Dag 15: Berei voor vir die koms van die Verlosser

Die Billy Graham Center for Evangelism het ‘n aantal leraars gekry om vir 25-dae stukkies te skryf vir Advent. Ons gaan oor die volgende 25 dae elke dag een van hierdie stukkies plaas.

[Advent word gewoonlik toegepas op die vier weke voor Kersfees. Latyn: ad – na + venire – kom. Dit dui dus op die naderende koms van Christus – sy eerste en tweede koms.]

Elke jaar met die Advent seisoen word ons opgewonde – nie net oor die geskenke en etes nie, maar omdat ons die ware en verbasende storie van die geboorte van ons Verlosser kan herdenk. Die ware storie van ‘n ware Persoon – die enigste Verlosser van die wêreld.

Mense rondom ons smag na ‘n ware Verlosser. Daar is oorgenoeg vals gode en artifakte. In hierdie spesifieke seisoen het ons die voorreg om harte vir hierdie unieke fees voor te berei. Ons moet nooit die wonder en ontsaglikheid van hierdie gebeure verloor nie. Tradisioneel sonder Advent vier Sondae af. Dit help ons om voor te berei vir hierdie jaarlikse herdenking van die wonder.

In ons kitssamelewing moet ons voortdurend weer leer wat dit beteken om te wag en vir iets voor te berei. Maria het swanger geword en geduldig gewag vir Hom om gebore te word. God kon net eenvoudig ‘n volwassene na die aarde gestuur het. Nee, Hy kies vir Maria om vir Jesus te dra en voor te berei vir sy geboorte. Dit was nie ‘n kitsoplossing nie, maar dit was God se toewyding aan die mensdom – van die wieg tot die graf en daarna. Die moeder van Jesus het geweet daar was ‘n advent – ‘n aankoms – met Jesus se geboorte. Die vraag was nog nooit of Jesus die Verlosser van die wêreld is nie – Hy was en Hy is. In die lig hiervan moet ons bereid wees om diegene wat nog nie die Verlosser ken nie, voor te berei.

 Vir ons is ‘n Seun gebore, aan ons is ‘n Seun gegee; Hy sal heers, en Hy sal genoem word: Wonderbare Raadsman, Magtige God, Ewige Vader, Vredevors (Jesaja 9:5).

A leader … is like a shepherd. He stays behind the flock, letting the most nimble go out ahead, whereupon the others follow, not realising that all along they are being directed from behind – Nelson Mandela.

Hoop (2)

Ek gaan ‘n aantal blogs aan Tim Keller se nuwe boek Making Sense of God: An Invitation to the Skeptical spandeer. Hy wys dat die Christelike geloof in alle opsigte – emosioneel, kultureel en rasioneel – meer sin maak as die siening van ons moderne wêreld.

Hoekom is die Christelike verstaan van hoop uniek?

1. Die Christelike hoop is persoonlik

Liefde tussen mense is die  kern van die Christelike hoop. Jonathan Edwards sê dat Christelike hoop nie iets abstrak is nie, maar ‘n verhouding. In die hemel word alle liefde beantwoord en is volkome wedersyds. In die hemel sal ons nooit skeiding van dié wat ons liefhet ervaar nie. Onderbreekte liefde, die ergste wat met ons op aarde kan gebeur, sal vir ewig weg wees.

2. Die Christelike hoop is konkreet

Lyding, goddeloosheid en die dood ruïneer ons lewe op aarde. In die nuwe Jerusalem sal God self ons trane afdroog. Die dood sal daar nie meer wees nie. Ook leed, smart en pyn sal daar nie meer wees nie. Die dinge van vroeër het verbygegaan (Openbaring 21:2 – 4). Christene kyk vooruit na ‘n lewe wat hulle altyd wou gehad het, maar nooit gehad het nie. As ons glo dat die opstanding ‘n historiese feit was, sal ware geregtigheid eendag op aarde geskeid.

3. Die Christelike hoop is ongelooflik wonderlik

Die evangelie is die een verhaal wat al ons begeertes bevredig en is histories waar. Ons sal tyd en die dood ontsnap; ons sal liefde sonder skeiding ken; ons sal sien dat die bose finaal vernietig word.

4. Die Christelike hoop is verseker.

Vir die Christen is verlossing ‘n gawe. Dit behoort nie aan die goeie mense nie, maar aan die mense wat erken dat hulle nie goed genoeg is nie en ‘n Verlosser nodig het. Hoe kan ons weet dat ons geloof in Christus ons die toekoms sal in neem? Die opstanding van Jesus Christus is ons waarborg. Ook die voorsmaak van die toekoms wat ons nou reeds ondervind, is verdere grond vir ons hoop. En die hoop beskaam nie, want God het sy liefde in ons harte uitgestort deur die Heilige Gees wat Hy aan ons gegee het (Romeine 5:5).

Hierdie is die redes waarom Dietrich Bonhoeffer uit die dodesel kon skryf dat die dood van ‘n Christen the supreme festival on the road to freedom is. D. L. Moody het geskryf dat ons eendag sal lees dat hy dood is. Don’t believe a word of it. At that moment I will be more alive than I am now. En dan dink ons weer aan Jesus se woorde aan die misdadiger aan die kruis: Ek verseker jou: Vandag sal jy saam met My in die paradys wees (Lukas 23:43).

If anyone comes to me,

I want to lead them to Him.

Teresa Benedict van die Kruis

Psalm 32 (2)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

32:3 – 5: Twee voorbeelde uit die digter se eie verhouding met God.

Hier kry ons nou ‘n verslag van wat gebeur het. Daar was die ondervinding van angs, die besluit om na die Here te draai en die Here se reaksie.

³Toe ek stilgebly het, het my liggaam uitgeteer onder my gekreun die hele dag;

Om stil te bly is nie ‘n teken van vroomheid in die Ou Testament nie. Ou Testamentiese vroomheid maak ‘n lawaai: of in ‘n klaaglied en gebed of in danksegging en lof. Om stil te bly wek suspisie – asof iets weggesteek word. Ons weet dat inwendige angs met uitwendige uittering van die liggaam gepaard gegaan het. Die stilte bring nie ‘n einde aan die uittering nie. Dan vertel die psalmis vir ons van die interaksie tussen siel en liggaam. As dinge binne verkeerd gaan, affekteer dit ons liggame.

⁴Ja, dag en nag was u hand swaar op my: my lewenskrag het weggekwyn soos die hitte van die somer. Sela

[My lewenskrag: Oor die betekenis van die bronteks is daar onsekerheid.]

Hierdie vers beklemtoon die punt verder. Die uittering was die gevolg van natuurlike prosesse, maar ook deur die hand van die Here. Dit wys die psalmis is aan die ontvangkant van die teregwysing van die Here – hy het iets verkeerd gedoen. Die erns van die uittering word verder beklemtoon – die psalmis kwyn weg.

⁵My sonde het ek teenoor U erken; my skuld het ek nie bedek nie.

Ek het gedink, “Ek wil my oortredings teenoor die Here bely,” en U het my sondeskuld vergewe. Sela.

Hier kry ons die begin van ‘n keerpunt. ‘n Deurbraak volg, want die psalmis draai na die Here. Hy erken sy sonde, hy bedek nie sy skuld nie hy bely sy oortredings teenoor die Here. As die psalmis sy sonde bedek, sal die Here hom nie vergewe nie – Hy sal nie sy sonde bedek nie. Hier erken en bely ons waarhede oor onsself. Moontlik doen die psalmis dit in ‘n gemeenskaplike byeenkoms. Dan die gevolgtrekking: dit is nie die mens se optrede wat lei tot vergifnis nie – die Here vergewe. Die optrede van die mens – erken en bely – is noodsaaklik, maar nie voldoende nie. Daar is geen herstel as die mens nie na God toe draai nie Die psalmis moes niks doen om vergifnis te kry nie – net bely. Die Here betaal die prys vir ons vergifnis; Hy dra ons sonde.

32:6 – 7: Bely julle skuld

Belydenis open die sluise van die dam.

⁶Dit is waarom elke getroue volgeling tot U moet bid in ‘n tyd van angs. Die geluid van ‘n groot vloed water sal hom nie bereik nie.

[ ‘n Tyd van … nie bereik nie: Oor die bronteks is daar onsekerheid.]

Elke toegewyde persoon moet by die Here pleit eerder as om stil te bly. Hierdie vloed water verwys na water wat kom om hom te oorweldig, maar dit bereik hom nie. As ons tot die Here bid, sal die waters aankom, maar dit sal ons nie bereik nie.

⁷U bied vir my beskutting; U vrywaar my van nood; met jubelkrete van bevryding omring U my. Sela.

Dit is omdat die Here ‘n beskutting is dat die groot vloed water ons nie kan bereik nie. Omring is wat die vloed water geneig is om te doen. Dan kry ons ‘n kontras tussen die water wat dreig en die jubelkrete van bevryding. Die magtige waters mag na vyande verwys. Die jubelkrete van verlossing staan dan teenoor die krete van die aanvallers.

Dag 14: Advent gebed vir Jesus

Die Billy Graham Center for Evangelism het ‘n aantal leraars gekry om vir 25-dae stukkies te skryf vir Advent. Ons gaan oor die volgende 25 dae elke dag een van hierdie stukkies plaas.

[Advent word gewoonlik toegepas op die vier weke voor Kersfees. Latyn: ad – na + venire – kom. Dit dui dus op die naderende koms van Christus – sy eerste en tweede koms.]

Hierdie is ‘n gebed van ‘n onbekende skrywer van die 10de eeu

U is ons ewige verlossing, U is die onfeilbare lig van die wêreld – lig wat ewig duur.

U is waarlik ons verlossing. U is hartseer dat die mensdom doodgaan as gevolg van die krag van die versoeker.

U het in u liefdevolle goedheid na die dieptes gekom en ons menslikheid in u genadige wil aanvaar.

U het alle aardse skepsels wat lank reeds verlore was, verlos.

U het weer vreugde na die aarde gebring

Verlos ons liggam en siele. O Christus neem weer besit van ons as u skynende woonplekke.

Met u eerste koms, maak ons regverdig; met u tweede koms stel ons vry

Sodat wanneer die wêreld met lig gevul is en U alle dinge oordeel ons in spierwit klere geklee sal wees en in u voetspore, o Koning, in die hemelse saal volg.

Lig, die onfeilbare lig van die wêreld. Jesus, ewigdurende lig.