigbaarheid skielik verminder as gevolg van sneeu. Hy voel dit is wat vandag in die kerk gebeur. Die verwysingspunte – die antieke landmerke – is bedek en ons sien hulle nie meer nie. Dwaalleer en waarhede word vermeng en lidmate word gedisoriënteerd – selfs blind.

Vandag kyk ons na die tweede van Hill se sewe leuens.

• ‘n Oordrewe siening van genade

Hierdie onderrig het soos ‘n onkruid in die lewe van Christene ingesluip. Selfs gelowiges stel onverdiende genade gelyk aan onverdiende vryheid. Die gevolg is al hoe meer louwarm Christene. Ons leef in sonde, maar troos ons gewetes – God is ‘n God van liefde wat nooit veroordeel nie; ‘n God wat nie ons optrede oordeel nie. Niks nuuts nie: Die rede hiervoor is dat sekere mense ongemerk julle geledere binnegedring het, goddelose mense wie se veroordeling lank reeds vas staan. Hulle misbruik die genade van ons God.  Hulle gebruik dit as dekmantel om losbandig te lewe, en hulle verwerp ons enigste Meester en Here, Jesus Christus (Judas vers 4).

Hierdie mense soek maniere om sonde te regverdig. Hulle neem ‘n wonderlike waarheid van God wat niemand kan ontken nie en bied dit in ‘n oordrewe vorm aan – hulle meng waarheid en dwaalleer. Ons moet alles wat ons verkondig teen God se woord toets. Hoekom is ons so bang om mense wat duidelik verkeerde dinge verkondig, te konfronteer?

Hulle verkondig dat ons deur genade en nie deur werke verlos word; dat terwyl ons nog sondaars was Christus vir ons gesterf het; dat ons nie meer sondaars, maar gelowiges in God se oë  is; dat God se liefde vir ons nie op ons prestasies berus nie; dat ons nou kinders van God is en saam met Jesus mede-erfgename is. Alles waar.

Maar daar is baie ander Skrifgedeeltes wat hulle ignoreer. Hulle leer dat Jesus vir ons sondes gesterf het (korrek), maar kom tot die gevolgtrekking dat ons as gelowiges nie langer sonde hoef te hanteer nie – ons hoef nie ons sondes te bely of berou te hê oor ons sondes nie. Dit is ‘n verkeerde gevolgtrekking en veroorsaak dat baie gelowiges terugval. As jy ooit tyd het, lees net wat skryf Dietrich Bonhoeffer oor goedkoop genade.

In die volgende blog gaan ons na die volgende twee leuens kyk: antinomianisme en die vergoddeliking van die mens.

Voorspoedspredikers ignoreer Paulus se kragtige waarskuwing aan Timoteus: Maar dié wat ryk wil word, val in versoeking. Hulle loop hulle vas in die strik van baie sinlose en skadelike begeertes waardeur mense in verderf en ondergang gestort word. Geldgierigheid is die wortel van allerlei kwaad. Party het geld nagejaag en toe van die geloof afgedwaal; daardeur het hulle hulleself baie ellende op die hals gehaal. Maar jy, man van God, moet van hierdie dinge af wegvlug. Streef na opregtheid, toewyding aan God, geloof, liefde, volharding, minsaamheid (1 Timoteus 6:9 – 11).

Voorspoedspredikers moedig God se mense aan om rykdom na te jaag – hulle bepaal selfs jou geestelikheid volgens die motorkar wat jy ry. Wat het dit nou met die evangelie van Jesus Christus te doen?

Volgende keer kyk ons na die tweede leuen: ‘n oordrewe siening van genade.

The greatest missionary is the Bible in the mother tongue. It needs no furlough and is never considered a foreigner. —William Cameron Townsend

Die leuens wat die kerk vertel  (2)

Steve Hill (Spiritual Avalanche) beskryf hoe hy in ‘n whiteout beland het. Dit is waar die sigbaarheid skielik verminder as gevolg van sneeu. Hy voel dit is wat vandag in die kerk gebeur. Die verwysingspunte – die antieke landmerke – is bedek en ons sien hulle nie meer nie. Dwaalleer en waarhede word vermeng en lidmate word gedisoriënteerd – selfs blind.

Ons begin vandag met die eerste van Hill se sewe leuens.

• Oorbeklemtoning van voorspoed

Vir sommige predikers (dink maar aan die Amerikaanse TV predikers) is die motivering om te preek geld. Paulus het reeds hierteen gewaarsku: Hulle dink dat die godsdiens iets is om geldelike wins mee te maak (1 Timoteus 6:5). Maar opregte gelowiges aanvaar ook hierdie boodskap van voorspoed – en haal die Skrif aan om hulle saak te ondersteun. Hulle verwys na die verbondseëninge wat God aan Israel belowe as hulle gehoorsaam bly (Deuteronomium 28:1 – 13). Hulle haal verse uit Spreuke en die Psalms aan waar  voorspoed aan vrygewigheid, harde werk, ‘n goddelike leefwyse en geloof  verbind word (byvoorbeeld Psalm 112). Hulle haal Lukas 6:38 aan: Gee, en vir julle sal gegee word. Hulle haal Paulus aan wat oor die finansiële beginsels van saai en oes geskryf het. Die probleem is nie as jy geld het nie, maar as die geld jou het. Daar is dinge wat hierdie voorspoedsteoloë nie noem nie:

• Jesus het teen gierigheid gewaarsku: Pas op en wees op julle hoede vir elke vorm van gierigheid, want ‘n mens se lewe is nie afhanklik van die oorvloed van sy besittings nie (Lukas 12:15).
• In sy bergrede waarsku Jesus teen skatte op aarde bymekaarmaak (Matteus 6:19 – 24) waar ons onder andere lees: Julle kan nie God en Mammon dien nie.
• Jesus beklemtoon die versorging van die armes (Matteus 25:31 – 46).
• Johannes waarsku teen die mens se liefde vir wêreldse dinge –  alles wat sy oë sien en begeer, al sy gesteldheid op besittings (1 Johannes 2:15 – 17).
• Jesus het nie geleef en gesterf om ons voorspoedig te maak nie, maar om ons te verlos (Matteus 1:21).
• God kies die armes om ryk in geloof te wees – erfgename van sy koninkryk: Kies God nie juis dié uit wat in die oë van die wêreld arm is , om ryk te wees in die geloof en om die koninkryk in besit te neem wat Hy belowe het aan dié wat Hom liefhet nie? (Jakobus 2:5).

Voorspoedspredikers ignoreer Paulus se kragtige waarskuwing aan Timoteus: Maar dié wat ryk wil word, val in versoeking. Hulle loop hulle vas in die strik van baie sinlose en skadelike begeertes waardeur mense in verderf en ondergang gestort word. Geldgierigheid is die wortel van allerlei kwaad. Party het geld nagejaag en toe van die geloof afgedwaal; daardeur het hulle hulleself baie ellende op die hals gehaal. Maar jy, man van God, moet van hierdie dinge af wegvlug. Streef na opregtheid, toewyding aan God, geloof, liefde, volharding, minsaamheid (1 Timoteus 6:9 – 11).

Voorspoedspredikers moedig God se mense aan om rykdom na te jaag – hulle bepaal selfs jou geestelikheid volgens die motorkar wat jy ry. Wat het dit nou met die evangelie van Jesus Christus te doen?

Volgende keer kyk ons na die tweede leuen: ‘n oordrewe siening van genade.

“Without the Spirit we can neither love God nor keep His commandments.” – Augustinus

 Die leuens wat die kerk vertel  (1)

Steve Hill (Spiritual Avalanche) beskryf hoe hy in ‘n whiteout beland het. Dit is waar die sigbaarheid skielik verminder as gevolg van sneeu. Hy voel dit is wat vandag in die kerk gebeur. Die verwysingspunte – die antieke landmerke – is bedek en ons sien hulle nie meer nie. Dwaalleer en waarhede word vermeng en lidmate word gedisoriënteerd – selfs blind.

Hoe het dit gebeur? Ongesonde onderrig kan op verskeie manier in ‘n gemeente insluip. Soms word ‘n waarheid verkondig op so ‘n manier dat dit ander waarhede uitsluit. Soms word ‘n waarheid oordryf – dit gaan verder as wat die Bybel sê. Soms word Bybelse waarskuwings geïgnoreer of so geherinterpreteer dat dit sy impak verloor. Paulus waarsku hierteen: Want daar sal ‘n tyd kom wanneer die mense die gesonde leer nie meer sal verdra nie. Hulle sal hulle eie begeertes volg en vir hulle leermeesters bymekaarmaak wat net sal sê wat hulle graag wil hoor. Hulle sal die waarheid nie wil hoor nie en hulle tot verdigsels wend (2 Timoteus 4:3 – 4). Is dit nie wat vandag reeds in sommige kerke gebeur nie?

Hill identifiseer dan wat hy die sewe grootste leuens wat die kerk ingesluip het, noem – leuens wat tot ‘n whiteout gelei het. Hulle is:

• Oorbeklemtoning van voorspoed
• ‘n Oordrewe siening van genade
• Die vergoddeliking van die mens
• Antinomianisme
• Uitdaging van die gesag  van God se Woord
• Verwerping van die hel
• Universele versoening

In die volgende aantal blogs gaan ons meer in diepte na hierdie leuens kyk.

I believe Satan to exist for two reasons: first, the Bible says so; and second, I’ve done business with him. —D.L. Moody

Die lidmate loop weg

Gary McIntosh en Charles Arn (What Every Pastor should Know) het onlangs oor die behoud van lidmate geskryf. Twee belangrike bevindings was:

• Van al die lidmate wat die gemeente verlaat, doen 82% dit binne die eerste jaar. As die gemeente lidmate wil behou, moet hy sy pogings op die eerste jaar na ‘n lidmaat by die gemeente aangesluit het, fokus.
• Meeste nuwe lidmate gee die gemeente ‘n ses maande tydperk. Slaag die gemeente die toets, bly die lidmaat gewoonlik nog ‘n verdere ses maande. Daarna is die lidmaat waarskynlik opgeneem in die gemeente.

Die vrae wat hierdie lidmate na ses maande vra, is gewoonlik:

• Het ek vriende in die gemeente gemaak? Diegene wat die gemeente verlaat,het meestal  twee of minder as twee vriende in die ses maande gemaak.
• Is daar ‘n plek in die gemeente waar ek inpas? Is hierdie persoon by ‘n klas of groep ingeskakel?
• Wil die gemeente my werklik hê? Is die ander lidmate nog so vriendelik as toe ek by die gemeente aangesluit het? Word ek aangemoedig om by die bedienings betrokke te raak?

Die lidmaat  mag dalk nie die vrae vra soos gestel nie, maar hierdie drie sake is vir hom krities belangrik. As die lidmaat goed voel oor hierdie drie vrae sal hy gewoonlik nog ses maande bly. Daarna evalueer hy weer die gemeente en wel oor die volgende drie sake:

• Is my vriende so goed soos ou vriende? Die gehalte van die verhoudings word nou bepaal.
• Hanteer die groep my behoeftes? Na ses maande vra die lidmaat of sy belegging in tyd in die gemeente of kleingroep die moeite werd is.
• Is my bydrae belangrik? Almal wil deel wees van iets groter as homself. Lidmate sluit by ‘n gemeente aan met hierdie verwagting.

Ek dink meeste van ons is bekend met die ses vrae. Wat vir my baie interessant was, is die tydperke. Lidmate gaan hierdie vrae vra en hulle antwoorde gaan bepaal hoe hulle reageer – bly hulle of gaan hulle. Hierdie vrae help ons ook om te bepaal waaraan ‘n gemeente aandag moet gee as hy die nuwe lidmate wil behou.