Die sleutels vir die skep van goeie verhoudings

 

Your money flows most effortlessly toward your heart’s greatest love. —Tim Keller

 

Die sleutels vir die skep van goeie verhoudings

Goeie verhoudings weerstaan die toets van die tye – hulle verkrummel nie sommer in tye van pyn en onsekerheid nie. Ons sien dat Jesus verhoudings met verskillende tipes mense en mense van verskillende agtergronde gebou het. Hy doen dit deur vier dinge goed te doen. Hy is dié model vir maak van groot verhoudings. Ons kan ook groot verhoudings skep as ons hierdie vier sleutels gebruik. Kom ons kyk na Jesus se sleutels.

 

  1. Luister

Daar is ‘n groot verskil tussen iemand hoor en na iemand luister. As ons luister gee ons aandag aan die woorde – ons voel die emosie agter elke woord en ons probeer die “hoekom” agter die emosie hoor. Ons fokus op die hart van die individu in plaas van wonder wanneer hierde gesprek gaan klaarkry. Om goed te luister laat enige gesprek floreer. Moenie toelaat dat die afleidings om jou verhoed dat jy goed luister nie. Jy kan nie goeie verhoudings bou met halfhartige luistervaardighede nie. Gee aan die persoon voor jou die nodige antwoord. Jou verhouding hang daarvan af.

Elke mens moet maar te gewillig wees om te luister, nie te gou praat nie en nie te gou kwaad word nie (Jakobus 1:19).

 

  1. Liefde

Almal praat oor liefde, maar min mense doen dit. As ons na Jesus kyk, sien ons dat liefde geen grense het nie. Hy het mense liefgehad op ‘n radikale en skandalige manier. As jy mense liefhet, sal jy uit jou pad gaan om hulle dit te laat weet. Jy sal ook nie liefde van iemand weerhou net omdat jy nie met sy optrede of lewenswyse saamstem nie. Ware liefde het geen beperkings nie. Om goed lief te hê, beteken dat elke deel van jou lewe die liefde van Jesus sal uitstraal.

Die tweede is: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Geen ander gebod is groter as dié twee nie (Markus 12:31).

 

  1. Diens

Diens kom in verskillende vorme. Dié voorbeeld van diens was Jesus wat die voete van sy dissipels gewas het. Jesus het uit sy pad gegaan om sy dissipels te help, om hulle in tye van nood te dien – daar was niks te groot of te klein vir Hom om vir hulle te doen nie. Groot verhoudings floreer as mense voortdurend probeer om mekaar te dien.

Ons dien nie om erkenning te kry nie, maar omdat Jesus eerste gedien het. Ons word opgeroep om elke dag mense te dien.

Solank ons die geleentheid het, moet ons dus aan almal goed doen, veral aan ons medegelowiges (Galasiërs 6:10).

 

  1. Vergifnis

As ons mense vergewe bevry ons onsself net so veel as die een aan wie ons genade bewys. Vergifnis is ‘n noodsaaklike deel van enige groeiende verhouding. Ons moet dit doen, want Jesus het my vergewe terwyl ek nog ‘n sondaar was. Ons het dit nie verdien, maar dit was ‘n gawe wat ons verhouding met Hom op ‘n ander vlak gebring het. As vergifnis deel van ons verhouding is, sal so ‘n verhouding ‘n sukses wees. Elke keer as ons vergewe, bou ons vertroue. Vergifnis is nie altyd maklik nie, maar op die langtermyn is dit altyd die moeite werd.

Wees geduldig met mekaar en vergewe mekaar as die een iets teen die ander het. Soos die Here julle vergewe het, moet julle mekaar ook vergewe (Kolossense 3:13).

 

 

 

 




Is godsdiens besig om uit te sterf?

 

The main question is not ‘How can we hide our wounds?’ so we don’t have to be embarrassed but ‘How can we put our woundedness in the service of others?’ When our wounds cease to be a source of shame and become a source of healing, we have become wounded healers – Henri Nouwen

 

Is godsdiens besig om uit te sterf?

Is godsdiens, en die Christelike geloof in die besonder, nie besig om agteruit te gaan nie? Is dit nie so dat veral jongmense nie meer ‘n behoefte aan God en geloof in hulle lewens het nie?

 

Dit is so dat veral in die Weste die persentasie mense met ‘n godsdienstige affiliasie besig is om af te neem en nog verder sal afneem. In die wêreld daarenteen groei godsdiens sterk. Sosioloë glo dat solank die opvoedkundige vlakke styg en modenisasie toeneem, moet Godsdiens uitsterf. Mense wat godsdiens nodig het, is diegene wat nie wetenskap of logiese denke nodig het nie. Is dit korrek?

 

Die Pew Research Center sê dit is nie korrek nie. Die toename in die sogenaamde “nones” was veral onder diegene wat slegs nominale (slegs in naam) gelowiges was. [Die woord “none” is afgelei van die sensusvorm waarop mense hulle godsdiens moet aandui. Een van die keuses is “none of the above” – nones] Die toegewyde gelowiges daarenteen is besig om toe te neem en dit sal nie in die nabye toekoms enigsins verander nie.

 

Dit bring ons by ‘n baie belangrike vraag: Hoekom is godsdiens steeds besig om groei te midde van soveel sekulêre weerstand? Sommige sal sê dat meeste mense in die wêreld eenvoudig nie opgevoed genoeg is om hulle dwaling raak te sien nie. Ander is selfs meer uitgesproke: “Want meeste mense is idiote!” Daar is egter ‘n meer deurdagte antwoord. Daar is twee goeie redes waarom godsdiens aanhou groei.

  • Baie mense vind dat die sekulêre rede iets kortkom wat noodsaaklik is om goed te lewe. Mense vind dat die wetenskap nie kan sê of nuwe tegnologiese uitvindings goed of sleg vir mense is nie. Natuurlik is die wetenskap verantwoordelik vir baie goeie dinge in die samelewing. Maar wetenskap alleen kan nie dien as gids vir die samelewing nie. Die probleem is dat wetenskaplike kennis ontoepaslik is vir van die sentrale aspekte van die lewe van die mens. Dit sluit in dinge soos hoop, liefde, eer, lyding en deudsaamheid. Sekulêre rede alleen kan nie vir ons ‘n basis gee vir opoffering, vergifnis en verlossing nie
  • Baie mense voel intuïtief aan dat daar ‘n bosinnelike terrein bo die natuurlike wêreld is. Dit is ‘n gevoel dat ons as mense en die wêreld meer is as dit wat ons kan sien. Mense besef dat daar oneindig meer aan die wêreld is as net fisiese gesondheid, rykdom en vryheid. Daar is ‘n diepte en ‘n Teenwoordigheid bo die gewone lewe.

 

Geen wonder dat geloof hom weer en weer verklaar, selfs in die sekulêre Weste, nie. Mense glo in God nie net weens ‘n emosionele behoefte wat hulle voel nie, maar omdat dit sin maak van wat hulle sien en hoor.

 




Psalm 31 (3)

Much violence is based on the illusion that life is a property to be defended and not to be shared – Henri Nouwen

 

Psalm 31 (3)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

 

31:7 – 9

Die krisis is oor. Die Here het gereageer. Later sal dit blyk dat die verlossing nog in die toekoms lê. Die psalmis weet egter dat die Here sy gebed gehoor het en gereageer het. Daarom praat hy asof die verlossing reeds plaasgevind het.

 

U het my gered, Here, troue God.

Hier kry ons die begin van die stelling wat die Here gedoen het – Hy het onderneem om iets te doen.Hy het opgetree volgens die oortuigings wat ons in vers 4 – 5 kry.

 

7Ek het ‘n weersin in mense wat nietige afgode aanhang, maar ek, ek vertrou net op die Here.

Hier word na die gesindheid van die psalmis gekyk. Hy het niks te doen gehad met mense wat afgode aanhang nie – hy het ‘n weersin in hulle. Nietige afgode wys dat hierdie gode verteenwoordig deur beelde, geen substansie of mag het nie. Hulle kan nie met die Here vergelyk word nie. Die antwoord van die Here bevestig die psalmis se stelling dat hy niks met afgode te doen het nie.

 

8Ek wil juig en vreugde vind in u troue liefde; U wat my ellende raakgesien het, wat besorg was oor my bekommernisse,

Hier kyk die psalmis vooruit oor hoe hy hom in die verlossing van die Here sal verheug. Dit is gepas as die Here se belofte ‘n werklikheid word. Verlossing is ‘n bewys van die Here se toewyding. Die Here het nie net bewus geword van sy swaarkry nie, maar reageer daarop.

 

9 my nie oorgelewer het in die hand van my vyand nie, maar my voete op ‘n ruim plek laat staan het.

Hierdie vers sluit die optrede uit die verlede af en beskryf die optrede van die Here – eers negatief en dan positief. Die verwysing na ‘n ruim plek beteken dat die verlossing van die Here die psalmis van ‘n nou paadjie waar jy maklik kan val, beweeg het na ‘n ruim plek waar hy nie langer in gevaar is nie. Die Here het verhoed dat die psalmis in die hande van sy vyande val.

 

Die digter se vertroue was nie tevergeefs nie. God staan nie onverskillig as die mens in opregtheid op Hom vertrou nie. Die digter verag egter mense wat nikswerd afgode aanbid. Hoekom stel die digter sy vertroue in die Here?

  • God se troue liefde het hom rede gegee om te jubel;
  • God was nooit onverskillig teenoor sy ellende nie;
  • God het die bedreiging in sy lewe raakgesien;
  • God het hom nie aan sy vyande oorgelewer nie; en
  • God het hom ‘n veilige staanplek gegee.

In die Here kan ek my vertroue stel.

 

 




Ek twyfel

 

The Bible characters never fell on their weak points but on their strong ones; unguarded strength is double weakness. —Oswald Chambers 

 

Ek twyfel

Tim Keller vertel van ‘n man in die gemeente wat begin twyfel het. Wat is die dinge wat hom laat twyfel het?

  1. Toe hy ‘n ateïs ontmoet wat nie ‘n sedelose, ongelukkige mensehater was nie. Hierdie twyfel berus op die oortuiging dat mense deur God gered word omdat hulle goed en sedelik is. Daarom is ateïste per definisie sleg en onsedelik. Dit is nie waar nie. Ons word deur onverdiende genade gered en nie deur iets wat ons gedoen het nie. Hy besef toe dat ‘n ateïs ‘n beter persoon as ‘n Christen mag wees.
  2. Toe hy ‘n goeie en getroue gelowige ernstig sien ly vir geen goeie rede nie. Hierdie twyfel berus op die oortuiging dat as ons nie ‘n goeie rede vir God se optrede kan onderskei nie, is daar nie ‘n rede nie. Ons aanvaar so maklik dat ons beperkte denke die onbeperkte God se motiewe en planne kan ken.
  3. Hy sien korrupsie en valsheid in ‘n godsdiensinstelling. Hierdie is ‘n algemene oorsaak vir twyfel. Dit is interessant dat die kriteria wat gebruik word om gelowiges mee te oordeel dikwels hulle oorsprong in die Christelike geloof het. Wat hy dus eintlik sê is dat kerkmense nie Christelik genoeg is nie. Maar hoekom moet hulle wees as die Christelike geloof nie waar is nie?
  4. Die onregverdigeid van die leer van verlossing en die hel. Hierdie twyfel berus op die onderliggende oortuigings van ons Westerse kultuur. Om te verwag dat die heelal soos ‘n Westerse kultuur, wat meeste mense in die wêreld nie aanvaar nie, hanteer moet word, is ‘n etnosentriese siening.
  5. ‘n Teenstrydigheid of fout in die Skrif. Meeste gelowiges het ‘n onkritiese vertroue in die Bybel. Daar is al proefskrifte oor ‘n enkele vers in die Bybel geskryf. Vir elke bewering dat een vers ‘n ander weerspreek of foutief is, is daar tien met oortuigende teenargumente.

 

Hierdie is die ondervinding van een man, maar hier is tog ‘n paar baie interessante punte waaraan ons aandag moet gee.