Pride is a form of cosmic plagiarism-claiming to be the author of something that is actually a gift. —Tim Keller

Sekularisme

[Sekularisme = Wêreldlik teenoor geestelik/kerklik. Latyn – saecularis wat verband hou met ‘n tydperk of geslag.]

Hierdie woord word vandag algemeen op ten minste drie versillende maniere in die kerk gebruik.

• Van toepassing op die sosiale en politieke struktuur. ‘n Sekulêre gemeenskap is een waar daar ‘n skeiding tussen die kerk en die staat is – geen godsdienstige geloof geniet voorrang by die staat nie. Ons wil nie hê dat die kerk of enige godsdienstige instelling die staat moet beheer nie. Net so wil ons nie hê dat die staat die kerk moet beheer nie. State waarin die staat een godsdiens bevorder het, is dikwels onderdrukkend. Sodra ‘n godsdiens op mense afgedruk word en hulle nie meer ‘n vrye keuse het nie, aanvaar hulle dikwels die godsdiens halfhartig.
• Van toepassing op die individu. ‘n Sekulêre persoon is een wat nie weet of daar ‘n God of enige bonatuurlike gebied of terrein bo en behalwe die natuurlike wêreld is nie.
• ‘n Besondere soort kultuur. ‘n Sekulêre kultuur is een waar al die klem op die hier en nou is sonder dat hulle enige konsep van die ewige het. Die betekenis van die lewe en geluk word gesoek in hedendaagse ekonomiese voorspoed en materiële gemak.

Gelowiges en ongelowiges se standpunte berus op ‘n kombinasie van ondervinding, geloof, rede en intuïsie. Hoekom is dit belangrik om elkeen van hierdie maniere van sekularisme te onderskei? ‘n Gemeenskap kan ‘n sekulêre staat wees alhoewel daar maar min sekulêre mense in die land is. Nog ‘n probleem is dat individue kan sê dat hulle gelowig is, maar in die praktyk het die bestaan van God nie ‘n waarneembare invloed op hulle besluite en gedrag nie. Om persoonlike vrede en voorspoed op te offer vir bosinnelike redes is vandag skaars. [Bosinnelik of transendent is iets wat die grense van die ervaring oorskry; wat bo die sinnelike uitreik.]

We seldom realise fully that we are sent to fulfil God-given tasks. We act as if we have to choose how, where, and with whom to live. We act as if we were simply plopped down in creation and have to decide how to entertain ourselves until we die. But we were sent into the world by God, just as Jesus was. Once we start living our lives with that conviction, we will soon know what we were sent to do – Henri Nouwen

Psalm 31 (2)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

31:2 – 6a

Die psalm hanteer dadelik die kern van die saak met ‘n pleidooi dat die Here sal hoor en verlos. Dit gaan oor die kenmerke van die Here se verhouding met die psalmis.

²By U, Here, skuil ek. Ek wil nie vir altyd beskaamd staan nie, bevry my deur u regverdige optrede.

Hierdie verklaring van afhanklikheid is die standaard begin van ‘n gebedspsalm. Die psalmis se probleem is ander mense wat hom aanval wat impliseer dat hy verlossing nodig het. Hierdie aanvalle lei tot die aanspraak dat die Here hom verlaat het. Daarom staan hy beskaamd.

Omdat die Here verlos het, volg ‘n danklied. By U, Here, skuil ek. Die woord Here kom eerste, want Hy is alles. Eers daarna kom ek. Hier is ‘n persoon wat regtig glo en vertrou, maar dan uitvind, soos ons almal, dat God se plan vir ons nie twyfel en probleme uitsluit nie. As ek nie die twyfel en probleme aanpak en oorwin nie, sal my geloof nooit so sterk wees soos God dit wil hê nie.

³Draai U oor na my, red my gou;

 Wees ‘n rotsvesting vir my, ‘n bergskuiling tot my redding.

Hierdie vers brei op die vorige een uit. Dit begin met ‘n pleidooi dat die Here moet luister. Logies kom luister voor die pleidooi om te red. Die pleidooi vir spoed – gou –  verduidelik vers 2: tans kom mense weg met aanvalle wat die psalmis beskaam. Hy wil nie hê dat dit vir altyd moet voortduur nie. Die pleidooi word uitgebrei met die verwysing na rotsvesting en bergskuiling.

⁴Omdat U my rotsvesting, my bergskuiling is, moet U my ter wille van u Naam lei en begelei.

Lei en begelei lyk nie na dit wat op hierdie stadium nodig is nie. Die psalmis  wys steeds na redes vir die Here om te luister en op te tree. Dit sluit die Here se gewone praktyk van lei en begelei in.

⁵Laat my loskom uit die vangnet wat hulle in die geheim vir my gespan het, U is immers my toevlug.

⁶In u hand lê ek my lewe,

Die verse verwys na die Here se kenmerkende verhouding met die psalmis. Hy vra dat die Here weer so sal optree.

Die digter gebruik beelde wat teruggaan tot Dawid se tyd toe – rots, bergvesting, ens. Sy voete is egter nou vasgevang in die vangnet wat gebruik word om wilde diere mee te vang. Tog, vanweë sy geloof, kan hy drie dinge sê:

1. Ek is nie bekommerd nie, want ek weet dat U in beheer is. Hy bewaar my veilig.
2. U het my vrygemaak – klaar gedoen. Dit is afgehandel.
3. U is Here, troue God. Hoekom bekommer ek my dan nog?

Die psalmis rig hier ‘n paar versoeke tot God:

• God moet hom tog nooit in die steek laat nie;
• God moet hom bevry (2X);
• God moet hom gou red; en
• God moet vir hom ‘n rots en bergvesting wees.

Hy gee vyf redes waarom hy hierdie dinge van God vra:

• God is getrou;
• God is steeds vir hom ‘n rots en bergvesting;
• God is sy toevlug;
• God het hom in die verlede al vrygemaak; en
• God sal hom in die toekoms ook lei.

Love between people, when given by God, is stronger than death. When you have loved deeply, that love can grow even stronger after the death of the person you love. You have to trust that every true friendship has no end, that a communion of saints exists among all those, living and dead, who have truly loved God and one another – Henri Nouwen

Die kultuur en die Groot Opdrag van Jesus

Dit is belangrik dat ons verstaan dat betrokkenheid by die kultuur ‘n aspek is om Jesus se Groot Opdrag aan sy dissipels te verstaan. Daar is natuurlik altyd die gevaar dat ons deur die kultuur oorgeneem mag word. Trevin Wax noem drie maniere van hoe betrokkenheid by die kultuur en die taak van God se mense mekaar kruis.

1. Om die Groot Opdrag te vervul, moet ons mense en kulture verstaan

Jesus se opdrag was dat ons die evangelie na alle mense moet uitdra. In Openbaring word daar gepraat van mense van alle stamme, tale en nasies wat God se troon omring. Betrokkenheid by die kultuur baan die weg vir wêreldwye aanbidding. Vir die evangelie om ‘n kultuur deur te dring, moet ons die goeie nuus aan mense verkondig op so ‘n manier dat hulle dit kan verstaan en die krag daarvan kan ondervind. Ons moet die mense verstaan as ons die evangelie doeltreffend aan hulle wil verkondig. Dit is die taak van elke Christen.

Hoekom glo ons dat betrokkenheid by die kultuur onnodig is? Want ons sien steeds ander kulture as “vreemd” en ons eie kultuur as “normaal”. Hierdie soort denke is vir Christene onaanvaarbaar. As ons die evangelie doeltreffend wil verkodig, moet ons weet wat die gemeenskaplikhede tussen ons is wat op hierdie plek en tyd bymekaar is. Dit is waar betrokkenheid by die kultuur begin.

2. Om die Groot Opdrag te vervul, moet ons die evangelie as ‘n “beter storie” aanbied as die vals hoop van die wêreld

As ons leer om die heersende wêreldsienings in ‘n gemeenskap te identifiseer, soek ons maniere om die evangelie aan te bied op ‘n manier wat by hulle aanklank sal vind. Deur die kontras tussen Jesus se ware storie en die vals hoop en drome van dit wat ons in ons gemeenskappe sien, te belig, stel gelowiges in staat om te leef as getroue getuies in ‘n sekulêre wêreld. Om getroue getuies te wees, moet ons die wêreld deur ‘n Bybelse lens sien – bevestig dit wat goed en reg is en verwerp dit wat vals en verkeerd is. Wys vir mense dat die evangelie die “beter storie” is en in staat is om die diepste verlange van die mense van ons tyd te antwoord.

3. Die Groot Opdrag is die skepping van ‘n nuwe kultuur – die Kerk

Ons dink dilwels dat betrokkenheid by die kultuur verwys na een persoon wat alles moontlik doen om ‘n impak op die kultuur uit te oefen – deur diens, politieke betrokkenheid, deur die wêreld te analiseer en te verstaan. Maar as betrokkenheid by die kultuur en die Groot opdrag mekaar deursny sien ons ‘n ander prentjie: ons sien die skepping van ‘n nuwe kultuur wat op die ou kulture ‘n inbreuk maak.

Die kerk is meer as net ‘n aflewerinsmeganisme van die evangelie – dit is ‘n vertoonvenster van die etos van die evangelie. Die evangelie is nie net by die kultuur betrokke nie – dit skep ‘n kultuur deur die ontstaan van die kerk. Die evangelie skep ‘n kultuur van sy eie. Dit is net in hierdie geloofsgemeenskap waar hierdie nuwe kultuur van genade ten volle vertoon word.. Die kerk moet dien as ‘n oase in hierdie wêreld sonder genade.

Betrokkenheid by die kultuur trek nie ons aandag van die Groot Opdrag weg nie. Dit is ‘n manier om dieper in die kultuur in te dring. Ons onderwerp ons aan die gesag van Jesus Christus; ons vertrou op sy beloofde teenwoordigheid en gaan dan in die wêreld uit met die goeie nuus vir alle mense, oral.

Young people, you must pray, for your passions are strong, and your wisdom is little.—C.H. Spurgeon

Hoekom glo jy?

God verwag van gelowiges om te weet wat hulle glo en hoekom hulle glo. Die wêreld het vandag Christene nodig wat aan ander kan verduidelik wat hulle glo en hoekom hulle glo. Hoekom? Want meeste mense weet nie hoekom hulle glo nie. Ons leef in ‘n wêreld van wêreldsienings wat verskil. In ‘n samelewing met soveel verskillende sienings hoe kan ons die Bybelse siening in die wêreld versterk? Rick Warren noem drie maniere.

1. Leer die waarheid

Jesus eindig sy bekende bergrede met ‘n storie van twee mense wat huise gebou het. Een bou op sand; die ander op soliede rots. Toe die storms kom, stort die een wie se huis op sand gebou was ineen. Die persoon wat op die rots gebou het se huis bly staan. Jy gaan baie aardbewings in jou lewe ondervind: finansieel, geestelik, gesondheid, verhoudings en moreel. As jou fondament nie solied op die waarheid gebou is nie, gaan jou huis ineenstort. As leier is jy verantwoordelik om ander mense te help om hulle lewens op God se waarheid te bou. Hoe meer jy in God se woord kan kom, hoe beter kan jy jouself en ander help.

2. Onderskei wat vals is

Geliefdes, moenie enigeen glo wat sê dat hy die Gees van God het nie, want daar is nou reeds baie vals profete in die wêreld, maar ondersoek elkeen, ondersoek of sy gees van God afkomstig is (1 Johannes 4:1). Die Bybel is baie reguit as dit oor vals onderrig praat. Dit gee aan ons wysheid om te leer en as ons dit geleer het, bemoedig dit ons om vals lering te verwerp. Dit beteken allermins dat ons nou skepties en sinies moet wees. Sinisisme is die gevolg van bitterheid en seerkry; onderskeiding is op liefde en die waarheid gebou. Leer die waarheid en daarna verwerp jy wat vals is.

3. Draai weg van die wêreld

Julle moenie aan hierdie sondige wêreld gelyk word nie (Romeine 12:2). Hier word na die wêreld se waardesisteem verwys – materialisme, individualisme, genotsug, sekularisme. Paulus gaan verder: Laat God julle verander deur julle denke te vernuwe. Die denke het te doen met die vernuwing van jou wêreldsiening. Dan sal julle ook kan onderskei wat die wil van God is, wat vir Hom goed en aanneemlik en volmaak is. In Spreuke 15:14 lees ons: ‘n Verstandige mens is op soek na kennis; ‘n dwaas voed homself met dwaasheid. Jy het ‘n keuse: die waarheid of dwaasheid. As jy jou lewe wil verander moet jy ophou om jou met dwaasheid te voed en jou eerder met wysheid voed.

Ons nuus laat dit lyk asof alles belangrik is. Jy kan ‘n week of twee sonder die nuus oorleef, maar jy kan nie sonder God se waarheid oorleef nie. Die pad na vreugde is deur alles uit God se perspektief te sien. Dit kan ons slegs doen as ons ons wêreldsiening op die waarheid van die Bybel bou.