Is besig wees ‘n dwelmmiddel?

Trying to do the Lord’s work in your own strength is the most confusing, exhausting, and tedious of all work. But when you are filled with the Holy Spirit, then the ministry of Jesus just flows out of you.” – Corrie Ten Boom

Is besig wees ‘n dwelmmiddel?

Vir baie mense is besigwees ‘n dwelm en verdedigingsmeganisme. Hulle gebruik besigwees om hulle veilig te hou of gebruik dit as verskoning waarom hulle sekere dinge nie gedoen het of sleg gedoen het.

 

Wat doen mense as die spanning te veel word? Sommige isoleer hulle – hulle keer na binne; ander val terug op ‘n gewoonte waarmee hulle vantevore gesukkel het – hulle eet; ander word kwaad. Ander mense hou hulle besig. Mense wil graag besig wees, want dit laat hulle voel dat hulle bekwaam is of hulle wil nie verveeld wees nie of hulle haat die stilte. As ek besig is, hoef ek nie te dink aan wat iemand vir my gesê het nie. In werklikheid is ek besig om weg te hardloop. En ek gebruik my besigwees as verskoning waarom ek dalk nie sal slaag nie of dalk nie die verhoudings bou wat ek behoort te doen nie.

Besigwees is ‘n dwelm om my af te stomp en ‘n verdediging om my veilig te hou. Dit werk, maar afstomping en veiligheid is nie juis die woorde wat ek in die lewe wat ek graag wil lewe, wil hoor nie.  Ek wil meer hê. Uitputting is tog nie iets om na te streef nie; uitputting is tog nie ‘n statussimbool nie.

Hoe sal my lewe wees as ek besigwees sien vir wat dit is en dit verwerp?




Hoe vra ek om verskoning?

“There is no use in running before you are sent; there is no use in attempting to do God’s work without God’s power. A man working without this unction, a man working without this anointing, a man working without the Holy Ghost upon him, is losing time after all.” – D.L. Moody

Hoe vra ek om verskoning?

Ons het onlangs gesien hoe bekende figure soos Arnold Schwarzenegger, Lance Armstrong, Tiger Woods, David Petraeus …  om verskoning vra. Natuurlik het ons baie agting vir mense wat hulle foute voor ander erken. Maar ons is ook sinies, want dikwels voel ons dat dit nie werklik ‘n verskoning was nie. Hierdie openbare mea culpa (skulderkentenis, boetedoening) klink goed, maar hulle het nie die komponente van ‘n opregte verskoning nie.  Die kerk doen nie veel beter nie. Ons probeer ons verkeerde optrede regpraat in plaas daarvan dat ons dit erken en daarvoor verskoning vra – ‘n nie-verskoning verskoning.

 

Die konsep van verskoning is algemeen in die Nuwe Testament. Ons kry voorbeelde in die Skrif om dit goed te doen en ons leer dat ‘n verskoning meer as ‘n perskonferensie is. Luister na wat Jesus in sy bergrede sê:  As jy dus jou gawe na die altaar toe bring en dit jou daar byval dat jou broer iets teen jou het, laat staan jou gawe daar by die altaar en gaan maak eers vrede met jou broer en kom dan en bring jou gawe (Matteus 5:23 – 24).

  • Die verantwoordelikheid lê by my – as ek agterkom iemand het iets teen my, moet ek gaan vrede maak.
  • Selfnadenke is die sleutel – as dit my byval. Dit beteken ek moet tyd maak  om te bid en vas te stel of ek nie dalk iemand seergemaak het nie. Dit beteken nou nie ek moet die hele dag tob of aanmekaar verskoning vra nie. As jy selde sê “ek is jammer,” is dit tyd vir selfondersoek.
  • Vertel die waarheid as jy gekonfronteer word voordat jy vrede maak. Paulus sê reguit: Noudat julle die valsheid afgelê het, moet julle onder mekaar die waarheid praat, want ons is lede van dieselfde liggaam (Efesiërs 4:25). Ons is geneig om leuens te vertel, want ons vrees die gevolge as ons eerlik sou wees. Maar die waarheid sal seëvier – al neem dit partykeer lank.
  • Moenie uitstel nie.  In Efesiërs 4:25 – 26 sê Paulus vir ons om nie die dag kwaad af te sluit nie –  Moenie die duiwel vatkans gee nie. As jy uitstel word die kloof net al hoe groter.
  • Aanvaar volle verantwoordelikheid. Ons is geneig om die verantwoordelikheid na ander af te skuif – veral na die persoon wat iets teen ons het.
  • Woorde is belangrik – wees spesifiek. Hoe meer spesifiek jy is, hoe makliker is dit om jou te vergewe.
  • Onthou jou stemtoon is net so belangrik soos jou woorde.
  • ‘n Verskoning van aangesig tot aangesig werk beter – veral as daar oogkontak is. Dit mag vernederend wees, maar dit is beter.
  • Moenie die ander persoon se reaksie probeer beheer nie. Laat hom toe om sy seerkry, teleurstelling uit te spreek. As jy hulle reaksie sien, mag dit jou verhoed om weer dieselfde fout te maak.
  • Werk na versoening. Vra byvoorbeeld: “Is daar iets wat ek kan doen om ons verhouding weer reg te stel?” As jy vra, moet jy bereid wees om te doen wat gevra word.

‘n Egte, proaktiewe verskoning het die krag om dialoog weer te herstel en heling te bring. As volgelinge van Jesus Christus laat ons die standaard stel vir wat dit beteken om waarlik om verskoning te vra.




‘n Nuwe Kategismus: Vraag 20

 “Prayer is a sincere, sensible, affectionate pouring out of the heart or soul to God, through Christ, in the strength and assistance of the Holy Spirit, for such things as God hath promised, or according to the Word, for the good of the church, with submission, in faith, to the will of God.” – John Bunyan, 

‘n Nuwe Kategismus: Vraag 20

Vraag:

 Wie is die Verlosser?

Antwoord:

Die enigste Verlosser is die Here Jesus Christus, die ewige Seun van God, in wie God mens geword het en dus self die straf vir die sonde gedra het. [Onderstreepte gedeelte is die antwoord vir kinders.]

 

 Teksgedeelte:

Daar is immers net een God, en daar is net een Middelaar tussen God en die mense, die mens Christus Jesus (1 Timoteus 2:5)

 Kommentaar:

Ek sien ‘n wonderlike en nuwe geheim. My ore hoor die lied van die Herder, nie ‘n sagte melodie nie, maar ‘n hemelse lied gesing uit volle bors. Die engele sing. Die aartsengele se stemme vloei saam in ‘n harmonie. Die engele sing hulle vreugdevolle lof. Die engele verheerlik Hom. Almal loof hierdie heilige fees, sien die Godheid hier op aarde en die mens in die hemel. Hy wat bo is, woon nou vir ons verlossing hier onder; en hy wat laag is, word deur God se genade opgewek … Moenie vra hoe nie: Waar God wil gee die orde van die natuur toe. Hy wou; Hy het die mag gehad; Hy het afgedaal; in gehoorsaamheid aan God het Hy alle dinge verlos …Hy was God, maar word ‘n mens, maar Hy het nie van die Godheid wat syne is, afgeskei nie. Hy word mens sonder om van sy goddelikheid te verloor; Hy word weer God uit ‘n mens. Hy is die Woord wat mens geword het, maar sy wese het nie verander nie. Hy was nog altyd daar, God se enigste Seun; hy kan nie aangeraak of waargeneem word nie. Hy was sonder liggaam, maar het nou my liggaam aangeneem – sigbaar en blootgestel aan versoekings.  Hoekom? … Die Almagtige word ‘n baba; Hy wat op die hemelse troon sit, lê in ‘n krip. Hy wat nie aangeraak kan word nie, lê daar oorgegee aan die hande van mense. Hy wat die bande van sonde verbreek het, lê daar gebind deur die bande van ‘n baba. Hy verklaar dat skande eer sal word, en totale nederigheid word die maatstaf van sy goedheid. Daarvoor het Hy my liggaam aanvaar sodat ek bevoeg vir sy Woord kan wees. Hy gee aan my sy Gees; Hy gee en ek ontvang .  Hy berei my voor vir die skat van die lewe. Hy neem my liggaam en heilig my; Hy gee my sy Gees sodat Hy my kan verlos … die krag van die dood is verbreek … die vloek is verwyder, sonde is van ons weggeneem, foute word uitgedryf en die waarheid kom terug … Hoekom? Want God is nou op aarde

 Hierdie kommentaar is deur Johannes Chrisostomus (347 – 408) geskryf. Hy was die aartsbiskop van Konstantinopel. Hy is in Antiogië gebore. Hy kry later die titel Chrisostomus wat “goue mond” beteken, want hy was so ‘n goeie prediker. Hy word deur beide die Oosters-Ortodokse en Rooms-Katolieke kerke as heilige erken. Hy is bekend vir sy Divine Liturgy of St. John Chrysostom, en sy groot aantal preke – insluitend 67 preke oor Genesis, 90 oor die Matteus-evangelie en 88 oor die Johannes-evangelie.

Hierdie kommentaar kom uit sy preek:  “Christmas Morning” in The Sunday Sermons of the Great Fathers, Volume 1 (Swedesboro, NJ: Preservation Press, 1996), 110–115.

 Verdere leesstof:

 “Covenant” in Concise Theology, deur  J. I. Packer.
“The Covenant” in A Faith to Live By, deur Donald Macleod.

 

Gebed:

Mag God gee dat ons weet dat as ons uit God gebore word, ons nie langer in sonde kan leef nie. Mag God gee dat ons weet dat sy Seun ‘n oog oor ons hou – Hy hou ons dop en beskerm ons.  Mag God gee dat ons altyd weet dat ons die versekering het dat ons aan God, ons hemelse Vader  en aan die Here Jesus Christus, sy kosbare Seun en ons Verlosser, en aan die Heilige Gees, wat Hy aan ons gegee het om Christus in ons te vorm en om ons voor te berei vir die heerlikheid wat op ons wag, behoort.

 

Hierdie gebed is deur David Martyn Lloyd-Jones (1899–1981), ‘n Walliese geneesheer en Protestante predikant geskryf. Hy word veral onthou  vir sy prediking en onderrig aan die Westminster kapel in Londen waar hy vir 30 jaar gewerk het. Hy het maande, soms selfs jare geneem om ‘n hoofstuk in die Bybel vers vir vers uit te lê Sy bekendste publikasie is sy kommentaar oor die Romeine-brief – 14 volumes.

Hierdie gebed kom uit Life in Christ: Studies in 1 John (Wheaton: Crossway, 2002), 690.

 

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.




‘n Nuwe Kategismus: Vraag 19

 “Prayer is a venting of our desires to God…” – Richard Sibbes, 

 

n Nuwe Kategismus: Vraag 19

Vraag:

Is daar enige manier om vry te kom van die straf en weer God se guns te wen?

 

Antwoord:

Ja, om aan sy geregtigheid  te voldoen, het God self uit genade, ons met Homself versoen en ons van sonde en die straf vir die sonde verlos deur ‘n Verlosser.

 

 

 

Teksgedeelte:

Dit was die wil van die Here om hom te verbrysel, om hom die pyn te laat ly. As hy sy lewe as skuldoffer gee, sal hy ‘n nageslag hê en nog lank lewe, deur hom sal die wil van die Here sy doel bereik. Na sy bitter lyding sal hy weer die lig sien en hy sal die Here ken. My dienaar, die regverdige, sal baie mense regverdig maak; hy sal die straf vir hulle sonde dra (Jesaja 53:10 – 11)

 

Kommentaar:

Is daar enigiets wat Christene op aarde en in die hemel kan vind wat waardig is om die voorwerp van hulle liefde en bewondering te wees, hulle opregte begeertes, hulle hoop en vreugde en hulle ywer, as daardie dinge wat vir ons in die evangelie van Jesus Christus voorgehou word. Daar word die dinge wat werd is om ons te beïnvloed, genoem – so aangebied dat hulle ons moet beïnvloed. Die heerlikheid en skoonheid van God, is waardig om ons voorwerp van bewondering en liefde te wees, en skyn in al sy heerlikheid in die evangelie. God skyn in die gesig van ‘n mensgeworde, oneindig liefdevolle, sagte Verlosser vol deernis wat gesterf het. Al die deugde van die Lam van God – sy nederigheid, sy geduld, sy sagtheid, sy onderwerping, sy gehoorsaamheid, liefde en deernis –  is duidelik vir ons om te sien op ‘n wyse wat ons in liefde dwing om te reageer.

 

Hierdie kommentaar is deur Jonathan Edwards (1703–1758) geskryf. Hy was ‘n koloniale Amerikaanse prediker en filosoof. In 1726 word hy die pastor van ‘n gemeente in Northampton, Massachusetts. Hy is veral bekend vir sy beroemde preek:  “Sinners in the Hands of an Angry God” sowel as vir die baie boeke wat hy geskryf het – insluitend The End For Which God Created the World en A Treatise Concerning Religious Affections. Hy sterf as gevolg van ‘n inenting teen pokke kort nadat hy die president van die College of New Jersey (later Princeton Universiteit) geword het.

Hierdie kommentaar kom uit: A Treatise Concerning Religious Affections (Philadelphia: James Crissy, 1821), 48–49.

 

Verdere leesstof:

 “Obedience” in Concise Theology, deur J. I. Packer.

 

Gebed:

O Here, dat U so geduldig is en so vol verdraagsaamheid om my nie onmiddellik na die hel te stuur nie. Maar, o Here, dat U selfs verder gaan en my sondes uitwis. Here, wat sal ek sê dit is? Dit is die vrye genade van God. Dit is so groot dat ek dit nie verstaan nie.

 

Hierdie gebed  is deur John Owen (1616–1683), ‘n Engelse Puriteinse teoloog, geskryf.  Hy gaan na Oxford Universiteit toe hy slegs 12 jaar oud was; hy kry sy M.A. graad toe hy slegs 19 jaar oud was. Later word hy as Vise-Kanselier van Oxford aangestel Hy preek in die Parlement die dag na Koning Charles I se teregstelling. Hy vervul die taak sonder om na die gebeurtenis te verwys.Hy het baie boeke geskryf insluitend geskiedkundige verhandelings en verskeie boeke oor die Heilige Gees.

Hierdie gebed kom uit sy preek: “A Vision of Unchangeable Free Mercy” in The Works of John Owen, geredigeer deur Thomas Russell, Volume 15 (London: Richard Baynes, 1826), 37.

 

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.