Dag 9: Hoeveel het Jesus ons lief?

Die Billy Graham Center for Evangelism het ‘n aantal leraars gekry om vir 25-dae stukkies te skryf vir Advent. Ons gaan oor die volgende 25 dae elke dag een van hierdie stukkies plaas.

[Advent word gewoonlik toegepas op die vier weke voor Kersfees. Latyn: ad – na + venire – kom. Dit dui dus op die naderende koms van Christus – sy eerste en tweede koms.]

Daar is ‘n verband tussen liefhê en om liefgehê te word. Johannes herinner ons daaraan: Ons het lief omdat God ons eerste liefgehad het (1 Johannes 4:19). Ongelukkig twyfel ons as Christene dikwels aan God se liefde vir ons. Hierdie twyfel is nie voorop in my gedagtes nie, maar dit weerhou my tog om Jesus meer lief te hê.

Ons moet hierdie stryd erken en die versoeking weerstaan. Ek moet gereeld na die evangelie en God se woord teruggaan, want daar word ek van God se liefde verseker. Soek ons in sy woord vir bevestiging van sy liefde? Soek ek opreg in sy woord vir bevestiging van sy liefde? Advent is ‘n tyd waar ons soek vir bevestiging van God se liefde en om sy woord selfs dieper in ons harte te bêre. Jesus het in die wêreld ingekom as ‘n baba in ‘n krip; Hy het ons geleer om in gemeenskap met God te lewe; Hy het aan die kruis as offer vir ons sondes gesterf. Hiermee bewys Hy God se groot liefde vir ons.

God het die wêreld so liefgehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê (Johannes 3:16). God se Seun lewe, sterf en oorwin die dood vir ons. Dit is waarlik goeie nuus. Om sy liefde te ontvang, beteken ‘n hele nuwe lewe. Dit moet ons met ander mense deel. As God die diepste vrae van my hart met sy aansteeklike liefde antwoord, sal ander om my ook hierdie uitgesproke liefde van God leer ken.

Geliefdes, ons moet mekaar liefhê, want liefde kom van God, en elkeen wat liefhet, is ‘n kind van God en ken God. Wie nie liefhet nie, het geen kennis van God nie, want God is liefde. Hierin is God se liefde vir ons geopenbaar: sy enigste Seun het Hy na die wêreld toe gestuur sodat ons deur Hom die lewe kan hê (1 Johannes 4:7 – 9).

To follow means to follow, not to lead. To point not to our own superior moral character but to the dimly seen figure out there that we are stumbling after – Frederick Buechner

Psalm 31 (7)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

Teologiese implikasies

Hierdie is ‘n modelgebed vir iemand wat vertrou dat hy gehelp gaan word, nie omdat hy so ‘n groot geloof het nie, maar oor die Een op wie hy vertrou. Hierdie is ‘n gebed wat twee maal gebid is. Miskien het hy geen antwoord gekry nie of miskien het die situasie nie verander nie.

In Lukas 23:46 gebruik Jesus vers 6 om sy vetroue uit te druk as Hy sy naderende dood aanvaar. Dit is belangrik om daarop te let dat ons ons gees aan God toevertrou, nie net weens die naderende einde daarvan nie, maar ook weens die oortuiging dat die lewe sal voortgaan. Jesus het geweet dat Hy sy gees sal terugkry. Hierdie is nie ‘n stelling wat die einde van die wêreld sommer net aanvaar nie, maar die wete dat God verdere lewe kan en sal gee. In u hand lê ek my lewe (vers 6) en my tye is in u hand (vers 16), sê basies dieselfde.

Toe pous Johannes Paulus II Yad Vashem besoek het, het hy sy toespraak met Psalm 31:13b -15 begin en geëndig. Hy sê dat ons daar deur die hartverskeurende klaagliedere van baie oorweldig word. Maar ons moet altyd besef dat die bose nooit die laaste woord sal hê nie Uit die diepte van ons pyn en hartseer roep die gelowige uit: Op U vertrou ek Here; ek sê: U is my Here.

Die psalm het twee duidelike boodskappe vir die gelowiges van vandag:

1. Ek moet in tye van nood my toevlug tot die Here neem. Dit is nie ‘n reg wat ek het of een moontlikheid tussen baie ander nie. Dit is ‘n noodsaaklikheid: Ek moet my toevlug tot die Here neem. Ek moet op Hom alleen vertrou, want Hy alleen is getrou. In ‘n wêreld wat onder my voete wankel, is Hy alleen my rots. In ‘n samelewing waarin goddeloses op weerlose mense jag maak, is Hy alleen my skuilplek. In ‘n toekoms wat al hoe donkerder word, is Hy my enigste lig.
2. God hoor my noodroep en reageer daarop. Hy reageer nie altyd onmiddellik nie; Hy gee nie altyd presies wat ek vra nie. Niks sal keer dat Hy op sy tyd en op sy manier sal antwoord nie. My waarborg is sy reddingsdade deur die geskiedenis heen.

As ek een is wie se gebede reeds verhoor is, moet ek God daarvoor dank. As ek nog wag op ‘n antwoord, moet ek nie begin twyfel of moed verloor nie. Wees sterk en hou goeie moed. God het gehoor; Hy sal op sy tyd uitkoms gee,

The Bible exhorts us to weep with those who weep. It doesn’t tell us to judge whether they should be weeping. —H.B. Charles Jr.

Vryheid (3)

Ek gaan ‘n aantal blogs aan Tim Keller se nuwe boek Making Sense of God: An Invitation to the Skeptical spandeer. Hy wys dat die Christelike geloof in alle opsigte – emosioneel, kultureel en rasioneel – meer sin maak as die siening van ons moderne wêreld.

Die moderne wêreld sien godsdiens as die vyand van vryheid. In plaas daarvan dat godsdiens en tradisies vir ons voorskryf, glo ons ons moet vry wees om te glo en te leef soos ons wil. Maar almal van ons aanbid iets of iemand. Daar is geen vryheid sonder beperkings nie. As daar geen God is nie, moet jy een of ander geskape ding aanbid.

Dit beteken geensins dat God nie beperkings op ons plaas nie. Hy vertel vir ons wat ons mag en nie mag doen nie. Christene aanvaar hierdie beperkings. Ons is gemaak om God te ken, te dien en lief te hê. As ons besef hoe Jesus ons verlos het met groot koste aan Homself, hoe Hy Hom van sy heerlikheid leegemaak het om ons te dien, maak dit dat ons Hom wil ken, dien en gehoorsaam. Jakobus 1:25 verwys na God se volmaakte wet wat ‘n mens vry maak. Christene sien die wil van God nie as ‘n las wat ons beperk nie, maar as dit wat Hom bly maak – waardeur ons Hom tevrede stel

As ons sy wil doen, word ons ook wie Hy ons geskep het om te wees. Die opdragte kom van ons Skepper. As ek sy wil verbreek, is dit teen ons wese en daarom verloor ons ons vryheid. Christus is ons Maker en Verlosser. Hy roep ons net om daardie dinge waarvoor Hy ons gemaak het, te doen. Hy sê dat Hy die las om Hom te volg op ons gelê het, maar Hy het reeds die prys betaal. Hy het die las om ons eie verlossing te verdien weggeneem; Hy het die las van skuldgevoelens oor mislukkings in die verlede weggeneem.

Jesus is die enigste meester vir wie ons kan leef sonder dat Hy ons sal uitbuit. Die Christelike geloof is die enigste godsdiens wat daarop aanspraak maak dat God sy vryheid opgegee het, sodat ons dié vryheid kan beleef – vryheid van die goddeloosheid en die dood self. Ons kan Hom vertrou

Eers as die Seun julle vry maak, sal julle werklik vry wees (Johannes 8:36).

Dag 8: Kersfees nederigheid

Die Billy Graham Center for Evangelism het ‘n aantal leraars gekry om vir 25-dae stukkies te skryf vir Advent. Ons gaan oor die volgende 25 dae elke dag een van hierdie stukkies plaas.

[Advent word gewoonlik toegepas op die vier weke voor Kersfees. Latyn: ad – na + venire – kom. Dit dui dus op die naderende koms van Christus – sy eerste en tweede koms.]

Kersfees is ‘n prentjie van God se nederige koms na die wêreld en die mens se storie. Ons Here het nie op ‘n afstand gestaan en verlossingsopdragte uitgeskreeu nie. Jesus het nie met trompetgeskal en swierigheid gekom nie. Hy is in ‘n stal gebore en niemand het dit opgelet nie … behalwe die hemelse leërskare. Uiteindelik kry wyse manne en skaapwagters die uitnodiging. Die eerste Kersfees was nie ‘n spoggerige affêre nie.

Josef, Maria en ‘n babaseun is blootgestel aan die elemente in ‘n stal. Die Goddelike gawe uit die hemel kom na die wêreld feitlik sonder ‘n rimpeling in die dam van die geskiedenis van die mens. Wat leer ons van die manier waarop Jesus gekom het? Nederigheid.. Opoffering. Diens. Ons wat die Gees van Jesus in ons dra, behoort deur die wêreld te loop soos Jesus geloop het. Ons wat sy Naam dra, moet baie soos Hy lyk.

Ons word Christene genoem. As mense na ons kyk, moet hulle die Verlosser van die wêreld in ons weerkaats sien – in ons woorde, gesindhede en daaglikse gedrag. Nederigheid moet die teken wees van alles wat ons sê en doen. Ons evangelisasie moet natuurlik wees, gedryf deur nederigheid. Kom ons raak ontslae van ‘n veroordelende gesindheid. Moenie verwag dat nie-gelowiges soos Christene gaan optree nie. As ons werklik eerlik wil wees: Dit is moeilik genoeg vir Christene om soos Christene op te tree al is die Heilige Gees in ons.

Wys genade, barmhartigheid en vriendelikheid aan mense wat nog nie besef dat God hulle lief het nie. Laat ons elke persoon met wie ons pad hierdie Kersseisoen kruis met liefde en nederige genade behandel. Onthou: Christus het gekom om sondaars te red.

Dieselfde gesindheid moet in julle wees wat daar ook in Christus Jesus was: Hy wat in die gestalte van God was, het sy bestaan op Godgelyke wyse nie beskou as iets waaraan Hy Hom moet vasklem nie, maar Hy het Homself verneder deur die gestalte van ‘n slaaf aan te neem en aan mense gelyk te word (Filippense 2:5 – 7).